Öyle bir ortamda yetismedik. Ufak bir nikah da olsa esimizi dostumuzu çağıralım duyuralım kafasindayiz. Bunu ben veya o yaptığımız zaman onları cignemis gibi oluyoruzNeden olmuyor?
Teşekkürler, haklisinizSiz fedakarlık yapıp onun olduğu şehire gidiyorsunuz ama o babasıyla konuşamıyor bile..
Hayır abartmıyorsunuz ve sizin nerde oturacağınıza babası değil siz ikiniz karar verirsiniz.
Şimdiden ipleri sağlam tutmalısınız yoksa başınız daha çok ağrır
Ailem evliliği ilk söylediğim zaman o kişiyle alakalı hicbir sey sormadan. Biz böyle hayal etmedik. Çalışmaya başladıktan sonra ev almamız şunu bunu yapmamız gerek dedi. Belki 5 yıl belki belirsiz süre evliliği aklının ucundan geçirme bile dedi. Nisanlim parama karışan, karışacak bir insan degil hakeza babasi da.. bunu en başından konuştuk, benim sorumluluklarımı vs, evliligin babamlara destek olmama engel olmadığını anlatamadım. Evlendigim insanin ailesinin maddi durumu benimkinden üstün benim param onlarin gözüne gelecek bir para değil zatenailenizi dinlememişsiniz burada yazıp çizenleri mi dinleyeceksiniz ?
Ufak bir yazıda her sey ifade edilemiyor. Evet onun da yaşı genç henüz, kendi kararlarını verecek fırsat verilmiyor onlara Öyle bir hayattan kurtulmak istiyor. Babasının kafada bir insan degil, hele benim yanımda durmayacak bir insan hiç değil, defalarca babasinin bana karıştığı konularla mücadele etti, fırsat vermedi
Düğün ailesiz olmuyor, onlarin dahil olduğu bir sey oldugu için biz çok sabrettik. Benim babam icin ayri konularda, onun babasi icin başka konularda
Herkesi kazanicaz diye biz kaybediyoruz belki de
O kadar kesin mi?Ben size cok uzuldum, dahasi hic bir seyin farkinda degilsiniz buna daha cok uzuldum. Umarim burada hepimiz yaniliriz ve siz cok mutlu bir evlilik yaparsiniz ama hic ihtimal vermiyorum.
Aslında buraya gelmem çok düşük bir ihtimaldi, başa yazdim diger tercihlerin hepsi farklı yerlerdi dogu da dahil her yeri yazdık. Oralardan birine gitseydim o gelecekti yanımaneden bu kadar sadıksınız ? gerçekten özendiğim bir konu ailesine bağımlı işsiz bir insanın şehrini tercih etmeniz ailenize rağmen hemde nikah yok bir şey yok bana da böyle biri denk gelsehoş ailesini karşısına almasın öyle durumlar olmasında yani en az sizin kadar sadık olsun hatta çoook çoook daha fazla :)
O kadar kesin mi?
PekiSadece sunu soylemek isterim ki doneceginiz kapiyi cok sert carpmayin. Yani bu adam icin babanizi karsiniza almayin derim. Cok degecek biridir sulalenizi karsiniza alin kimsenin lafina bakmayin derdim ama durumunuza gercekten uzuldum.
Ufak bir yazıda her sey ifade edilemiyor. Evet onun da yaşı genç henüz, kendi kararlarını verecek fırsat verilmiyor onlara Öyle bir hayattan kurtulmak istiyor. Babasının kafada bir insan degil, hele benim yanımda durmayacak bir insan hiç değil, defalarca babasinin bana karıştığı konularla mücadele etti, fırsat vermedi
Düğün ailesiz olmuyor, onlarin dahil olduğu bir sey oldugu için biz çok sabrettik. Benim babam icin ayri konularda, onun babasi icin başka konularda
Herkesi kazanicaz diye biz kaybediyoruz belki de
Yoo biliyorum bir sorun olmasa buraya yazmazdım zaten. Cok teşekkür ederim kalbinizin sıcaklığını buradan hissettimInanin sizi uzmek icin yazmadim. Uzduysem de kusura bakmayin ama evren size mesaj gonderiyor hala farkinda degilsiniz. Olmamasinda bir hayir vardir bir de bu tarafindan bakin derim. Tekrar soyluyorum umarim ben ve burada yazan herkes yanilir bunu gercekten tum kalbimle cok isterim. Burada hepimiz bir hemcinsimiz mutsuz olsun istemedigimiz icin yaziyoruz. Amac sizi uzmek degil yani.
Doğru..Çok teşekkür ederim güzel aciklamissiniz, yazılanların çoğunda tecrube olduğu bilincinde okuyorumkendi kararlarını alamadığı bir hayattan kurtulmanın çaresi evlilik değildir.
evlilik zaten kendi sorumluluğunu alabilen, anne babasına zaten "benim bir hayatım var" diyebilen, kendi düzeni için kendi başına dik durmayı başarabilmiş insanların işidir.
çok üzüldüm iyi niyetinize.
belki nişanlınız da iyi niyetli ama siz onun bu şekilde kurtarıcısı olamazsınız.
buradaki kadınları iyi dinleyin ve söylediklerini tartın.
çoğumuz sarkastik yaklaşırız olaylara, o nedenle kırıcı görünürüz ama hepimizin tecrübeleri var, yaşanmışlıkları var. yabana atmayın.
babanızla olan bağınızı tekrar kuvvetlendirmeye bakın. kimse ondan çok sizin iyiliğinizi düşünmez.
Yoo biliyorum bir sorun olmasa buraya yazmazdım zaten. Cok teşekkür ederim kalbinizin sıcaklığını buradan hissettim
Biz de biraz birbirimize zaman tanıyalım, nasil bir yol izlicez, yollarımızı ayircaz mi başka bir sey mi yapcaz bir düşünelim dedik. Düşünmüyor değilim, düşünüyorum her ihtimali
Ama önceki yazdığınızda da haklısınız çok aşığım, yaptığım hatalarda o yüzden
Şu an mantığın ağır basmalı. Mantığın kabul etmiyorsa bir arıza kesin vardır. Kalbini değil, kafanı dinle..Merhabalar,
Direkt konuya girmek istiyorum. Ben 24 yaşındayım, nişanlıyım, memur olarak çalışıyorum
Nisanlimla uzaktan akrabayiz, ancak bir akrabalık ilişkimiz olmadi farkli şehirlerde büyüdük yaşadık.
Uzun zaman önce arkadaşça konuşurken aramızda kopmayan bir bağ oluştu. Birbirimizi sevmeye basladik ve çıktık bir yola. Okul bitene kadar uzaktan ilişki yürüttük, aralarda birkac sefer birbirimizi gördük sadece.
Ben evlilik için aileme konuyu actigimda karşı çıktılar, işlerimiz denk olmadığı için (oturmuş isi yoktu serbest calisiyordu)
Ben aileme rağmen onun olduğu şehri tercih listeme yazdim ve buraya geldim.
Nisanim oldu bir şekilde. Nişanlimla da hicbir sorun yaşamadık neredeyse
Ancak bu düğün tarihi hala belli olmadı. Ailesinin maddi durumları normalde iyi ancak bu yıl bir takim zorlanmalar oldu. Babası maddiyat olsa hemen yapalım diyor. Ama nasil deyim cok agirkanli bir insan babası, bir işi erteledikce erteler. Bu yıl düğün yapicaz dendi ama hala tarih belli değil, ben soranlardan utanıyorum. Nişanlım dedi ki borçla da olsa sade bir düğün yapicam ben. Hatta ertesi gün nikah tarihi almaya gidecektik. O gün babasıyla konuşmuş ama bu şekilde düğün yapmaya ikna edememiş. O da bana bütün konuştuklarımız iptal dedi. Ben çok hayal kırıklığına uğradım. Sen babanı ikna etmeye çalıştığını söyleseydin ben söylerdim sana ikna olmayacağını. Baba ben böyle böyle yapmayı düşünüyorum diye karşısına çıkarsın sandim dedim, o mahcup bir sey diyemedi öfkeyle baya bir sey saydım.
Tamam en azından evimizi onceden tutup mobilyaları yavas yavas alalım bari onların taksiti bitsin diye konuştu benimle. Ama ne ev bakmaya gitti benimle, ne de kesin bir şey söylüyor tutucaz tutmicaz. Onun için de kızdım. Ben buraya geldim tek yaşıyorum, evimden memnun değilim ayri bir eve çıkayım desem düğün olur mu olabilir mi bilmiyorum, yaşayacağımız eve geçsem bana bir şey demiyorsun..Beni belirsizlikte birakma ne yapacaksan ya da ne yapmayacaksan soyle dedim. Babamla konuşmadan gidip ben ev tuttum diyemem dedi. Tamam o zaman önce söyle felan dedim, yine öfkeyle bir sürü saydım, sonrasinda özür diledim ama olan oldu.. Onlarin evi ile benim çalıştığım yer arasi uzak. Biz benim işime yakin oturmaya karar verdik. Babasi ona bile karışmış orda ne isiniz var diye. Ya ben bilmiyorum bu yaşadıklarım normal mi? Ben mi abartıyorum, sabırsızlanıyorum
O diyor ki ben de senin istediklerini istiyorum, ben de dedim ki isteyip istememen onemli değil ki istesen de bazi şeyleri yapamayabiliyorsun. Bana söyle beni boş yere umutlandirma ben de ev esya bakmayayim dedim. Tamam babamla konusucam dedi
Bir yandan onu üzmek hiç istemiyorum, bir yandan olanlari mantığım almıyor, babam yanımda değil onun güçsüzlüğü var...Ne yapacağımı nasil düşüneceğimi şaşırdım
Yardımcı olursanız sevinirim, sevgiler
Babasına çok düşkün gibi ama sonuçta ikinizin hayatı bu kadar karisilmasi doğru değil.Anladigim kadarıyla sizin duygularınız yoğun yani maddi imkansizlikta engel olabilir bunda.Ama sade bir düğün fazla masrafa girmeden yapılır.Nisanliniz bireysel düşünmeliMerhabalar,
Direkt konuya girmek istiyorum. Ben 24 yaşındayım, nişanlıyım, memur olarak çalışıyorum
Nisanlimla uzaktan akrabayiz, ancak bir akrabalık ilişkimiz olmadi farkli şehirlerde büyüdük yaşadık.
Uzun zaman önce arkadaşça konuşurken aramızda kopmayan bir bağ oluştu. Birbirimizi sevmeye basladik ve çıktık bir yola. Okul bitene kadar uzaktan ilişki yürüttük, aralarda birkac sefer birbirimizi gördük sadece.
Ben evlilik için aileme konuyu actigimda karşı çıktılar, işlerimiz denk olmadığı için (oturmuş isi yoktu serbest calisiyordu)
Ben aileme rağmen onun olduğu şehri tercih listeme yazdim ve buraya geldim.
Nisanim oldu bir şekilde. Nişanlimla da hicbir sorun yaşamadık neredeyse
Ancak bu düğün tarihi hala belli olmadı. Ailesinin maddi durumları normalde iyi ancak bu yıl bir takim zorlanmalar oldu. Babası maddiyat olsa hemen yapalım diyor. Ama nasil deyim cok agirkanli bir insan babası, bir işi erteledikce erteler. Bu yıl düğün yapicaz dendi ama hala tarih belli değil, ben soranlardan utanıyorum. Nişanlım dedi ki borçla da olsa sade bir düğün yapicam ben. Hatta ertesi gün nikah tarihi almaya gidecektik. O gün babasıyla konuşmuş ama bu şekilde düğün yapmaya ikna edememiş. O da bana bütün konuştuklarımız iptal dedi. Ben çok hayal kırıklığına uğradım. Sen babanı ikna etmeye çalıştığını söyleseydin ben söylerdim sana ikna olmayacağını. Baba ben böyle böyle yapmayı düşünüyorum diye karşısına çıkarsın sandim dedim, o mahcup bir sey diyemedi öfkeyle baya bir sey saydım.
Tamam en azından evimizi onceden tutup mobilyaları yavas yavas alalım bari onların taksiti bitsin diye konuştu benimle. Ama ne ev bakmaya gitti benimle, ne de kesin bir şey söylüyor tutucaz tutmicaz. Onun için de kızdım. Ben buraya geldim tek yaşıyorum, evimden memnun değilim ayri bir eve çıkayım desem düğün olur mu olabilir mi bilmiyorum, yaşayacağımız eve geçsem bana bir şey demiyorsun..Beni belirsizlikte birakma ne yapacaksan ya da ne yapmayacaksan soyle dedim. Babamla konuşmadan gidip ben ev tuttum diyemem dedi. Tamam o zaman önce söyle felan dedim, yine öfkeyle bir sürü saydım, sonrasinda özür diledim ama olan oldu.. Onlarin evi ile benim çalıştığım yer arasi uzak. Biz benim işime yakin oturmaya karar verdik. Babasi ona bile karışmış orda ne isiniz var diye. Ya ben bilmiyorum bu yaşadıklarım normal mi? Ben mi abartıyorum, sabırsızlanıyorum
O diyor ki ben de senin istediklerini istiyorum, ben de dedim ki isteyip istememen onemli değil ki istesen de bazi şeyleri yapamayabiliyorsun. Bana söyle beni boş yere umutlandirma ben de ev esya bakmayayim dedim. Tamam babamla konusucam dedi
Bir yandan onu üzmek hiç istemiyorum, bir yandan olanlari mantığım almıyor, babam yanımda değil onun güçsüzlüğü var...Ne yapacağımı nasil düşüneceğimi şaşırdım
Yardımcı olursanız sevinirim, sevgiler
Hayat senin hayatın ben seni hicbir şeyden mahrum birakmak istemem, doğru böyle bir hayat yaşamak istemeyebilirsin dedi. Ama kendime bir ceki duzen verip karşına gelicem sen de ondan sonra karar ver dediBabasına çok düşkün gibi ama sonuçta ikinizin hayatı bu kadar karisilmasi doğru değil.Anladigim kadarıyla sizin duygularınız yoğun yani maddi imkansizlikta engel olabilir bunda.Ama sade bir düğün fazla masrafa girmeden yapılır.Nisanliniz bireysel düşünmeli