Ah siz hiç unutamadigim uyelerdensiniz . Zaman zaman da aklıma geliyorsunuz .
Size yazdığımda çocuğum olmuyordu . Ve benden ötürü . ( Şu an hamileyim ama çok sıkıntılı bir hamilelik bakalım Rabbimden ümit kesilmez yine de o yüzden siz de ümidinizi kesmeyin ). Benden ötürü çocuğum olmadigi için eşinizin yerine kendimi koymuştum . Eşinize oyle çok üzülmüştüm ki . Tabi ki size de üzüldüm. Ama eşinizin durumu çok çok farklı . Onun üzüntüsünü derinden hissettim .
Evlat edinmek istememesine de hak verdim . Ben de istemezdim . Herkes başkasınin çocuğuna anne baba olamaz . Zorla olabilecek bişey değil bu . Bence artık lütfen zorlamayın. Bosanmanizi hiç hiç istemiyordum çocuk olmuyor diye bosanilcak mi esim beni bosasa çok üzülürdüm demiştim ama siz belli ki bu konuyu ömür boyu unutamayacaksiniz .
Eşiniz de çaresiz artık size hangi yola istiyorsanız o yola gidin demiş . Bence de siz yapamayacaksınız . Malesef boşanmaktan başka careniz yok .
Eşiniz zorla evlat edinse bu sefer bence hayat boyu hep o üzgün olacak ve çocuğa da yazık olacak baba sevgisini goremicek doğru düzgün . Yani malesef artık boşanmaktan başka çare yok gibi .
Hakkınızda en hayırlisi olsun inşallah bı mucize olur
