Çok zor bir karakterle evliyim boşanmak çözüm mü

Gercekten ilginc cunku gorustugum adam da aynen boyleydi. Gozlerinden bile insanlara olan guvensizligini anlamak mumkundu. Her seye supheyle yaklasiyordu. Ben de gecmisinde boyle bir sorun yasadigini dusunuyorum. Tam bir dengesizlik hali hakimdi. Bir gun iyiyse diger gun soguk, dusman gibiydi. Benden hoslanip hoslanmadigini anlayamiyordum ama gorusmeye devam ediyordu benimle. Ben gorusmemeye yonelik oneriler ortaya attigimda da ortami yumusatip eski halimize geri donuyorduk. Sevgili olmadik ama bu adamin beni yiprattigi kadar kimse yipratmadi beni.

Benimki de böyle kopamıyoruz da bir de olamıyoruz. Bildiğim tek şey asla evlenilemeyecek bir tip oluşu, sadece birden söküp atamıyorum her girişimimde engelliyor girişimlerimi çünkü. Çok üzülüyorum diyor, ben de üzülüyorum. Saçma sapan sürüp gidiyor işte.
 
Benimki de böyle kopamıyoruz da bir de olamıyoruz. Bildiğim tek şey asla evlenilemeyecek bir tip oluşu, sadece birden söküp atamıyorum her girişimimde engelliyor girişimlerimi çünkü. Çok üzülüyorum diyor, ben de üzülüyorum. Saçma sapan sürüp gidiyor işte.

Bu kadar benzer olur. Saskinim. :/
 
Adam ruh hastası.

Aşağılık kompleksi mi var egosunu mu tatmin etmeye çalışıyor bilmiyorum.

Ama tedaviye ihtiyacı var ona eminim...
 
Kapalı kutululuğu, saçma sapan oyunları sevmem.
Benim karşımdaki insan açık, net, dürüst olmalı.
Kocanız ömür boyu çekilecek bi adam değil.
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
Kimi insan var gönül köprüsü...kimi insan da var ömür törpüsü...akıllan artık.
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
Canim gerçekten çok bunalmissin ama sakın ol ne istediğine karar ver önce mesela gerçekten seviyormusun bu adamı çoçuk olsa pişman olurmusun çünkü bitireceksen ya şimdi bitir yada kabullen adam belli değişik bir tip ki haklısın katlanmak zordur böylesine de Allah yardımcın olsun
 
Esiniz sizin daha once yaptığınız hatayi yapmayacak kadar akilli. " Kendini el ustunde tutan pesinden kosan kisiyi bırakmıyor". Sadece duzeni bozulmasin diyedir buda yoksa seven insan bu sekilde davranmaz umarim biran once gözünüzde ki perde kalkar ve son civiyi cakacak cesareti bulursunuz.
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
uzaktan konuşmak kolaydır eminim ama benim tahamülüm kalmadı herhalde çoğu şeye.heleki iş güç sahibiysem çekemezdim net.
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
Dengesiz ve narsist birisi kısaca. Bir kangren ile yaşamaktansa kesip atmak en iyisi.kesip atmış biri olarak söylüyorum.
Ve düşünmek insanı daha çok yoruyor.yapmak daha basit, tereyağından kıl çeker gibi. Ben boşuna yapmışım bu kadar karın ağrısını diyorsun.
İnsan işte, hiç ölmeyecekmis gibi yaşıyor; hiç bırakamayacak gibi bağlanıyor.
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
Kocanızın burcu nedir?
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
 
1 bucuk yillik evliyim. Evlenmeden önce de 1 senelik bir flört oldu. Hicbir ilişkimde yasamadigim seyler bu ilişki de yaşadim.İlgisizliği, sert eleştirileri, kinciliği,ceza cektirmeyi , bedel ödetmeyi, saatlerce küsmeyi , iletisimsizligi, gururu, sahiplenilmemeyi, reddeilmeyi daha sayamicagim birçok seyi yaşadim.. hicbir iliskimde yasamadigim bir duyguyu da bu ilişki de yaşadim "aşk".Ya da sanirim pesinden koşmayi, çaba sarf etmeyi aşk sandim. Bu zamana kadar hep beni seven kisilerle iliski yasamistim benimle ilgilenir, her an sevdiklerini sölerlerdi, berber eglenirdik hayat guzelmis ozamanlar ben hic kiymet bilmemisim. Simariklik yapmisim ve hep ilgiden sikilip ayrilmistim. Nasil bir insanmisim. Kendimi affedemiyorum bu yuzden . Haksizlik etmisim die . Ama iş isten gectikten sonra farkina variyor insan bazi seylerin. Bu da hayatin cilvesi sanirim.

Sonra karsima cikti. Kapali kutu (kadinlar neden bole tiplerde bisey var saniyorlar anlamiyorum. Sanmayin . Hic biseyleri olmadiklari ici kapali kutular.bunu da gec anladim)
iliski basinda tutkulu bi yakinligimiz oldu. Biraz zaman gecince cok rahat biri oldugunu , ilişki insani olmadigini anladim. Fazla dürust pat pat herseyi soluyor. Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar. Kendini agirdan satiyor , cok arayip sormuyor, beraber planlar yapmiyor, kadinin gönlunu hoş etmesini bilmiyor... ilişkileri en fazla 1 ay surmus. Iliski yasamayi bilmiyor. Tabi tum anac ruhumla ben buna ögretirim dedim . Basladi çalismalara ve omrumden 2 bucuk yil gecti. Simdi o kisi benim kocam ve ben niye bu kadar zorladigimi anlamaya calisiyorum. Mahvoldum ruhum yaşlandi. Yasamadigim sey kalmadi. Aramizdaki cinsellikte gitti.. net birsekilde benden etkilenmedigini bile soledi mahvoldum cunku hic öyle gorunmuyor ve herweyi birlikte yapabiliyoruz, durup durup bi hallere giriyor ve 30 kez ayrilma karari alip ayrilamadik ve biz bu hastalikli iliskiyi bitiremiyoruz.. cunku sanki 2 karakterli. Her ayrilma kararimdan sonra Bir anda kendini fark edeip cabalayan. Bir anda o sozleri solemesie ragmen tutkulu ve romantik olan. Sonra bi anda seni dunyanin en guzel kadini gibi hissettip ilgi bombardimanina tutan. Seni hayatinin merkezine koyan. Biri oluveriyor.. bu bole bu sekilde devam etti bi iyi bi kötüyüz.. cok degisti orasi kacinilmaz bi gercek ama ben ruhen mahvoldum. Napcagimi bilmiyorum. Artik sona geldigimi hissediyorum. Ailelerde hayatimizda sagligimizda fiziksel gorunumuzde sorun yok spor yapan hayatta aktif sosyal,üni mezunu , işi olan insanlariz ama iliskimiz de problem var. Boyle bi durum yasayan var mi .sadece rahatlamak icimi dokmek istedim o kadar..
Beni anlatmışsınız .... ben boşanma kararını aldım sonunda umarım sabah hastalıklı ruh haliyle gelip ağlamaz dizimde
Çünkü hep bunu silah olarak kullanıyor
 
Yemin ederim sanki beni anlatmışsın yürümüyorsa bence uzatma yazık önünden ömür götürür her hatadan sonra alıp beni eve götürür diye sonra akşam aynı artık yorulmuştum ipin ucunu bnde biraktm
 
Zaten kolay olani yapmak istemiyoruz ikimiz de.. yoksa coktan bitmisti.. ama iliskinin en guzel zamanlaridir bu seneler biz de farkli .. ya da evlilikte ilk seneler de yasanan seyler mi bilmiyorum.. karakterlerin oturmasi ne kadar zaman alir ya da hep boyle mi gider emin olun kestiremiyorum .her ne kadar teorik bilsek de deneyim cok başka birsey.. kimse bu konular da bilmislik yapmamali bence.. profesor de olsa.. içten yorumlariniz icim cok tesekkur ederim
erkekler neden kendilerini seven bi kadının değerini bilmez huzursuzluk çıkarır, bencillik apar ki oysa evlilik çokta zor olmazdı. erkekler biraz daha anlayışlı uyumlu olsa...
 
Sen akıllı bir kadınsın. Kendin doğru yolu bulacağın belli. :)
Merak etme daha 1 hafta önce bana da bir arkadaşım aynen bu cümleyi kurdu.
"Seni tanıyorum Sorcha, sen akıllı kadınsın, seni taşıyamayan biriyle yapamazsın ve bu yüzden bırakacaksın boşuna vicdan yapıp bırakmamaya çalışma" dedi.
Yani bir tek sen değilsin bu savaşı veren.
Düşünüyorum, düşünüyorum.
Ben bu adamla bir ömür yapabilir miyim ? diye kendime soruyorum.
Cevap olarak da kendi kendime bağırmaya başlıyorum: Hayırrr yaaaa... Hayır be hayır hayır.
O kadar bıkmışım ve o kadar istemiyorum ki içinde bulunduğum ilişkiyi.
Bir an önce bu ilişkiden çıkmak istiyorum aslında.
Çıkarsam rahatlıcak gibi hissediyorum.
Tabi ki ayrılık sonrası bilinçaltımın klasik "özlediğini sanma" oyunlarını yaşayacağım.
Ama o biraz da stockholm sendromu gibi...
evet bende evlendiğimden beri düşünüyodum. böyle bi ilişki olmaz yürümez çok mutsuzum diye. hatta ankaraya gidince dönmek istemiyodum artık herşey boğuyodu beni eşim annesi ablas.. sonunda bitti. diyorum evet yaşayamazdım bu şekilde ama neden üzülüyorum tayinim çıkana kadar onun evinde kalıyorum oda annesinde. neden garip duygular yaşıyorum artık evli olmamak mı hala seviyo muyum eski hayatıma dönmek mi garip işte çok garip inşallah atlatırım 1 hafta oldu boşanalı belkide şoktayım...
 
Daha iliskinin basinda oran soyle buran böyle. Ben uzun boylu kizlardan hoşlanirim. Baskalarinin vucutlarini gostermeler. Konuşmami elestirmeler. Goz temasi bile kurmadan anlattigim seyin bitmesini isteyen haller. Hep kendinden konusulsun istemeler. Benle ilgili olan konu 2 sn yede bitip tum gun o ve dertleri. Kirpiginden 1 tel düsse bu niye dustu diye dert edecek bi hale girmeler.. anlatamayacagim baska cok agir durumlar.

Daha iliskinin basinda boyle seyler yapmasi ayrilma sebebi olmaliydi.
 
X