şuan yarama tuz basıldı sanki. cunku tamda bu aksam tekrar geri döndüm bende aynı bunalıma. ne zaman çıkmıştım bilmiyorum ama birazcık iyiydim. ta ki bugun eşimin umursamaz tavırlarına kadar. yarın doktora gidicem sallamıyor bile. gelecek misin diyorum sert bi tonla bişey diyemem şuan diyor. (engeli yok oysa.) susuyor sürekli. ve hiç yapmazdı iyi geceler bile demeden gidip yattı. kalakaldım sorun ne şimdi diye.
sözde çok istiyor ama hiç çözüm yoluna gitmiyor. sıkıldı 1 yıldır doktorlarda gezmekten. peki ben ne yapayım her doktor cıkışı ağlıyorum.
bu akşamki soğuklugu anlamsız tavrı bana derinlerden -çucugun olmuyooor- yeteeer bıktıım sesleri duyurdu
gectim pc başına bunalım müziklerle ağlıyorum o horluyor.
Canım üzülme lütfen. Benim annemin de 7 sene sonra çocuğu (yani ben) olmuş. Hem de tedaviyi bıraktıktan sonra kendiliğinden... Ki ozamanlar tıp bu kadar gelişmiş deildi. Şimdi bin tane tedavi var, infertilite için...
canim benim lutfen aglama erkekler bizler kadar ince dusunemiyorlar ben hep esimden iyi bahsediyorum halbuki destegi cok azdir iki gun once iftara biryere davetliydik biraz dedikoducu bir yakinimizda davetliydi gelini hamile kadin benim uzerime ucuncuyu doguracak gelinim yuruyemez arabayla gelin alin falan diyor bu kadin bende gitmek istemedim nispet yapacak biliyorum uzulucem gitmek istemiyorum dedim esime bir tarafdan da agliyorum ben gitmek istiyorum ama dedi abartiyorsun dedi onlar dusunemiyorlar boyle seyleri bosver
Bende imtihanimin evlat oldugunu dusunuyorum, ben simdi norma yillarla hamile kaliyorum ama ya sonra, ekim ayinda 4 aylik gebeliğim komplikasyonlar snucnda sonlandirildi o zaman daha yapmam diyodum simdi oglumun 2 gunde bir kardesim yok herkezin var benim yok be kardesimle oynamak istiyorum diyo , Allah ya hersey ondan muczede ondan acida ondan sabir gerekli bu yolda pes etmemekk gerekli benim yolum zor ama ugrasacagim olacagina inaniyorum
lafta cok istiyor dunyayı yakarmış benim için, her yolu denermiş bu sorun için falan filan. ama icraat yok beceremiyor. bu konuda cok yalnız bırakıyor beni. kendi kendime aşmaya çalışmaktan acayip acayip karışımlar hazırlayıp öğürerek yemekten bıktım.
sanki sorun senin sorunun kendin hallet der gibi davranıyor cok kırılıyorum. öyle öfkeleniyorum ki bazen haketmiyor baba olmayı uğraşmıcam diyorum ama onu baba yapmak değil ki anne olmak tek arzum
Bu durumu yaşayan bayanlar yalnız değilsiniz.Artan teknoloji ile birlikte ne yazıkki infertilite de arttı.tüp bebek merkezleri dolup taşıyor.ben de bu uğurda 6 yıldan fazla uğraş verdim.önce haplarla sonra aşılamalar ve en son tüp bebek..
Her defasında o koltuğa yatmak,kan testleri...
Sorunun tespiti çok önemli.erkek için çok detaylı inceleme gerekiyor.başta boş yere haplarla oyalanmışım halbuki ciddi erkek faktörü varmış geç anlaşıldı.zaman kaybetmeyin ve beslenmenize dikkat et çift olarak.sağlıklı yiyin ve pozitif olun sabırlı olun.Allah bana nasip etti inşallah isteyen herkese nasip etsin sağlıkla sıhhatle..
iste tamda bu yuzden annelerin hakki odenmiyor ya canim sen kocani takma onlara gel diyeceksin doktor su ilaci istedi diyeceksin receteyi uzatacaksin tamam ben yillardir muayene oluyorum hep erkek doktor denk geliyor sansima esime varikosel icin bi muayene olun dedi doktor bizimki bunalimlara girdi ben ne yapiyorum ya yillardir onlari bosverelim canim evlatlarimiz olunca bizden cok sevinirler
aynen öyle canım. doktor sperm testi istedi diye ne yani sorun bende miymiş diye içten içe doktora trip attı. testi yaptırdı sonucu alana kadar bunalımlara girdi sonuç sayısı normalinde ustunde çıkınca derin bi oh çekip havalara uctu. 1 gun dahi çekemedi kendinde sorun olma ihtimalini. sen veya ben lafı yapmıyorum hiç,hep biz diyorum. bizim sorunumuz dyorum ama sanki o onun sorunu diyor gibi.
bilmiyorum ne yapıcam. kırılmamak elde değil zaten hassasız bu konuda dikkat etseler biraz ama nerdee
kizlar merhaba daha oncede hep cocugum olmuyor diye konu acmistim artik psikolojik olarak coktugumu hissediyorum dort yildir surekli tedavilerle ic iceyim yumurta takibi yapiyor doktorum haftada iki veya uc kez o sandalyeye uzanmak muayene olmak okadar kotu ki kolunu ac igne yapicam diyor doktor ellerimin titremesinden acamadim hap icemiyorum normal zamanda ama cocugum olsun diye saati saatine aglaya aglaya iciyorum haplarimi etrafimdaki tum arkadaslarim hamile tek tek dogum yapmaya basladilar onlarin adina cok seviniyorum bebekleri seviyorum eve gelince basliyorum aglamaya ses yok gurultu yok herkesin sikayet ettigi seylere hasretim ben yillardir yoldan gecerken bebek gorsem burnuma bebek kokusu geliyor annesi kizar belki diye sevemiyorum en yakin arkadasim hamile kaldi onunla beraber hamile kiyafeti almaya gitmek zorunda kaldim kayinvalidem gorumcemin cocuklarina kiyafet bakiyor anne nolur gidelim icim aciyor dayanamiyorum diyorum hic umrunda bile degil surekli su hamile bu hamile yeni evlenen oldugunda acaba hamilemidir ki diyor iyi niyetli diyorum saf kalpli diyorum ama gunlerce agliyorum onun soylediklerinin yuzunden ruyamda kabuslar goruyorum kardesimin dugunune bir ay var benden once hamile kalacak diye oyle korkuyorum ki halbuki o benim canim benim yasadiklarimi asla yasamasin rabbim istedigi an evlat nasip etsin ama korkuyorum isde kizlar en kotusude cok sevdigim esimi cok kiriyorum surekli sinirliyim alinganim ona bagiriyorum onun ne sucu var etrafimdaki arkadaslarim seni cok iyi anliyoruz diyolar uc cocugun var benim yanimda opup kokluyorsun nasil anlayacaksin beni demek istiyorum diyemiyorum anliyordur belki ama cocugunu opusu gozumun onunden gitmiyor kizlar sizden tek istedigim dua edin bana ne olur birde bu psikolojiden kurtulmam icin neler yapmam lazim yardim ederseniz cok sevinirim her turlu yorumunuz benim icin cok degerlidir uzun oldu lutfen kusura bakmayin ama yazdim rahatladim
ne güzel ,
Aklıma geçenlerde okuduğum şu kıssa geldi canım. Ümidini yitirme sende... Allah'tan ümit kesilmez...
Hz. Musa peygamberin zamanında bir aile varmış çocukları olmuyormuş ve Hz. MUsaya gelerek rabbime bizim adımıza yalvarıp sorarmısın demişler Hz. Musa Yüce Allaha sormuş ve Mevlam çocuklarının olmayacağını bildirmiş ve bunu gelip aileye söylemiş aradan uzun zaman geçmiş ve bu aileyi tekrar görmüş Hz. Musa ve yanlarında küçük bir çocukda varmış gitmiş sormuş o ailenin çocukları olmuş Hz. Musa çok şaşırmış ve Mevlaya sormuş: çocukları olmıcak diyordun Allahım diye, Mevlamızdan cevap olarak şu yanıt gelmiş; onlardan benden ne dualarını ne de ümitlerini eksik etmediler bende çok istedikleri evlatlarını onlara verdim demiş
kizlar merhaba daha oncede hep cocugum olmuyor diye konu acmistim artik psikolojik olarak coktugumu hissediyorum dort yildir surekli tedavilerle ic iceyim yumurta takibi yapiyor doktorum haftada iki veya uc kez o sandalyeye uzanmak muayene olmak okadar kotu ki kolunu ac igne yapicam diyor doktor ellerimin titremesinden acamadim hap icemiyorum normal zamanda ama cocugum olsun diye saati saatine aglaya aglaya iciyorum haplarimi etrafimdaki tum arkadaslarim hamile tek tek dogum yapmaya basladilar onlarin adina cok seviniyorum bebekleri seviyorum eve gelince basliyorum aglamaya ses yok gurultu yok herkesin sikayet ettigi seylere hasretim ben yillardir yoldan gecerken bebek gorsem burnuma bebek kokusu geliyor annesi kizar belki diye sevemiyorum en yakin arkadasim hamile kaldi onunla beraber hamile kiyafeti almaya gitmek zorunda kaldim kayinvalidem gorumcemin cocuklarina kiyafet bakiyor anne nolur gidelim icim aciyor dayanamiyorum diyorum hic umrunda bile degil surekli su hamile bu hamile yeni evlenen oldugunda acaba hamilemidir ki diyor iyi niyetli diyorum saf kalpli diyorum ama gunlerce agliyorum onun soylediklerinin yuzunden ruyamda kabuslar goruyorum kardesimin dugunune bir ay var benden once hamile kalacak diye oyle korkuyorum ki halbuki o benim canim benim yasadiklarimi asla yasamasin rabbim istedigi an evlat nasip etsin ama korkuyorum isde kizlar en kotusude cok sevdigim esimi cok kiriyorum surekli sinirliyim alinganim ona bagiriyorum onun ne sucu var etrafimdaki arkadaslarim seni cok iyi anliyoruz diyolar uc cocugun var benim yanimda opup kokluyorsun nasil anlayacaksin beni demek istiyorum diyemiyorum anliyordur belki ama cocugunu opusu gozumun onunden gitmiyor kizlar sizden tek istedigim dua edin bana ne olur birde bu psikolojiden kurtulmam icin neler yapmam lazim yardim ederseniz cok sevinirim her turlu yorumunuz benim icin cok degerlidir uzun oldu lutfen kusura bakmayin ama yazdim rahatladim
rabbim yardimcilari olsun canim abingilin cok uzuldum yazik yengen benden cok cok daha kotu durumdadir stres yapmiyorum diyorum her sorana ama sadece dil ile soyluyorum galiba icten ice cok uzuluyorum yasim 23 bu arada tatlim
canim inan elimde degil onu kirmayi hic istemiyorum okadarda anlayislidir esim hic cocuk kelimesini agzina almaz ben uzulmeyeyim diye ama bir bakiyorum en ufak seye parliyorum onceleri hep gucluydum olacak Allah in izniyle diyip hic takmamaya calisiyordum ama son bir kac aydir bebek gormeye bile dayanamiyorum surekli agliyorum
Bence once ruh sağlığınızı dusunun. Kafanizi arindirin. Bazi durumlar beyinle de alakali malum. Psikolojinizin bozulmasi tedavinizi de etkiler.
kizlar merhaba daha oncede hep cocugum olmuyor diye konu acmistim artik psikolojik olarak coktugumu hissediyorum dort yildir surekli tedavilerle ic iceyim yumurta takibi yapiyor doktorum haftada iki veya uc kez o sandalyeye uzanmak muayene olmak okadar kotu ki kolunu ac igne yapicam diyor doktor ellerimin titremesinden acamadim hap icemiyorum normal zamanda ama cocugum olsun diye saati saatine aglaya aglaya iciyorum haplarimi etrafimdaki tum arkadaslarim hamile tek tek dogum yapmaya basladilar onlarin adina cok seviniyorum bebekleri seviyorum eve gelince basliyorum aglamaya ses yok gurultu yok herkesin sikayet ettigi seylere hasretim ben yillardir yoldan gecerken bebek gorsem burnuma bebek kokusu geliyor annesi kizar belki diye sevemiyorum en yakin arkadasim hamile kaldi onunla beraber hamile kiyafeti almaya gitmek zorunda kaldim kayinvalidem gorumcemin cocuklarina kiyafet bakiyor anne nolur gidelim icim aciyor dayanamiyorum diyorum hic umrunda bile degil surekli su hamile bu hamile yeni evlenen oldugunda acaba hamilemidir ki diyor iyi niyetli diyorum saf kalpli diyorum ama gunlerce agliyorum onun soylediklerinin yuzunden ruyamda kabuslar goruyorum kardesimin dugunune bir ay var benden once hamile kalacak diye oyle korkuyorum ki halbuki o benim canim benim yasadiklarimi asla yasamasin rabbim istedigi an evlat nasip etsin ama korkuyorum isde kizlar en kotusude cok sevdigim esimi cok kiriyorum surekli sinirliyim alinganim ona bagiriyorum onun ne sucu var etrafimdaki arkadaslarim seni cok iyi anliyoruz diyolar uc cocugun var benim yanimda opup kokluyorsun nasil anlayacaksin beni demek istiyorum diyemiyorum anliyordur belki ama cocugunu opusu gozumun onunden gitmiyor kizlar sizden tek istedigim dua edin bana ne olur birde bu psikolojiden kurtulmam icin neler yapmam lazim yardim ederseniz cok sevinirim her turlu yorumunuz benim icin cok degerlidir uzun oldu lutfen kusura bakmayin ama yazdim rahatladim
aminbak daha çok gençsin neden bu kadar stres yapıyosun kesinlikle gerek yok çünkü yaşın küçük az evlisin 4 nedirki bence bi kere çocuk psikolojisinden uzaklaş bi tatile git bi rahatla vakti vardır zamanı vardır dediğim gibi iyi bir uzman doktorun tedavisine gir gerisini allaha bırak sende bilirsin eşler tüp bebek denerler denerler en sonunda pes ederler bizim çocuğumuz olmuyo die artık çocuk düşüncesinden vazgeçerler ve beklenmedikleri zamanda hamile kalabiliyolar neden kafa çocuk düşüncesinden arınmıştı çünki ben gencim az yıllık evliyim neden kendime bu kadar sıkıntı yapıyorum de 35 yaşında anne olanlar var de azcık rahatla bak görceksin ozaman herşey daha güzel olcak
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?