- 27 Nisan 2011
- 592
- 334
Erken Doğum yaptım 31 haftalık doğdu bebeğim 40 gün küvezde kaldı 2 hafta önce hastaneden taburcu olduk . Bebeğimiz eve geldiğinden beri ben bebeğin odasında yatırıyorum . Bazen kayınvalidem bakıyor ona devrediyorum geceleri o zaman yatak odasına gidiyorum uyumaya eşimin yanına . Eşim bebek çıktığından beri bana karşı soğuk noldu niye böylesin dediğimde de iş stresi diyor iş yerinde mutsuzum diyor . Doğumdan sonra 40 gün bitse diye sayıklayan adam şimdi beni istemez oldu . Ben sordukça sinirleniyor başka kadınlar mı sevişiyorum ne öğrenmeye çalışıyorsun işimde mutsuzum dedi . Ben de üstüne gitmiyorum gittikçe şımarıyor . Bir de bebek eve geldiğinden beri eşimle hiç anlaşamıyoruz sürekli tartışma ama öyle sesler Yükselmiyor sadece geriginlik oluyor aramızda ben de eşime dedim bak dedim sorunlarımızı oturup konuşalım böyle olmaz dedim . Ona da yanaşmadı . Neymiş annesi varmış biz odaya çekilip konuşursak yanlış anlarmış. Dışarı çıkalım diyorum annemi çıkarın için kullanıyorsun dedi bana. Ne yapacağımı şaşırdım. Asıl sorun dün Kayınvalidemin öğleyin birden suratı asılmaya başladı sebebi de biz sürekli tartışıyormuşuz bu iş yürümezmiş herşeyiniz var sizin ki azgınlık falan dedi . İşte ben ayakkabılarımı alıp çıkacaktım siz uyurken gitmedim . Eşim bunları duyunca herşey maddiyat değil kafaların uyuşması önemi olan dedi. Gizli gideceksen ben diye oğlun yok her karı koca arasında olan şeyler dedi . Bu iş yürümez dedi eşim de ne istiyorsun yarın boşanma davası mı açayım yapıcı olacağına kırıcı oluyorsun dedi..beni deli eden de çocuğu da alıp gideyim dedi sen nasıl alıyorsun çocuğumu dedim üstüne atlayacaktım. Yok memleketten annen baban gelsin dedi ben de aileler mi karar verecek bizim geleceğimize dedim. Şu yaşadıklarıma inanamıyorum kayınvalidem benim gözümde iyi biriydi ama beni şoka uğrattı. Eşim desen çok ağr şeyler dedi o esnada ben bekarken daha rahattım yok dışarı çıkıp karı ya Kıza bakıyordum evlilik kötü birşey dedi