Çook uzun bir itiraf...

prayforlosers .!.:

dııııt, kız kezo muyum ben
Hiç de değilim valla

Genişletmek için tıkla...

Bir bulandırdım ortalığı
Konu sahibiyle diğer üyeleri ayırt etmeye

muktedir olduğumda geleceğim tekrar.

((((

M meredithgrey
Arkadaşım, upuzın yazmışsın

Sarhoşun teki geldi, konuyu sabote edip kaçtı.

Bol özür bıraktı sana, hayatında kolaylık diledi :)

Bu aralar mevsimlerden mi acaba neden herkes depresyonda böyle? Ben de dahil olmak üzere...

Sonbahar melankoli mevsimidir derler ya ondan mı acaba? Görünüşte bana da bakarsak, bi sorunum yok gibi. Ama mutsuzum. İçim mutsuz. İç huzurum yok. Hatta buraya üye olduğum ilk gün yine böyle hissediyordum o yüzden ismimin yanında ''huzur'' yazıyor, hayattan huzur dilediğim için o dönem ismimi de huzur koymuştum.


Bence bilinçaltımızda saklı kalan bi şeyler var. Bizim mutsuz olmamıza sebep olan, bazen verdiği sıkıntıyı gün yüzüne çıkaran bi şeyler. Yaşadığımız en ufak bi şey bile olabilir, belki de biz unutmuşuzdur ama bilinçaltımız unutmamıştır. O yüzdendir belki.

İnstagram'daki hayatlara gelince, bazı kişileri ben de kıskanıyorum. Ağzında altın kaşıkla doğmuş, şanslı yaratılmışların hayatlarını kıskanıyorum. Bizim bi şeylere sahip olabilmek için bu kadar çalışıp çabalamamız gerekirken, bu şanslı insanlar neden elini kolunu sallayarak sahip olabiliyorlar? Biz bi şeyin hayalini kurarken, onlar gözümüzün önünde o hayali yaşıyorlar. Dibine kadar adaletsizlik bunlar.

Vivem hayat o kadar kısaki 37 yaşındasın bu kadar herşeyi kafaya takacak zamanımız var mı gerçekten iş para bugün olabilir yarın olmayabilir az kafanı rahat bırak düşünme her şey olur pisilerine sarıl mutlu mutlu yaşa

Farzet ki yarın öldün, mezara girerken, bu hayatta en mutlu olduğun anları sorsalar sana? gün değil, hediye değil, olay değil.. sadece an'lar... verebileceğin cevapları düşün. belki bir kediyle sırnaşırken mutlu oldun. ya da tanımadığın bir çocuğa bir şeker vererek hem mutlu oldun hem mutlu ettin.

genelde böyle durumdaki arkadaşlarıma hep soyut işleri tavsiye ederim. yani tabi ki para kazandığın bir iş yine lazım sana ama, belli ki sevmediğin işlerde çalışıyorsun ve bu iç bunalımın işe girsen de geçmeyecek. mesela yardım derneklerinin günlük gönüllülere çok ihtiyacı oluyor. hasta bir çocuğun ilacını yetiştirmek, bilet kestirmek, 1-2 gün evinde kimsesiz birilerini misafir etmek gibi... bunları yapmaya başlarsan, inan hem iç huzuru bulacaksın, hem de derdini unutacaksın..

Ne olmuş yanı böyleysen ne olmuş hiç bişeyi haketmiyorsan ya da ne olmuş yanı kıskançsan. Hepimiz bi çok şeyi çok mu hakediyoruz sence ? İnan bana hayır hepimiz ama hepimiz sahip olduğumuz bi çok şeyi haketmiyoruz aslında. Kitlesel olarak kötü içimiz. Önce kendi çıkarlarımız demez miyiz? İnsanlara hayvanlara tahammülsüz değil miyiz. Çok seviyoruz dediğimiz en yakınlarımıza bile gurur kibir uğruna eziyet etmez miyiz. Tek bir hareketine sinir olup günlerce surat astığımız olmaz mı? Sokak çocuklarına kaçımız sevgi veririz mesela öf para isteyecek yapışacak şimdi diye başka tarafa yönelmek yerine. Kaç kişi burda ben asla kıskanmam der ??? Derse de ne kadar dürüsttür sence ??? Sence insanlar hep iyi bi sen mi kötüsün yani. Hiç te öyle değiliz. Ve kötü olduğumuz her konuda kendimizi en iyisini yaptığımıza inandıracak saçma bir bahanemiz her zaman vardır. Sahte hayatlar yaşıyoruz insanoğlu olarak. Kendimizin yaptıklarımızın farkında bile değiliz. Hep ben haklıyım diyoruz. Haklı olduğumuza kendimizi inandırdığımız bir sahteliğe yaşıyoruz. Sen ne güzel farkına varmışsın kötü yanlarının ve haykırmışsın ben buyum diye. Kompleks falan yok artık kompleks yapan insan saklar kendini. sen kendini açık yüreklilikle ifade edebilmişsin bize değil bizi geç kendine!!!! İnsanların ne düşündüğü umrunda olmasın çünkü insanlar sen ne yaparsan yap hep bişey bulur salla gitsin. Ve Mutlu olmak istiyorsan başlayacağın yer Mutlu etmektir. Mutlu etme detoxu uygula kendine 1 ay boyunca herkesi Mutlu edeceğim de ve aksatmadan yap bunu insanlar için değil kendin için yap iyi gelecek

Hayat bir yarış degil
Bi ara ben de cok dusundum
Hayatim zorluklarla gecti
Once ailevi sıkıntılar
Sonra evlenmek istedigim ve evlendigim icin bana edilen eziyetler
Maddi sıkıntılar
Ailemdeki cozumsuz olumcul hastalik 100.000 de bir olan lanet hastaligin bizi bulmasi
Yıllarca emek verdigim isimin tehlikeye girmesi

Gibi gibi
Yani böyle sayıca hayattan soguyasim geliyor
Benim yasitimdaki arkadaslarim internete aileleriyle mutluluk pozlari yüklerken ben 4.5 senedir hasta annemizle üzüntü içindeyiz
Ya da tatilden tatile kosarken ben 1 günlük deniz kenarina gitsem vicdan azabi..
Vs vs

Ama böyle bakmamaya çalışıyorum
Hele ki su isim tehlikeye girdiginden beri
Bana bir bosvermislik mi diyim 3. Bir göz mü diyim bi bakis acisi geldi
Dedim ki sevdigim kisiyle beraberim ve gerisi bir sekilde hallolur.
Yani bir ara köye falan yerlesip domates yetiştirmeyi bile düşündüm önemli olan sahip olduklarına odaklanip elde etmek istediklerin için caba göstermek ama bu arada hep "su is olunca mutlu olucam" degil de o surecte de mutlu olarak yaşamak.

Senin yerinde olsam sosyal medya kullanmam.
O insanlarin o kadar mutlu oldugunu ne biliyorsun?
O güzel şıkır şıkır evlerde belki de ne kavgalar ne huzursuzluklar var
Ya da belki cok mutlular ama bu senin yarisman gereken bir durum degil
Once bunu kabullenmelisin vive..

sosyal medyanin yarattigi mutsuz insanlar topluluguyuz hepimiz ama bir farkla ben seni anlayabiliyorum.
ama senden de bir farkim var bu hirsin sebebini biliyorum suanda bukadar ise girme isteginin tek nedeni babanin takdirini almak biliyor musun? yillarca benzerini yasadim anne tarafinda. annemin kariyer is herseydir mantigi ile buyudum. ev kadinidir kendisi calisan kadinlara ozenir onlardan nefret eder hala. kendisinde hicbir hata bulmaz. en son bana yaptigi bir yanlisi yuzune vurdugumda bana firsat verme ozaman dedi. neyse uzun zaman aman Annem begensin diye bir hayat yasadim her kosulda iyi birseyde onu arayip haber verdim. sanirim gercekten takdir gordugum tek zaman atamamin oldugu zamandi.
cocuk sahibi olmak icin tedavi gorurken bile dra meslegim hakkinda yalan soyleyen bir ailem var. issizdim calisiyor dediler vs vs vs... neyse geride biraktim herseyi. bazen dertlesiyorum annemle sonra ben demistim olayina donunce birseyler birakiyorum.
ama mesela ilk kez dungece adamakilli konustuk annemle coookkk uzun zaman sonra. lohusaligimda yanimda kaldi uzunca sure o zaman bi yakinlasmistik bir de dunaksam.
ama farkindayim artik hayat benim hayatim. uzerinden Yillar gecmesine ve ben Yeni bir hayata baslamama ragmen eger birileri hala gecmis hatalarimi one suruyorsa orada bir kopukluk var ve ben bunun benim canimi yakmasina izin vermemeliyim. boyle boyle o mutsuzluktan vazgectim.
viva ise girsen de coookkkk iyi biyerde yonetici olsan da mukemmel bir yuvan kocaman bir evin son model bir araban olsa da baban seni takdir etmeyecek ve sen hep daha fazlasini isteyeceksin. daha fazlasini ostedikce gecmisteki hatalarini omzunda biriktirip duracak altinda ezileceksin...
instagramdaki hayatlar gercek degil. o kiskandigin insanlar maaslarini kiyafet ve kahveye yatiyorlar. mutsuz insanlarla plazalarda mutluluk oyunu oynuyorlar. hicbirzaman kendileri gibi davranamiyorlar cunku dislanmaktan korkuyorlar... yasadim plaza kadiniydim bir zamanlar...
ne olur kendini sev. zaman alacak ama dene. birak isi gucu ilgi alaninla ilgili birseyler yap. blig yaz instagram hesabi Ac kimse takip etmesin bossver seni mutlu etsin yeter ve unutma dunya lideri de olsan babanin takdirini asla kazanamayacaksin. cunku babanin sorunu senle degil kendisiyle

Niye kendine bu kadar haksızlık ediyorsun.
Şu ara sana iyi gelen şeyler yapmaya yönelsen.
Hayatta yaştığın illaki iyi güzel şeyler vardır başarıların vardır.
Birileri için önemlisindir.
Bunları da düşün bu pozitifliği görmeye çalış.
Umarımm bu durumdan kurtulursun

Şu anda işsizliğin verdiği bir bunalımdasın bence. Öncelikle kimse öle sosyal medyadakiler falan çok mutlu değil. . Anlık şeyler onlar. Kimsenin içini bilemezsin. Madem eşinizi seviyorsunuz onunla mutlu olmaya çalışmalı ve derdinizi onla paylaşmalısınız. İntahar falan.. öle bir durum yok.. inşallah mutlu olursunuz

"Allah bir kuluna hayır murad etmisse, o insana kendisinin kusurlarını gösterir."


Şuan siz bu aşamaya gelmissiniz. Ve yapmanız gereken de farkettiginiz kusurlarinizi düzeltmek . Gerisi gelecektir zaten. Biz olanı hayr görürsek ancak ileriye bu şekilde bakıp yola devam edebiliriz. İnsan psikolojisi de buna programlanmıştir. Aksi olduğunda kendimizi yeyip bitiriyoruz. O olan şey olmuştur ve o an bizim için hayırlı olan da odur. Bu gözle bakın. Çünkü Rabbim şöyle buyuruyor:
"Olur ki, hosunuza gitmeyen bir şey sizin için hayırlıdır ve olur ki sevdiğiniz bir şey de sizin için şerdir. Allah bilir de siz bilmezsiniz."Bakara.216.

Herkes turlu turlu sıkıntılar yasiyor. Önemli olan bakış açısı. Önemli olan onun o an imtihan olduğu ve geçip gidecek olduğudur. Geçici heveslere (şan, şöhret, kariyer, maddiyat vs.) mutluluğumuzu baglarsak mutluluğumuz da geçer gider. Herkes birşeyler de eksik zaten kimse mükemmel yaşamıyor, yasamayacak. Ruhunuzu zenginleştirin, ruhunuza temeli sağlam atın ki ustune koydugunuz bina artçılarda zarar görmesin. Hatta depremden bile sağlam çıksın. Buna mecburuz. Bunu yapmaksak pismanliklar ve keskeler içinde kaybolup gideriz. Allah iç huzuru versin, esenlikler versin. Hepimize de....

ben de kıskancım. mutsuz olduğum zamanlarda kıskancımdır. ben hayatımdan memnunken benden daha başarılı olsunlar, hiiç umursamam. ama ben başarısızken en ufak başarıları gözüme batar. çünkü sanıyorum ki dünyadaki tek başarısız ve mutsuz insan benim. ben yapamıyosam onlar da yapaamaın istiyorum

ben başkalarının da bu halde olduğunu düşündükçe mutlu oluyorum. belki ayıp ama gerçek bu. dünyanın en pozitif insanı gözüyle baktığımız, sürekli gülen, hep iyi konuşan ve maddi açıdan da çok iyi olan, dersleri süper arkadaşımın içten içe mutsuzluktan bittiğini, gecelerin yarılarına kadar ağladığını, bir sürü sorunla uğraştığını gördükten sonra insanlara bakışım değişti. ya da yine neşeli neşeli küçük bir kız çocuğu gibi takılan arkadaşım gelip bana kendisine zarar vermeye başladığını anlattıktan sonra.

hiçbirimiz göründüğümüz kadar mutlu değiliz. instagramda her şey güzel. dışarda her şey güzel. her şey kakara kikiri. ama o kakara kikirinin içinden sonra eve dönünce bir sürü insan mutsuzluğuyla başbaşa kalıyor. bunu siz de çok iyi biliyosunuz aslında. ben pray'in yerinde olsam hiçbir şey dert etmem demiştiniz ama pray mutsuz. mügehatunun idolü sizmişsiniz vs vs. bakınca aslında yerinizde olmak isteyen çok insan vardır. mükemmel bir eş, eğitimli bir aile, iyi bir hayat standardı… ama içten girince öyle değil dimi?

herkes böyle ya. bir sürü insan böyle en azından diyeyim. birbirimizin sorunlarına özeniyoruz. ben mesela çevremde kimsenin kalmadığı, yalnızlıktan ve asosyallikten öldüğüm bir dönemdeyim. burda bazı konuları okuduğumda "bunun neyini dert ediyosun sevgilin/eşin yanındaymış işte!!?" diyesim geliyor. tek derdim o çünkü

uzattım. ama demek istediğim kendinizi insanlarla, arkadaşlarınızla yarış içinde görmeyin. değilsiniz. ve o rüya gibi yaşamın içinde mutsuzluklar da olabilir. tek mutsuz siz değilsiniz, yalnız hissetmeyin

aradaki yorumlarınıza baktım. inançlı olduğunuzu yazmışsınız. çok güzel bir şey. ben inançsızım. ama dindar olduğum zamanlarda mutsuzken de mutluydum. kimse beni sevmese de allah sever derdim. hiç kimse önemli değil, önemli olan o derdim. mutsuz olduğumda da bunların hepsi geçici ben en sonunda sonsuz mutlulukta olucam derdim.

insanların "bak çok mutlu olucaksın"ları beni hiç rahatlatmazdı ama dini olarak o sonsuz mutluluğa erişme fikri beni çok rahatlatırdı

Şu durumda çoğu insan sana şükret halind kocan var ailen var daha ne istiyosun!! Bile diyordur. Herkesin problemi kendi içinde önemli. Bu aralar ben de aşırı depresif ve mutsuzum. Eşimi çok seviyorum bir bebeğim olacak ama işimdeki problemlerim tüm hayatımı etkiledi. Bende ara ara cesaretlenip yazmak istiyorum böyle ama vazgeçiyorum. Ne de olsa eşim var ailem sağ kimse hasta değil şükretmem lazım ya hani... Keşke dediğin gibi uyusak ve hiç uyanmasak. Bana muhtaç bir bebeğim olduğu halde böyle düşünüyorm. ya da keşke çekip gidebilsek bambaşka bi ülkeye.

Sevgili vivelamour,

Bu işsizlik psikolojisini öyle iyi anlıyorum ki. Ben alamadığım bir ders yüzünden mezun olamadım. Bir ders yüzünden bir sene uzadı, diplomam yok. İş bulamıyorum mezunum diyemiyorum. Kariyer'den zarttan zurttan başvuruyorum cv'm goruntulenmiyor bile. Haziran ayından beri surekli iş iş diye kafami yedim bozuk olan piskolojim iyice bozuldu maddi problemler öyle çok ki.. Arkadaslardan ise girenler oldu,inanin ne artıları var ne eksileri. çoğu zaten tanıdıkla falan halletti is olayini. Ailem gozumun içine bakıyor, ben de bir pastanede ise girdim..

Bunları neden anlattım. Siz deneyimsiz biri değilsiniz. Emin olun,en ufak bir deneyim size yol,su,elektirik olarak dönecektir bence sadece biraz daha zamana ihtiyacınız var. Bir de işlere başvururken hani bu da olumsuz olcak diye başvurmayın. Olumlu dusunun olumlu olsun. Nedense ben sizin çok güzel bir işe gireceginizi dusunuyorum. Sadece biraz sabretmek gerek. Ve dua. Yukarıda da dedim ise girenlerin çoğu araya bir referans(torpil,herneyse) koyuyor. Bizim böyle bir avantajimiz yok kendi cabalarimizla bulmaya çalışıyoruz. Ben bu sureci artık kendi lehime çevirdim, ve eksikliklerimi gordum. Girdigim işten kazandigim parayla aynı zamanda İng kursuna gidip dil olayını halletmek istiyorum. Siz de bu süreçte, mesleki gerekliliklerinizi göz onunde bulundurarak varsa eksikliklerinizi giderebilir, ya da daha iyi konuma getirebilirsiniz.

Bir de 8 senem boşuna gitti demişsiniz. Hayat bazen birseyleri bize acıyla gösterir. Cunku bazen biz acı gerçekleri göremeyiz, gözlerimiz yaşadığımız duygulardan kör olur. Siz de bu evliliğinizde yaşadığınız deneyim sonucu daha mantıklı, daha akıllı kararlar veren bir kadın oldunuz ve suanki esinizle tanistiniz. Belki o aci deneyim olmasaydı, gozlerinizde yine o dediğim sisli perde olacaktı.

Hayat bazen istediğimiz gibi düz olamıyor. Ben de şuan o engebeli kisimdayim, karamsarligim çok. Ama umudum da var. Sizin de olsun. Bir an önce daha güzel bakmaya çalışın; çalışın ki kucuk şeylerden dahi mutlu olabilesiniz. Yoksa is bulsaniz dahi bu ruh hali devam edebilir. İyi şanslar.

ben o cok mutluyum dıyenlerın veya hayatı dısardan harıka gorunenlerın de mutlu oldugunu dusunmuyorum
cunku hepımız ınsanız
her zaman daha fazlasını daha ıyısını ısterız
ve olana kadar da eksık kalır mutsuz oluruz
bu bir kısırdöngü

senın yasadıklarını hıssettıklerını hepımız aynı veya farklı seyler ıcın yasıyor ve veya hıssedıyoruz
yalnız degılsın :)

Quixx .!.:

Ne olmuş yanı böyleysen ne olmuş hiç bişeyi haketmiyorsan ya da ne olmuş yanı kıskançsan. Hepimiz bi çok şeyi çok mu hakediyoruz sence ? İnan bana hayır hepimiz ama hepimiz sahip olduğumuz bi çok şeyi haketmiyoruz aslında. Kitlesel olarak kötü içimiz. Önce kendi çıkarlarımız demez miyiz? İnsanlara hayvanlara tahammülsüz değil miyiz. Çok seviyoruz dediğimiz en yakınlarımıza bile gurur kibir uğruna eziyet etmez miyiz. Tek bir hareketine sinir olup günlerce surat astığımız olmaz mı? Sokak çocuklarına kaçımız sevgi veririz mesela öf para isteyecek yapışacak şimdi diye başka tarafa yönelmek yerine. Kaç kişi burda ben asla kıskanmam der ??? Derse de ne kadar dürüsttür sence ??? Sence insanlar hep iyi bi sen mi kötüsün yani. Hiç te öyle değiliz. Ve kötü olduğumuz her konuda kendimizi en iyisini yaptığımıza inandıracak saçma bir bahanemiz her zaman vardır. Sahte hayatlar yaşıyoruz insanoğlu olarak. Kendimizin yaptıklarımızın farkında bile değiliz. Hep ben haklıyım diyoruz. Haklı olduğumuza kendimizi inandırdığımız bir sahteliğe yaşıyoruz. Sen ne güzel farkına varmışsın kötü yanlarının ve haykırmışsın ben buyum diye. Kompleks falan yok artık kompleks yapan insan saklar kendini. sen kendini açık yüreklilikle ifade edebilmişsin bize değil bizi geç kendine!!!! İnsanların ne düşündüğü umrunda olmasın çünkü insanlar sen ne yaparsan yap hep bişey bulur salla gitsin. Ve Mutlu olmak istiyorsan başlayacağın yer Mutlu etmektir. Mutlu etme detoxu uygula kendine 1 ay boyunca herkesi Mutlu edeceğim de ve aksatmadan yap bunu insanlar için değil kendin için yap iyi gelecek

Genişletmek için tıkla...

Ağlatacaksınız beni yaaa

akidem .!.:

Bizim ulkemizde sınıf ayrımcılığı yok parası olanın düdüğü öter sadece. Evvelsi gun, pes pese üç çocuk doğurmuş 3 odalı bir evde kayınvalidesiyle yaşayan sürekli ne kadar mutlu olduğundan bahseden bir ev hanımı ile tanıştım. Ben olamazdım sanırım, tamamen bakış açısı. Ben konu sahibi yazdı sandım bu arada.

Genişletmek için tıkla...

Tamam iste parasi olanin borusunun otmesidir kast sistemi.. bizim ulkeyle Hindistani karsilastirirsak bizimki ezer orayi, o derece bir sinif ayrimciligi var bu ulkede.. bir de ben cok mutluyum, asiri mutluyum, oyle boyle degil cok mutluyum diyenlere hic inanmiyorum akidem ya.. onlarda bunalimlarini telkinle atiyor gibi geliyor..


Viv im, kusum, hayat zor bu ulkede kat kat zor.. anasi-danasi arkasinda oldugu icin senin ceyregin etmeyecek insanlarin tepelerde oldugunu gormek cok zor.. sen kirada otururken en en en yakin 20 senelik arkadasinin sana telefon acip, babasinin aldigi 400. evi dekore ederken tartistiklarini anlatmasina da tahammulun yok.. benimde yok cunku oradan biliyorum :)

sevgili vivelamour,

ben de sizi cok iyi anlayabilenlerdenim.Söyleyebilecek cok fazla seyim de yok u durumunuzda.Sadece sunu biliyorum yasadiklarinizdan sonra böyle hissetmeniz normal.Böyle düsünen birine söylenebilecek tek sey var.Hani diyorsunuz ya esiniz kalender diye onun gibi olmaya calisin.Dünya nimetlerinden vaz gecmeye calismak, ya da önem vermemek sadece hakkini vererek yasamaya calismak kadar zoru yok bu dünyada.Ama yapilabiliyor.Ben kendimden biliyorum cünkü.

30 yasima kadar cok zor bir hayatim oldu.Sonra esimle evlenip yurt disina geldim.Iste benim sansim burada basladi.Sizin böyle bir imkaniniz yok.O zaman kendinizle konusup bu dünyada elde edilen her seyin ansizin anlamini kaybedebilecegini düsünerek kendinizi iyilestirmeye calisin.Bütün bunlari söyleyen kisi anlattiginiz ruh hallerinin hepsini yasadi.Hala da ara ara yasiyorum.Ben dans ve sporla olumsuz duygularimdan kurtulmaya basladim.Ayrica cok da okurum.Onun da yardimi oluyor.Cok sevdigim önem verdigim yazarlarlarin, sanatcilarin da cok sikintilar cekmis olduklarini bilmek beni bir nevi teselli ediyor.Güzel, umut dolu filmler izlemek de iyi geliyor.Uzun yürüyüsler yap diycem ama gidilecek yol var mi yakinlarinizda bilmiyorum.

Yazdiklarinizi okudugumnda size yazmak istedim.Yalniz olmadiginizi, sizin gibi düsünen hisseden insanlarin oldugunu, sizin bu ruh halinize kayitsiz kalmayacak insanlarin oldugunu bilin istedim.Umarim gecici bir dönemdir ve en kisa zamanda atlatabilirsiniz.

Sevgilerle...

Tüp bebek tedavisi görebilmek için işimden ayrılmak zorunda kaldım 2 yılda 5 kez tedavi gördüm.Tiroid kanseri oldum tedavi gördüm 20 li yaşlarda yumurta kalitesizliğim sanırım oyüzden.Eşimde de problem var biz öyle çok mücadele veriyoruz ki! Bu arada tedavi gördüğüm merkeze ohal kapsamında el koyuldu raporumun transfer hakkı yandı.2 toplama da birtanecik embriyom çıktı kaç ayda elde ettik ve karga tulumba başka bir yere taşındı.Miyomlarım vardı ameliyat oldum aldırdım yumurta rezervim yaşıma göre çok düşük menapoz kapıda..
Herşeye rağmen hayata umutla bakıyorum eşim gözümün içine bakıyor çok mutlu bir evliliğim var ve biz onca olumsuzluğun içinde birbirimize kenetlendik Evet çok iyi bir işim yok zengin de değiliz dışarı da lüks restaurantlarda yemek yiyemiyoruz.Ama sevgi dolu bir yuvamız var siz bunu bir kez yaşamışsınız ikincide mutluluğu bulmuşsunuz en büyük servet sağlık ve mutlu bir yuva iyi bir eş bunu siz daha iyi bilirsiniz.
Biz size burdan anca bukadar yardımcı oluruz sizin harekete geçil kendiniz için bişeyler yapmanız gerek.
Allah Yardımcınız Olsun