Yazıp rahatlayasım anlatasım var ama deşifre olurum korkusundan yazamıyorum buraya. Birde öyle şeyler ki benden başka birinin daha başına gelme ihtimali yok. Bir tanıdık okusa şak diye anlar. Yazdım not defterine yayınlayacakken vazgeçtim. Tek tek hepinize özel msjmi atsam sapık gibi derdim var kız oku diye napsam. Benim derdim de derdimi korkudan yazamamak
bodoslama dalıyorum konuya. anlaşılır duruma getirmeye uğraşamadım.
Şimdi öncelikle fedakarlık işini abartıp gerizekalılığın b.kunu çıkardığımın farkındayım. Sebebim dolu dizgin aşık olmam değil tamamen mallıktan. Baştan belirteyim dedim.
eşimle evlenmeden önce ufak tefek denilebilecek problemler yasadik asilmayacak sorunlar değildi ki aştıkda bir şekilde evlendik unuttuk aileler arasındaki sürtüşmeleri de kırgınlıklari da. ben maddi kulfet gerektirecek hic bir detaya girmedim. yok efendim nisan bohçası isterim bilmem ne demedim. ki onlarda teklif etmedi zaten ama sorun etmedim olsun gereksiz masraf olmasin dedim. Altin şu kadar isterim demedim aile oluyoruz zaten güçleri neye yetiyorsa o, insan kocasını kaziklamaya çalışır gibi zorlamamali o konularda dedim. aylarca gece gündüz en ucuza nereden mobilya beyaz esya gelinlik hali perde vs.. bulurum diye bilgisayar başından kalkmadim. Mağaza gezelim diye bile zorlamadim ben gezdim buldum.
Takdir edilmedim değil hakkini yemeyeyim her fırsatta o ve ailesi dile getirdi çok uğraştı bilmem ne diye.. neyse evlendik.
Kaza kurşunu oldu ama iyiki oldu hamile kaldım 2.ayda. buz gibi evde fatura kabarmasin diye hamile halimle oturdum. Dolapda yiyecek bişey kalmasa ses etmedim. Kira zamanı gelince yüzü asılır gibi olsa sıkma canını senden kıymetli değil boz gitsin altınları dedim. Yatırım için zaten altınların büyük kısmını vermiştim. Veriyorum bile demedim onlar ikimizin benim değil dedim hep. (Şimdi çatır çatır alcam ama o ayrı )
Hamilelik sıkıntılı geçti. Hem bebeğimde hem bende sağlık sorunları oldu. Biri bitti öteki çıktı derken ite kaka ilerledik. Bu dönemde ondan destek gelmediği gibi gittikçe soğudu benden hissettirdi de iliklerime kadar. Aşırı kilo aldım bide anormal şiştim 65kiloyla hamile kalip 105 kiloyla doğuma girdim. Hamilelik süresinde de o diyet yapip kilo vermek istiyor diye ona özel diyet menüleri yaptım hatta tek kisiye çıkacak kadar yemek varsa ben tokum diyip sadece ona pişirdim. Canı sıkılıp suratı asılmasın diye. Hic arkadaşı yok diye sosyal cevresi olmasi adina destekledim, olduda. Gitgide uzaklaştı benden ama inkar etti yok ben seni seviyorum dedi hep.
Aralarda ki ailesiyle olan sorunlara yada benim icin ufak tefek denilecek sıkıntılara girmiyorum bile yoksa 1hafta durmadan yazsam bitmeyecek. Affedilemez şeyler değildi zaten çoğu. Dogumumda yaklaşmıştı. Bebeğim olduktan sonra asariz hepsini diye düşünüyordum. Daha önce hiç kavga etmedik kötü tek bir kelime bile kullanmadik birbirimize. Saygiyi kaybetmemistik en azından. Dışarıdan görenler örnek gösterirdi bizi hatta. 4senede tek kötü kelime geçmedi aramizda. O saygıya güvendim( ki öyle bir saygısızlık etti ki sonu oldu herseyin.)
Sonra canımın içi babamin rahatsızlığı çıktı ortaya. ameliyat olmaya gitti ailemle baska bir sehire. 1haftada gelecekler diye beklerken 2ay sürdü gelmeleri geldikten1hafta sonrada kaybettim ben dağ gibi babami. Daha 1ay olmuştu doğum yapalı. Hiç düşünmek istemedim o ihtimali dua ettim hep hamilelerin duasi kabul olur dediler dua et dediler ama olmadı gitti benim babam. 10tanede çocuğu olsa kızım mutsuzum desin çeker alırım başımın üstünde yeri var derdi hep. Yapardı da. Herkes hayran kalırdı onun ailesine olan düşkünlüğüne. Cok genç gösterirdi zaten daha gençti yakışıklıydida, nazara geldi belki de. 1kerecik görebildi torunu halbuki ne hayalleri vardı ama olmadı sadece 1kere uzaktan görebildi.
Babami kaybettiğim ilk günden beri koca yoktu yanimda. Ayni evdeydik ama benim yanima gelmiyordu hic. Bir gariplik hissettim ama cokda idrak edebilecek durumda degildim zaten. 4.gunde eger bir daha seni sigara içerken görürsem fena yaparım görürsün gününü diye parmak sallayınca anladım. Nefret eder sigaradan bende babamdan sonra derman olmayacagini bilsem de içmiştim. sonra da ona kızdıgım icin devam ettim. 8.gunde de bundan sonra seninle isim bitti dedi üzerime yürüdü gitti evden. Ben annemin evinde kaldım. Hepimiz şok halinde sebebin sigara olmasına şaşkın zamanlamanın yersizliğine şaşkın kaldık öyle .
Annem bu günde bu ayıbı yaptıysa gelip kızımın ayaklarına kapanmazsa yollamam babası yoksa ben varim dedi. 3hafta oldu beni geçtim kızını bile arayip sormadi ne o ne ailesi hic kimse tek kelime etmedi. Bugün 2.ay aşısı oldu meleğim ateslendi götürdük hastaneye düştü ateşi şimdi çok şükür bişeyi yok. Babası sevinçten aglamisti hamileyim dediğimde gerci sonra erkek değil diye benimle konusmamisti Karalar bağlamıştı ama doğunca sevinmisti sevmisti gibi de gelmişti kızını ama yoktu bugün yanımızda . Sormadi 3haftadir kizim nasıl diye.
Babam olsa yeterdi yetisirdi herseye. Yine idare ettik durumu ama babam doldururdu o manevi eksikliği ihtiyaç duymazdim kimseye . Annemle ablamvar ama babam yok İşte . Kızımın da babası yoktu bugün. Kucağımda bebeğim iki babasız taksi beklerken bi daha yandı içim bu kez kızımda babasiz kalmış gibi geldi çünkü . Eve geldik babamin odasinda yatıyoruz cok şükür iyi meleğim uyuyor. Avukat bulmam lazim boşanma davası için bakalım ne zaman halledebilirim o işi . Babami çok özlüyorum bi kerecik sarilabilsem gücümü toplarım keşke olsa öyle bi şansımız arada bir gelseler sarılıp gitseler yine. Ruyama da gelmiyor.
Büyüdüm ben. 2 ay içinde anne yetim dul oldum şaka gibi rüya gibi geliyor. Hayat çok zor. babam olsa zor olmazdi ama simdi cok zor . Alışmak cok zor . Bir sınavdan daha geçemem ben, kızımla da sınanırsam ya? Naparim ki o zaman. Korkuyorum. Babam geri gelsin istiyorum. Babama sığınmak istiyorum. Kızım için ayaktayım ama içim yanıyor cigerlerim yanıyor göğsümde bi alev var sanki bir ağırlık var. Geçer mi bu günler acaba
