- 21 Temmuz 2015
- 6.665
- 6.061
- 198
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #61
Ağzım açık okudum. çok yıpratıcı şeyler bu adamın yüzünü evlenmeden önce hiç farketmedin mi?
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
dert sıkıntı boşanma, ben ne yapacağım?
- Konu Sahibi kucukpiraye
- Başlangıç Tarihi
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #62
Okudukça gözlerim doldu inanın... ne olur artık daha fazla üzülmeden kaçın kurtulun..inanın bana çok kisa bir zaman sonra unutacaksiniz..
- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #63
gecmedi eylülde oldu
- 5 Kasım 2014
- 1.447
- 1.074
- 83
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #64
Geçen bir konudada yazdım aynı cümleleri bu erkekleri anlamıyorum evlenmek için bin takla atarlar sonra o evliliğin içine ederler kadının emdiği sütü burnundan getirirler. ... Allah böyle insanlari ıslah etsin Rabbim hakkını alsın bu adamdan. ... sakın geri dönmeyi düşünme senin için çok kötü olur ....
- 13 Kasım 2015
- 1.149
- 787
- 73
- 38
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #65
anlattıklarınızın hiç birisi normal bir insanın yapabileceği şeyler değil kesin rahatsız inşallah tamamen kurtulursunuz
- 13 Kasım 2015
- 1.149
- 787
- 73
- 38
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #66
anlattıklarınızın hiç birisi normal bir insanın yapabileceği şeyler değil kesin rahatsız inşallah tamamen kurtulursunuz
- 7 Eylül 2014
- 1.404
- 831
- 83
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #67
Kesinlikle baarismayin. Istersen 2 gunluk evli ol. Ne demek 25 yasinda ve dul. Guzelim sen once kendine deger ver.sonra baskalarindan deger bekle. O koca bozuntusu ve pislik kv ye gelince,ana ogul otursunlar ve bence senden uzak dursunlar. Senin caninin degeri yok mu bak psikolijin alt ust olmus. Hic ama hic o eve o kocaya geri donmeyi dusunme. Allah onlari kendi gibilerle karsilastirsin.
- 26 Temmuz 2015
- 1.486
- 605
- 43
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #68
Eve git tüm eşyalarını cektir kalmasın bişey. Kovulurken senin ailen bişey demiyor mu. İçin neden yanıyor onun pisligi.herkese merhaba, günlerdir bu forumu okuyorum:) artık herkesiin boşanma ve ayrılık aile sorunlarını hatim ettim sayılır ve bende konu açmaya karar verdim umarım bana da yararlı olacak bilgiler tavsiyeler alırım..
Ben bu eylülde 2,5 yıldır beraber olduğum insanla evlendim. (O kadar zor ki yazıp anlatmak dahi benim için umarım saçmalamam şimdiden kusuruma bakmayın.) ilk iki haftamız balayında geçti. Herşey yolundaydı. bir sıkıntımız olmadı. Balayından evimize döndüğümüz ilk gün işine başlamıştı öğle arasında eve gelecekti bende ' eve gelirken bana dergi ve gazete alır mısın okurum sen işe tekrar gidince sıkılmam' dedim. Bana azarlar bir tavırla ' napcan dergiyi neden öyle şeylere kafanı takıyosun' dedi. Çok şaşırdım. Zaten evliliğimin ve evimde geçirdiğim ilk gün oldugu için duygusallık seviyem üst düzeydeydi. O işe gittikten sonra eve cok ağladım. Gözlerim patladı resmen. Akşam o gelmeye sakinleşmiştim. Yemeğimi yaptım kalktım çamaşırları yıkadım tatil dönüşü olan kıyafetlerimizi.
Akşam geldiğinde gözlerim şiş yüzümü kızarık görünce bana bağırmaya başladı 'bi dergi için ağlanırmı şöyle böyle diye. Ben yine başladım ağlamaya. Gece yanında yatmak hiç istemedim ama yeni evliyiz diye yattım yinede yanına. ama afedersiniz burayı anlatmaya utanıyorum ama yatınca bana yanaştı ama ben istemedim gercekten çok üzgündüm. Yine sinirlendi sinirli sinirli uyudu. Sabah uyandıgında da aşırı sinirliydi. Sabah kahvaltı yaparken suratıma bile bakmadı ve çayı bitmiş ' ne aval aval bakıyosun çayımı koysana' dedi. Bende ' benimle böyle emir vererek konuşma' dedim. oda 'beğenmiyosan ananın evine gideceksin bura artık senin koca evin' diyerek üstüme yürüdü ama dokunmadı bana. Birkaç kez tekrar edince bende sen götür ozaman dedim arabaya bindirdi beni götürüyordu ama çok korktum ailemden çekindim üzmekte istemedim .yolda beni indir dedim. Beni orada bıraktı gitti saatlerce öyle boş boş oturdum. napıcagımı bilemedim. Evliliğimin ikinci günü evden kovulmuştum.
Sonra aradım akşam onu beni al bıraktıgın yerdeyim dedim. Geldi arabaya aldı beni birsürü hakaret etti aklın başına geldi mi it hemen özür dile benden dedi. bende dilemedim. ben birşey yapmadım sana dedim.Çok bağırdı çok delirdi arabayı deli gibi kullanmaya başladı. En sonunda sinir krizi geçirdim. hayatımda ilk defa böyle birşey yaşadım.Sanırım elimde birşey olsaydı onu öldürürdüm. yada evde olsaydım...bilmiyorum.. gözüm döndü. kendimi dövmeye başladım onada vurdum... akşam 10 civarıydı. o an ıssız biryerden geçiyorduk. beni orda arabadan indirdi ve gitti. o kdar cok bagırıyor ağlıyordumki biranda etrafım birsürü insanla kaplandı. Yerde baygın gibiydim ambulans geldi ve beni hasstaneye götürdü. Sonra annem ve babam geldi. Beni alıp evlerine götürdüler. O herif bir kere olsun aramadı. Ne ailemi ne beni..ertesi gün onun annesiyle babası geldi. kendi gelmedi. Annesi olacak p... dedi ki ' ayy seni çok kınadım bir dergi için o kdar küsmüşsün( o kadar dediği sadece 1 gece ve oda dergi için değil bana tavrı için ) falan dedi' oda bir küslük için iki haftalık karısını evden kovdu dedim . ' ayyy olurrmuu senin alttan alman gerek sen kadınsın benim kocamda arada kovuyor beni ama ben idareli oluyorum' demezmi..
Tüm sinirlerim altüst oldu.. ailem beni onlarla göndermedi o gün. İki gün daha kaldım.. Fakat arayan soran olmadı.. eşim gelmedi......aramadı...çok korktum bayanlar beni anlayabiliyormusunuz.. benim o iki haftada ellerimdeki kınalar bile silinmemişti olay büyür uzar diye korktum...
Ama öyle olmadı
bi 15 gün kadar evimizde rahat huzurlu oturduk. bir sıkıntı yaşamadık. Fakat bu 15 günde 2-3 günde 1 onun ailesine akşam yemegine yada kahvaltıya gittik mutlaka...en son onlara gittiğimizde eşim bana dediki akşam arkadasım x lere gidecegiz söz verdim bi borcum vardı onu ödemem lazım erken kalkalım olurmu annemlerden dedi. Olur dedim bende.
Akşam gitti oraya saat 10 oldu eşim hala kalkalım demeyince bende dedimki 'biz kalkalım arkadasına gidecekmişiz söz vermiş' dedim.. Annesi bir hışımla ' ona sen karar veremezsin' dedi.. neye ugradığımı şaşırdım.. evden çıkarken oğlunun kulağına birşey söyledi sarıldı öptü onu beni kovar gibi çıkarttı evden.. Arkadasına gidip ordan kalkarkende eşim annemlere tekrar gidiyoruz dedi. kabul etmedim yine kavga ettik..ben onun annesi ne yaparsa ne derse dedin yutup unutacakmısım tavır yapmayacakmışım ağlamayacakmışım artık koca evine gelmişim ben alışacakmışım bunlara.....falan filan... kendimi tekrar sokakta buldum sonuç olarak. annemler aldı beni....
daha sonrasında ise beni almayacagını kabul etmeyecegini söylemiş annesine. . annesi annemle buluş konuşmak istedi benim hakkımda...eşimle hiç aramda geçmeyen problem olmayan şeyleri söylemiş...'kızınız yemek temizlik yapmaz giydiğine saçına başına dikkat etmezse oğlum onu istemiyor bu iş olmaz ayrıcada bizim gelinimiz böyle olamaz' demiş. 'sigara içmeyecek yırtık kotlar tşörtler artık giymeyecek o artık evlendi kabul etmesi lazım bizim binamıza da girip çıkıyor hep komşular görüyor utanıyoruz'..............
'biryeerden kalkalım diyen oğlum olabilir sadece o kalkalım demeyecek ataerkil toplumda yaşıyoruz biliyorsunuzki bir evde iki reis olmaz sizde evlisiniz, kızınız benim oğlumun önüne geçiyor, ne demek biryerde otururken kalkalım demek biz bunu kabul edemeyiz' .......
Kızınızı biraz sizde kalsın evlilikle ilgili eğitin bunları öğretin sizde kalsın bilinçlendirin ayrıca bunları düzeltsin öyle gelsin yoksa bizde oğlumda bu işi istemiyoruz demiş...................................kalkmışlar..annem bunları bana söyledi....çok ağladımm çokkkk ağladımm. hala ağlıyorum...psikologla bile konuşamıyorum...arkadaslarım arıyor açamıyorum ozamandan beri kimseye konuşamıyorumm..çok etkilendim. içime oturdu...yazmak istedim. çok uzunda oldu özür dilerim okuyabilenler hakkını helal etsin...
sadece 1 hafta kaldım ailemde zaten dinlenip kafa toplamam gerekmişti...o süreçte eşim beni aramadı. annesi annemide uyarmış zaten sizde kızınızda oğlumuda bizide bu süreçte sakın aramayın demiş...aramadım... aramadık...bir hafta sonra ailemle beraber onun ailesinin evine gittik kavgalar edildi... biz kovuldukkk....
Resmen her dediklerini kabul etmeme ragmen paçavraya döndüm.. neye ugradığımı bilmiyorum...vücudumda beynimde uyuşuk..herşey bitti.. ben 1,5 ayıdır ayrıyım ailem beni kovuldugumuzun ertesi günü başka şehre getirdi çünkü çok kötüydüm hala iyi değilim..nolcak şimdi? yada noldu şimdi.. ben bu adamı tanıyordum ağzımın içine düşerdi sesini bir gram yükseltemezdi romantik hediyeler alır kalbimi kıramazdı....ne oldu...anlamadım anlamadımmmmmmm
geriye kalan 25 yaşında hasta ve dul bir kız.....
şuan çokk uzaklardayım o şehre o insanlara... henüz dava açmadık.ne nasıl oluyor hic bilmiyorum.. içim yanıyor
- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #69
ama boşanmadan önce alırsam ya iftira atarlarsa ya fazlasını almış derlerse ya almış eşyalarıda kaçmış derlerse? böyle bişey olabiliyomu?
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #70
Allah yardimcin olsun. Ve çocuk olmdan kocanın gerçek yüzünü gördüğün icin sukret. Sana sabret olur böyle şeyler demeyi cok isterdim ama ne eşinde ne ailesinde elle tutulur mantıklı hiçbir taraf yok. Depresyon bunalim evliliğe alışma süreci gibi bi durum da yok. 15 günlük eşini o halde yolun ortasında bırakan bi kaç sene sonra kimbilir neler yapar. Ama ailene de kızdım biraz neden aramayın bizi diyenlerin ayağına gitmişler ki.. Her neyse dışarıdan konuşmak kolay belki ama kendi ruh ve beden sağlığın icin bosan ve kurtul
- 26 Nisan 2015
- 1.187
- 939
- 123
- 36
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #71
Evet cok zor seyler yasamissin.. Allahim yardimcin olsun ınşallah.. lütfen sukret ki basinda gormussun kisiliksizligini.. sukurler olsun ki çoluğun çocuğun olmadan... insallah tez vakitte maddi manevi olarak kurtulursun pisliklerden
- 4 Haziran 2014
- 1.334
- 881
- 158
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #72
Bir sosyopat ve onu yetiştiren sosyopat bir aile ile karşı karşıya kalmışsınız maalesef çok üzüldüm sizin adınıza ama çok gençsiniz daha ve yolun başında ne mal olduklarını belli etmeleri hayırlara vesile olur.. boşanın bu kadar olaydan sonra asla oraya adım atmayın..
- 27 Ekim 2016
- 635
- 335
- 103
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #73
Okurken hayretler içinde kaldım gerçekten hala böyle şeyler oluyor mu eşinizin eğitim seviyesi nedir siz yeni gelinsiniz bunları yaşamaya hakkınız yok ailenizinde ikide bir geri göndermesine sinir oldum neyseki kurtulmuşsunuz en azından böyle bi adamdan çocuğun yok kendine yeni bi hayat kur kendi ayakların üzerinde dur. Daha gençsin unut olanları dul olmayıda kafana takma herkesin başından evlilik geçebilir bu yüzden asla kendini ezik hissetme o şehirden ayrılmanda iyi olmuş herşeyi geride bırakmaya bakherkese merhaba, günlerdir bu forumu okuyorum:) artık herkesiin boşanma ve ayrılık aile sorunlarını hatim ettim sayılır ve bende konu açmaya karar verdim umarım bana da yararlı olacak bilgiler tavsiyeler alırım..
Ben bu eylülde 2,5 yıldır beraber olduğum insanla evlendim. (O kadar zor ki yazıp anlatmak dahi benim için umarım saçmalamam şimdiden kusuruma bakmayın.) ilk iki haftamız balayında geçti. Herşey yolundaydı. bir sıkıntımız olmadı. Balayından evimize döndüğümüz ilk gün işine başlamıştı öğle arasında eve gelecekti bende ' eve gelirken bana dergi ve gazete alır mısın okurum sen işe tekrar gidince sıkılmam' dedim. Bana azarlar bir tavırla ' napcan dergiyi neden öyle şeylere kafanı takıyosun' dedi. Çok şaşırdım. Zaten evliliğimin ve evimde geçirdiğim ilk gün oldugu için duygusallık seviyem üst düzeydeydi. O işe gittikten sonra eve cok ağladım. Gözlerim patladı resmen. Akşam o gelmeye sakinleşmiştim. Yemeğimi yaptım kalktım çamaşırları yıkadım tatil dönüşü olan kıyafetlerimizi.
Akşam geldiğinde gözlerim şiş yüzümü kızarık görünce bana bağırmaya başladı 'bi dergi için ağlanırmı şöyle böyle diye. Ben yine başladım ağlamaya. Gece yanında yatmak hiç istemedim ama yeni evliyiz diye yattım yinede yanına. ama afedersiniz burayı anlatmaya utanıyorum ama yatınca bana yanaştı ama ben istemedim gercekten çok üzgündüm. Yine sinirlendi sinirli sinirli uyudu. Sabah uyandıgında da aşırı sinirliydi. Sabah kahvaltı yaparken suratıma bile bakmadı ve çayı bitmiş ' ne aval aval bakıyosun çayımı koysana' dedi. Bende ' benimle böyle emir vererek konuşma' dedim. oda 'beğenmiyosan ananın evine gideceksin bura artık senin koca evin' diyerek üstüme yürüdü ama dokunmadı bana. Birkaç kez tekrar edince bende sen götür ozaman dedim arabaya bindirdi beni götürüyordu ama çok korktum ailemden çekindim üzmekte istemedim .yolda beni indir dedim. Beni orada bıraktı gitti saatlerce öyle boş boş oturdum. napıcagımı bilemedim. Evliliğimin ikinci günü evden kovulmuştum.
Sonra aradım akşam onu beni al bıraktıgın yerdeyim dedim. Geldi arabaya aldı beni birsürü hakaret etti aklın başına geldi mi it hemen özür dile benden dedi. bende dilemedim. ben birşey yapmadım sana dedim.Çok bağırdı çok delirdi arabayı deli gibi kullanmaya başladı. En sonunda sinir krizi geçirdim. hayatımda ilk defa böyle birşey yaşadım.
Tüm sinirlerim altüst oldu.. ailem beni onlarla göndermedi o gün. İki gün daha kaldım.. Fakat arayan soran olmadı.. eşim gelmedi......aramadı...çok korktum bayanlar beni anlayabiliyormusunuz.. benim o iki haftada ellerimdeki kınalar bile silinmemişti olay büyür uzar diye korktum...
Ama öyle olmadı
bi 15 gün kadar evimizde rahat huzurlu oturduk. bir sıkıntı yaşamadık. Fakat bu 15 günde 2-3 günde 1 onun ailesine akşam yemegine yada kahvaltıya gittik mutlaka...en son onlara gittiğimizde eşim bana dediki akşam arkadasım x lere gidecegiz söz verdim bi borcum vardı onu ödemem lazım erken kalkalım olurmu annemlerden dedi. Olur dedim bende.
Akşam gitti oraya saat 10 oldu eşim hala kalkalım demeyince bende dedimki 'biz kalkalım arkadasına gidecekmişiz söz vermiş' dedim.. Annesi bir hışımla ' ona sen karar veremezsin' dedi.. neye ugradığımı şaşırdım.. evden çıkarken oğlunun kulağına birşey söyledi sarıldı öptü onu beni kovar gibi çıkarttı evden.. Arkadasına gidip ordan kalkarkende eşim annemlere tekrar gidiyoruz dedi. kabul etmedim yine kavga ettik..ben onun annesi ne yaparsa ne derse dedin yutup unutacakmısım tavır yapmayacakmışım ağlamayacakmışım artık koca evine gelmişim ben alışacakmışım bunlara.....falan filan... kendimi tekrar sokakta buldum sonuç olarak. annemler aldı beni....
daha sonrasında ise beni almayacagını kabul etmeyecegini söylemiş annesine. . annesi annemle buluş konuşmak istedi benim hakkımda...eşimle hiç aramda geçmeyen problem olmayan şeyleri söylemiş...'kızınız yemek temizlik yapmaz giydiğine saçına başına dikkat etmezse oğlum onu istemiyor bu iş olmaz ayrıcada bizim gelinimiz böyle olamaz' demiş. 'sigara içmeyecek yırtık kotlar tşörtler artık giymeyecek o artık evlendi kabul etmesi lazım bizim binamıza da girip çıkıyor hep komşular görüyor utanıyoruz'..............
'biryeerden kalkalım diyen oğlum olabilir sadece o kalkalım demeyecek ataerkil toplumda yaşıyoruz biliyorsunuzki bir evde iki reis olmaz sizde evlisiniz, kızınız benim oğlumun önüne geçiyor, ne demek biryerde otururken kalkalım demek biz bunu kabul edemeyiz' .......
Kızınızı biraz sizde kalsın evlilikle ilgili eğitin bunları öğretin sizde kalsın bilinçlendirin ayrıca bunları düzeltsin öyle gelsin yoksa bizde oğlumda bu işi istemiyoruz demiş...................................kalkmışlar..annem bunları bana söyledi....çok ağladımm çokkkk ağladımm. hala ağlıyorum...psikologla bile konuşamıyorum...arkadaslarım arıyor açamıyorum ozamandan beri kimseye konuşamıyorumm..çok etkilendim. içime oturdu...yazmak istedim. çok uzunda oldu özür dilerim okuyabilenler hakkını helal etsin...
sadece 1 hafta kaldım ailemde zaten dinlenip kafa toplamam gerekmişti...o süreçte eşim beni aramadı. annesi annemide uyarmış zaten sizde kızınızda oğlumuda bizide bu süreçte sakın aramayın demiş...aramadım... aramadık...bir hafta sonra ailemle beraber onun ailesinin evine gittik kavgalar edildi... biz kovuldukkk....
Resmen her dediklerini kabul etmeme ragmen paçavraya döndüm.. neye ugradığımı bilmiyorum...vücudumda beynimde uyuşuk..herşey bitti.. ben 1,5 ayıdır ayrıyım ailem beni kovuldugumuzun ertesi günü başka şehre getirdi çünkü çok kötüydüm hala iyi değilim..nolcak şimdi? yada noldu şimdi.. ben bu adamı tanıyordum ağzımın içine düşerdi sesini bir gram yükseltemezdi romantik hediyeler alır kalbimi kıramazdı....ne oldu...anlamadım anlamadımmmmmmm
geriye kalan 25 yaşında hasta ve dul bir kız.....
şuan çokk uzaklardayım o şehre o insanlara... henüz dava açmadık.ne nasıl oluyor hic bilmiyorum.. içim yanıyor
- 16 Mart 2015
- 7.466
- 15.640
- 198
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #74
Kovuldugun yere 2 kere gitmek nedir? Gurur nedir bilir misiniz?
- 15 Ekim 2015
- 3.193
- 11.669
- 208
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #75
herkese merhaba, günlerdir bu forumu okuyorum:) artık herkesiin boşanma ve ayrılık aile sorunlarını hatim ettim sayılır ve bende konu açmaya karar verdim umarım bana da yararlı olacak bilgiler tavsiyeler alırım..
Ben bu eylülde 2,5 yıldır beraber olduğum insanla evlendim. (O kadar zor ki yazıp anlatmak dahi benim için umarım saçmalamam şimdiden kusuruma bakmayın.) ilk iki haftamız balayında geçti. Herşey yolundaydı. bir sıkıntımız olmadı. Balayından evimize döndüğümüz ilk gün işine başlamıştı öğle arasında eve gelecekti bende ' eve gelirken bana dergi ve gazete alır mısın okurum sen işe tekrar gidince sıkılmam' dedim. Bana azarlar bir tavırla ' napcan dergiyi neden öyle şeylere kafanı takıyosun' dedi. Çok şaşırdım. Zaten evliliğimin ve evimde geçirdiğim ilk gün oldugu için duygusallık seviyem üst düzeydeydi. O işe gittikten sonra eve cok ağladım. Gözlerim patladı resmen. Akşam o gelmeye sakinleşmiştim. Yemeğimi yaptım kalktım çamaşırları yıkadım tatil dönüşü olan kıyafetlerimizi.
Akşam geldiğinde gözlerim şiş yüzümü kızarık görünce bana bağırmaya başladı 'bi dergi için ağlanırmı şöyle böyle diye. Ben yine başladım ağlamaya. Gece yanında yatmak hiç istemedim ama yeni evliyiz diye yattım yinede yanına. ama afedersiniz burayı anlatmaya utanıyorum ama yatınca bana yanaştı ama ben istemedim gercekten çok üzgündüm. Yine sinirlendi sinirli sinirli uyudu. Sabah uyandıgında da aşırı sinirliydi. Sabah kahvaltı yaparken suratıma bile bakmadı ve çayı bitmiş ' ne aval aval bakıyosun çayımı koysana' dedi. Bende ' benimle böyle emir vererek konuşma' dedim. oda 'beğenmiyosan ananın evine gideceksin bura artık senin koca evin' diyerek üstüme yürüdü ama dokunmadı bana. Birkaç kez tekrar edince bende sen götür ozaman dedim arabaya bindirdi beni götürüyordu ama çok korktum ailemden çekindim üzmekte istemedim .yolda beni indir dedim. Beni orada bıraktı gitti saatlerce öyle boş boş oturdum. napıcagımı bilemedim. Evliliğimin ikinci günü evden kovulmuştum.
Sonra aradım akşam onu beni al bıraktıgın yerdeyim dedim. Geldi arabaya aldı beni birsürü hakaret etti aklın başına geldi mi it hemen özür dile benden dedi. bende dilemedim. ben birşey yapmadım sana dedim.Çok bağırdı çok delirdi arabayı deli gibi kullanmaya başladı. En sonunda sinir krizi geçirdim. hayatımda ilk defa böyle birşey yaşadım.
Tüm sinirlerim altüst oldu.. ailem beni onlarla göndermedi o gün. İki gün daha kaldım.. Fakat arayan soran olmadı.. eşim gelmedi......aramadı...çok korktum bayanlar beni anlayabiliyormusunuz.. benim o iki haftada ellerimdeki kınalar bile silinmemişti olay büyür uzar diye korktum...
Ama öyle olmadı
bi 15 gün kadar evimizde rahat huzurlu oturduk. bir sıkıntı yaşamadık. Fakat bu 15 günde 2-3 günde 1 onun ailesine akşam yemegine yada kahvaltıya gittik mutlaka...en son onlara gittiğimizde eşim bana dediki akşam arkadasım x lere gidecegiz söz verdim bi borcum vardı onu ödemem lazım erken kalkalım olurmu annemlerden dedi. Olur dedim bende.
Akşam gitti oraya saat 10 oldu eşim hala kalkalım demeyince bende dedimki 'biz kalkalım arkadasına gidecekmişiz söz vermiş' dedim.. Annesi bir hışımla ' ona sen karar veremezsin' dedi.. neye ugradığımı şaşırdım.. evden çıkarken oğlunun kulağına birşey söyledi sarıldı öptü onu beni kovar gibi çıkarttı evden.. Arkadasına gidip ordan kalkarkende eşim annemlere tekrar gidiyoruz dedi. kabul etmedim yine kavga ettik..ben onun annesi ne yaparsa ne derse dedin yutup unutacakmısım tavır yapmayacakmışım ağlamayacakmışım artık koca evine gelmişim ben alışacakmışım bunlara.....falan filan... kendimi tekrar sokakta buldum sonuç olarak. annemler aldı beni....
daha sonrasında ise beni almayacagını kabul etmeyecegini söylemiş annesine. . annesi annemle buluş konuşmak istedi benim hakkımda...eşimle hiç aramda geçmeyen problem olmayan şeyleri söylemiş...'kızınız yemek temizlik yapmaz giydiğine saçına başına dikkat etmezse oğlum onu istemiyor bu iş olmaz ayrıcada bizim gelinimiz böyle olamaz' demiş. 'sigara içmeyecek yırtık kotlar tşörtler artık giymeyecek o artık evlendi kabul etmesi lazım bizim binamıza da girip çıkıyor hep komşular görüyor utanıyoruz'..............
'biryeerden kalkalım diyen oğlum olabilir sadece o kalkalım demeyecek ataerkil toplumda yaşıyoruz biliyorsunuzki bir evde iki reis olmaz sizde evlisiniz, kızınız benim oğlumun önüne geçiyor, ne demek biryerde otururken kalkalım demek biz bunu kabul edemeyiz' .......
Kızınızı biraz sizde kalsın evlilikle ilgili eğitin bunları öğretin sizde kalsın bilinçlendirin ayrıca bunları düzeltsin öyle gelsin yoksa bizde oğlumda bu işi istemiyoruz demiş...................................kalkmışlar..annem bunları bana söyledi....çok ağladımm çokkkk ağladımm. hala ağlıyorum...psikologla bile konuşamıyorum...arkadaslarım arıyor açamıyorum ozamandan beri kimseye konuşamıyorumm..çok etkilendim. içime oturdu...yazmak istedim. çok uzunda oldu özür dilerim okuyabilenler hakkını helal etsin...
sadece 1 hafta kaldım ailemde zaten dinlenip kafa toplamam gerekmişti...o süreçte eşim beni aramadı. annesi annemide uyarmış zaten sizde kızınızda oğlumuda bizide bu süreçte sakın aramayın demiş...aramadım... aramadık...bir hafta sonra ailemle beraber onun ailesinin evine gittik kavgalar edildi... biz kovuldukkk....
Resmen her dediklerini kabul etmeme ragmen paçavraya döndüm.. neye ugradığımı bilmiyorum...vücudumda beynimde uyuşuk..herşey bitti.. ben 1,5 ayıdır ayrıyım ailem beni kovuldugumuzun ertesi günü başka şehre getirdi çünkü çok kötüydüm hala iyi değilim..nolcak şimdi? yada noldu şimdi.. ben bu adamı tanıyordum ağzımın içine düşerdi sesini bir gram yükseltemezdi romantik hediyeler alır kalbimi kıramazdı....ne oldu...anlamadım anlamadımmmmmmm
geriye kalan 25 yaşında hasta ve dul bir kız.....
şuan çokk uzaklardayım o şehre o insanlara... henüz dava açmadık.ne nasıl oluyor hic bilmiyorum.. içim yanıyor
Şok oldum ya nasıl insan bunlar böyle?
Kayınvaliden tam sinsi bunu anladım. Allah sabır versin sana.
Ayrılma konusunda düşünme bile kaç kurtar kendini canım yaşın daha küçük çok daha iyileri çıkar karşına emin ol. Böyle biriyle bir gününü bile kaybetme.Ayaklarına dahi kapansa barışma bence
- 8 Mart 2014
- 3.059
- 1.977
- 173
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #76
Canim ne yazikki kiz anneleri hep bole pasif sinir oluorum benim annemde bole aslinda benim annem herkeze karsi bole pasif yanliz benim tahminim o adam o aile burnu surtsun yarin yine arar die dusunuolardir cunku daha once hep adim atan sen olmussun burlar asiri derecede geri kafali anlattigina gore sen erkeksin elinin kiri o kadin dul kalcak mecbur senin kolen olcak dusuncesindelerdir sana tavsiyem sakin ola bu karektarsiz adama geri donme inan sana hicbisi olmayacak hatta hic evlenmemis biruyle bile evleniceksin belki ve mutlu olucaksin ...davayi sen ac bekleme bence hatta yipranma tazminatida ac bu karektarsizlara aldigin parayi cocuk esirgeme kurumuna bagislarsin ayy cok sinirlerim bozuldu
- 6 Ekim 2013
- 2.427
- 3.668
- 333
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #77
Dul?! olmaktan korkmayın. Böyle yaşamaktan korkun.
3 yıldır boşanmış bir kadınım, keşke hiç evlenmemiş olsaydım demiyorum. Çok şey öğrendim çokkk ...
3 yıldır boşanmış bir kadınım, keşke hiç evlenmemiş olsaydım demiyorum. Çok şey öğrendim çokkk ...
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #78
Ayrica DUL olarak yasamak böyle insan yerine konmadan yasamaktan bin kat daha iyidir!. Kaldi ki evlenip ayrilmis olmak artik yadirganmiyor,gayet normal birşey. Bosanmis oldugu halde hic evlenmemis bir erkekle dugun dernekle evlenip gelinlik giyen cook bayan taniyorum. Bugunleri atlatin bir insallah size gercekten deger verecek kalpten sevecek biri cikar. Onemli olan siz kendinize deger verin ve asla böyle ezdirmeyin kendiniziherkese merhaba, günlerdir bu forumu okuyorum:) artık herkesiin boşanma ve ayrılık aile sorunlarını hatim ettim sayılır ve bende konu açmaya karar verdim umarım bana da yararlı olacak bilgiler tavsiyeler alırım..
Ben bu eylülde 2,5 yıldır beraber olduğum insanla evlendim. (O kadar zor ki yazıp anlatmak dahi benim için umarım saçmalamam şimdiden kusuruma bakmayın.) ilk iki haftamız balayında geçti. Herşey yolundaydı. bir sıkıntımız olmadı. Balayından evimize döndüğümüz ilk gün işine başlamıştı öğle arasında eve gelecekti bende ' eve gelirken bana dergi ve gazete alır mısın okurum sen işe tekrar gidince sıkılmam' dedim. Bana azarlar bir tavırla ' napcan dergiyi neden öyle şeylere kafanı takıyosun' dedi. Çok şaşırdım. Zaten evliliğimin ve evimde geçirdiğim ilk gün oldugu için duygusallık seviyem üst düzeydeydi. O işe gittikten sonra eve cok ağladım. Gözlerim patladı resmen. Akşam o gelmeye sakinleşmiştim. Yemeğimi yaptım kalktım çamaşırları yıkadım tatil dönüşü olan kıyafetlerimizi.
Akşam geldiğinde gözlerim şiş yüzümü kızarık görünce bana bağırmaya başladı 'bi dergi için ağlanırmı şöyle böyle diye. Ben yine başladım ağlamaya. Gece yanında yatmak hiç istemedim ama yeni evliyiz diye yattım yinede yanına. ama afedersiniz burayı anlatmaya utanıyorum ama yatınca bana yanaştı ama ben istemedim gercekten çok üzgündüm. Yine sinirlendi sinirli sinirli uyudu. Sabah uyandıgında da aşırı sinirliydi. Sabah kahvaltı yaparken suratıma bile bakmadı ve çayı bitmiş ' ne aval aval bakıyosun çayımı koysana' dedi. Bende ' benimle böyle emir vererek konuşma' dedim. oda 'beğenmiyosan ananın evine gideceksin bura artık senin koca evin' diyerek üstüme yürüdü ama dokunmadı bana. Birkaç kez tekrar edince bende sen götür ozaman dedim arabaya bindirdi beni götürüyordu ama çok korktum ailemden çekindim üzmekte istemedim .yolda beni indir dedim. Beni orada bıraktı gitti saatlerce öyle boş boş oturdum. napıcagımı bilemedim. Evliliğimin ikinci günü evden kovulmuştum.
Sonra aradım akşam onu beni al bıraktıgın yerdeyim dedim. Geldi arabaya aldı beni birsürü hakaret etti aklın başına geldi mi it hemen özür dile benden dedi. bende dilemedim. ben birşey yapmadım sana dedim.Çok bağırdı çok delirdi arabayı deli gibi kullanmaya başladı. En sonunda sinir krizi geçirdim. hayatımda ilk defa böyle birşey yaşadım.
Tüm sinirlerim altüst oldu.. ailem beni onlarla göndermedi o gün. İki gün daha kaldım.. Fakat arayan soran olmadı.. eşim gelmedi......aramadı...çok korktum bayanlar beni anlayabiliyormusunuz.. benim o iki haftada ellerimdeki kınalar bile silinmemişti olay büyür uzar diye korktum...
Ama öyle olmadı
bi 15 gün kadar evimizde rahat huzurlu oturduk. bir sıkıntı yaşamadık. Fakat bu 15 günde 2-3 günde 1 onun ailesine akşam yemegine yada kahvaltıya gittik mutlaka...en son onlara gittiğimizde eşim bana dediki akşam arkadasım x lere gidecegiz söz verdim bi borcum vardı onu ödemem lazım erken kalkalım olurmu annemlerden dedi. Olur dedim bende.
Akşam gitti oraya saat 10 oldu eşim hala kalkalım demeyince bende dedimki 'biz kalkalım arkadasına gidecekmişiz söz vermiş' dedim.. Annesi bir hışımla ' ona sen karar veremezsin' dedi.. neye ugradığımı şaşırdım.. evden çıkarken oğlunun kulağına birşey söyledi sarıldı öptü onu beni kovar gibi çıkarttı evden.. Arkadasına gidip ordan kalkarkende eşim annemlere tekrar gidiyoruz dedi. kabul etmedim yine kavga ettik..ben onun annesi ne yaparsa ne derse dedin yutup unutacakmısım tavır yapmayacakmışım ağlamayacakmışım artık koca evine gelmişim ben alışacakmışım bunlara.....falan filan... kendimi tekrar sokakta buldum sonuç olarak. annemler aldı beni....
daha sonrasında ise beni almayacagını kabul etmeyecegini söylemiş annesine. . annesi annemle buluş konuşmak istedi benim hakkımda...eşimle hiç aramda geçmeyen problem olmayan şeyleri söylemiş...'kızınız yemek temizlik yapmaz giydiğine saçına başına dikkat etmezse oğlum onu istemiyor bu iş olmaz ayrıcada bizim gelinimiz böyle olamaz' demiş. 'sigara içmeyecek yırtık kotlar tşörtler artık giymeyecek o artık evlendi kabul etmesi lazım bizim binamıza da girip çıkıyor hep komşular görüyor utanıyoruz'..............
'biryeerden kalkalım diyen oğlum olabilir sadece o kalkalım demeyecek ataerkil toplumda yaşıyoruz biliyorsunuzki bir evde iki reis olmaz sizde evlisiniz, kızınız benim oğlumun önüne geçiyor, ne demek biryerde otururken kalkalım demek biz bunu kabul edemeyiz' .......
Kızınızı biraz sizde kalsın evlilikle ilgili eğitin bunları öğretin sizde kalsın bilinçlendirin ayrıca bunları düzeltsin öyle gelsin yoksa bizde oğlumda bu işi istemiyoruz demiş...................................kalkmışlar..annem bunları bana söyledi....çok ağladımm çokkkk ağladımm. hala ağlıyorum...psikologla bile konuşamıyorum...arkadaslarım arıyor açamıyorum ozamandan beri kimseye konuşamıyorumm..çok etkilendim. içime oturdu...yazmak istedim. çok uzunda oldu özür dilerim okuyabilenler hakkını helal etsin...
sadece 1 hafta kaldım ailemde zaten dinlenip kafa toplamam gerekmişti...o süreçte eşim beni aramadı. annesi annemide uyarmış zaten sizde kızınızda oğlumuda bizide bu süreçte sakın aramayın demiş...aramadım... aramadık...bir hafta sonra ailemle beraber onun ailesinin evine gittik kavgalar edildi... biz kovuldukkk....
Resmen her dediklerini kabul etmeme ragmen paçavraya döndüm.. neye ugradığımı bilmiyorum...vücudumda beynimde uyuşuk..herşey bitti.. ben 1,5 ayıdır ayrıyım ailem beni kovuldugumuzun ertesi günü başka şehre getirdi çünkü çok kötüydüm hala iyi değilim..nolcak şimdi? yada noldu şimdi.. ben bu adamı tanıyordum ağzımın içine düşerdi sesini bir gram yükseltemezdi romantik hediyeler alır kalbimi kıramazdı....ne oldu...anlamadım anlamadımmmmmmm
geriye kalan 25 yaşında hasta ve dul bir kız.....
şuan çokk uzaklardayım o şehre o insanlara... henüz dava açmadık.ne nasıl oluyor hic bilmiyorum.. içim yanıyor
- 9 Eylül 2016
- 351
- 212
- 18
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #79
dul kelimelerini yanlış anlamayın.. çevremde herkez öyle diyor artık bana. benimde ağırıma cok gidiyor aynı sizin gibi. hiç hoş değil ne zaman duysam irkiliyorum geriliyorum..hoşlanmıyorum.. ama mesela akrabalar (göya) destek olmak için arayıp ' böyle genç yaşında bi kızı dul bırakmak kolay mı bunların yanına bırakma söke söke al ne alıyosan hakkını koyma seni bu yaşında dul ettiler' diye konuşuyolarya sözde destekçilerim. sağolsunlar cok moral oluyorlar.. bende onlara tişikkirlir diyiorum kapatıyorum telefonu
- 9 Ocak 2015
- 643
- 363
- 53
- 32
- Konu Sahibi kucukpiraye
- #80
Kız anneleri genelde yapıcı olur herkesin annesi böyledir idare et kızım evlendin artık kızım bilmem ne annenin ağzından çıkmayan kelimeler senin ağzından çıkmalıydi ağırlığını koymalıydin ama sen susmussun adam seni yollarda bırakıp gitmiş arayıp sormamış ve ERKEK ADAM BUNU YAPMAZ sen bunlara rağmen arayıp geri dönmüşsün annene kızma kendini ezdirmeyip benı seven böyle sevsin deseydin tavrını koysaydın en azından bu kadar yipranmazdin canım kurtulduğunu dua et lütfen böyle koca hiç olmasın daha iyi kadın yeri gelir temizlik yemek yapar yeri gelir dışarda yersin hizmetçi değilsin tabiki evini seven her kadın yapar bunları
