Doğum sonrası depresyon

karaman ozge · 9 Ocak 2024

Merhaba, buraya yeni kayıt oldum. Kayıt olmamın sebebi 2 aylık yeni anne olmam. Şuan içinde bulunduğum durumu kimseyle paylaşamıyorum alacağım kötü tepkileri bildiğim için. Ama konuşmazsam da patlayacağım. Yeni anneyim ve galiba doğum sonrası depresyonu geçiriyorum. Eski hayatımı özlüyorum. Yalnız kalmak istemiyorum , kalınca içim daralıyor, mutsuz hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum. Kişisel bakım bile bana sıkıcı geliyor içimden gelmiyor. Belki bana kötü anne diyeceksiniz ama bazen bebeğimle bile ilgilenmek istemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum, dışarı çıkmak özgürce bir saat bile olsa yürümek istiyorum ama bebeğimi bırakcak kimsem yok. Sürekli ağlamak istiyorum. Yanımda biri olunca bunlar geçiyor ama yalnız kaldığım an tekrar başlıyor. Ne yapacağım bana biri yardım edebilir mi? Nasıl atlatabilirim bu durumu?

winner123 · 9 Ocak 2024

karaman ozge .!.:
Merhaba, buraya yeni kayıt oldum. Kayıt olmamın sebebi 2 aylık yeni anne olmam. Şuan içinde bulunduğum durumu kimseyle paylaşamıyorum alacağım kötü tepkileri bildiğim için. Ama konuşmazsam da patlayacağım. Yeni anneyim ve galiba doğum sonrası depresyonu geçiriyorum. Eski hayatımı özlüyorum. Yalnız kalmak istemiyorum , kalınca içim daralıyor, mutsuz hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum. Kişisel bakım bile bana sıkıcı geliyor içimden gelmiyor. Belki bana kötü anne diyeceksiniz ama bazen bebeğimle bile ilgilenmek istemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum, dışarı çıkmak özgürce bir saat bile olsa yürümek istiyorum ama bebeğimi bırakcak kimsem yok. Sürekli ağlamak istiyorum. Yanımda biri olunca bunlar geçiyor ama yalnız kaldığım an tekrar başlıyor. Ne yapacağım bana biri yardım edebilir mi? Nasıl atlatabilirim bu durumu?

Bende aynı durumdayım yalnız değilsin benimde 1 aylık bebeğim 1 aydır aynı şeyleri yaşıyorum istiyorum bebeğim prematüre doğdu çokk küçüktü benim yanımda annem kayınvalidem görümcem falanda var onlar gelip gidiyorlar ara ara bırak bize git diyorlar ama bırakamıyorum iyi bakamazlar bişey olur diye aklımd sürekli bebekte kalıyor eşim geliyor biraz dinleneyim uyuyayım diyorum eşim yanında çok da güzel bakabiliyor ama ağlayınca koşuyorum hemen bu duygu beni çok yıpratıyor aşamıyorum uykuyu çok seven birisiyim 22 saat aralıksız uyuduğum günler var ama gece 3 saat uyumak beni mahvediyor uyumayı bile özlüyorum gezmeyi araba kullanmayı dışarda bi kahve içmeyi özledim arkadaşlarımla dolaşmayı yine çıkabilirim çocukla ama hep diken üstünde geçecek biliyorum daha çok küçük çünkü tek avuntum bunlarda geçecek demek oluyor çok klişe ama başka bir avuntum yok maalesef yaza kadar bebeklerimiz daha da büyüyecek ben hep yazın beraber gezdiğimizi daha rahat olacağımı düşünerek geçiriyorum umarım atlatabilirsin eğer bu hislerin bir süre daha devam ederse mutlaka bir yardım almanı tavsiye ederim online bile oluyor artık çünkü bir ilerisi hem seni daha da kötü yapar hemde senin ruh halin bebeği etkiler

AnnelikUmudu · 9 Ocak 2024

Bu yasadiklarinizi sanirim cogu kadin yasiyor. Ben de yasadim. Gececegini bilin lutfen. Yapabiliyorsaniz gunde yarim saatte olsa yuruyuse cikin. Market alisverisi bile iyi gelir.
Emzirme surecinde vitamij ve mineral kaybi da etkiliyor. Hamileyken kullanilan vitaminlerden alin. Bana biraz fayda etmisti.
Size kocaman sariliyorum. Cok bunaldiginizda buraya yazin. Destege gelen cok olacaktir. Negatif tiplerden cok gonulden destek olanlar var.

karaman ozge · 9 Ocak 2024

winner123 .!.:
Bende aynı durumdayım yalnız değilsin benimde 1 aylık bebeğim 1 aydır aynı şeyleri yaşıyorum istiyorum bebeğim prematüre doğdu çokk küçüktü benim yanımda annem kayınvalidem görümcem falanda var onlar gelip gidiyorlar ara ara bırak bize git diyorlar ama bırakamıyorum iyi bakamazlar bişey olur diye aklımd sürekli bebekte kalıyor eşim geliyor biraz dinleneyim uyuyayım diyorum eşim yanında çok da güzel bakabiliyor ama ağlayınca koşuyorum hemen bu duygu beni çok yıpratıyor aşamıyorum uykuyu çok seven birisiyim 22 saat aralıksız uyuduğum günler var ama gece 3 saat uyumak beni mahvediyor uyumayı bile özlüyorum gezmeyi araba kullanmayı dışarda bi kahve içmeyi özledim arkadaşlarımla dolaşmayı yine çıkabilirim çocukla ama hep diken üstünde geçecek biliyorum daha çok küçük çünkü tek avuntum bunlarda geçecek demek oluyor çok klişe ama başka bir avuntum yok maalesef yaza kadar bebeklerimiz daha da büyüyecek ben hep yazın beraber gezdiğimizi daha rahat olacağımı düşünerek geçiriyorum umarım atlatabilirsin eğer bu hislerin bir süre daha devam ederse mutlaka bir yardım almanı tavsiye ederim online bile oluyor artık çünkü bir ilerisi hem seni daha da kötü yapar hemde senin ruh halin bebeği etkiler

Teşekkür ederim yazdığın için ben de hep geçecek umudu ile kendimi avutuyorum, benim sıkıntım yalnızlık sanırım. Biri olunca tüm sıkıntım geçiyor çünkü. Eşim çalışıyor hep yanımda olamıyor, kendi annem vefat etti, eşimin annesi de hayvancılık yapıyor sık sık gelemiyor. Uykuyu ben de seviyorum o da sıkıntı oluyor tabi. Buraya üye oldum biraz konuşmak iyi gelir diye. İlgilenip yazdığın için tekrar teşekkür ederim bebeklerimiz sağlıkla büyürler inşallah

karaman ozge · 9 Ocak 2024

AnnelikUmudu .!.:
Bu yasadiklarinizi sanirim cogu kadin yasiyor. Ben de yasadim. Gececegini bilin lutfen. Yapabiliyorsaniz gunde yarim saatte olsa yuruyuse cikin. Market alisverisi bile iyi gelir.
Emzirme surecinde vitamij ve mineral kaybi da etkiliyor. Hamileyken kullanilan vitaminlerden alin. Bana biraz fayda etmisti.
Size kocaman sariliyorum. Cok bunaldiginizda buraya yazin. Destege gelen cok olacaktir. Negatif tiplerden cok gonulden destek olanlar var.

Çok teşekkür ederim, biraz olsun iyi geliyor benim gibi sıkıntı yaşamış insanlar ile konuşmak yürüyüşe çıkamıyorum çünkü bebeğimi bırakacak kimsem yok, bebeğimle de çıkmak istemiyorum havalar soğuk onu hasta ederim diye korkuyorum. Vitaminleri deneyeceğim. Umarım tüm sıkıntım geçti diye buraya sevinçle yazacağım günler gelir

ojelimuhendis · 9 Ocak 2024

Daha çok yeni anneliğiniz o yüzden çok normal böyle hisler. Çocuğu ilk kıcağıma verdiklerinde ben bu çocuğa nasıl bakıcam diye dehşete kapılmıştım resmen. İlk aylar anne için biraz zorlayıcı geçiyor. İnsan eski hayatına geri dönemiyor bence çünkü artık bir canlıya bakma sorumluluğunuz var ama sürekli olarak böyle yaşamıyorsunuz tabiki. Zamanla ve eşinizinde ebeveyn olarak bakım sorumluluklarını paylaşmasıyla dengeyi bulabilirsiniz.

leilani · 9 Ocak 2024

karaman ozge .!.:
Çok teşekkür ederim, biraz olsun iyi geliyor benim gibi sıkıntı yaşamış insanlar ile konuşmak yürüyüşe çıkamıyorum çünkü bebeğimi bırakacak kimsem yok, bebeğimle de çıkmak istemiyorum havalar soğuk onu hasta ederim diye korkuyorum. Vitaminleri deneyeceğim. Umarım tüm sıkıntım geçti diye buraya sevinçle yazacağım günler gelir

Bebeğim hasta olur diye düşünüp çıkmamazlık etmeyin. Doktorumuz bize rüzgar çok olmadığı sürece her gün en az 1 saat çıkın diye tavsiye etmişti. Hayatımı kurtaran bir tavsiye oldu. 10 günlükten beri her gün kızımı alıp yürüyüşe çıkıyorum şu an 3 ay 1 haftalık. Günlük alışverişimi yapıp parka gidiyorum. Termosla çay alın yanınıza, okumayı seviyorsanız kitabınızı alın sıkı sıkı giyinin çıkın. Hem insan yüzü görür birkaç kelime konuşmuş olursunuz. Hem günışığı ve temiz hava psikolojinize iyi gelir. Bebeğinizin de bağışıklığı yükselir. Hem sallanırken gazı çıkar, uykuları düzene girer daha huzurlu bir bebeğiniz olur. Siz de daha huzurlu olursunuz. Evinize gelirsiniz bebeğiniz uyumaya devam ederken kendinize biraz vakit ayırır veya birkaç ev işinizi halledersiniz. Hissettikleriniz çok normal. Birçok anne bunları hissediyor. Zamanla azalıyor bebeğinizle bağ kurdukça daha da güzelleşiyor herkes. Sabır ve şifa dilerim ne zaman bunalırsanız buradan veya özelden yazabilirsiniz. Elimden geldiğince destek olmaya çalışırım

Birrbulutolsam · 9 Ocak 2024

2yaştan belirtiyorum bazen hala bende böyleyim bırakıp dışarı çıksam özlüyorum beraberken bunalıyorum annelik delilik

karaman ozge · 9 Ocak 2024

ojelimuhendis .!.:
Daha çok yeni anneliğiniz o yüzden çok normal böyle hisler. Çocuğu ilk kıcağıma verdiklerinde ben bu çocuğa nasıl bakıcam diye dehşete kapılmıştım resmen. İlk aylar anne için biraz zorlayıcı geçiyor. İnsan eski hayatına geri dönemiyor bence çünkü artık bir canlıya bakma sorumluluğunuz var ama sürekli olarak böyle yaşamıyorsunuz tabiki. Zamanla ve eşinizinde ebeveyn olarak bakım sorumluluklarını paylaşmasıyla dengeyi bulabilirsiniz.

Yazdığınız için teşekkür ederim eşim elinden geldiğince yardımcı oluyor bana, ona bebeği bırakıp duş alabiliyorum bu da biraz olsun iyi geliyor , sanırım zamana bırakmaktan başka ilacımız yok , umarım uzun sürmeden atlatabilirim, desteğiniz için teşekkürler

karaman ozge · 9 Ocak 2024

leilani .!.:
Bebeğim hasta olur diye düşünüp çıkmamazlık etmeyin. Doktorumuz bize rüzgar çok olmadığı sürece her gün en az 1 saat çıkın diye tavsiye etmişti. Hayatımı kurtaran bir tavsiye oldu. 10 günlükten beri her gün kızımı alıp yürüyüşe çıkıyorum şu an 3 ay 1 haftalık. Günlük alışverişimi yapıp parka gidiyorum. Termosla çay alın yanınıza, okumayı seviyorsanız kitabınızı alın sıkı sıkı giyinin çıkın. Hem insan yüzü görür birkaç kelime konuşmuş

leilani .!.:
olursunuz. Hem günışığı ve temiz hava psikolojinize iyi gelir. Bebeğinizin de bağışıklığı yükselir. Hem sallanırken gazı çıkar, uykuları düzene girer daha huzurlu bir bebeğiniz olur. Siz de daha huzurlu olursunuz. Evinize gelirsiniz bebeğiniz uyumaya devam ederken kendinize biraz vakit ayırır veya birkaç ev işinizi halledersiniz. Hissettikleriniz çok normal. Birçok anne bunları hissediyor. Zamanla azalıyor bebeğinizle bağ kurdukça daha da güzelleşiyor herkes. Sabır ve şifa dilerim ne zaman bunalırsanız buradan veya özelden yazabilirsiniz. Elimden geldiğince destek ol

leilani .!.:
Bebeğim hasta olur diye düşünüp çıkmamazlık etmeyin. Doktorumuz bize rüzgar çok olmadığı sürece her gün en az 1 saat çıkın diye tavsiye etmişti. Hayatımı kurtaran bir tavsiye oldu. 10 günlükten beri her gün kızımı alıp yürüyüşe çıkıyorum şu an 3 ay 1 haftalık. Günlük alışverişimi yapıp parka gidiyorum. Termosla çay alın yanınıza, okumayı seviyorsanız kitabınızı alın sıkı sıkı giyinin çıkın. Hem insan yüzü görür birkaç kelime konuşmuş olursunuz. Hem günışığı ve temiz hava psikolojinize iyi gelir. Bebeğinizin de bağışıklığı yükselir. Hem sallanırken gazı çıkar, uykuları düzene girer daha huzurlu bir bebeğiniz olur. Siz de daha huzurlu olursunuz. Evinize gelirsiniz bebeğiniz uyumaya devam ederken kendinize biraz vakit ayırır veya birkaç ev işinizi halledersiniz. Hissettikleriniz çok normal. Birçok anne bunları hissediyor. Zamanla azalıyor bebeğinizle bağ kurdukça daha da güzelleşiyor herkes. Sabır ve şifa dilerim ne zaman bunalırsanız buradan veya özelden yazabilirsiniz. Elimden geldiğince destek olmaya çalışırım

Çevre baskısını bilirsiniz, aman bebeği üşütme aman dışarı çıkma üşür hasta olur gibi pek çok şey duydum. Deneyimsiz yeni bir anne olduğum için , benden daha deneyimli olanları dinledim. Üşür diye çıkarmadım. Sıkı sıkı giyindirip pusetinde çıkarsam sorun olmaz sanırım. Tavsiyeniz ve desteğiniz için teşekkür ederim , dışarı çıkmayı deneyeceğim

karaman ozge · 9 Ocak 2024

Birrbulutolsam .!.:
2yaştan belirtiyorum bazen hala bende böyleyim bırakıp dışarı çıksam özlüyorum beraberken bunalıyorum annelik delilik

Bir yerden sonra bu duygu azalıyor ama arada bir yine geliyor diyorsunuz yani

temmuzlu26 · 9 Ocak 2024

karaman ozge .!.:
Merhaba, buraya yeni kayıt oldum. Kayıt olmamın sebebi 2 aylık yeni anne olmam. Şuan içinde bulunduğum durumu kimseyle paylaşamıyorum alacağım kötü tepkileri bildiğim için. Ama konuşmazsam da patlayacağım. Yeni anneyim ve galiba doğum sonrası depresyonu geçiriyorum. Eski hayatımı özlüyorum. Yalnız kalmak istemiyorum , kalınca içim daralıyor, mutsuz hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum. Kişisel bakım bile bana sıkıcı geliyor içimden gelmiyor. Belki bana kötü anne diyeceksiniz ama bazen bebeğimle bile ilgilenmek istemiyorum. Uzaklaşmak istiyorum, dışarı çıkmak özgürce bir saat bile olsa yürümek istiyorum ama bebeğimi bırakcak kimsem yok. Sürekli ağlamak istiyorum. Yanımda biri olunca bunlar geçiyor ama yalnız kaldığım an tekrar başlıyor. Ne yapacağım bana biri yardım edebilir mi? Nasıl atlatabilirim bu durumu?

Kesinlikle etrafındakilere söylersem tepki alırım deme yalnız kalmaman lazım kafanı dağıtacak şeyler yapmalısın etrafındakilerle hepimiz bu dönemlerden geçiyoruz kötü anne değilsin sadece hormonların çok yüksek duyguların zirvede biraz zaman ver eşinden yardım istemelisin

karaman ozge · 9 Ocak 2024

temmuzlu26 .!.:
Kesinlikle etrafındakilere söylersem tepki alırım deme yalnız kalmaman lazım kafanı dağıtacak şeyler yapmalısın etrafındakilerle hepimiz bu dönemlerden geçiyoruz kötü anne değilsin sadece hormonların çok yüksek duyguların zirvede biraz zaman ver eşinden yardım istemelisin

Bu dönemde en büyük yardımcım eşim. Dışarı çıkartıyor, sosyalleşip kafa dağıtmam için misafirliklere gidiyoruz ama işte eve dönünce yalnız kalınca tekrar başlıyor sıkıntı. Nankörlük ediyormuşum gibi geliyor ama elimde olan bir durum değil maalesef, etrafımdaki insanlara birazcık bile zorlandığımı söylesem bir şey olmaz böyle böyle büyüyecek sen annesin diyip kestirip atıyorlar. Durum böyle olunca ben de konuşmamayı tercih ediyorum, sanırım benim etrafımda bu konuda anlayış ile yaklaşacak biri yok

leilani · 9 Ocak 2024

karaman ozge .!.:
Çevre baskısını bilirsiniz, aman bebeği üşütme aman dışarı çıkma üşür hasta olur gibi pek çok şey duydum. Deneyimsiz yeni bir anne olduğum için , benden daha deneyimli olanları dinledim. Üşür diye çıkarmadım. Sıkı sıkı giyindirip pusetinde çıkarsam sorun olmaz sanırım. Tavsiyeniz ve desteğiniz için teşekkür ederim , dışarı çıkmayı deneyeceğim

Bildiğim tüm iyi doktorlar bebekleri soğuk değil sıcağın, havasızlığın ve haddinden fazla giydirilmenin hasta ettiğini söylüyor. Kuzey ülkelerinde insanlar bebeklerini kafelerin önünde bebek arabalarında bırakıp kahve içmeye giriyorlar. Kendinizden pay biçin. Evde kaldıkça daha depresif, güçsüz ve asosyal hissediyorsunuz. Bana da çok baskı yaptılar. Hatta bir komşum sokağın öte ucundan bağırdı ne işin var sokakta kırkı çıkmamış bebekle diye. Daha dün, eşimin ofisine giderken asansörde gençten bir çocuk ne cesaretle bebeği dışarı çıkardığımı sordu. Bu tür sorular ve baskılar asla bitmeyecek çünkü herkesin bebek büyütmek hakkında bir fikri var ve genel itibariyle mahremiyet duygusunu bilmeyen hadsiz bir toplum olduğumuz için fikrini sormadığınız bir sürü insan gelip fikir beyan ediyor, akıl veriyor hatta hesap soruyor. Bunlara çok takılırsanız kafayı yersiniz. Çocuk sizin çocuğunuz, onun için en doğrusunu siz bilirsiniz. Çocuğunuzu siz kendi doğrularınızla büyütün, hadsiz yabancıların fikirlerine kalmadınız. Çocuğunuza bir şey olsa onlar yardım etmek için sıraya girmeyecek. Tüm bunları dışarı çıkar veya çıkarma demek için değil, toplum baskısından söz açtığınız için söylüyorum. İnsan lohusayken duygusal anlamda çok hassas oluyor. Her söyleneni koşulsuz şartsız doğru kabul edip, üstüne alınabiliyor. İnanın işimiz çok zor. Ama bebeklerimizin bize ihtiyacı var. Sağlıklı ve güçlü olmamız lazım ki onlara ihtiyaç duydukları anne figürünü sunabilelim.

papatyam2147 · 9 Ocak 2024

İnanirmsnz bende öyleyim konuşacak kimsem yok bnmde bebeğim var ve ilk çocuk deneyimim yok tecrübem yok tek sorunum uykusuzluk uykularım düzenliydi kendimi öyle alıştırmstm erken uyuyo erken kalkardm bilseydm kendimi önceden buna hazır ederdim o kadar kolay sanıyordum ki bebek bakmayi olduğu zaman kucağıma aldığım zmn yalnız kaldığım zmn öğrendmki çok zor eski hayatimi özlemeye başladım resmen geçecek inşallah diye diye teselli ediyorm kendimi önümüz bahar ve yaz diyorum herşey daha güzel olucak diyorum bakalmm

karaman ozge · 9 Ocak 2024

leilani .!.:
Bildiğim tüm iyi doktorlar bebekleri soğuk değil sıcağın, havasızlığın ve haddinden fazla giydirilmenin hasta ettiğini söylüyor. Kuzey ülkelerinde insanlar bebeklerini kafelerin önünde bebek arabalarında bırakıp kahve içmeye giriyorlar. Kendinizden pay biçin. Evde kaldıkça daha depresif, güçsüz ve asosyal hissediyorsunuz. Bana da çok baskı yaptılar. Hatta bir komşum sokağın öte ucundan bağırdı ne işin var sokakta kırkı çıkmamış bebekle diye. Daha dün, eşimin ofisine giderken asansörde gençten bir çocuk ne cesaretle bebeği dışarı çıkardığımı sordu. Bu tür sorular ve baskılar asla bitmeyecek çünkü herkesin bebek büyütmek hakkında bir fikri var ve genel itibariyle mahremiyet duygusunu bilmeyen hadsiz bir toplum olduğumuz için fikrini sormadığınız bir sürü insan gelip fikir beyan ediyor, akıl veriyor hatta hesap soruyor. Bunlara çok takılırsanız kafayı yersiniz. Çocuk sizin çocuğunuz, onun için en doğrusunu siz bilirsiniz. Çocuğunuzu siz kendi doğrularınızla büyütün, hadsiz yabancıların fikirlerine kalmadınız. Çocuğunuza bir şey olsa onlar yardım etmek için sıraya girmeyecek. Tüm bunları dışarı çıkar veya çıkarma demek için değil, toplum baskısından söz açtığınız için söylüyorum. İnsan lohusayken duygusal anlamda çok hassas oluyor. Her söyleneni koşulsuz şartsız doğru kabul edip, üstüne alınabiliyor. İnanın işimiz çok zor. Ama bebeklerimizin bize ihtiyacı var. Sağlıklı ve güçlü olmamız lazım ki onlara ihtiyaç duydukları anne figürünü sunabilelim.

Evet haklısınız benim iyi olmam bebeğime de daha iyi bakabileceğim anlamına gelir yarından itibaren düzenli dışarı çıkacağım umarım iyi gelir, sanırım çevremdekilere fazla kulak asmak ile hata ettim, şimdiden dışarı çıkıp termosta kahvem ve bebeğim ile yürüyeceğim düşüncesi bile iyi hissettirmeye başladı desteginiz bana çok iyi geldi teşekkür ederim

karaman ozge · 9 Ocak 2024

papatyam2147 .!.:
İnanirmsnz bende öyleyim konuşacak kimsem yok bnmde bebeğim var ve ilk çocuk deneyimim yok tecrübem yok tek sorunum uykusuzluk uykularım düzenliydi kendimi öyle alıştırmstm erken uyuyo erken kalkardm bilseydm kendimi önceden buna hazır ederdim o kadar kolay sanıyordum ki bebek bakmayi olduğu zaman kucağıma aldığım zmn yalnız kaldığım zmn öğrendmki çok zor eski hayatimi özlemeye başladım resmen geçecek inşallah diye diye teselli ediyorm kendimi önümüz bahar ve yaz diyorum herşey daha güzel olucak diyorum bakalmm

Hemen hemen aynı durumdayız, ben de konuşacak kimseyi bulamadığım için buraya üye oldum. bebeğiniz kaç aylık?

papatyam2147 · 9 Ocak 2024

karaman ozge .!.:
Hemen hemen aynı durumdayız, ben de konuşacak kimseyi bulamadığım için buraya üye oldum. bebeğiniz kaç aylık?

48 günlük daha iki ay bile olmamış bende buralardan çıkmıyorm sürekli bir çare arayışi içindeym aynı durumda olanları görünce biraz olsun rahatlma geliyor bide teselli buluyorum tek olmadığımı görüyorm

burcumsu12 · 9 Ocak 2024

İlk 3 ay ben de öyleydim çok yalnız hissettm çok ağladım sonra bebeğimin büyüdükçe algıları açıldı beni tanımaya başladı oyun oynayabilmeye başladık bir baktım ki artık yalnız değil iki kişiyiz o da bir birey olmaya başladı zaman gerekiyor sadecw

karaman ozge · 9 Ocak 2024

papatyam2147 .!.:
48 günlük daha iki ay bile olmamış bende buralardan çıkmıyorm sürekli bir çare arayışi içindeym aynı durumda olanları görünce biraz olsun rahatlma geliyor bide teselli buluyorum tek olmadığımı görüyorm

Ben de biraz olsun rahatlarim diye buraya kayıt oldum yalnız değilmişiz zamanla geçiyormuş ama şu an çok zor tabii ki. Çevrenizden yardım alın dertleşin kendinize vakit ayırın dışarıya çıkın yürüyün diyorlar sen de bunlardan yapabildiğini yap istersen inşallah yardımcı olur ikimiz de aynı durumdayız istediğin zaman yazabilirsin konuşmak belki ikimizi de rahatlatır

Doğum sonrası depresyon

Yeni Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Guru

Aktif Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Yeni Üye

Aktif Üye

Popüler Üye

Yeni Üye

Benzer Konular