Derdim çok büyük, içinden çıkamıyorum

Belki o da evlenir yine.
Umarım her şey daha iyi olur.
 
Hayır kendi çocuğum gibi göremem dedi. Ben senin gibi yapamam. Sen anaçsın çok istiyorsun bu yüzden her çocuğu kabul edersin diyor.
Eşiniz sahipsiz yeni doğmuş bir bebegi kucağına alsa, o küçücük bebeğin savunmasizligini, kimsesizligini, muhtacligini, masumlugunu bir görse bir koklasa... Eminimki fikri değişecektir. Kucağına aldığı bebeği esirgeme kurumunda bırakıp geri dönebilecek mi, bence onu bırakamayacak..

Biraz zaman geçsin, siz eşinizi kuruma götürüp bir bebeği kucaklamasini sağlayın. Sadece gidip bir bakalim, illa evlat edinelim demiyorum deyin.kendini baskı altında hissetmeden ordaki masumları bir görsün.. belki de birine kanı ısınır..
 
Şöyle ki arkadaşıma sosyal hizmetlerdeki hemşireler bebeği göğsüne tutmasını bebek emmeye çalıştıkça vücudunun süt üreteceğini söylemişler yani hormonal sanırım banada başkası söylese inanmazdım ama gerçekten oluyormuş
 

Erkekler konuya bizim gibi bakmıyor, zamanında bende eşime teklif ettim bunu olmaz dedi, sebebini sordum benim olmayan çocuğu benim gibi sevemem, incitirim istemeden günahına girerim dedi. Eşimin ilk evliliğinden iki çocuğu var, çocuk büyütmek senin düşündüğün gibi el bebek gül bebek bir olay değil, belki sen çok anaç olursun ama beni vebale sokarsın kendimi tanıyorum dedi. Bu kadar net olunca hak verdim, sizin durumunuzda anne olma isteğiniz çok fazla ise boşanmalısınız ki mantıken bunu asla istemem, Rabbimin verdiğinde de vermediğinde de bir hayır var diye düşünüyorum, başka biri ile çocuğunuz olacağının garantisi yok çünkü. Bence bu işi biraz zamana yayın, belki fikirleri değişir
 

Tek söyleyeceğim şey ; evet gerçekten dogurmadan da anne baba olunuyor.

Minicik bir meleğe kanat gereceksiniz, yuva sahibi yapacaksınız.

O kadar tarifsiz bir duygu ki bu , yaşayan anlayabilir. .

Gerçekten tam annesi gibi oluyorsunuz. Doğurduğunu nasıl seviyorsan emek verdiğini de o derece seviyorsun.

Eşiniz şu an çok taze duygular içinde. Yaşınız kaç bilmiyorum ama en azından biraz iyileşmesini bekleyin.

Sonrasi ise oturup tekrar konuşup kendi duygularınıza göre yolunuza bakarsınız.
 
Direk evlatlik olarak değil de öncelikle gönüllü ailelik ve koruyucu ailelikten bahsedin eşinize, erkekler bu süreçlere daha zor adim atiyor ama bir kere girince çocuğu kucağına alinca gayet güzel babalik yapıyorlar.

Öncelikle eşinize en azından gönüllü aile olalim bir deneyelim istemezsen bırakırız tarzı daha olumlu onun da kabul edebileceği makul fikirlerle gidin ve mutlaka bir adim atın. başlayınca devami geliyor çünkü.

Sizin gibi birçok çift taniyorum kalbiyolojik ebeveyn olan o bebeği kucağına alinca biyolojik anne babadan çok daha iyi anne baba olan.

Siz şimdi biraz bekleyin eşiniz iyileşsin onun için de ağır bir sinav, sonra alin randevunuzu sosyal hizmetlerden doğru bir görüşmeye gidin. Sonrası çorap söküğü gibi gelecektir. Sizin gibi pek çok aile bir değil 2. 3. Çocuğu dahi aldi daha sonra. Allah gönlünüze göre versin.
 
Hormon tedavisi olmadan nasıl emzirdi çok merak ettim.Demek sütü gelmeye mi basladi?Çünkü bunu çok duydum.O içgüdüyle süt salgilamasi oluyormuş
 
Eşinizin yerine kendinizi koyun ve öyle düşünün birde sizden kaynaklı sorun olsa ve esiniz boşanmak istese veya bunu düşündüğünü size hissettirse kendinizi ne kadar kötü hissedersiniz değil mi bana göre eşiniz sizi çok seviyor siz çok fazla çocuk istediğiniz için o da kendini eksik ve yetersiz hissettiği için boşan ve başkasıyla mutlu ol diyor ve sadece diliyle söylüyor kalbiyle bunu söylediğini düşünmüyorum . Sizin çocuk istemeniz çok normal ama eşinize daha fazla baskı yapmayın bence çünkü o zaten kendini kötü hissediyor onun yerine öncelikle koruyucu aile olabilirsiniz arada yetimhaneleri ziyaret edebilirsiniz oradaki çocuklara hediye alıp götürün onların yüzündeki gülümsemeyi mutluluğu eşininiz görünce elbette ikna olur ama bana kalırsa hayat arkadaşınızı bırakmayın asla çünkü o zaten kendi içinde neler neler yaşıyor bilemezsiniz. Bnmde çocuğum yok eğer eşim bir gün boşanalım derse ge4cekten dünyam yıkılır . Sakın sizi seven birinden vazgeçmeyi n
 
ebeveyn olmak her insanın hakkı. ama sınav dünyası işte ne yazık ki kimse umduğunu bulamıyor. vardır bunda da bir hayır. lütfen iyi düşünün annelik çok kutsal ama sırf annelik için eşinizi de terk edip sonra pişmanlık duymak da var işin ucunda. eşinizi en iyi siz tanırsınız onu ikna edersiniz umarım.
 
daha çok yeni..eşiniz için ne kadar zordur inanın yazdıklarınıza çok üzüldümkendini kötü hissediyor ve aynı zamanda mahçup negatıf denemenızın uzerine hemen bunu kabul etmesi çok zor.Evlatlık alma fıkrı evet guzel ama başkasının cocugu, geni vs bu büyük sorumluluk çok çok ıyı dusunmek lazım lutfen acale etmeyin sizde.Bence birbirinize süre tanıyın.Eşinizi sizde sevıyorsunuz ama anne olmakta ıstıyorsunuz bu da en dogal hakkınız.Kıbrıs’ta tup bebekte sperm bagısıyla denemenız mumkunmu bunu kabul edermı??cocuk enazından bıyolojık olarak sızın olacak??bunu da dusunebılırsınız bence..hem sızın bebegınız olacak dogal olarak ıkınızın..bunu kabul etmesı daha olası gıbı..ama dedıgım gıbı daha cok yenı oldugundan bence bu konuyu bır sure rafa kaldırın sızde dedıgım şu mevzuyu düşünün araştırın hangısını kabul ederse??belkı sizinde fıkrınız degısebılır sonra
 
Esinizle biraz empati yapsaniz önce? Daha hersey cok taze. Adama zaman vermiyorsunuz bile. Sorun sizde olsa inanin sizinde kabul etmeniz zaman alirdi. Annelik duygunuz iyi güzelde, ama su anda önceliginiz esiniz olmali madem o kadar seviyorsunuz. Ha bazi aileler evlatlik edinmeyi kabul etmiyor onun icin ikiniz emin olmadan aileden baskalari katmayin.
 
Eşinizin ağlayıp beni bırakmazsın demesine çok duygulandım ağlayabilirim o derece olmazları olduran Rabbim sizlere konu sahibine sağlıklı evlatlar versin inşallah Kuran-ı Kerim'de Al-i İmran süresi var İmran onun da çocuğu olmuyordu bir duasıyla Rabbim Hz Meryem'i verdi onlara
 
Çok şaşırdım. Çok ilginç ve mucizevi bir olay gerçekten.
 
Allah yardimciniz olsun. Cok zor bir durum. Ben de anne olamamis bir insanim. Erkekler dogumdan sonra babalik hissini tadabiliyor. Biz daha hamile kalmadan.. emanet bebek birakilsa iki saat icin, annesi gibi yedirir icirir bagrimiza basariz. Annelik biz kadinlarin fitratinda var. Ama erkeklerin cogunda babalik yok. Demem o ki sizin baskasinin dogurdugu bir bebege anne olabilmeniz mumkunken onun baba olmasi cok daha zor. Kisiye gore degisir ki esiniz demek ki babacan karakterde degil. Yardim alabilirsiniz belki veya muhit degistirebilirsiniz. Esiniz tepkilerden mi cekiniyor acaba.. yegenleri vs var mi nasil onlara karsi?
 
Kadınlar kulübünü anlayamadigim bir konu daha .
Pes diyorum gerçekten . Adam üç kere ameliyat olmuş sonuncusunu da henüz yeni olmuş . Çektiği acıyı yüreğimden hissettim . Ben de çocuk için uğraşıyorum benim yüzümden olmuyor . Evlatlık almak istemezsem eşim de beni bırakacak mi böyle . Çocuk verebilirsem varım veremezsem yok muyum yani . Bu çok acı.
 
Amin isteyen herkese en kısa zamanda nasip eder inşallah
 
Anlayamamanız çok normal. Konu açarken ayrıntılı yazamadığım için olabilir. Ben eşimi bırakmak filan istemiyorum. Aynı durumda ben de olabilirdim. Birkaç defa ameliyat denememizden, tüp bebek denememizden sonra alınmış bir karar da değil evlat edinme olayı. Her defasında yani senelerdir gündemde olan bir mevzu. Sorun sizde ise ve eşiniz de sizi bırakmıyorsa ne kadar güzel. Ama kocanız size "hayatım, seni her şeyden çok seviyorum ama evlat edinmeyi düşünelim, annelik babalık duygusunu tadalım, bu ikimiz için de çok iyi olacak" dediğinde ne düşünürdünüz? Evet sizden dolayı olmuyor ve eşiniz her ne olursa olsun sizi bırakmıyor yalnız baba olmak istiyor ve size böyle bir teklifte bulunuyor. Siz de herhalde bunu değerlendirirdiniz değil mi? Eğer ona da olmaz istemem başka çocuğa annelik yapmak derseniz, eşinizin ne kadar üzüleceğini de göz önünde bulundurmanız gerekir. Bu işe eşimin hayır istemem deme hakkı varsa benim de evet isterim evlat edinelim deme hakkım var. Yani durduk yere bırakmak filan yok...

Eminim sorun benden kaynaklansaydı bu kadar da beklemezdi ya... Neyse. Sizde suç yok, konu açarken teferruatlı yazmadığım için suç bende. Sanki çocuk olmadığı için kocam suçlu da onu bırakmak istiyormuşum gibi bir algı oluşmuş.

Empati yapılacaksa her iki taraf da birbirine yapacak. Eşimden dolayı olmuyorsa elden bir şey gelmez. Evlat edinmek hariç. Ona da mutluluğumuzu düşünüp ve EMPATİ YAPIP evet demiyorsa yapacak bir şey yok....

Belki kocam dünya iyisi, belki başka sorunum yok ama annelik babalık da en az bu değerler kadar önemli...
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…