- 30 Haziran 2022
- 2.597
- 4.138
-
- Konu Sahibi enteldantell
- #1
Merhabalar, tanı nasıl konuldu acaba? Bu kadar ufak yaşta tanı koyulamıyor dendi bana çünkü3,5 yaşındaki kızım Dehb’li ancak şu an yaşı küçük olduğu için ilaç kullanmıyoruz doktor kontrolünde devam ediyoruz. Dürtüselliğimiz çok fazla. Dikkatini zorlamakta zorlanıyor. Büyük ihtimalle disleksi de var. Şu an uygun eğitimlerle devam ediyoruz. İlaçların en çok büyümeye olumsuz etkisi var diye biliyorum. İştahı kapatıyor ve benim kızım da minyon bir çocuk o yüzden benim de endişelerim var. 6 yaş civarı tedaviye başlanıyor bizim daha süremiz var inşallah ilaçsız bir miktar düzelme sağlarız diye umuyorum.
Yeğenim de dehb’li 8 yaşında ilaç kullanmaya başladı bu ay disleksi için de test yapılacak. Kardeşim 1-2 ay iştahının kesildiğini bünyesi alışınca tam düzelmese de arttığını söylüyor. İnşallah siz de süreci sıkıntısız atlatırsınız
Merhabalar benim bu sene bir öğrencim bu teşhisi aldı. Biz psikiyatri ile ortak çalışıyoruz. Ayda bir olarak durumunu ona iletiyorum ve ilaçlraı düzenliyor kendisi. Düşük doz ile başlıyor ve aile evdeki durumuna bakıyor, ben okuldaki durumuna bakıyorum ve dozaj ayarlanıyor. Öğrencim bir yan etkisini görmedi ama görenler de var. Odak süresi ciddi manada düzeldi ancakMerhabalar.8 yaşındaki oplum için dehb tanısı konuldu ve ilaç başlıyoruz. Dehbli çocuk anneleri ile iletişime geçip bu süreci konuşmak istiyorum. İlaç kullananlar olumlu, olumsuz etkileri neler? Süreci nasıl yaşıyorsunuz? Biraz dertleşmek istiyorum. Bizim için süreç yeni başladı ve önerilere, tavsiyelere açığım.
şöyleki doğduğundan beri hep huzursuz, agresiz aykırı,kreş dönemi okula uyumsuzluk ve akran zorbalığı vardı. o zamanlar zeka testi yapıldı ,üstün çıktı , 5 yıl gitmediğim doktor kalmadı, üstün zekadan kaynaklı uyumsuzluk var dendi , 6 yaşında taşınma işimiz çıktı 2 yıl başka şehre göç ettiğimizden doktora götüremedik, son 1 yıldır inanılmaz küfür ediyor ,tehlikeli şeylere aşırı hevesli, bir gün ateşi merakından evi yakıyordu gibi gibi , ve orta parmak göstermek gibi olur olmaz şeyleri çıktı, 2 çocuğum daha var onlar da üstün zekalı ama uyumlular hiçbir sorunları yok ,fakat ufak oğlum düz duvara tırmanıyor ,google da yazan tüm dehb belirtileri ,dürtüsellik,hiperaktivite ,dikkat eksikliği hepsi çokça mevcut.Merhaba benim oğlum da 7 yaşında dehb li yogun durtuselligi ve orta seviyede disleksi var.Tanisi geçen sene koyuldu ancak ilaç bu sene baslayacagiz.
Ama şu anda ilaç kullanan bir kaç arkadaşım var ilaç kullandıkları da bir süre sakın kalıyor ve özellikle okuldaysa derse odaklanabildigini söylüyorlar.
Sürekli ve düzenli olarak bir çocuk psikiyatrisi takibi gerekiyor düzenli olarak gidiyor musunuz bur de dehb te çocuğunuzun hangi yönü daha aktif aşırı hareket mi yoksa dikkat dağınıklığı mi
hocam oğlum da öyle ,mesela kitap okumayı hiç sevmiyor ama deneme sınavlarında 6,7 yanlış ,oda dikkatten,aslında full yapacak çocuk ama dikkatini vermiyor,futbola aşırı düşkün ,mesela o anda muhtemeln futbolu düşünüyor vs.Gittiğiniz doktordan emin olun ve düzenli tedaviye girin. Henüz bebeğim küçük o yüzden böyle bir tanı ile karşılaşmadım ancak bir öğretmen olarak söylemek istediklerim var.
Öğrencilerimde çok fazla DEHB tanısı koyulmuş öğrenci var. (Son 2-3 yıldır hızla artıyor)
Kimi ebeveyn ilaç kullanmayı daha doğrusu doktorun söylediklerini inkar etmeyi tercih ediyor kimisi ise kabul edip tedaviye devam ediyor.
Elbette ilacın yan etkileri oluyor, kimisinde iştahsızlık yaparken kiminde daha çok yemek yeme ihtiyacı gibi...
İlaç dozları ayarlanıp vücudu alışana yan etkiler daha yoğun görülüyor ama bir süre sonra geçiyor. Paniklemeden gözlemlerinizi doktorunuza iletin. Öğretmenleri de o noktada bir farklılık görürse sizi bilgilendirsinler bu da önemli nokta.
Kabul edip doğru tedaviye devam eden tüm öğrencilerimde akademik başarıları da arttı, sosyal hayata karışabilme yetileri de...
Mesela veli 7.sınıfa kadar reddetmiş çocuk yaptığı hareketleri davranış olarak benimsemiş ancak LGS hazırlık süreciyle birlikte akademik başarı da bekleyince tedaviye zorunlu hissedip başlıyorlar. Ancak o çocuğun hayata karışırken ergenlik ile beraber hem o çocuğa hem bizlere çok zor oluyor.
Aynı durumda olup 3.,4.sınıfta tedaviye başlayan çocuklarda ki düzelme çok daha yüksek ivmeyle devam ediyor.
Konu güncel kalsın diye biraz boş yapacağım :)
Bende kendimde olduğundan şüpheliyim uzman bir kişiye gitmek istediğim için araştıra araştıra göztepe şehir hastanesinde Doç Dr Aynur Görmez in adına ulaştım yetişkin hiperaktivitesi polikliniği , sanırım Erenköy dede çocuklara bakılıyor.
çok teşekkür ederim size de çok geçmiş olsun ,burada birlik olursak eminim ki biribirimize çok faydamız olacak3,5 yaşındaki kızım Dehb’li ancak şu an yaşı küçük olduğu için ilaç kullanmıyoruz doktor kontrolünde devam ediyoruz. Dürtüselliğimiz çok fazla. Dikkatini zorlamakta zorlanıyor. Büyük ihtimalle disleksi de var. Şu an uygun eğitimlerle devam ediyoruz. İlaçların en çok büyümeye olumsuz etkisi var diye biliyorum. İştahı kapatıyor ve benim kızım da minyon bir çocuk o yüzden benim de endişelerim var. 6 yaş civarı tedaviye başlanıyor bizim daha süremiz var inşallah ilaçsız bir miktar düzelme sağlarız diye umuyorum.
Yeğenim de dehb’li 8 yaşında ilaç kullanmaya başladı bu ay disleksi için de test yapılacak. Kardeşim 1-2 ay iştahının kesildiğini bünyesi alışınca tam düzelmese de arttığını söylüyor. İnşallah siz de süreci sıkıntısız atlatırsınız
evet medikinet 20 lik verdi tatilde diye ,ama okul dönemi concertaya başlayacağız dedi, belirtiler şiddetli oldupundan normalde 8 saatlik ilaç veriliyorken bzimkine 12 saatlik olanı verilecekmiş. zaten süreçte öğretmenlerimiz form doldurdu hem rehber hem sınıf öğretmenimiz ortak çalışıyorlar,oğlumu da çok seviyorlar sağolsunlarMerhabalar benim bu sene bir öğrencim bu teşhisi aldı. Biz psikiyatri ile ortak çalışıyoruz. Ayda bir olarak durumunu ona iletiyorum ve ilaçlraı düzenliyor kendisi. Düşük doz ile başlıyor ve aile evdeki durumuna bakıyor, ben okuldaki durumuna bakıyorum ve dozaj ayarlanıyor. Öğrencim bir yan etkisini görmedi ama görenler de var. Odak süresi ciddi manada düzeldi ancak
çok teşekkür ederim.Merhabalar, 30 yaşında DEHB tanısı almış biri olarak öncelikle çocuğunuzun şanslı olduğunu söylemek isterim. Bilinçli ailesi olan her çocuk bu konuda çok şanslı bence. Benim bütün çocukluğum ve gençliğim "ben niye böyleyim" diye düşünmekle geçti çünkü. Şimdi düzenli ilaç kullanımıyla sanki beynimin bütün potansiyeline erişmişim gibi geliyor. Bu açıdan mutluyum.
Eşimin öğrencisi de 7 yaşında bu tanıyı aldı. Aile bilinçsiz. Mesela ilaç bitince yenisini almamak gibi huyları var. Oysa ki ilaç doktor bilgisi dışında bırakılınca, başa dönüyor resmen. Hatta daha da kötüleşiyor belirtileri. Devamlılık ve tutarlılık çok önemli. Doktorunuz sizi yönlendirecektir zaten. Evde asla huzur ortamı sağlayamıyorlar, annesi kavga dövüş çocuğu bırakıp gitti mesela, bu durum çocuğu inanılmaz kötü etkiledi. Yani ilaçlar evet önemli fakat her çocukta olduğu gibi ev ortamı da çok önemli.
Tedavinin başında bu yavrumu gördüğümde ben çok üzülmüştüm, ilaçla aşırı durgun bir hal almıştı. Sonraki görüşümde ise çok mutluydu, hele ki sosyalleşme konusunda çok ciddi ilerleme kaydetmişti. Her ilaç gibi ilk etapta yan etki gösterebilir, benim kendi ilacım da gösterdi mesela ama sonra hayatımda ilk defa müzik dinlerken ders çalışabildiğimi farkettim. İnsanın beyni sis bulutundan çıkar gibi bir his. Kafanın berrak olması çok güzel. Hiç üzülmeyin annesi, iyi olacak her şey
çok teşekkür ederim.
oğlum aslında çok sosyal bir çocuk ama hep kendi gibileri buluyr, normal çocuklarla arkadaşlık kuramıyor, ben 2,5 yaşından beri doktora götürüyorum,bir an önce oğlumun normale dönmesini arzuluyorum.çünkü biliyorumki özünde çok masum,sevgi dolu bir çocuk.
ben ikizlerimi montesori ile büyütmüş bir anne olarak yıllarca ufak oğlumda niye bunalr tutmadı nerde yanlış yaptım diye kendimi sorguladım ,meğer oğlumun sorunu nörolojikmiş, doğrusu hiç aklımıza gelmedi,çocuk istemsiz yapıyormuş çoğu şeyi.
o yüzden bu çocukların çok doğru anlaşılması lazım yoksa adına yaramaz yada problemli çocuk deniyor,dışlanıyor,ilerde alkolik ,suç işleyen ,başarısız ve özgüvensz bireylere dönüşüyorlar
bu hastalık genetik olduğundan eşim de piskiyat ra gitti bende de varmı diye ama ona yetişkinlerde tanı çok zor, henüz çalışma aşamasında ve tam bir ilacı yok demiş ,size şaşırdım şimdi
çok doğru ,işte eşim de bazı belirtilerden ve oğlumuzdan dolayı kendisinden şüpheleniyor ve eğer varsa tedavi olmak istiyor, yöneticilik yapıyor,iş stresi de çok ,yaşadığı dehb belirtileri de iyice onu çıkmaza sürüklüyor ,bir kaç seans daha gel demiş doktor iyice anlayalım demiş bakalım ne çıkarTabi ben bu teşhisi alana kadar mesela bipolar teşhisi aldım, kendimi bipolar zannediyordum ama bir yandan da şüphem vardı hep. Son gittiğim doktorum kendi dışında doktorlardan da fikir aldı, bipolara dair hiçbir belirti göremediler bende, DEHB o zaman söylendi. Ondan önceki 10 yıl boyunca majör depresyon denildi, anksiyete denildiHiçbirinin tedavisine de yanıt vermedim bazılarında kısmi rahatlama oldu ama asla tam çözülmedi hiçbir şey. Çünkü teşhis edilmeyen DEHB de insana depresyon ve anksiyete getirebiliyor.
En son DEHB tanısı aldım, yabancılarda yetişkin DEHB ile alakalı çok fazla içerik var ve biraz araştırınca eşimle şok olduk. En küçük hareketime kadar buz gibi DEHBliymişim bunca yıl. Benden sonra annem teşhis aldı, o başka bir şehirde başka bir doktordan aldı, testler falan yapılmış ona da. Evet teşhis konuluyor ama zor konuluyor. Bir de benim gözlemime göre yeni nesil doktorlar daha bir bilinçli yetişkin DEHB hakkında. İlaç olarak seçenek kısıtlı. Ancak yetişkin olarak bilmek bile o kadar iyi geliyor ki insana. Çünkü kendini ona göre uyarlıyorsun, hangi yiyeceğin sana dokunduğunu bilmek gibi bir şey. Ondan öncesinde sürekli bir şeyi toplamaya çalışırken öteki dağılıyor sanki. Şiddetine göre de değişir tabi ama ben çok zorlanıyordum.
çok doğru ,işte eşim de bazı belirtilerden ve oğlumuzdan dolayı kendisinden şüpheleniyor ve eğer varsa tedavi olmak istiyor, yöneticilik yapıyor,iş stresi de çok ,yaşadığı dehb belirtileri de iyice onu çıkmaza sürüklüyor ,bir kaç seans daha gel demiş doktor iyice anlayalım demiş bakalım ne çıkar
14 aydan beri psikiyatr kontrolünde kızımız. İlk başta biz otizm sanmıştık dikkat eksikliğine bağlı göz teması da kısaymış meğerse. Doktorumuz net bir şekilde dehb olduğunu düşünüyor hatta büyük ihtimalle okul çağında hafif disleksi de olabilir diyor. Biz o yönde çalıştırıyoruz şu an.Merhabalar, tanı nasıl konuldu acaba? Bu kadar ufak yaşta tanı koyulamıyor dendi bana çünkü
sizinle durumumuz benziyor ,öyle düşünmeyin ,karamsarlığa düşmeyin lütfen,zamana bırakın, yaşı gelince de ilaç gerekrse kullanırsınız, düzelir inşallah.14 aydan beri psikiyatr kontrolünde kızımız. İlk başta biz otizm sanmıştık dikkat eksikliğine bağlı göz teması da kısaymış meğerse. Doktorumuz net bir şekilde dehb olduğunu düşünüyor hatta büyük ihtimalle okul çağında hafif disleksi de olabilir diyor. Biz o yönde çalıştırıyoruz şu an.
Bu arada konu sahibi diğer iki çocuğunun üstün olduğunu söylemiş, benim de kızımın iki ablası da üstün potansiyelli çocuklar. Onlarda da bir miktar hiperaktivite ve dikkat dağınıklığı var ama hiçbiri ufaklığın yanına bile yaklaşamaz bu konuda. Aşırı hareketli, bebekliğinden beri korkunç huzursuz bir çocuktu. Bir tuhaflık olduğunu hep hissettik bu nedenle de 14 aylıkken başladık psikiyatr kontrolüne. Beni en çok kreşte özel çocuk olarak etiketlenmesi üzüyor. Mesela karneye yapabileceği şeyler için bile üzgün surat vermiş öğretmeni. Ya değerlendirmeye çalıştı kızım istemedi ya da zaten yapamaz deyip hiç değerlendirmedi. Büyük ihtimalle akademik hayatı başlayınca da benzer sıkıntılar bizi bekliyor
ilaç neden sürekli değişti acaba1 yıldır ilaç kullanıyor oğlum, 3.ilacı.
Başta iyi geldi gibi oluyor sonra ya eskisine dönüyor veya daha kötü.
Ama bu son ilaç uyku yaptığı için biraz daha iyi sanki, uyku süresi normale döndü en azından.
Dürtüsellik asla baş edemediğim bir şey.
İlk ilaç gece uykusunu bozdu, zaten az uyuyan çocuk geceleri 2 saat civarı uyanık kalıyordu, dürtüsellik inanılmaz arttı, iletişimimiz koptu gibi oldu.ilaç neden sürekli değişti acaba
ilaçlar da dengesiz işte ,bir taraftan işe yararken diğer taraftan bozuyor. ama kullanmak zorunda olan çocuklar için de mecburi. benim oğlum da öyle işte. bir ara atşe takmıştı, onu ikna da edemezsiniz kendi öğrenecek,çok da meraklı bir çocuk ,evi yakıyordu ,bir ara sitede otoparkta arabanın önüne atlamış ,adam çarpmış oğluma ,ama ALLAHtan birşey olmadıİlk ilaç gece uykusunu bozdu, zaten az uyuyan çocuk geceleri 2 saat civarı uyanık kalıyordu, dürtüsellik inanılmaz arttı, iletişimimiz koptu gibi oldu.
2.de başta dikkati topladı, iyi geldi, sonra işe yaramamaya başladı.
Son ilaçta da tek artı uykusu 2 saat kadar arttı.
Ama benim oğlum camdan atlamaya kalkacak kadar dürtüsel, belki kullanmasak her şey daha kötü olacaktı kestiremiyorum.
Şu an seanstayız, bakalım ne olacak.
Artık önce can güvenliği diyorum, on tane de ilaç denese mecburilaçlar da dengesiz işte ,bir taraftan işe yararken diğer taraftan bozuyor. ama kullanmak zorunda olan çocuklar için de mecburi. benim oğlum da öyle işte. bir ara atşe takmıştı, onu ikna da edemezsiniz kendi öğrenecek,çok da meraklı bir çocuk ,evi yakıyordu ,bir ara sitede otoparkta arabanın önüne atlamış ,adam çarpmış oğluma ,ama ALLAHtan birşey olmadı
Bende bebkliginden beri otizmmi diye düşünüyordum doktor dehb dedi şuan 7 yaşına yaklaştı bence diskleksi de var çünkü e harfini gördü ve anne bu 3 mu diye sordu bazen harfleri ters yaziyor bu arada daha bire başlamadı bu yıl baslayacak geçen yıl gönderebilirdim yilin sonunda dogdugu icin benim tercihime bağlıydı ben göndermedim bakalım birinci sınıfta bizi neler bekleyecek14 aydan beri psikiyatr kontrolünde kızımız. İlk başta biz otizm sanmıştık dikkat eksikliğine bağlı göz teması da kısaymış meğerse. Doktorumuz net bir şekilde dehb olduğunu düşünüyor hatta büyük ihtimalle okul çağında hafif disleksi de olabilir diyor. Biz o yönde çalıştırıyoruz şu an.
Bu arada konu sahibi diğer iki çocuğunun üstün olduğunu söylemiş, benim de kızımın iki ablası da üstün potansiyelli çocuklar. Onlarda da bir miktar hiperaktivite ve dikkat dağınıklığı var ama hiçbiri ufaklığın yanına bile yaklaşamaz bu konuda. Aşırı hareketli, bebekliğinden beri korkunç huzursuz bir çocuktu. Bir tuhaflık olduğunu hep hissettik bu nedenle de 14 aylıkken başladık psikiyatr kontrolüne. Beni en çok kreşte özel çocuk olarak etiketlenmesi üzüyor. Mesela karneye yapabileceği şeyler için bile üzgün surat vermiş öğretmeni. Ya değerlendirmeye çalıştı kızım istemedi ya da zaten yapamaz deyip hiç değerlendirmedi. Büyük ihtimalle akademik hayatı başlayınca da benzer sıkıntılar bizi bekliyor