- 11 Aralık 2015
- 1.974
- 5.889
- 158
- 41
- Konu Sahibi capricorn87
-
- #121
yazmak istediğim her seyi çok güzel anlatmışsınız. Ben aile noktasında şanslı olan insanlardanim,çok şükür... Evlendikten sonra okumaya devam eden annelerdenim. Evet yeri geldi eğitimim icin bir hafta bazen on gün anneme ve ablama bıraktım çocuklarimi... En ufak bir sorunda yaşamadım,çünkü ailem çocuklarıma çok düşkün... Burda sorun konu sahibinde değil, torununa bir hafta bakmayı yük gören annesinde ve kardeşlerinde... Bir üyenin dediği gibi kariyer çocuktan önce olmalı fikri saçmalık bence... Anneyim, yüksek lisans yapıyorum ve devam etmeyi de düşünüyorum. Beraber geçirilen vakit kaliteli olduktan sonra gerisinin bir önemi yok...Sizi çok iyi anlıyorum. Çünkü benzer şeyler yaşadım. Ama suç her ne kadar sizde olmasa da, sizde demek zorundayım. Gerçi bu da bir aşamaymış ve görmeniz lazımmış. İnsan kazıkları yemeden tecrübe kazanmıyor maalesef.
Aile aile değil. Anne Anne değil. Normalde destek olmayan insanlar, bu durumda da elbette sizi zor duruma sokacaklardı. İşte insan yaşayınca anlıyor.
Bu durumda yapılacak tek şey, onlar hiç yokmuş gibi davranmak. Asla planlarını onlara göre yapmamak. Ve artık duygusal olarak da çok şey yüklemeden, senelik bir iki hafta ziyaret rutini varsa, o görevini ifa edip, Sağolsunlar, beni büyüttüler, haklarını ödeyemem deyip, saygıda kusur etmemek ama gözünde de çok büyütmemek.
Ben de hayatım boyunca çocuğumla yalnız bırakıldığım için, artık öğrendim hiç onlara göre plan yapmamayı. Kendi kariyer ve tüp bebek tedavilerimi erteleyip 3 sene boyunca iki kardeşimin düğünlerini tek başıma yaptım, evlerini kurdum, koydum onları kenara.
Şimdi biri 2., diğeri 1. Çocuklarını bekliyor. Ben daha yeni başlayabildim tedavime. 2 aydır tüp bebek tedavisindeyim. Kullandığım bazı ilaçlara tepki veriyor vücudum. Başımı yerden kaldıramıyorum. Ama planlı olarak işlerimi yapıp, yürütmeye çalışıyorum.
Normalde arkadaşlarım benimki gibi önemli tedavileri olduğunda, ya da önemli sınavları,işleri olduğunda hep anneleri yanındadır. Bu süre içinde ben de annemin yanında olabilseydim, bana büyük yardımı olurdu şüphesiz ama hiç sormadım bile.
Bu sabah operasyonuma da oğlumla gittim. Ameliyat olduğumda da oğlumu aldım yanıma, gece beraber kaldık hastanede. Kendimi ona göre ayarlayınca, ne planlarım bozuldu, ne de hayal kırıklığına uğradım.
Akayy adlı üyenin dediklerini de çok kaale almamanı öneririm.
Evet, 2 yaşına kadar çocuk bir hafta bırakılmaz. Ya da bazı ailelerin yaptığı gibi, çalışmak için çok uzun süreler ayrı kalınmaz çocuktan. Ve çocuğun psikolojisini çok etkiler bu.
Ama 3,5 yaşında çocuk, ananenin yanında 1 hafta gayet kalabilir. Ama Sizde sorun çocukta değil, ananede malesef.
Bu benim de yaşayamadığım, keyifli bir ayrıcalık. Çok olmuştur, anneleri arkadaşlarımın yanından dönerken çocukları peşlerine takılmış, arkadaşlarım 1-2 hafta sonra onları almaya gitmişlerdir. Çünkü torun onlara, onlar toruna baldan tatlı geliyor. Küçük keyifli tatiller oluyor iki taraf için de.
Adem Güneş i ben de sever ve takip ederim. Ama bağlı anne ile, bağımlı anne, hatta helikopter ebeveyn tutumları çok farklı şeyler.
Çocuk 3 yaşından sonra artık belli bir ölçüde sosyalleşebilir ve zaten bunu gösterir de. Sağlıklı bir aile ilişkisinde, yalnızca anne baba çocuk değil, dede, nine, akrabalarda ailenin içindedir ve anne ve çocuk bir çocuğum bakım ve büyütülmesinde yalnız ve desteksiz bırakılmaz.
Anlatsam roman olur. O yüzden eşiyle sorun yaşayanlara Allah tan yardımcıları olsun derim, ama annesi tarafından sevgi görmemiş, ötekileştirilmiş ya da kardeş ayrımına maruz kalan bir hayat dinlediğimde içimden çığlıklar yükselir..Neden diye??? Anneme sarılırım yılda bir gidiyorum sonuçta diye ittirir öperim yüzünü döner.. ama erkek kardeşim canıdır. Tek çocuğum var benim der. Gider yapışır öper sarar sever.. beni ? dediğimde çok kıskançsın sen der evlendiğinde kardeşin neler yapcan Allah bilir der.. Allah huzur versin yuvalarımıza 2 oğlum var . Eğer ki evlat ayrımı yapıp birinden birinin canını yakarsam bir gün aklımı kaybedip, Allah o gün canımı alsın derim hep... doğumuma bile gelmedi çünkü o gün kardeşimin karnı ağrıyordu. Tek başımaydım hastanede eşimle tek... olsun geçti gitti. Anne nefret edilmez, kin tutulmaz olmuyor yani. Alışcam 30 yaşıma geldim anne oldum 2 çocuk doğurdum hala alışmaya çalışıyorum
Evet, sizi benim gibiler anlayabilir. Genel anne tutumuyla uyuşmadığı için tavırlar, çoğu kişi anlayamıyor. Anneden şikayet edince, kutsala dokunmuş, nankör bir insan gibi algılanıyor.Anlatsam roman olur. O yüzden eşiyle sorun yaşayanlara Allah tan yardımcıları olsun derim, ama annesi tarafından sevgi görmemiş, ötekileştirilmiş ya da kardeş ayrımına maruz kalan bir hayat dinlediğimde içimden çığlıklar yükselir..Neden diye??? Anneme sarılırım yılda bir gidiyorum sonuçta diye ittirir öperim yüzünü döner.. ama erkek kardeşim canıdır. Tek çocuğum var benim der. Gider yapışır öper sarar sever.. beni ? dediğimde çok kıskançsın sen der evlendiğinde kardeşin neler yapcan Allah bilir der.. Allah huzur versin yuvalarımıza 2 oğlum var . Eğer ki evlat ayrımı yapıp birinden birinin canını yakarsam bir gün aklımı kaybedip, Allah o gün canımı alsın derim hep... doğumuma bile gelmedi çünkü o gün kardeşimin karnı ağrıyordu. Tek başımaydım hastanede eşimle tek... olsun geçti gitti. Anne nefret edilmez, kin tutulmaz olmuyor yani. Alışcam 30 yaşıma geldim anne oldum 2 çocuk doğurdum hala alışmaya çalışıyorum
Evet, sizi benim gibiler anlayabilir. Genel anne tutumuyla uyuşmadığı için tavırlar, çoğu kişi anlayamıyor. Anneden şikayet edince, kutsala dokunmuş, nankör bir insan gibi algılanıyor.
Haftada bir arasam, “ne vardı?” diye açıyor telefonu annem de.
Ya da bugün operasyon geçirdiğimi ancak sonrasında, ve başkalarından öğreniyor.
Benim doğumumda da hastanede yarım saat ziyaret etti o kadar.
Şimdi daha tedavi sürecindeyim ama allah izin verir ikinci Doğumun olursa, onda da olmayacağını bildiğim için planlarım yine yalnız yapmak, gerekirse, eve iki hafta yardımcı almak üzere kurulu bile.
Anne babaların çocukları için bir şeyler yapması da, bana çok garip geliyor artık :) halbuki pek çok arkadaşım Tus’a çalışma, formasyon, atanma konularında ailelerinin desteğiyle yürütmüşlerdir. Hiçbiri de benim gibi ailesi için KPSS planlarını, tedavilerini iptal etmek zorunda kalmamıştır.
Başarılar diliyorum. Ailenizi de tebrik ediyorum. Ne güzel destek olmuşlar size.yazmak istediğim her seyi çok güzel anlatmışsınız. Ben aile noktasında şanslı olan insanlardanim,çok şükür... Evlendikten sonra okumaya devam eden annelerdenim. Evet yeri geldi eğitimim icin bir hafta bazen on gün anneme ve ablama bıraktım çocuklarimi... En ufak bir sorunda yaşamadım,çünkü ailem çocuklarıma çok düşkün... Burda sorun konu sahibinde değil, torununa bir hafta bakmayı yük gören annesinde ve kardeşlerinde... Bir üyenin dediği gibi kariyer çocuktan önce olmalı fikri saçmalık bence... Anneyim, yüksek lisans yapıyorum ve devam etmeyi de düşünüyorum. Beraber geçirilen vakit kaliteli olduktan sonra gerisinin bir önemi yok...
Helal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocukta ne huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa, 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!ben de size adem güneş ten uzak durmanızı tavsiye ederim.
anne çalışmasın, anne çocuğa baksın, çocuk anneye bağlansın. ihtiyaçlarını anne karşılasın, babaya çocuk baktırmasın çünkü anneye bağlansın, klasik roller devam etsin. anne çocuk bakımı be ev işine gömülsün, baba işe gitse yeter. lohusa imiş, hamile imiş, annenin canı çıksın ama yeterki her şeyi anne yapsın
buyrun adem güneş ekolünün özeti.
bunun yerine ebeveynlik takım işidir, anne-baba çocukla vakit geçirsin, her şeyi birlikte yapsın.
baba da en az anne kadar çocuğa bakabilsin ki dünyanın bin türlü hali var... anne hasta olduğunda, bir yere gitmesi gerektiğinde çocuk baba ile kalabilsin, yardım alacak doğru ve istekli kişiler varsa anne alabileceği her türlü yardımı alsın,
benim hayatıma göre daha doğrudur.
siz baştan gelemem diyen anneye çocuk emanet ederek hata etmişsiniz.
baba polis olmuyor dediniz.
kayınvalide, görümce?
çocuğun düzeni bozulmadan bir seçenek düşünmeliydiniz. zonguldak bile olsa gitmeniz gereken yer siz gidip gelecektiniz, evde çocuğa bakılacaktı. ara arada babayı görürdü sakinleşirdi ve daha kısa süre ayrı kalırdınız.
çocuğun hem ev ortamı değişmiş, ebeveynleri yok, ailenizi sık görmüyor normaldir huysuzlanması.
ama bir karar vermişsiniz, olan olmuş.
çocuğum bitti mahvoldu falan diye düşünmeyin, bu da geçer. bir süre size çok düşkün olma yada küsme durumu olabilir, olur o kadar.
çocuk psikolojisi evet önemli ama pamuk ipliğine de bağlı değil. :)
Hadi ya bilmiyordum sertifika pedagogu olduğunu. Ben de tam diyecektim “ Adem Güneş mi? pedagog vaaaar pedagog var” diye amaHelal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocuktane huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!
Konuyu okuduysanız kadın keyfinden gitmemiş tatil yapmaya gezmeye değil sınav için gitmiş. bir nevi bu çabalarıda yine çocuğunun geleceği için. buraya zaten ne zaman çocukla ilgili bir konu açılsa mükemmel anneler gövde gösterisine çıkıyor.Çocuğunuz kaç yasinda çok merak ettim? Nasıl birakip da şehir dışına çıkabiliyorsunuz? Belli ki küçük çocuk.. Hadi çıktınız diyelim, bilet pahalı diye nasıl dönüşü ertelersiniz.. Cocuklarin psikolojisi hiç mi önemli değil? O yavrunun anneyi beklemesi özlemesi ne demek tahmin edemiyor musunuz? Biz işe gidiyoruz diye vicdan yaparken, siz nasıl şehir dışına cikip bir de uzatırsınız anlamak gercekten güç.. sonra da çocuk niye şöyle oldu, niye böyle oldu demeyin ilerde
zaten pedogoji eğitimini yurt dışında aldı diye biliyorum benHelal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocukta ne huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa, 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!
çocuklarınızı bırakıp mı gideceksiniz merak ettimHerkes bir degil tabi ama cok garipsedim idare edebilecekleri bu durum kizinizin gelecegi soz konusu hayat pahaliligi sartlari ortada sizin icin sevinmesi ve destek olmalari gerekirken yaptiklari cok uzucu benimkiler torun torun diye oluyorlar eger olurda istedigim yeri kazanirsam iki yil cocuklarima ailem bakicak
Cekirdek ailemiz kucuk ondan kaynakli da olabilir birbirimize tutkumuz
Burası onların mükemmelliklerini ispatlayabildikleri tek yer lütfen kızmayınKonuyu okuduysanız kadın keyfinden gitmemiş tatil yapmaya gezmeye değil sınav için gitmiş. bir nevi bu çabalarıda yine çocuğunun geleceği için. buraya zaten ne zaman çocukla ilgili bir konu açılsa mükemmel anneler gövde gösterisine çıkıyor.
KesinlikleHadi ya bilmiyordum sertifika pedagogu olduğunu. Ben de tam diyecektim “ Adem Güneş mi? pedagog vaaaar pedagog var” diye ama
biz ebeveynligi yalnızca anneye yükleyen bir toplum olduğumuz icin insanlara duymak istediklerini söylüyor kanımca, e o yüzden kitaplar yok satıyor tabi. İnanılır gibi değil bu adamı ciddiye alan eğitimciler var, şaka gibi.
çok moral verdin sağol mu desin size.Ya hu mecbur kalmasa bırakır mı anlatımından bile kızın neler çektiği nasıl zorlukla buna göğüs gerdiği ortadayken sizin yorumunuz hiç iç açıcı ,yol gösterici değilÇocuğunuz kaç yasinda çok merak ettim? Nasıl birakip da şehir dışına çıkabiliyorsunuz? Belli ki küçük çocuk.. Hadi çıktınız diyelim, bilet pahalı diye nasıl dönüşü ertelersiniz.. Cocuklarin psikolojisi hiç mi önemli değil? O yavrunun anneyi beklemesi özlemesi ne demek tahmin edemiyor musunuz? Biz işe gidiyoruz diye vicdan yaparken, siz nasıl şehir dışına cikip bir de uzatırsınız anlamak gercekten güç.. sonra da çocuk niye şöyle oldu, niye böyle oldu demeyin ilerde
Adem Güneş özel hayatında dine olumlu bakan bir birey olduğu için bu cevabi yazıyorum.Bir daha asla cocugunuzu birakmamalisiniz, guvenini zedeleyecek hareketlerlerden kaçinin baska yapacak birsey yok. psikologluk ve pedagogluk farkli. Size adem gunes okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Yapışık anne çocuktan bahsetmişler. Alakasız. Annelik vaar, annelik var diyorum. Anlayan anladı. Çok uykusuzum. İyi geceler sizlere
Konuya denk gelmedim. Ay iyiki de gelmemisim. “El kadar dişi bebeye hallenebilecek kocaya sahip olabilirim ama oğlan olursa olmaz; o yüzden kızımın altını kocam değiştiremez” fikrini ne kadar süslemiş olabilirler acabaKesinlikle
Kadınlarımızında erkeklerinde hoşuna gidecek şeyleri söylüyor
Bebek bakımında babanın rolü yoktur
Anne çocukla yalnız kalmalıdır işi bırakıp çocuğa bakmalıdır düşüncelerini süsleyip püsleyüp satıyor
Burada bir konu açılmıştı kızımın altına bazen kocam değiştiriyor tepki alıyorum diye
Kadına bu sözde psikoloğun sözleriyle yanlış deyip durdular
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?