Normalde pek duygusal değilimdir ve duygusal davranmam aslında ama bu aralar öyle bi kalan son zamanlarım bari iyi geçsin dedim. Herhalde o yüzden bu durumu kaale aldım. Yoksa almam aslında. İş hayatı, haklısınız ama bir de şu açıdan bakmak lazım; insan işinden para kazanır ve en azından akşamları evine gelir. Evet, her gün hoşlanmadığın iş arkadaşlarını görmek çok hoş değil ama herhalde hoşlanılmayan insanlarla aynı odada uyumak kadar kötü değildir. Birinci dönemde bir kişi beni o kadar çok sinir ediyordu ki artık her şeyime yansımıştı. Sabah uyandığımda o kızın yüzünü görmek hayat enerjimi emiyordu. Dışarıdan terliklerinin sesini duyduğumda sıkıntı basardı. Sesini duyduğumda cinlerim tepeme çıkardı. Burası öyle değil, buna da şükür. :) Yarın öbür gün herhalde "ben parama bakarım" der bazı şeyleri görmezden gelirim. Yurtta insanın kaçacak yeri de yok. Bazen günler geçmek bilmiyor. Haklısınız.
O konuşursa ben onunla konuşuyorum zaten, bugünden itibaren de buna özellikle dikkat edeceğim.
Garipler yani, sadece o da değil. Oda havalansın diye pencereyi açıyorum, 5 dk geçmeden kapatıyorlar. Tabi bunu en çok da o X dediğim kişi yapıyor.
Şu anda bi sakız çiğneyişi var ki ne ben anlatayım ne de siz sorun. Gerçekten yaşının insanı değil ben bunu her hareketinde daha çok anlıyorum.
Teşekkür ediyorum. :) Başvurulara ta Şubatta başladım
İki bankanın sınavı için başvurdum ama bir tanesi kafadan eleniyor maalesef, çünkü vizelerimizin olduğu tarihe denk geliyor.
Ama diğerleri için umut var, bana banka mı yok? :)
Aslında bankacı olmak istiyorum denmez, ben sadece kurumsal ve yükselme imkanı olan yerler oldukları için ilk etapta olursa iyi olur diye düşündüm. Normal işlere de başvurmaya başladım. Pek umudum yok çünkü binlerce insan başvurmuş. Mayıs ve Haziran'da bayağı yoğunlaşırım herhalde. Bir de ehliyet almak istiyorum, bir ay falan da onun kursu olacak. O süre içinde de başvurulara devam ederim. Haklısınız, oda arkadaşı da kimmiş? Moral verdi yorumlar :)
Bu gidişle öyle olacak.
Zaten bitti ikisi de, bundan sonra hak ettiği karşılığı alacak o. :)
Ben kavgacı değilim ama kayış koptu mu kavga ediyorum, evet. Birinci dönem bana illallah ettiren oda arkadaşımı dövmüştüm mesela. Bildiğiniz dövdüm evet ve bunu söylemekten rahatsızlık da duymuyorum. Beni o noktaya getirdi. Tutanak falan yedim. Hiçbir zaman ezik durmadım, zaten kişiliğime ters. Ama önceliğim, makul şekilde çözmektir tabi. Biliyor musunuz bazen diğer ikisi de onu takmıyor, farkında değil. Kendi kendine şarkı söylüyor falan o, kimsenin umurunda değil. Diğer kızlar olgun, onun gibi değiller. Her şeyleri daha farklı, konuşmaları, hareketleri, gülüşleri... X'e çay falan yaptırıyorlar bazen.
Zaten artık ikramın i'si yok, tabi hiçbirine. Hatta böyle inadına gidip de onların canının çekeceği bişey alıp odada yiyesim var ama bana yakışmaz tabi.