• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Depresyona mı giriyorum yoksa? :((

generous

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
29 Ocak 2011
109
-1
0
Hatay
Kızlar konuya nerden başlayacağımı bilemiyorum. Tek bildiğim ben hep babamın yönlendirmesiyle yürüttüm kendi hayatımı. Normalde çok başarılı bi öğrenci olmama rağmen babam istiyor diye meslek lisesi bilgisayar bölümü okudum. Bu yüzden üniversitede pek seçim şansım olmadı. Şimdi Mersin Üniversitesi Kontrol Öğretmenliği 4. sınıf öğrencisiyim. Hatta şu an stajdayım, stajımı da TÜBİTAKta yapıyorum. Bölümümün daha ne olduğunun farkında bile değilim sadece bilgisayar elektronik ve otomasyonla ilgisi olduğunu biliyorum. Buna rağmen okulu bölüm 1. si olarak bitiricem. Okuduğum bölümü hiç ama hiç sevmiyorum. Geçen yıl 3 kişi atadılar bu yüzden kpss ye hazırlancak ne gücüm ne de inancım var. ALESe hazırlanayım desem kendi bölümümün yüksek lisansı yok. Dekan Yardımcısıyla görüştüm. Eğitim bölümünden mesela rehberlikten yapabilirmişim fakat kadro açılması zormuş. Özel sektörde erkekleri alıyorlar zaten dediğim gibi ne tecrübe ne bilgi var bende hiç bir şey öğretmiyorlar. Kız başıma fabrikalarda çalışamam da çünkü geçen yıl yine staj yeri ararken başıma gelmeyen kalmamıştı, adamlar artık resmen sapık! Derste tuttuğum notlarla geçiyorum sınavları. Zaten bölüm de benden sonra kapatıldı, teknik eğitim fakülteleriyle birlikte. Çok yanlış seçimler yaptım, hayatta umudum kalmadı. Ve babam memur malum maaşları belli benden sonra 2 kardeşim daha okumayı bekliyor. Bi şekilde yüksek lisansı kazansam bile onu karşılayacak durumum yok. Devlet burs vermeyince 3. yıl öğrenim kredisi almak zorunda kaldım bi de onun sıkıntısı var. ÖYP denen olay varmış kendileri masrafları karşılıyormuş fakat araştırınca öğrendim ki teknik eğitim fakültelerine pek şans yokmuş. Her taraftan çıkmazda bi bölüme çattım :(( Allah herkesin yardımcısı olsun.. Bu sene son senem mezun olucam ve sonra ne yapacağımı hiç bilmiyorum :(( Boşu boşuna ömrümü çürüttüm. Eğer bana seçim şansı verselerdi konservatuar tiyatro okurdum. Ya da ingilizce öğretmenliği, en azından dersanelerde öğretmen olabilirdim. Keşke tekrar üniversite okuma şansı verse babam bana sil baştan güzel bi bölüm okuyabilsem.. :(( Eminim okulu bitirip eve döndüğümde en fazla 1 yıl sonra da beni evlendirmeye çalışacaklar. Çok bunaldım, sürekli hastayım, okul bitince ben ne yapıcam diye düşünmekten kendi kendime söylenmeye başladım artık..
 
fabrikalar sanıldığı kadar kötü ortamlar değillerdir. bende fabrıkada calısıyorum .. ve sapık dıye nıtelendırdıgım ınsanlar da oldu nıtelendırmedıgım de.. branşına gelınce bence iş alanı cok olan bır bölüm.. sana tavsıyem ıso 9001 ve buna benzer sertıfıkalar alıp kendını bu konuda gelıstırmen...
 
fabrikalar sanıldığı kadar kötü ortamlar değillerdir. bende fabrıkada calısıyorum .. ve sapık dıye nıtelendırdıgım ınsanlar da oldu nıtelendırmedıgım de.. branşına gelınce bence iş alanı cok olan bır bölüm.. sana tavsıyem ıso 9001 ve buna benzer sertıfıkalar alıp kendını bu konuda gelıstırmen...

Teşekkür ederim dediğiniz sertifikaları araştırıcam..
 
karşılaştıkların kötü tecrübe olmuş..her yer sandığınız kadar kötü değil..allah iyi yerlerde,iyi insanlarla çalışmanızı nasipp etsin.kendinizi geliştirmeye bakın..mutlaka iş vardır,bu kadar olumsuz olmayın..okulu evlenmek için okumadınız ya iş hayatına atılmak için okudunuz..1 yıl beklemektense,beklentilerinizi yüksek tutmadan iş bulup çalışın.kendi maaşınızlada istediğinizi yapabilirsiniz.hangi bölümde okumak istiyorsanız yeniden kend maaşınızla okuyun,geç kalmış değilsiniz..
 
ben iş bulamadım diyenlere de cok şaşırıyorum.... iş bulamadım dıye bır sey olamaz.. iş bulunur fakat insanlarımız fazla kaprıslı... zorluga gelemıyorlar.. sabretmıyorlar... ben de unıversıte mezunuyum okul kapandı kapanalı hıc bosta kalmadım. yerı geldı asgarı ucrete calıstım ama yıne azımsamadım parayı... oyle boyle bıyerlere geldım.. iş hayatı boyle mutlaka bırı bıryerde goruyor sizi.. yada çalısınca oyle fırsatlar cıkıyor kı karşınıza... bu sizde biter... iş bulmak yada bulamamak...
 
Anlattıklarınıza dayanarak kafama birkaç soru takıldı.

İngilizce öğretmenliği ya da konservatuar bölümünü puanınız tutuyordu ya da bu alanlarda epey yetenekliydiniz de sırf babanızın gönlü olsun diye mi istemediğiniz bir bölümü seçtiniz ?

Bir de yine sırf babanız ve annenizin gönlü olsun diye 1-2 yıla kalmadan elinize de maaşınızı almadan evlenmeyi düşünmüyorsunuz değil mi ?


Kendinizi bu denli üzecek ve depresyona sokacak bir durum göremedim,çok şükür sağlığınız sıhhatiniz yerinde ve iş konusuna gelince Allah gümüş kapıyı kapar altın kapıyı açar inşallah,umudunuzu kaybetmeyin,çünkü umudunu kaybetmiş insan sadece bir cesetten ibarettir
:34:
 
Son düzenleme:
sence tüm okuyanlar bölümünü seviyormu çoğu hayır napalım pişmanlıklarla hayat yürümez bende severek okumadım tıp istiyordum mühendis oldum e napıyım öliyim mi hayalimdeki mesleği yapamıyorum diye hayıflanmaya gerek yok mezun olduktan sonra ilk 1 yıl çokta iyi olmayan yerlerde az maaşla çalıştım ama şimdi çok gğzel bi yerde işim var maaşımda iyi Allah'a şükür.Ümitsizliğe gerek yok güçlü olun herşeyde depresyon moduna girmeyelim bazen kısmet diyip geçmeyi bilmeliyiz.elimizde olanla yetinmezsek mutlu olamayız
 
Kızlar konuya nerden başlayacağımı bilemiyorum. Tek bildiğim ben hep babamın yönlendirmesiyle yürüttüm kendi hayatımı. Normalde çok başarılı bi öğrenci olmama rağmen babam istiyor diye meslek lisesi bilgisayar bölümü okudum. Bu yüzden üniversitede pek seçim şansım olmadı. Şimdi Mersin Üniversitesi Kontrol Öğretmenliği 4. sınıf öğrencisiyim. Hatta şu an stajdayım, stajımı da TÜBİTAKta yapıyorum. Bölümümün daha ne olduğunun farkında bile değilim sadece bilgisayar elektronik ve otomasyonla ilgisi olduğunu biliyorum. Buna rağmen okulu bölüm 1. si olarak bitiricem. Okuduğum bölümü hiç ama hiç sevmiyorum. Geçen yıl 3 kişi atadılar bu yüzden kpss ye hazırlancak ne gücüm ne de inancım var. ALESe hazırlanayım desem kendi bölümümün yüksek lisansı yok. Dekan Yardımcısıyla görüştüm. Eğitim bölümünden mesela rehberlikten yapabilirmişim fakat kadro açılması zormuş. Özel sektörde erkekleri alıyorlar zaten dediğim gibi ne tecrübe ne bilgi var bende hiç bir şey öğretmiyorlar. Kız başıma fabrikalarda çalışamam da çünkü geçen yıl yine staj yeri ararken başıma gelmeyen kalmamıştı, adamlar artık resmen sapık! Derste tuttuğum notlarla geçiyorum sınavları. Zaten bölüm de benden sonra kapatıldı, teknik eğitim fakülteleriyle birlikte. Çok yanlış seçimler yaptım, hayatta umudum kalmadı. Ve babam memur malum maaşları belli benden sonra 2 kardeşim daha okumayı bekliyor. Bi şekilde yüksek lisansı kazansam bile onu karşılayacak durumum yok. Devlet burs vermeyince 3. yıl öğrenim kredisi almak zorunda kaldım bi de onun sıkıntısı var. ÖYP denen olay varmış kendileri masrafları karşılıyormuş fakat araştırınca öğrendim ki teknik eğitim fakültelerine pek şans yokmuş. Her taraftan çıkmazda bi bölüme çattım :(( Allah herkesin yardımcısı olsun.. Bu sene son senem mezun olucam ve sonra ne yapacağımı hiç bilmiyorum :(( Boşu boşuna ömrümü çürüttüm. Eğer bana seçim şansı verselerdi konservatuar tiyatro okurdum. Ya da ingilizce öğretmenliği, en azından dersanelerde öğretmen olabilirdim. Keşke tekrar üniversite okuma şansı verse babam bana sil baştan güzel bi bölüm okuyabilsem.. :(( Eminim okulu bitirip eve döndüğümde en fazla 1 yıl sonra da beni evlendirmeye çalışacaklar. Çok bunaldım, sürekli hastayım, okul bitince ben ne yapıcam diye düşünmekten kendi kendime söylenmeye başladım artık..





tübitakta staj yapıyormuşsun daha ne gerçi sınavla alıyor orasıda ama kendını sevdirirsen tübitak gibi bir yere havada kaparlar senı merak etme
 
Hep kötülüklere denk gelmişsiniz anlaşılan bence bölümüz hakkında daha fazla bilgi alın bilmiyorum demişsiniz. Hocalarınız sizi yönlendirir tahminimce. İlla ki güzel bir yer çıkar karşınıza üzmeyin kendinizi. Çözüm yolu bulmanız daha da zorlaşır .:50:
 
ben iş bulamadım diyenlere de cok şaşırıyorum.... iş bulamadım dıye bır sey olamaz.. iş bulunur fakat insanlarımız fazla kaprıslı... zorluga gelemıyorlar.. sabretmıyorlar... ben de unıversıte mezunuyum okul kapandı kapanalı hıc bosta kalmadım. yerı geldı asgarı ucrete calıstım ama yıne azımsamadım parayı... oyle boyle bıyerlere geldım.. iş hayatı boyle mutlaka bırı bıryerde goruyor sizi.. yada çalısınca oyle fırsatlar cıkıyor kı karşınıza... bu sizde biter... iş bulmak yada bulamamak...

Benim derdim boşta kalmak değil girer bi kuaföre çırak da olurum onca emeğim boşa gidicek okuduğum okul ve bölüm çok zor. Yani madem bu alanda bi geleceğim olmayacak ne diye finalleri geçmek için kendimi paralıyorum masraf yapıyorum diyerek isteksiz bi şekilde sürdürüyorum çalışmalarımı. Evet insanlarımız zorluğa gelemiyor ama bana yol gösteren olmuyor ki ben de bi işin ucundan tutayım.. İnternette de ulaşamıyorum istediklerime zaten bölüm kapatıldığı için bilgi de yok. Tek çare KPSS görünüyor olmadı mezun olunca üniversite mezunu olarak bi iş arayacağım..
 
Anlattıklarınıza dayanarak kafama birkaç soru takıldı.

İngilizce öğretmenliği ya da konservatuar bölümünü puanınız tutuyordu ya da bu alanlarda epey yetenekliydiniz de sırf babanızın gönlü olsun diye mi istemediğiniz bir bölümü seçtiniz ?

Bir de yine sırf babanız ve annenizin gönlü olsun diye 1-2 yıla kalmadan elinize de maaşınızı almadan evlenmeyi düşünmüyorsunuz değil mi ?


Kendinizi bu denli üzecek ve depresyona sokacak bir durum göremedim,çok şükür sağlığınız sıhhatiniz yerinde ve iş konusuna gelince Allah gümüş kapıyı kapar altın kapıyı açar inşallah,umudunuzu kaybetmeyin,çünkü umudunu kaybetmiş insan sadece bir cesetten ibarettir
:34:

Öncelikle dualarınız için teşekkür ederim. O bölümler benim ilgi alanımdı ve evet yeteneğim de var. Okulun tiyatro kulübü ile hevesimi almaya çalıştım, diğer yandan ingilizceyle sürekli ilgilenirim geliştirmeye çalışırım severek de yaparım. Fakat meslek lisesi okuduğum için bu bölümleri seçme hakkım yoktu ben üniversiteyi kazandıktan sonra önümüzü açmışlardı. Benim için artık çok geçti o kadar masraftan sonra ailemi ikna edip okulu bırakamazdım. Ailemin gönlü olsun diye evlenmek gibi bi hata yapmıcam umarım ama iyi bi iş bulamazsam onlar iyi bi koca bulduklarını zannedip beni bunaltıcaklar derdim bu..
 
sence tüm okuyanlar bölümünü seviyormu çoğu hayır napalım pişmanlıklarla hayat yürümez bende severek okumadım tıp istiyordum mühendis oldum e napıyım öliyim mi hayalimdeki mesleği yapamıyorum diye hayıflanmaya gerek yok mezun olduktan sonra ilk 1 yıl çokta iyi olmayan yerlerde az maaşla çalıştım ama şimdi çok gğzel bi yerde işim var maaşımda iyi Allah'a şükür.Ümitsizliğe gerek yok güçlü olun herşeyde depresyon moduna girmeyelim bazen kısmet diyip geçmeyi bilmeliyiz.elimizde olanla yetinmezsek mutlu olamayız

Evet haklısınız ama benim okuduğum bölüm bana engel herhangi bi yerde bu alanda ilerleyemicem. Artık başka alanda kendimi göstermeye çalışıcam iş hayatımda..
 
tübitakta staj yapıyormuşsun daha ne gerçi sınavla alıyor orasıda ama kendını sevdirirsen tübitak gibi bir yere havada kaparlar senı merak etme

Evet ben de bi umut geldim buralara kadar zaten burası da okuduğum bölümle hiç alakası yok ilerde belki işe alırlar diye okuldakileri ikna edip başladım ve başladıktan sonra sınavla aldıklarını öğrendim o da mühendislik okuyanlar için geçerliymiş. Artık mezun olup diplomamla kapılarına geldiğimde göreceğim neler olacağını..
 
Back