Hiç mi toparlanacak durumumuz yok? Birbirimizle anlaşmamız, diger karakterlerimizin uyumu hic mi onemli değil? 6-7 yıllık bir ilişkiden bahsediyorum, ikimizin de çok emeği varOlsun senin baban otoriter olsa bile sen kalkmissin bununla nisanlanmissin ailen istemedigi halde. Tam tersi olsaydi bu oglan seninle asla nisanlanmazdi. Erkek ana kuzusuysa babasinin agzina bakiyorsa gercekten sıkıntı olur bu. Surekli yonetilen bir adamla olmak istemezsin, buna simdiden sinir oluyorsun hakli olarak. Disaridan bakilinca en dogrusu ayrilmak bence, yuzune söyle sen ana kuzususun sen once buyu diye. Sen daha iyilerine layiksin unutma
Ben seni cok iyi anliyorum, insan pozitif seylere odaklanmak istiyor. Yani iyi taraflari da var diyorsun, elbette oyledir. Ama iyi tartip dusunmen gerekir, bazi seyler vardir ki bir adam cok iyi biri, merhametli falan olsa bile, ana kuzusuysa onunla evlilik olmuyor. Bu hafife alinacak bir sey degil. Ama sen daha iyi bilirsin. Bir erkegin kendi kararlarini alabilmesi gerekir. Hakkinda hayirlisi olsun canim. Allah yardimcin olsunHiç mi toparlanacak durumumuz yok? Birbirimizle anlaşmamız, diger karakterlerimizin uyumu hic mi onemli değil? 6-7 yıllık bir ilişkiden bahsediyorum, ikimizin de çok emeği var
Ağır konustum zaten kendime çeki düzen verip karşına çıkacağım dedi, belki bir sey değişmeyecek ve ayrılığa gideceğiz.. Yine de bu kadar net mi mutlu olamayacagimiz?
Disaridan nasil bakıldığında nasil görüldüğünü sordum. Herkesin cevaplarını dikkate aldim. Iliskimi bitirip bitirmeme kararını burdan alacak değilim. Sizin göze alamadiginiz seyi ben alabilirim, sizin aldığınız seye de ben gelemeyebilirim. Her ilişkinin dinamiğinin farkli olduğunu ve sorunsuz bir ilişki olmadığını düşünüyorum.Bence siz zaten bu kişiyle evlenmek istediğiniz için babasının baskısını vb .hepsini göze alıyorsunuz her şeyin de farkındasınız .Burada fikir verilse de siz hep amaa şu şundan diyeceksiniz . Allah yolunuzu açık etsin
Tesekkur ederim. Ciddi ve ilerde problemlere yol açacak bir durum tabiki aileye bağımlılık net cizgisini koymadan devam edebileceğimi düşünmüyorum zatenBen seni cok iyi anliyorum, insan pozitif seylere odaklanmak istiyor. Yani iyi taraflari da var diyorsun, elbette oyledir. Ama iyi tartip dusunmen gerekir, bazi seyler vardir ki bir adam cok iyi biri, merhametli falan olsa bile, ana kuzusuysa onunla evlilik olmuyor. Bu hafife alinacak bir sey degil. Ama sen daha iyi bilirsin. Bir erkegin kendi kararlarini alabilmesi gerekir. Hakkinda hayirlisi olsun canim. Allah yardimcin olsun
Valla canım inşallah yarın, '' Kayınbaba ne derse o oluyor, kaynana her işin içinde, eşim hiçbir şey demiyor onlara, hiç hayır demiyor, bütün ' hayır' lar anca bana. '' diye konu açmazsın inşallah. Kimin olsa zoruna gider daha hayatına dün girmiş insanların hayatının bu denli merkezinde olması, bütün kararları onların alması. Sen şimdi aç bdv yi, kayın aile, aileci eş, hatta aile apartmanı temalı konuları oku, hiç iç açıcı değil ama yapacak bir şey yok.Disaridan nasil bakıldığında nasil görüldüğünü sordum. Herkesin cevaplarını dikkate aldim. Iliskimi bitirip bitirmeme kararını burdan alacak değilim. Sizin göze alamadiginiz seyi ben alabilirim, sizin aldığınız seye de ben gelemeyebilirim. Her ilişkinin dinamiğinin farkli olduğunu ve sorunsuz bir ilişki olmadığını düşünüyorum.
"Amaa şu şundan" demem de kişilerin varsayimlarini düzeltmek için. Haliyle insanlara bir sey söylendiğinde direkt kafalarındaki sablona uyduruyorlar o kısımda yanlis seyler varsa düzeltmem gerekir. Körü körüne bir savunuculuk yaptigimi düşünmüyorum
Neden bu adam?Merhabalar,
Direkt konuya girmek istiyorum. Ben 24 yaşındayım, nişanlıyım, memur olarak çalışıyorum
Nisanlimla uzaktan akrabayiz, ancak bir akrabalık ilişkimiz olmadi farkli şehirlerde büyüdük yaşadık.
Uzun zaman önce arkadaşça konuşurken aramızda kopmayan bir bağ oluştu. Birbirimizi sevmeye basladik ve çıktık bir yola. Okul bitene kadar uzaktan ilişki yürüttük, aralarda birkac sefer birbirimizi gördük sadece.
Ben evlilik için aileme konuyu actigimda karşı çıktılar, işlerimiz denk olmadığı için (oturmuş isi yoktu serbest calisiyordu)
Ben aileme rağmen onun olduğu şehri tercih listeme yazdim ve buraya geldim.
Nisanim oldu bir şekilde. Nişanlimla da hicbir sorun yaşamadık neredeyse
Ancak bu düğün tarihi hala belli olmadı. Ailesinin maddi durumları normalde iyi ancak bu yıl bir takim zorlanmalar oldu. Babası maddiyat olsa hemen yapalım diyor. Ama nasil deyim cok agirkanli bir insan babası, bir işi erteledikce erteler. Bu yıl düğün yapicaz dendi ama hala tarih belli değil, ben soranlardan utanıyorum. Nişanlım dedi ki borçla da olsa sade bir düğün yapicam ben. Hatta ertesi gün nikah tarihi almaya gidecektik. O gün babasıyla konuşmuş ama bu şekilde düğün yapmaya ikna edememiş. O da bana bütün konuştuklarımız iptal dedi. Ben çok hayal kırıklığına uğradım. Sen babanı ikna etmeye çalıştığını söyleseydin ben söylerdim sana ikna olmayacağını. Baba ben böyle böyle yapmayı düşünüyorum diye karşısına çıkarsın sandim dedim, o mahcup bir sey diyemedi öfkeyle baya bir sey saydım.
Tamam en azından evimizi onceden tutup mobilyaları yavas yavas alalım bari onların taksiti bitsin diye konuştu benimle. Ama ne ev bakmaya gitti benimle, ne de kesin bir şey söylüyor tutucaz tutmicaz. Onun için de kızdım. Ben buraya geldim tek yaşıyorum, evimden memnun değilim ayri bir eve çıkayım desem düğün olur mu olabilir mi bilmiyorum, yaşayacağımız eve geçsem bana bir şey demiyorsun..Beni belirsizlikte birakma ne yapacaksan ya da ne yapmayacaksan soyle dedim. Babamla konuşmadan gidip ben ev tuttum diyemem dedi. Tamam o zaman önce söyle felan dedim, yine öfkeyle bir sürü saydım, sonrasinda özür diledim ama olan oldu.. Onlarin evi ile benim çalıştığım yer arasi uzak. Biz benim işime yakin oturmaya karar verdik. Babasi ona bile karışmış orda ne isiniz var diye. Ya ben bilmiyorum bu yaşadıklarım normal mi? Ben mi abartıyorum, sabırsızlanıyorum
O diyor ki ben de senin istediklerini istiyorum, ben de dedim ki isteyip istememen onemli değil ki istesen de bazi şeyleri yapamayabiliyorsun. Bana söyle beni boş yere umutlandirma ben de ev esya bakmayayim dedim. Tamam babamla konusucam dedi
Bir yandan onu üzmek hiç istemiyorum, bir yandan olanlari mantığım almıyor, babam yanımda değil onun güçsüzlüğü var...Ne yapacağımı nasil düşüneceğimi şaşırdım
Yardımcı olursanız sevinirim, sevgiler
Akraba olduğunuz için de ailenizin adamı istemiyor olma ihtimalini düşündünüz mü?Keza onun ailesi de sizi istemiyor. Konu maddiyat olsa neyse demesinden belli yüzünüze karşı sebep söylemek yerine kibarlık yapmaya çalışmış.Merhabalar,
Direkt konuya girmek istiyorum. Ben 24 yaşındayım, nişanlıyım, memur olarak çalışıyorum
Nisanlimla uzaktan akrabayiz, ancak bir akrabalık ilişkimiz olmadi farkli şehirlerde büyüdük yaşadık.
Uzun zaman önce arkadaşça konuşurken aramızda kopmayan bir bağ oluştu. Birbirimizi sevmeye basladik ve çıktık bir yola. Okul bitene kadar uzaktan ilişki yürüttük, aralarda birkac sefer birbirimizi gördük sadece.
Ben evlilik için aileme konuyu actigimda karşı çıktılar, işlerimiz denk olmadığı için (oturmuş isi yoktu serbest calisiyordu)
Ben aileme rağmen onun olduğu şehri tercih listeme yazdim ve buraya geldim.
Nisanim oldu bir şekilde. Nişanlimla da hicbir sorun yaşamadık neredeyse
Ancak bu düğün tarihi hala belli olmadı. Ailesinin maddi durumları normalde iyi ancak bu yıl bir takim zorlanmalar oldu. Babası maddiyat olsa hemen yapalım diyor. Ama nasil deyim cok agirkanli bir insan babası, bir işi erteledikce erteler. Bu yıl düğün yapicaz dendi ama hala tarih belli değil, ben soranlardan utanıyorum. Nişanlım dedi ki borçla da olsa sade bir düğün yapicam ben. Hatta ertesi gün nikah tarihi almaya gidecektik. O gün babasıyla konuşmuş ama bu şekilde düğün yapmaya ikna edememiş. O da bana bütün konuştuklarımız iptal dedi. Ben çok hayal kırıklığına uğradım. Sen babanı ikna etmeye çalıştığını söyleseydin ben söylerdim sana ikna olmayacağını. Baba ben böyle böyle yapmayı düşünüyorum diye karşısına çıkarsın sandim dedim, o mahcup bir sey diyemedi öfkeyle baya bir sey saydım.
Tamam en azından evimizi onceden tutup mobilyaları yavas yavas alalım bari onların taksiti bitsin diye konuştu benimle. Ama ne ev bakmaya gitti benimle, ne de kesin bir şey söylüyor tutucaz tutmicaz. Onun için de kızdım. Ben buraya geldim tek yaşıyorum, evimden memnun değilim ayri bir eve çıkayım desem düğün olur mu olabilir mi bilmiyorum, yaşayacağımız eve geçsem bana bir şey demiyorsun..Beni belirsizlikte birakma ne yapacaksan ya da ne yapmayacaksan soyle dedim. Babamla konuşmadan gidip ben ev tuttum diyemem dedi. Tamam o zaman önce söyle felan dedim, yine öfkeyle bir sürü saydım, sonrasinda özür diledim ama olan oldu.. Onlarin evi ile benim çalıştığım yer arasi uzak. Biz benim işime yakin oturmaya karar verdik. Babasi ona bile karışmış orda ne isiniz var diye. Ya ben bilmiyorum bu yaşadıklarım normal mi? Ben mi abartıyorum, sabırsızlanıyorum
O diyor ki ben de senin istediklerini istiyorum, ben de dedim ki isteyip istememen onemli değil ki istesen de bazi şeyleri yapamayabiliyorsun. Bana söyle beni boş yere umutlandirma ben de ev esya bakmayayim dedim. Tamam babamla konusucam dedi
Bir yandan onu üzmek hiç istemiyorum, bir yandan olanlari mantığım almıyor, babam yanımda değil onun güçsüzlüğü var...Ne yapacağımı nasil düşüneceğimi şaşırdım
Yardımcı olursanız sevinirim, sevgiler
hayır sizi ve yaşadıklarınızı bilmediğimiz için burada yaptığınız yoruma göre bir cevap yazdım herkesin ailesi bir olmuyor tabi ama günümüzdeki örnekler çok kötü evlatlar ailelerinin sözünü dinlemeyip ciğeri beş para etmez serserilerle kaçıyor aklıma onlar geldi yoksa siz olgun aklı başında bir insansanız bunları takmayın.Ailem evliliği ilk söylediğim zaman o kişiyle alakalı hicbir sey sormadan. Biz böyle hayal etmedik. Çalışmaya başladıktan sonra ev almamız şunu bunu yapmamız gerek dedi. Belki 5 yıl belki belirsiz süre evliliği aklının ucundan geçirme bile dedi. Nisanlim parama karışan, karışacak bir insan degil hakeza babasi da.. bunu en başından konuştuk, benim sorumluluklarımı vs, evliligin babamlara destek olmama engel olmadığını anlatamadım. Evlendigim insanin ailesinin maddi durumu benimkinden üstün benim param onlarin gözüne gelecek bir para değil zaten
Sonrasinda isini beğenmedi, sonrasinda yanında durucam deyip durmadı, beni rezil edecek şeyler söyledi. Ben babamın karşısına geçmek hic istemedim aslında 2 yıl onun gönlünü yapmak için uğraştım, nisanlim yanina geldi konustu. O benim karşıma geçti ve beni yalnız birakti
Bu kadar üstten ve kırıcı konuşmanızı anlayamadim
Tamam belki hatalarım var, tecrubesizligim var her insan gibi, en hassas noktam ailemdir ordan vurmayın rica ederim
Eşimin ailesinin beni isteyip istemediğini de bilirim ya. Hani istemiyorlarsa yazardim istemiyorlar diye.Akraba olduğunuz için de ailenizin adamı istemiyor olma ihtimalini düşündünüz mü?Keza onun ailesi de sizi istemiyor. Konu maddiyat olsa neyse demesinden belli yüzünüze karşı sebep söylemek yerine kibarlık yapmaya çalışmış.
Ne olur artık şu kadar yıl emeğin var demeyin..herkesin ağzında aynı cümle...bunu düşünüp ,herşey kötü gitse de kendinize ayrilmamak için sebep yaratıyorsunuz ..bazen de çekip gitmek gerekir...bu cümleyi kuranlar sadece alışkanlıktan birakamiyor bence....Hiç mi toparlanacak durumumuz yok? Birbirimizle anlaşmamız, diger karakterlerimizin uyumu hic mi onemli değil? 6-7 yıllık bir ilişkiden bahsediyorum, ikimizin de çok emeği var
Ağır konustum zaten kendime çeki düzen verip karşına çıkacağım dedi, belki bir sey değişmeyecek ve ayrılığa gideceğiz.. Yine de bu kadar net mi mutlu olamayacagimiz?
Ailesi 800 km yolu 5 sefer git gel yaptılar babamla görüşmek için. Benim derdim düğün neden yapmıyorlar değil. Bu belirsizlikler, bizi birey olarak gorememeleri ikimizin ailesinin deAkraba olduğunuz için de ailenizin adamı istemiyor olma ihtimalini düşündünüz mü?Keza onun ailesi de sizi istemiyor. Konu maddiyat olsa neyse demesinden belli yüzünüze karşı sebep söylemek yerine kibarlık yapmaya çalışmış.
Ayrıldım..Yazacağım şeyler için kızacaksınız belki ama realist şeyler yazacağım. Bu evlilik pek çok açıdan mantıklı görünmüyor.
1.Uzaktan da olsa akrabasınız. Doğacak çocuklarınız için risk demek bu. Çocuklarda bir sorun çıkmasa bile torunlarda çıkabiliyormuş. İnşallah sorun çıkmaz diyelim Allah korusun. Biyolojik kısmı çok eşelemek istemiyorum. Sizin şahsi kararınız. Kimse karışamaz.
2.Kendi kararınızı alamıyorsunuz. Babasının istediği hayatı yaşıyorsunuz. Tamam saygısızlık yapmasın ama kararlarını da kabul ettirmeye çalışsın. Çocuk değil sonuçta. Baba daha en başta her şeye karışırsa evlilikte de karışır. Bu da sizi bunaltır.
3. Aileye bu kadar bağlıysa demek ki ekonomik özgürlüğü pek yok. Memurmuşsunuz. Ben de memurum. Sınavları kazanmanın ne kadar zor olduğunu bilirim. Siz emek verip ekonomik özgürlüğünüzü elinize almışsınız. Evleneceğiniz kişinin de buna sahip olması gerekir. Tabii herkes sınav kazanamayabilir ya da iş bulamayabilir. Kınamıyorum ama bu durum hep böyle devam ederse yani sabit bir işi olmazsa ailesine hep bağımlı kalırsınız. Bu durum yine sizi yıpratır.
Bence evlenmek için asıl siz acele etmeyin. İşinize yakın bir yerden ev tutun. Düzeninizi kurun. Evlenmek isterse gelsin sizle yaşasın. İleride durumunuz daha iyi olduğunda başka bir eve geçersiniz. Hakkınızda hayırlısı olsun.
En dogrusunu yaptın üzülme. Bir erkek için düzenin degişecek. O babasının himayesinden çıkamıyor.Ayrıldım..
Neden?Ayrıldım..
Diz elinizden gelen fedakarlığı yapmışsınız. Hem ailenize karşı hemde nişanlınıza karşı .Merhabalar,
Direkt konuya girmek istiyorum. Ben 24 yaşındayım, nişanlıyım, memur olarak çalışıyorum
Nisanlimla uzaktan akrabayiz, ancak bir akrabalık ilişkimiz olmadi farkli şehirlerde büyüdük yaşadık.
Uzun zaman önce arkadaşça konuşurken aramızda kopmayan bir bağ oluştu. Birbirimizi sevmeye basladik ve çıktık bir yola. Okul bitene kadar uzaktan ilişki yürüttük, aralarda birkac sefer birbirimizi gördük sadece.
Ben evlilik için aileme konuyu actigimda karşı çıktılar, işlerimiz denk olmadığı için (oturmuş isi yoktu serbest calisiyordu)
Ben aileme rağmen onun olduğu şehri tercih listeme yazdim ve buraya geldim.
Nisanim oldu bir şekilde. Nişanlimla da hicbir sorun yaşamadık neredeyse
Ancak bu düğün tarihi hala belli olmadı. Ailesinin maddi durumları normalde iyi ancak bu yıl bir takim zorlanmalar oldu. Babası maddiyat olsa hemen yapalım diyor. Ama nasil deyim cok agirkanli bir insan babası, bir işi erteledikce erteler. Bu yıl düğün yapicaz dendi ama hala tarih belli değil, ben soranlardan utanıyorum. Nişanlım dedi ki borçla da olsa sade bir düğün yapicam ben. Hatta ertesi gün nikah tarihi almaya gidecektik. O gün babasıyla konuşmuş ama bu şekilde düğün yapmaya ikna edememiş. O da bana bütün konuştuklarımız iptal dedi. Ben çok hayal kırıklığına uğradım. Sen babanı ikna etmeye çalıştığını söyleseydin ben söylerdim sana ikna olmayacağını. Baba ben böyle böyle yapmayı düşünüyorum diye karşısına çıkarsın sandim dedim, o mahcup bir sey diyemedi öfkeyle baya bir sey saydım.
Tamam en azından evimizi onceden tutup mobilyaları yavas yavas alalım bari onların taksiti bitsin diye konuştu benimle. Ama ne ev bakmaya gitti benimle, ne de kesin bir şey söylüyor tutucaz tutmicaz. Onun için de kızdım. Ben buraya geldim tek yaşıyorum, evimden memnun değilim ayri bir eve çıkayım desem düğün olur mu olabilir mi bilmiyorum, yaşayacağımız eve geçsem bana bir şey demiyorsun..Beni belirsizlikte birakma ne yapacaksan ya da ne yapmayacaksan soyle dedim. Babamla konuşmadan gidip ben ev tuttum diyemem dedi. Tamam o zaman önce söyle felan dedim, yine öfkeyle bir sürü saydım, sonrasinda özür diledim ama olan oldu.. Onlarin evi ile benim çalıştığım yer arasi uzak. Biz benim işime yakin oturmaya karar verdik. Babasi ona bile karışmış orda ne isiniz var diye. Ya ben bilmiyorum bu yaşadıklarım normal mi? Ben mi abartıyorum, sabırsızlanıyorum
O diyor ki ben de senin istediklerini istiyorum, ben de dedim ki isteyip istememen onemli değil ki istesen de bazi şeyleri yapamayabiliyorsun. Bana söyle beni boş yere umutlandirma ben de ev esya bakmayayim dedim. Tamam babamla konusucam dedi
Bir yandan onu üzmek hiç istemiyorum, bir yandan olanlari mantığım almıyor, babam yanımda değil onun güçsüzlüğü var...Ne yapacağımı nasil düşüneceğimi şaşırdım
Yardımcı olursanız sevinirim, sevgiler