fabrikalar sanıldığı kadar kötü ortamlar değillerdir. bende fabrıkada calısıyorum .. ve sapık dıye nıtelendırdıgım ınsanlar da oldu nıtelendırmedıgım de.. branşına gelınce bence iş alanı cok olan bır bölüm.. sana tavsıyem ıso 9001 ve buna benzer sertıfıkalar alıp kendını bu konuda gelıstırmen...
Kızlar konuya nerden başlayacağımı bilemiyorum. Tek bildiğim ben hep babamın yönlendirmesiyle yürüttüm kendi hayatımı. Normalde çok başarılı bi öğrenci olmama rağmen babam istiyor diye meslek lisesi bilgisayar bölümü okudum. Bu yüzden üniversitede pek seçim şansım olmadı. Şimdi Mersin Üniversitesi Kontrol Öğretmenliği 4. sınıf öğrencisiyim. Hatta şu an stajdayım, stajımı da TÜBİTAKta yapıyorum. Bölümümün daha ne olduğunun farkında bile değilim sadece bilgisayar elektronik ve otomasyonla ilgisi olduğunu biliyorum. Buna rağmen okulu bölüm 1. si olarak bitiricem. Okuduğum bölümü hiç ama hiç sevmiyorum. Geçen yıl 3 kişi atadılar bu yüzden kpss ye hazırlancak ne gücüm ne de inancım var. ALESe hazırlanayım desem kendi bölümümün yüksek lisansı yok. Dekan Yardımcısıyla görüştüm. Eğitim bölümünden mesela rehberlikten yapabilirmişim fakat kadro açılması zormuş. Özel sektörde erkekleri alıyorlar zaten dediğim gibi ne tecrübe ne bilgi var bende hiç bir şey öğretmiyorlar. Kız başıma fabrikalarda çalışamam da çünkü geçen yıl yine staj yeri ararken başıma gelmeyen kalmamıştı, adamlar artık resmen sapık! Derste tuttuğum notlarla geçiyorum sınavları. Zaten bölüm de benden sonra kapatıldı, teknik eğitim fakülteleriyle birlikte. Çok yanlış seçimler yaptım, hayatta umudum kalmadı. Ve babam memur malum maaşları belli benden sonra 2 kardeşim daha okumayı bekliyor. Bi şekilde yüksek lisansı kazansam bile onu karşılayacak durumum yok. Devlet burs vermeyince 3. yıl öğrenim kredisi almak zorunda kaldım bi de onun sıkıntısı var. ÖYP denen olay varmış kendileri masrafları karşılıyormuş fakat araştırınca öğrendim ki teknik eğitim fakültelerine pek şans yokmuş. Her taraftan çıkmazda bi bölüme çattım( Allah herkesin yardımcısı olsun.. Bu sene son senem mezun olucam ve sonra ne yapacağımı hiç bilmiyorum ( Boşu boşuna ömrümü çürüttüm. Eğer bana seçim şansı verselerdi konservatuar tiyatro okurdum. Ya da ingilizce öğretmenliği, en azından dersanelerde öğretmen olabilirdim. Keşke tekrar üniversite okuma şansı verse babam bana sil baştan güzel bi bölüm okuyabilsem.. ( Eminim okulu bitirip eve döndüğümde en fazla 1 yıl sonra da beni evlendirmeye çalışacaklar. Çok bunaldım, sürekli hastayım, okul bitince ben ne yapıcam diye düşünmekten kendi kendime söylenmeye başladım artık..
ben iş bulamadım diyenlere de cok şaşırıyorum.... iş bulamadım dıye bır sey olamaz.. iş bulunur fakat insanlarımız fazla kaprıslı... zorluga gelemıyorlar.. sabretmıyorlar... ben de unıversıte mezunuyum okul kapandı kapanalı hıc bosta kalmadım. yerı geldı asgarı ucrete calıstım ama yıne azımsamadım parayı... oyle boyle bıyerlere geldım.. iş hayatı boyle mutlaka bırı bıryerde goruyor sizi.. yada çalısınca oyle fırsatlar cıkıyor kı karşınıza... bu sizde biter... iş bulmak yada bulamamak...
Anlattıklarınıza dayanarak kafama birkaç soru takıldı.
İngilizce öğretmenliği ya da konservatuar bölümünü puanınız tutuyordu ya da bu alanlarda epey yetenekliydiniz de sırf babanızın gönlü olsun diye mi istemediğiniz bir bölümü seçtiniz ?
Bir de yine sırf babanız ve annenizin gönlü olsun diye 1-2 yıla kalmadan elinize de maaşınızı almadan evlenmeyi düşünmüyorsunuz değil mi ?
Kendinizi bu denli üzecek ve depresyona sokacak bir durum göremedim,çok şükür sağlığınız sıhhatiniz yerinde ve iş konusuna gelince Allah gümüş kapıyı kapar altın kapıyı açar inşallah,umudunuzu kaybetmeyin,çünkü umudunu kaybetmiş insan sadece bir cesetten ibarettir
sence tüm okuyanlar bölümünü seviyormu çoğu hayır napalım pişmanlıklarla hayat yürümez bende severek okumadım tıp istiyordum mühendis oldum e napıyım öliyim mi hayalimdeki mesleği yapamıyorum diye hayıflanmaya gerek yok mezun olduktan sonra ilk 1 yıl çokta iyi olmayan yerlerde az maaşla çalıştım ama şimdi çok gğzel bi yerde işim var maaşımda iyi Allah'a şükür.Ümitsizliğe gerek yok güçlü olun herşeyde depresyon moduna girmeyelim bazen kısmet diyip geçmeyi bilmeliyiz.elimizde olanla yetinmezsek mutlu olamayız
tübitakta staj yapıyormuşsun daha ne gerçi sınavla alıyor orasıda ama kendını sevdirirsen tübitak gibi bir yere havada kaparlar senı merak etme
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?