Değersizlik hissini aşan gerçek örneklere ihtiyacım var.

Benim çocukluk arkadaşım var subay kendisi. Çok donanımlı, kendini geliştirmiş birisi. Ankara'ya yolum düşünce randevulaştık.

Götürdüğü yer böyle daha elite, üst tabakanın gittiği bir mekan. İsmi bilindik ama şu an hatırlayamadım. Ben, yaprak kanat çok severim. Buna istinaden yaprak kanat söylerken müdahale ettim, başka bir şey yiyelim dedim. Israrla söyledi ve geldi kanat.

Benim kaygım kanat elle yenirse zevkli oluyor. (Daha usturuplu ama elle) çatal bıçakla zulüm resmen diye düşündüm.

Neyse kanat geldi, ıslak mendil ve peçeteyi yanına aldı ve kanadı elle yemeye başladı. Ben çatal bıçakla oynarken "Elinle yesene" dedi. "Ama burası hiç uygun değil" dedim.

Bana "Şu insanlardan mi çekiniyorsun? Kendinden üstün ve değerli mi görüyorsun? Senden üstün hiç bir yanları yok, keyfini çıkar" dedi.

O an bir aydınlanma geldi bana 😅 o vakitten sonra kimseyi kendimden üstün kılmadım. Tabular neye göre? Kime göre? (Zevkler açısından)

Şu an toplum ahlakına ve kurallarına aykırı davranmadıkça, birilerinin beni yermesi zerre umurumda değil.
😅 Bu da farklı bir örnek oldu. Ne demek istediğinizi anladım. Aslında toplum ahlâkı da nereden baksak subjektif bir şey. Özgüveni çok iyi inşa etmek gerekiyor. Ondan sonra hiçbir toplumsal beklenti yıkamaz onu.
 
Bence artık “özgüvenli, kendini seven, beğenilen (beğenilen zaten dışa bağlı ve bu yüzden yine dışardan onay bekleyen bi ifade)” vs bir kadın olmak yerine, kendini kabul eden ve olduğu gibi seven biri olmanız lazım. İyi yönlerinizi listeleyin, kötü yönlerinizi de listeleyin. Kötü yönlerinizin değişmeyeceklerini çizin, değişecekler için napabilirsiniz bakın. Sonra kimseye iyi yönlerinizi ezdirmeyin. Atıyorum biri ay ellerin çok güzel diyince, “doğru söylüyor buna sahibim” diyebilin ve sadece teşekkür edebilin. Veya biri “akıllı değilsin” diyince aa bu bilgi doğru değil çünkü benim işte diplomam var sınav başarılarım var iyi işim var vs. Diyin. Ya da atıyorum çok kabasın diyince evet bu benim geliştirmeye çalıştığım bir şey vs. Yani dışardan etkilenmeniz aslında kendinizi bilince ve kabullenince bitecek. Böylece dışarının ne onayına ne beğenisine ihtiyacınız olacak. Özsaygınız ve özgüveniniz artacak
 
Hiçbir şey için kendimi çok uzmiyorum amaaan canım sağ olsun ya diye düşünüyorum.

Kendi kendime salak aptal kk aptal kafam diye çok hakaret ederdim şimdi bu iç sesi yakaladığında iç ses bana salak diyemezsin ben gayet akıllı süper biriyim diye düşünüyorum.

Bir şey yapmak beni çok zorlayacaksa kibarca hayır demeye çalışıyorum bu konuda suçluluk hissediyorum tabi ama her şeye de yetişemem hayir demeye hakkım var sikmayayim canımı filan diyorum kendi kendime.

Bu hafta canım ne yapmak ister diye düşünüyorum bazen kendi kendime güzel bi yere gidiyorum hoşuma gidecek şeyler yapmaya çalışıyorum
 
çocukluğum ve ergenliğim asosyal ve aslan değerli olmadığıma inanarak geçti. Babam sayesinde biraz değerli hissederdim ama oda çok evde olmazdı zaten. Annem hayattaki en büyük kavgam. Normalde istanbul gibi bir yerde bir sokakta erkek varsa o sokağa girmeyen biriydim. Okul görüşmem vardı annem cevaplamıştı soruları ki danışman bana sormuştu. Yüksek bir puan almama rağmen annem yüzünden kazanamamıştım. Annem ve babamın çevresi çok geniştir, nefret ederim insanlardan. 35 yaşındayım hala nefret ederim, değişmedi bu. Çok insan bana göre yok insan.

Yurt dışına gittim okumak için orda kendi kendime evrildim. Kendimi buldum. Tek başıma kalmak bana çok iyi geldi. Şuanda soğuk ve burnu havada bir imaj çiziyorum. Halimden çok memnunum. Kendi değerinizi bulmanız için bence kendinizle kalmalısınız. Değerimi bulduktan sonra 100 kilo halimle bile özgüvenim tavandı. Umrumda değildi. Mutluyum gerisi önemli değil.
 
Bence artık “özgüvenli, kendini seven, beğenilen (beğenilen zaten dışa bağlı ve bu yüzden yine dışardan onay bekleyen bi ifade)” vs bir kadın olmak yerine, kendini kabul eden ve olduğu gibi seven biri olmanız lazım. İyi yönlerinizi listeleyin, kötü yönlerinizi de listeleyin. Kötü yönlerinizin değişmeyeceklerini çizin, değişecekler için napabilirsiniz bakın. Sonra kimseye iyi yönlerinizi ezdirmeyin. Atıyorum biri ay ellerin çok güzel diyince, “doğru söylüyor buna sahibim” diyebilin ve sadece teşekkür edebilin. Veya biri “akıllı değilsin” diyince aa bu bilgi doğru değil çünkü benim işte diplomam var sınav başarılarım var iyi işim var vs. Diyin. Ya da atıyorum çok kabasın diyince evet bu benim geliştirmeye çalıştığım bir şey vs. Yani dışardan etkilenmeniz aslında kendinizi bilince ve kabullenince bitecek. Böylece dışarının ne onayına ne beğenisine ihtiyacınız olacak. Özsaygınız ve özgüveniniz artacak
Ay ne ilham verici bir cevap 💘 teşekkür ederim, ekran görüntüsü aldım ara sıra geri okuyacağım
 
Hiçbir şey için kendimi çok uzmiyorum amaaan canım sağ olsun ya diye düşünüyorum.

Kendi kendime salak aptal kk aptal kafam diye çok hakaret ederdim şimdi bu iç sesi yakaladığında iç ses bana salak diyemezsin ben gayet akıllı süper biriyim diye düşünüyorum.

Bir şey yapmak beni çok zorlayacaksa kibarca hayır demeye çalışıyorum bu konuda suçluluk hissediyorum tabi ama her şeye de yetişemem hayir demeye hakkım var sikmayayim canımı filan diyorum kendi kendime.

Bu hafta canım ne yapmak ister diye düşünüyorum bazen kendi kendime güzel bi yere gidiyorum hoşuma gidecek şeyler yapmaya çalışıyorum
İç sesi kontrol altında tutmak aşırı önemli gerçekten. Güzel bi noktaya değindiniz. Bunun üzerinde de çalışmak lazım
 
çocukluğum ve ergenliğim asosyal ve aslan değerli olmadığıma inanarak geçti. Babam sayesinde biraz değerli hissederdim ama oda çok evde olmazdı zaten. Annem hayattaki en büyük kavgam. Normalde istanbul gibi bir yerde bir sokakta erkek varsa o sokağa girmeyen biriydim. Okul görüşmem vardı annem cevaplamıştı soruları ki danışman bana sormuştu. Yüksek bir puan almama rağmen annem yüzünden kazanamamıştım. Annem ve babamın çevresi çok geniştir, nefret ederim insanlardan. 35 yaşındayım hala nefret ederim, değişmedi bu. Çok insan bana göre yok insan.

Yurt dışına gittim okumak için orda kendi kendime evrildim. Kendimi buldum. Tek başıma kalmak bana çok iyi geldi. Şuanda soğuk ve burnu havada bir imaj çiziyorum. Halimden çok memnunum. Kendi değerinizi bulmanız için bence kendinizle kalmalısınız. Değerimi bulduktan sonra 100 kilo halimle bile özgüvenim tavandı. Umrumda değildi. Mutluyum gerisi önemli değil.
Bravo ya ulaştığınız seviye çok iyi. Aileden gelen şeyi yıkmışsınız. Kendi kendine güvenli yerlere seyahat planlamak da işe yarayabilir mi sizce? Senede birkaç kere birkaç günlük bile olsa?
 
Selam sevgili kadınlar,
Bu benim terapide sık sık konuştuğum bir konu ama süreç yavaş gidiyor. O yüzden sizlerle dertleşip gerçek örnekler duymaya ihtiyacım var.

Kendi adıma konuşacak olursam bu his bir gelip bir gidiyor. Birden gelince toparlamak aylarımı alıyor. En temele gidersek hiçbir şeyden memnun olmayan ebeveynlerle başladı diyebilirim. Ama artık bir yetişkinim. Suçu kimseye atamam. Çözme sorumluluğu tamamen bende.

Herhangi bir sebebe tutunup hemen kendimi düşürüyorum. Aynaya bakıp bir kusur bulmak gibi basit şeyler de var işin içinde. Eşimin sosyal ortamlarda hemen dikkat çeken bir aurası olmasını kaldıramamak gibi sorunlu yaklaşımlarım da var. O ay gelirim biraz düşükse de hemen değersizim modu yükleniyor, ev biraz dağınık ve kirliyse de. Biliyorum mükemmel olmak zorunda değiliz ama özellikle yaşı benden büyük kadınların gerçek örneklerini duymak çok iyi gelirdi. Kendinizi değerli, beğenilen, güçlü bir kadın olarak görmeniz nasıl gerçekleşti?
Ben kendimi değerli hissetmek için öncelikle kendimle kibar ve nezaketli konuşmaya düşünce tarzımı değiştirmeye karar verdim eğer kendimi aşağıya çekecek bir şey dersem bile hemen yanına olumlu destekleyici cümle kurarak kendime karşı nezaketli davranıyorum.
2. Kendinize şükür günlüğü tutun.
3. Öz şefkat meditasyonları var deneyin.
Ve kendinize olumlu mesajlar verdikçe zamanla pratik hale gelip değerin dışarıdan değil kendi içinizden geldiğinizi öğrenecek rahat edeceksiniz.....
Benim kaynanam ve annem çok negatif ler ve sürekli onlardan etkilenmemek için kendime yeni cümleler oluşturuyorum.
Örnek Sürekli hata yapıyorum. Yerine
İnsanım hata yapabilirim. Hata yapmak beni öğrenmek için gelişimim için fırsat. Böylece yeni tecrübeler le kendimi geliştiriyorum. gibi kendimi destekleyici cümleler kullanmak hem beni stres ankstiye ve depresyondan kurtarıyor....
 
Her değersiz hissettiğinizde üniversiteden mezun olup kendi mesleğinde iş bulabilmek için yıllarca kapı kapı mulakata gidip deneyiminiz yok olumsuz cevabı alan gençleri düşünün ben onlardandım. Şu dünyada herkesin bir görevi var ben o kadar mı yetersizimde bana kimse iş vermıyor beğenmiyor diye üzülürdüm :)
Bende değersiz hissettiririm....
 
ben eski konularınızdan sizi hatırlıyorum.
ve çabanızdan dolayı sizi tanımasam da sizinle gurur duyduğumu bilin. şu anda üstünde çalıştığınız şey, şu anda olduğunuz insan için çok yıkıcı ama bir o kadar da "daha iyisi" için çok dönüştürücü. buna cesaret edebilmiş olmanız, en zor kısmı atlattığınız anlamına gelir
 
Yaa gelen çok yönlü cevaplara bayıldım, ne güzel insanlarsınız hepiniz. Para harcamayı ben de denedim ve sonra önünü alamadığım dürtüsellikten dolayı kocaman bir ekstreye dönüştü 😅 En başta işe yaradı, sonradan aldığım şeylerin paketini 2-3 gün sonra açmaya başladım 😢 O yüzden daha derine inmem gerek yeniden.

Ama ben eşya almaktan bahsetmiyorum ki, tecrübe almaktan kendimi özel hissetmekten bahsediyorum. Hala alışverişi beceremem ama baktim insanlar ne yapınca kendilerini seviyorlarmis gibi geliyorsa onları yaptım 🥲
 
Bravo ya ulaştığınız seviye çok iyi. Aileden gelen şeyi yıkmışsınız. Kendi kendine güvenli yerlere seyahat planlamak da işe yarayabilir mi sizce? Senede birkaç kere birkaç günlük bile olsa?

Beni hala ara ara tetikleyen bir annem var.yani tetiklenmek bence normal ama sadece annem tarafından tetikleniyorum. Terapi aldım onu yazmayı unutmuşum. Tatile gitmek olabilir ama mantıkta tek başına eğlenebileceğin yada mutlu olabileceğin sadece sana ait olan şeyleri yapmak. Sizinki biraz daha farklı bence ki ben hayatım boyunca kocam dahil kimseyi kıskanmadım. Güvenli??? Bu güveni niye vurguladınız mesela şimdi?
 
Ben kendimi değerli hissetmek için öncelikle kendimle kibar ve nezaketli konuşmaya düşünce tarzımı değiştirmeye karar verdim eğer kendimi aşağıya çekecek bir şey dersem bile hemen yanına olumlu destekleyici cümle kurarak kendime karşı nezaketli davranıyorum.
2. Kendinize şükür günlüğü tutun.
3. Öz şefkat meditasyonları var deneyin.
Ve kendinize olumlu mesajlar verdikçe zamanla pratik hale gelip değerin dışarıdan değil kendi içinizden geldiğinizi öğrenecek rahat edeceksiniz.....
Benim kaynanam ve annem çok negatif ler ve sürekli onlardan etkilenmemek için kendime yeni cümleler oluşturuyorum.
Örnek Sürekli hata yapıyorum. Yerine
İnsanım hata yapabilirim. Hata yapmak beni öğrenmek için gelişimim için fırsat. Böylece yeni tecrübeler le kendimi geliştiriyorum. gibi kendimi destekleyici cümleler kullanmak hem beni stres ankstiye ve depresyondan kurtarıyor....
Şükür günlüğüne niyetlendim ama devamını bir türlü getiremedim. Tekrar başlayacağım bu vesileyle 💐
 
ben eski konularınızdan sizi hatırlıyorum.
ve çabanızdan dolayı sizi tanımasam da sizinle gurur duyduğumu bilin. şu anda üstünde çalıştığınız şey, şu anda olduğunuz insan için çok yıkıcı ama bir o kadar da "daha iyisi" için çok dönüştürücü. buna cesaret edebilmiş olmanız, en zor kısmı atlattığınız anlamına gelir
Yaa bu forumda ne tatlı kadınlar tanıdım sizin gibi 💐 Yüzleşmek berbat bir his ama olduğum yerde sayıp ezilmek daha berbat bir his. Bir gün kendime "beni 5-0 geriden başlattılar ama ben o sıfırdan işte bunu inşa ettim" diyebilmek için yaşıyorum. Çok sağolun 🙏
 
Ama ben eşya almaktan bahsetmiyorum ki, tecrübe almaktan kendimi özel hissetmekten bahsediyorum. Hala alışverişi beceremem ama baktim insanlar ne yapınca kendilerini seviyorlarmis gibi geliyorsa onları yaptım 🥲
Ah doğru, tecrübe kısmını kaçırmışım ben okurken. Bir araştırayım kendime yakın yerlerde neler yapabilirim diye teşekkürler 💐
 
Beni hala ara ara tetikleyen bir annem var.yani tetiklenmek bence normal ama sadece annem tarafından tetikleniyorum. Terapi aldım onu yazmayı unutmuşum. Tatile gitmek olabilir ama mantıkta tek başına eğlenebileceğin yada mutlu olabileceğin sadece sana ait olan şeyleri yapmak. Sizinki biraz daha farklı bence ki ben hayatım boyunca kocam dahil kimseyi kıskanmadım. Güvenli??? Bu güveni niye vurguladınız mesela şimdi?
Yaşadığımız coğrafyadan dolayı vurguladım. Tek başıma kendimle gayet iyi anlaşırım aslında birçok hobim var, kendi kendime yürüttüğüm mesleklerim var. Bende sorunlar aile, akraba, arkadaş, yabancı vs. etkileşime girince başlıyor. Onların gözünden görüyorum kendimi ki aşırı yıpratıcı, yanlış bir göz. Telefonda bile anne babamdan hâlâ tetiklenirim hiç sormayın, anlıyorum sizi.
 
Ah doğru, tecrübe kısmını kaçırmışım ben okurken. Bir araştırayım kendime yakın yerlerde neler yapabilirim diye teşekkürler 💐

Ben bu fikri çok sevdim. Ben kendimle zaman geçirmeyi seven bir insanım. Dolayısıyla bir kereliğine de olsa resim, seramik, dans ya da yoga gibi derslere gitme fikri bana keyif verdi. Belki kurstan hiç keyif alamayacaksınız ama neyi sevmediğinizi bulmak da paha biçilemez birşey
 
Peki bu sosyal hayatınızı etkilemiyor mu artık? Mesela yeni arkadaş çevresinde eskiden gergin olurdunuz artık gergin değilsiniz şeklinde?
Evet tam olarak oyle mesela artik bende cok fazla arkadas edinmek istemedigime karar verdim.insanlarin yaninda kasmiyorum nasilsam oyle davraniyorum.zaten kasarken yanimda olacak kisiler hic olmasinlar
 
Ben de baş etmeye çalışıyorum bununla. Terapi sürecinde çocukluğa dair pek bişey çıkmadı henüz. Ailede değer gördüm aslında. Şımarık büyütüldüm bile diyebilirim. Ama nedense ergenlikle birlikte ortaya çıktı bu duygu. Sonrası zaten saçma sapan. Şu an inanılmaz bi değişim var, öyle böyle değil. Çok yol katettim ama gene de bazı durumlarda tetiklenip huzursuz hissedebiliyorum. Terapi alıyor olmak bile kendine değer vermek zaten. Bunun dışında kendime çok daha nazik olmaya çabalıyorum. Kendimle bağ kurmaya çalışıyorum ve tetiklendiğim zamanlarda düşüncelerin akşına kapılmak yerine durup soluklanıyorum ve bunun bi tuzak olduğunu fark edip kendime telkinlerde bulunuyorum. Bi şeyi merak ediyorum, eşiniz tarafından değerli hissettiriliyor musunuz ? Sizin gerçek değerinizi görüp sizi takdir ediyor mu? Sizi onaylıyor mu ? Sizinle birlikte olduğu için kendini şanslı görüyor mu ? bunlar çok çok önemli. Benim eski eşim değersizlik duygumu o kadar beslemiş ki, içimde bi canavar yaratmış. Tabi, ben izin vermişim bunlara, onu suçlamıyorum. Ama yıllarca sistematik olarak kendimi değersizleştirmişim, kendime dair algım o kadar bozulmuş ki. Anam babam yapmamıştı bunu. İşte nerde başladı bulamıyorum.
 
X