Merhaba arkadaşlar ben bu siteye üyeyim ama ilk defa yazacağım.18 yaşındayım ve ortaokul yıllarındayken annemin zorlmasıyla (sağolsun annecim:)diş teli takmaya başlamıştım oldukça zor günlerdi damağım dar olduğu için dişlerim üst üste gelişiyodu ilk önce damağıma bir şey takmışlardı sonra diş üzerine teller gece yatarken ayrı teller zaman zaman acılı bi durum hatta ilk zamanlar sırf sıvı beslenmiştim.Baya kilo bile vermiştim annemin deyimiyle yüzüm gözüm süzüldü.Mesela bahar geldiğinde en sevdiğim yeşil eriği ısıra ısıra yiyememiş,elmayı dört ısırıkta bitirememiştim o zamanlar ama...Tellerim çıktığı günden beri daha mutluyum ve daha rahat gülebiliyorum inanın çıktığı an tüm yaşananlar unutuluyo sabredin sonunda gülen siz olacaksınız.Anneme tekrar teşekkür ediyorum onun sayesinde doktor koltuğuna oturup tedaviye başladım iyiki erkenden bitmiş şimdi olsa daha büyük bi sorun olabilirdi benim için.Ama hiçbir şey için geç değil.Buna değer bence :))) Bol gülmeli günler...