- 24 Eylül 2016
- 109
- 221
- 31
- Konu Sahibi epimelides
- #1
Öncelikle merhaba :)
Yeni üye değilim, yani uzaktan takip edip üye olmamışgillerdenim, bu güne kadar... Konuya hemen geçiş yapıyorum.
Yaklaşık iki hafta önce biriyle konuşmaya başladım. Hoşlandığım bir çocuktu. Aracı olanlar oldu ve biz iletişime geçtik. Güzel başladı, fakat nedense tanımadan önce çocukta farklı bir hava sezerken; yani daha olgun, daha üsturuplu ve daha cool bekliyordum. Cool'un eş anlamlısını bulamadım şuan :)
Neyse, tanıdıktan sonra tabirimi mazur görün ama neredeyse bir "kıro" çıkınca içim soğudu. (Sadece mesajlaştık bu süreçte) Yine de devam ettirdim. En nihayetinde buluştuk ve görüştük. Konuşması, mesajlaşması kadar kötü değildi. Yani kullandığı kelimeler daha iyiydi mi demeliyim... Fazlasıyla Türkçe takıntım var (yazarlık da yapıyorum.) Ve resmen sesli harfleri kullanmadığı için soğumuştum
Buluşmada ise elektrik aldım ama sonra çocuk İstanbul'a geri dönünce, biz tekrar mesajlaşma ve aramaya geçince işler yine tersine döndü. Yüz yüzeyken o kadar iyiydi ki, yani tamam dedim. Bu iş olsun istedim. Fakat mesaja falan geçince ben bir yine soğudum.
En sonunda 3 gün önce konuşmayalım dedim ve bitirdik. Fakat o buluşma anı aklıma geldikçe, ne bileyim özlüyorum sanki... Tamam, aşık falan değilim ya da yanıp tutuşmuyorum ama sanki diyorum, zaman verseydin keşke...Bu arada o hala istekli. Bitiren bendim ama mesajlarda üzgün olduğunu söyledi ve daha da fazlası...
Bazen içim içimi kemiriyor, tekrar bir mesajla dönsem mi diye? Size sorum bu, bunu yapmalı mıyım? Ama gurur da yaptım. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru bir karar mıydı, emin olamıyorum.
Bu arada konuşmamızın amacı, olursa eğer evlilikti. Bir nevi görücü usulü gibi ama birbirimizi daha önceden tanıyorduk.
Yeni üye değilim, yani uzaktan takip edip üye olmamışgillerdenim, bu güne kadar... Konuya hemen geçiş yapıyorum.
Yaklaşık iki hafta önce biriyle konuşmaya başladım. Hoşlandığım bir çocuktu. Aracı olanlar oldu ve biz iletişime geçtik. Güzel başladı, fakat nedense tanımadan önce çocukta farklı bir hava sezerken; yani daha olgun, daha üsturuplu ve daha cool bekliyordum. Cool'un eş anlamlısını bulamadım şuan :)
Neyse, tanıdıktan sonra tabirimi mazur görün ama neredeyse bir "kıro" çıkınca içim soğudu. (Sadece mesajlaştık bu süreçte) Yine de devam ettirdim. En nihayetinde buluştuk ve görüştük. Konuşması, mesajlaşması kadar kötü değildi. Yani kullandığı kelimeler daha iyiydi mi demeliyim... Fazlasıyla Türkçe takıntım var (yazarlık da yapıyorum.) Ve resmen sesli harfleri kullanmadığı için soğumuştum
Buluşmada ise elektrik aldım ama sonra çocuk İstanbul'a geri dönünce, biz tekrar mesajlaşma ve aramaya geçince işler yine tersine döndü. Yüz yüzeyken o kadar iyiydi ki, yani tamam dedim. Bu iş olsun istedim. Fakat mesaja falan geçince ben bir yine soğudum.
En sonunda 3 gün önce konuşmayalım dedim ve bitirdik. Fakat o buluşma anı aklıma geldikçe, ne bileyim özlüyorum sanki... Tamam, aşık falan değilim ya da yanıp tutuşmuyorum ama sanki diyorum, zaman verseydin keşke...Bu arada o hala istekli. Bitiren bendim ama mesajlarda üzgün olduğunu söyledi ve daha da fazlası...
Bazen içim içimi kemiriyor, tekrar bir mesajla dönsem mi diye? Size sorum bu, bunu yapmalı mıyım? Ama gurur da yaptım. Ne yapmalıyım bilmiyorum. Doğru bir karar mıydı, emin olamıyorum.
Bu arada konuşmamızın amacı, olursa eğer evlilikti. Bir nevi görücü usulü gibi ama birbirimizi daha önceden tanıyorduk.
Bense onun yanında neredeyse yabancı dil konuşan biri gibi hissediyorum. Yani mesajlarının düzelme ihtimali yok ve bu bende aşırı takıntılı bir durum.
