İnşallah ban yemem. Evlatlıkta kendisine söylenirse büyütülüyor . Kız çocuk olursa adama namahrem, erkek çocuk olursa kadına namahrem oluyor
Hayatta insanın başına herşey gelebilir. Evlenirken iyi günde ve kötü günde diye yola çıkıyoruz. Siz eşinizi çocuğu olmuyor, evlat edinmek istemiyor diye bırakırsanız ve bunun dışında başka bir sorununuz yoksa verdiğiniz yemini tutmuyor olacaksınız. Yaşınız 33 sanırım. Zamanınız kısıtlı. Boşansanız da hemen birini bulabilecek misiniz? Buldunuz diyelim o adamın sorunu olmayacağı ya da siz de bir sorun çıkmayacağı ne malum. Benden dolayı bizim de çocuğumuz olmuyor eşim olmazsa yolumuza bakarız dedi. Sizin gibi düşünseydi saygı duymak zorunda kalırdım ama çok üzülürdüm.
Maşallah Allah mutluluğunuzu daim etsinçocuk yok diye asla ama asla boşanmayı düşünmedim düşünmem, evliliğimin amacı çocuk değil. Evlat edinmekte öyle gezdireyim tozdurayım vs gibi toz pembe değil. Ki ben lise zamanında bile ilerde evlat edinmeyi çok istiyordum, çocuğumuz olmayınca da eşim evlat edinmeye sıcak bakmıştı ama bu seferde araştırınca, arkadaşlarımdan evlat edinen olunca ben istemedim... ileride çıkabilecek sorunlar daha büyük dert. Ki ben eşimle 10 senedir çok çok mutluyum, o olmasa evlenmezdim bile. Hiç öyle evimiz boş falan değil, sohbetlerimiz , kahkalarımız her daim. Bu da bir sınav .
Biz de tam tersi çocuk yapmayacağız diye karar vererek evlendik ve benim eşim şu an çocuk istese hiç düşünmeden boşanırım. Çocuk konusunda çiftler ortak yolu bulamıyorlarsa boşanmak en garanti çözüm, dünyada birbiriniz dışında bir sürü insan var,siz de o da başka insanlarla yeni hayatlar kurabilirsiniz.
Koruyucu aile olmak istemez misiniz?
Benim bir biyolojik oglum var 5 yasina girecek.
Bir de 20 yasina gelecek olan manevi kizim var. Kizimla 4 senedir birlikteyiz. Cok guzel vakit geciriyoruz,arkadasim gibi. Elimden geleni yapmaya calisiyorum onun icin. Bence sartlari bir arastirin. İlle evlat edinmeniz sart degil.
Hayatta insanın başına herşey gelebilir. Evlenirken iyi günde ve kötü günde diye yola çıkıyoruz. Siz eşinizi çocuğu olmuyor, evlat edinmek istemiyor diye bırakırsanız ve bunun dışında başka bir sorununuz yoksa verdiğiniz yemini tutmuyor olacaksınız. Yaşınız 33 sanırım. Zamanınız kısıtlı. Boşansanız da hemen birini bulabilecek misiniz? Buldunuz diyelim o adamın sorunu olmayacağı ya da siz de bir sorun çıkmayacağı ne malum. Benden dolayı bizim de çocuğumuz olmuyor eşim olmazsa yolumuza bakarız dedi. Sizin gibi düşünseydi saygı duymak zorunda kalırdım ama çok üzülürdüm.
Çocuk için insan sevdiği adamdan nasıl boşanır hiç anlayamayacağım bir şey herhalde. Ben eşimsiz yaşayamam çocuk için evlenmedim ki. Hayat bu olmayabilir. Haa arada sevgi yoksa ayrı konu.
Evet. Haklısınız. Bulduğum kişinin de iyi bir insan olacağı garanti değil. Çok ama çok zor bir hayat olacak benim için eğer ayrılırsam. Zaten kopamıyorum. Bugün bir işim vardı eşim ameliyatlı evde. Ben çıktım birkaç saat. Vallahi özledim geldim hemen sarıldım. Güldürmeye çalışıyorum, moralini düzeltmeye çalışıyorum.
Evet garantisi yok. Belki anne olacaksınız ama eşiniz iyi olmayacak. Bu sefer siz iyi bir eş özlemi çekeceksiniz. Çocuğunuz mutlu bir yuvada büyümeyecek. İkiniz de zarar göreceksiniz.Evet. Haklısınız. Bulduğum kişinin de iyi bir insan olacağı garanti değil. Çok ama çok zor bir hayat olacak benim için eğer ayrılırsam. Zaten kopamıyorum. Bugün bir işim vardı eşim ameliyatlı evde. Ben çıktım birkaç saat. Vallahi özledim geldim hemen sarıldım. Güldürmeye çalışıyorum, moralini düzeltmeye çalışıyorum.
Demek sevgi var. Ay ne boşanması ya benim çocuğun olmuyo diye ayrılmak istese yıkılırdım. Ayrıca tekrar evlendin çocuğun oldu ya adam iyi bi baba olmazsa? Ya seni aldatırsa garantisi mi var?
Yok canım ne garantisi. Bir arkadaş yukarda yazmıştı şimdi iyi insan bulmak çok ama çok zor diye. Artılarını üstüste koysam burdan Kars'a yol olur eşimin. Sadece onu üzgün görmeye de dayanamıyorum. Dün dedi ki kendime fotoğraf makinesi alıcam hobi olarak Anadolu'yu gezdikçe fotoğraflar çekicem filan. Arabayı değiştirecekmiş üst model alacakmış. Bunlara yöneliyor. Niye? Üzüntüsünden kaçmak için. Bunu görünce ben daha da üzülüyorum.
Baba olamayacak ayrı bir üzüntü sana bunu yaşattığı için ayrı bir üzüntü...üstelik evlat edinmek için gerçekten büyük bir istek ve özveri lazım herkes yapamaz. Sizin yapacağınız şey eşinizin yanında olmak ve birlikte hobiler edinmek olsun. Onu tek başına uğraşlara sürüklemeyin paylaştıkça azalır üzüntünüz. İnş mutlu olursunuz sizin şansınız da eşiniz olsun öyle düşünün:)
Merhabalar,Herkesin 30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun öncelikle.
Bir hafta önce yaklaşık bir yıldır devam etmekte olduğumuz tüp bebek tedavisinin sonuna geldik ve maalesef olumsuz sonuçlandı. Doktorun söylediği ise eşimin maalesef bu denemede de görüldüğü üzere çocuk sahibi olmasının imkansız oluşuydu. Daha önce 3 defa Mikrotese ameliyatı oldu eşim ve hiçbirinde sperm bulunamadı. Geçen hafta yine yıkıldık. Böyle olan birçok çift var biliyorum. Eşim ameliyattan çıktığında ve onu odaya getirdiklerinde tek düşündüğüm acaba bu defa sperm bulundu mu değil, acaba eşimin çok ağrısı var mı, çok canı yanıyor mu Allahım, kısa zamanda ağrılarının dinmesi ve sağlığına kavuşmasıydı. Nitekim bir haftadır dikişleri alınana kadar pansumanını da yaptım banyo da yaptırdım. Bu ameliyatı biraz ağrılı oldu nedense.
Şimdi problem şu. Ben artık durumu kabullendim. Bizim çocuğumuz olmayacak. Eşimi de çok seviyorum asla bırakmam. Ama her şeyin bir çözümü var, bu şekilde üzüntü ile ağlamakla yaşamak yerine yuvamızı şenlendirecek bir bebeği evlat edinmeyi çok istiyorum. Çeşitli hormon takviyeleri vs. ile süt annesi süt babası da olabiliriz. Yani benim böyle bir kaygım yok ama eşimin var o da olur ona da peki.
Ama o asla bu işe yanaşmıyor. Bak diyorum doğurmakla kan bağıyla anne baba olunmaz. Hem 40 yaş altı olduğumuz için daha çok 0-1 yaş aralığı alma hakkımız var. Çocuğumuz olsun. Evladımız olsun, ona oda yapalım, ilgilenelim. Büyütelim, anne baba olmak ne demek belki de o yavruda bu duyguyu fazlasıyla bulucaz. Evimiz şenlenecek. Bundan adım gibi eminim.
Ama asla yanaşmıyor. Ben istemiyorum diyor. Sorun şu ki benim de yaşım ilerliyor ve yumurta rezervim azalıyor. Yani ilerleye ilerleye hepten kaybedicem anne olma şansımı.
Ben eşimi seviyorum ve ondan ayrılmamak için hem de bir evladımız olsun diye bu yolu seçmeye dünden hazırım. Ama o bu konuda çok net.
Benim net olduğum konu ise, evet bazı insanlar evlat edinmeden de çocuksuz hayatlarına devam ederler. Buna saygım sonsuz. Ama ben içimdeki annelik duygusunu asla bastıramıyorum. Bir çocuk sahibi olmayı evlat edinmek de olsa çok ama çok istiyorum. Ona sonsuz şefkat ve sevgimi vereceğime, onu en iyi şekilde yetiştireceğime inanıyorum.
Hayatıma başka birini alıp tekrar evlenip çocuk sahibi olmaktansa bunu tercih ettim ama karşımdaki insandan net cevap : İstemiyorum!
Bu durumda sizce benim halim ne olacak? Boşanmalı mıyım? Elimden başka bir şey gelmiyor artık. Eşiniz zamanla alışır filan demeyin o çok net bu konuda. Bak diyorum seni bırakmıycam seninle devam edicem ama bir çocuğumuz olsun istiyorum diyorum yok diyor. Senin şansın var istersen ayrılırız diyor.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Merhabalar,
Konunuzu okudum çok ama çok etkiledi beni hatta konuyu eşime de okudum bizde buna benzer şeyler yaşadık. Eşim ameliyat oldu hatta. Üzerine baya konuştuk. Bence eşinizin evlat edinmeyi istememe sebebi şu sizin sağlık olarak kendi evladınızın olmasına engel bir durum olmaması ve onun da sanki bu hakkı sizin elinizden alıyormuş hissine kapılması. Yani çok kolay durumlar değil. Konunuzu okuyanlar eşinizin bencil olduğunu düşünebilir belki de eşiniz çok ince düşünüyordur o yüzden böyle konuşuyordur . Hatta kendi sağlık problemlerin yüzünden çocuğumun olmayacağını söyleyen doktorlar üzerine bende eşime ayrılalım demiştim yani zor bir psikoloji. Ailelere danışmanızı tavsiye etmem. Eşiniz kendini biraz daha iyi hissettiğinde konuşun detaylıca. Umarım istediğiniz gibi olur hersey.
Din konusundan bahsettiğim için ban yiyebilirim"İnşallah ban yemem" derken? Anlamadım ne demek istediniz acaba?
Evet evlatlıkta kendisine söylenecek doğru. Gerçek anne babası asla gizlenmeyecek. Bir videoda din adamından dinlemiştim. Namahrem olmaması için de süt vermek gerekiyor demişti. Tabii her annenin sütü de olmaz. Başka bilgim yok bunun dışında.
Bilemedim canm sakın ümitsizliğe kapılma diyor Rabbim...belki bir mucize olur bebeğiniz olur.. Eşinze de bişey diyemiyorum o da belki kendi penceresinden bakınca haklıHerkesin 30 Ağustos Zafer Bayramı Kutlu Olsun öncelikle.
Bir hafta önce yaklaşık bir yıldır devam etmekte olduğumuz tüp bebek tedavisinin sonuna geldik ve maalesef olumsuz sonuçlandı. Doktorun söylediği ise eşimin maalesef bu denemede de görüldüğü üzere çocuk sahibi olmasının imkansız oluşuydu. Daha önce 3 defa Mikrotese ameliyatı oldu eşim ve hiçbirinde sperm bulunamadı. Geçen hafta yine yıkıldık. Böyle olan birçok çift var biliyorum. Eşim ameliyattan çıktığında ve onu odaya getirdiklerinde tek düşündüğüm acaba bu defa sperm bulundu mu değil, acaba eşimin çok ağrısı var mı, çok canı yanıyor mu Allahım, kısa zamanda ağrılarının dinmesi ve sağlığına kavuşmasıydı. Nitekim bir haftadır dikişleri alınana kadar pansumanını da yaptım banyo da yaptırdım. Bu ameliyatı biraz ağrılı oldu nedense.
Şimdi problem şu. Ben artık durumu kabullendim. Bizim çocuğumuz olmayacak. Eşimi de çok seviyorum asla bırakmam. Ama her şeyin bir çözümü var, bu şekilde üzüntü ile ağlamakla yaşamak yerine yuvamızı şenlendirecek bir bebeği evlat edinmeyi çok istiyorum. Çeşitli hormon takviyeleri vs. ile süt annesi süt babası da olabiliriz. Yani benim böyle bir kaygım yok ama eşimin var o da olur ona da peki.
Ama o asla bu işe yanaşmıyor. Bak diyorum doğurmakla kan bağıyla anne baba olunmaz. Hem 40 yaş altı olduğumuz için daha çok 0-1 yaş aralığı alma hakkımız var. Çocuğumuz olsun. Evladımız olsun, ona oda yapalım, ilgilenelim. Büyütelim, anne baba olmak ne demek belki de o yavruda bu duyguyu fazlasıyla bulucaz. Evimiz şenlenecek. Bundan adım gibi eminim.
Ama asla yanaşmıyor. Ben istemiyorum diyor. Sorun şu ki benim de yaşım ilerliyor ve yumurta rezervim azalıyor. Yani ilerleye ilerleye hepten kaybedicem anne olma şansımı.
Ben eşimi seviyorum ve ondan ayrılmamak için hem de bir evladımız olsun diye bu yolu seçmeye dünden hazırım. Ama o bu konuda çok net.
Benim net olduğum konu ise, evet bazı insanlar evlat edinmeden de çocuksuz hayatlarına devam ederler. Buna saygım sonsuz. Ama ben içimdeki annelik duygusunu asla bastıramıyorum. Bir çocuk sahibi olmayı evlat edinmek de olsa çok ama çok istiyorum. Ona sonsuz şefkat ve sevgimi vereceğime, onu en iyi şekilde yetiştireceğime inanıyorum.
Hayatıma başka birini alıp tekrar evlenip çocuk sahibi olmaktansa bunu tercih ettim ama karşımdaki insandan net cevap : İstemiyorum!
Bu durumda sizce benim halim ne olacak? Boşanmalı mıyım? Elimden başka bir şey gelmiyor artık. Eşiniz zamanla alışır filan demeyin o çok net bu konuda. Bak diyorum seni bırakmıycam seninle devam edicem ama bir çocuğumuz olsun istiyorum diyorum yok diyor. Senin şansın var istersen ayrılırız diyor.
Yorumlarınızı bekliyorum.