• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok yorgunum ,cook kirginim

Sizi çok iyi anlıyorum. Çünkü benzer şeyler yaşadım. Ama suç her ne kadar sizde olmasa da, sizde demek zorundayım. Gerçi bu da bir aşamaymış ve görmeniz lazımmış. İnsan kazıkları yemeden tecrübe kazanmıyor maalesef.

Aile aile değil. Anne Anne değil. Normalde destek olmayan insanlar, bu durumda da elbette sizi zor duruma sokacaklardı. İşte insan yaşayınca anlıyor.

Bu durumda yapılacak tek şey, onlar hiç yokmuş gibi davranmak. Asla planlarını onlara göre yapmamak. Ve artık duygusal olarak da çok şey yüklemeden, senelik bir iki hafta ziyaret rutini varsa, o görevini ifa edip, Sağolsunlar, beni büyüttüler, haklarını ödeyemem deyip, saygıda kusur etmemek ama gözünde de çok büyütmemek.

Ben de hayatım boyunca çocuğumla yalnız bırakıldığım için, artık öğrendim hiç onlara göre plan yapmamayı. Kendi kariyer ve tüp bebek tedavilerimi erteleyip 3 sene boyunca iki kardeşimin düğünlerini tek başıma yaptım, evlerini kurdum, koydum onları kenara.

Şimdi biri 2., diğeri 1. Çocuklarını bekliyor. Ben daha yeni başlayabildim tedavime. 2 aydır tüp bebek tedavisindeyim. Kullandığım bazı ilaçlara tepki veriyor vücudum. Başımı yerden kaldıramıyorum. Ama planlı olarak işlerimi yapıp, yürütmeye çalışıyorum.

Normalde arkadaşlarım benimki gibi önemli tedavileri olduğunda, ya da önemli sınavları,işleri olduğunda hep anneleri yanındadır. Bu süre içinde ben de annemin yanında olabilseydim, bana büyük yardımı olurdu şüphesiz ama hiç sormadım bile.

Bu sabah operasyonuma da oğlumla gittim. Ameliyat olduğumda da oğlumu aldım yanıma, gece beraber kaldık hastanede. Kendimi ona göre ayarlayınca, ne planlarım bozuldu, ne de hayal kırıklığına uğradım.

Akayy adlı üyenin dediklerini de çok kaale almamanı öneririm.

Evet, 2 yaşına kadar çocuk bir hafta bırakılmaz. Ya da bazı ailelerin yaptığı gibi, çalışmak için çok uzun süreler ayrı kalınmaz çocuktan. Ve çocuğun psikolojisini çok etkiler bu.

Ama 3,5 yaşında çocuk, ananenin yanında 1 hafta gayet kalabilir. Ama Sizde sorun çocukta değil, ananede malesef.

Bu benim de yaşayamadığım, keyifli bir ayrıcalık. Çok olmuştur, anneleri arkadaşlarımın yanından dönerken çocukları peşlerine takılmış, arkadaşlarım 1-2 hafta sonra onları almaya gitmişlerdir. Çünkü torun onlara, onlar toruna baldan tatlı geliyor. Küçük keyifli tatiller oluyor iki taraf için de.

Adem Güneş i ben de sever ve takip ederim. Ama bağlı anne ile, bağımlı anne, hatta helikopter ebeveyn tutumları çok farklı şeyler.

Çocuk 3 yaşından sonra artık belli bir ölçüde sosyalleşebilir ve zaten bunu gösterir de. Sağlıklı bir aile ilişkisinde, yalnızca anne baba çocuk değil, dede, nine, akrabalarda ailenin içindedir ve anne ve çocuk bir çocuğum bakım ve büyütülmesinde yalnız ve desteksiz bırakılmaz.
yazmak istediğim her seyi çok güzel anlatmışsınız. Ben aile noktasında şanslı olan insanlardanim,çok şükür... Evlendikten sonra okumaya devam eden annelerdenim. Evet yeri geldi eğitimim icin bir hafta bazen on gün anneme ve ablama bıraktım çocuklarimi... En ufak bir sorunda yaşamadım,çünkü ailem çocuklarıma çok düşkün... Burda sorun konu sahibinde değil, torununa bir hafta bakmayı yük gören annesinde ve kardeşlerinde... Bir üyenin dediği gibi kariyer çocuktan önce olmalı fikri saçmalık bence... Anneyim, yüksek lisans yapıyorum ve devam etmeyi de düşünüyorum. Beraber geçirilen vakit kaliteli olduktan sonra gerisinin bir önemi yok...
 
Anlatsam roman olur. O yüzden eşiyle sorun yaşayanlara Allah tan yardımcıları olsun derim, ama annesi tarafından sevgi görmemiş, ötekileştirilmiş ya da kardeş ayrımına maruz kalan bir hayat dinlediğimde içimden çığlıklar yükselir..Neden diye??? Anneme sarılırım yılda bir gidiyorum sonuçta diye ittirir öperim yüzünü döner.. ama erkek kardeşim canıdır. Tek çocuğum var benim der. Gider yapışır öper sarar sever.. beni ? dediğimde çok kıskançsın sen der evlendiğinde kardeşin neler yapcan Allah bilir der.. Allah huzur versin yuvalarımıza 2 oğlum var . Eğer ki evlat ayrımı yapıp birinden birinin canını yakarsam bir gün aklımı kaybedip, Allah o gün canımı alsın derim hep... doğumuma bile gelmedi çünkü o gün kardeşimin karnı ağrıyordu. Tek başımaydım hastanede eşimle tek... olsun geçti gitti. Anne nefret edilmez, kin tutulmaz olmuyor yani. Alışcam 30 yaşıma geldim anne oldum 2 çocuk doğurdum hala alışmaya çalışıyorum
 
Anlatsam roman olur. O yüzden eşiyle sorun yaşayanlara Allah tan yardımcıları olsun derim, ama annesi tarafından sevgi görmemiş, ötekileştirilmiş ya da kardeş ayrımına maruz kalan bir hayat dinlediğimde içimden çığlıklar yükselir..Neden diye??? Anneme sarılırım yılda bir gidiyorum sonuçta diye ittirir öperim yüzünü döner.. ama erkek kardeşim canıdır. Tek çocuğum var benim der. Gider yapışır öper sarar sever.. beni ? dediğimde çok kıskançsın sen der evlendiğinde kardeşin neler yapcan Allah bilir der.. Allah huzur versin yuvalarımıza 2 oğlum var . Eğer ki evlat ayrımı yapıp birinden birinin canını yakarsam bir gün aklımı kaybedip, Allah o gün canımı alsın derim hep... doğumuma bile gelmedi çünkü o gün kardeşimin karnı ağrıyordu. Tek başımaydım hastanede eşimle tek... olsun geçti gitti. Anne nefret edilmez, kin tutulmaz olmuyor yani. Alışcam 30 yaşıma geldim anne oldum 2 çocuk doğurdum hala alışmaya çalışıyorum
Evet, sizi benim gibiler anlayabilir. Genel anne tutumuyla uyuşmadığı için tavırlar, çoğu kişi anlayamıyor. Anneden şikayet edince, kutsala dokunmuş, nankör bir insan gibi algılanıyor.

Haftada bir arasam, “ne vardı?” diye açıyor telefonu annem de.

Ya da bugün operasyon geçirdiğimi ancak sonrasında, ve başkalarından öğreniyor.

Benim doğumumda da hastanede yarım saat ziyaret etti o kadar.

Şimdi daha tedavi sürecindeyim ama allah izin verir ikinci Doğumun olursa, onda da olmayacağını bildiğim için planlarım yine yalnız yapmak, gerekirse, eve iki hafta yardımcı almak üzere kurulu bile.

Anne babaların çocukları için bir şeyler yapması da, bana çok garip geliyor artık :) halbuki pek çok arkadaşım Tus’a çalışma, formasyon, atanma konularında ailelerinin desteğiyle yürütmüşlerdir. Hiçbiri de benim gibi ailesi için KPSS planlarını, tedavilerini iptal etmek zorunda kalmamıştır.
 
Evet, sizi benim gibiler anlayabilir. Genel anne tutumuyla uyuşmadığı için tavırlar, çoğu kişi anlayamıyor. Anneden şikayet edince, kutsala dokunmuş, nankör bir insan gibi algılanıyor.

Haftada bir arasam, “ne vardı?” diye açıyor telefonu annem de.

Ya da bugün operasyon geçirdiğimi ancak sonrasında, ve başkalarından öğreniyor.

Benim doğumumda da hastanede yarım saat ziyaret etti o kadar.

Şimdi daha tedavi sürecindeyim ama allah izin verir ikinci Doğumun olursa, onda da olmayacağını bildiğim için planlarım yine yalnız yapmak, gerekirse, eve iki hafta yardımcı almak üzere kurulu bile.

Anne babaların çocukları için bir şeyler yapması da, bana çok garip geliyor artık :) halbuki pek çok arkadaşım Tus’a çalışma, formasyon, atanma konularında ailelerinin desteğiyle yürütmüşlerdir. Hiçbiri de benim gibi ailesi için KPSS planlarını, tedavilerini iptal etmek zorunda kalmamıştır.


Allah kucağınıza sağlıkla almayı nasip etsin, çaresiz bir durum. Elimizde olmayan, çözülebilcek cinsten hiç olmayan sorun desem az olur
 
Yanlış anlamayın ama brn asla çocuğumu bırakmam ,şu anda bile duramam . O sinirle yavrunuza bağırıp şiddet falan yapabilirler . Öz Kızına böyle kötülük yapan torununa ne yapmaz. En kısa sürede çocuğunuzu gidin alın ve uzun süre muhattap olmayın , yaptıkları büyük vicdansızlık . Lütfen bir daha kimseye yavrunuzu bırakmayın. Özellikle annenize çok şarşırdım bir insan kızı başarılı olsun diye her şey ters gitse bile size yansıtmaz bu nasıl bir anne cidden şaşkınlıkla okudum. Oğlunuz 3,5 yaşındaymış Benim oğlumda 3,5 yaşında ben hayal edemiyorum onu bırakmayı günlerce. Ama sizide anlıyorum birşeyler yapmak için çırpınıyorsunuz. Sonuç olumsuz olursa üzülmeyin demek ki daha zamanı var. Biraz daha sabır edin oğlunuz tam zamanlı kreşe başladığında tekrar deneyin o da psikolojik olarak biraz daha hazır olur. Onu almaya gittiğinizde sizden uzunca bir süre ayrılmak istemeyecek bunu bilin yüksek ihtimalle annem beni terketti travması yaşıyor bunu sizi üzmek için değil tam tersi kendinizi hazırlayın diye yazıyorum. Onu almaya gittiğinizde sımsıkı sarılın ve bazı aksilikler olduğu için ( örneğin uçak arızalandı ben de uçağı bekledim gibi..) geç kaldığınızı söyleyin. Ve sizin yerinizde olsam ailemle uzun süre görüşmem.
 
Son düzenleme:
yazmak istediğim her seyi çok güzel anlatmışsınız. Ben aile noktasında şanslı olan insanlardanim,çok şükür... Evlendikten sonra okumaya devam eden annelerdenim. Evet yeri geldi eğitimim icin bir hafta bazen on gün anneme ve ablama bıraktım çocuklarimi... En ufak bir sorunda yaşamadım,çünkü ailem çocuklarıma çok düşkün... Burda sorun konu sahibinde değil, torununa bir hafta bakmayı yük gören annesinde ve kardeşlerinde... Bir üyenin dediği gibi kariyer çocuktan önce olmalı fikri saçmalık bence... Anneyim, yüksek lisans yapıyorum ve devam etmeyi de düşünüyorum. Beraber geçirilen vakit kaliteli olduktan sonra gerisinin bir önemi yok...
Başarılar diliyorum. Ailenizi de tebrik ediyorum. Ne güzel destek olmuşlar size.

Bence de burada konu sahibine yüklenmek, onu eksik, yanlış annelik yapmış gibi hissettirmek çok yanlış. Bir sorun varsa, o da zaten şehir dışında uzakta yaşayan torununa, birkaç kişi beraber 1 hafta bakamayan ananede.

Güvenli bağlanma çok önemli anneyle çocuk arasında ama Aile dediğin de bağlı olmalı zaten.

Tek başına büyük yük olan işler, bir kaç kişi beraber paylaştığında çok daha hafifliyor ve kolaylaşıyor. Sonuçta bir kişi değil, bütün aile güçleniyor. Yoksa, kimse ben çocuk yapayım, anne babanın işi ne, onlar baksın demiyor. Böyle bir tutum da yok.

Burada genel tutum da önce annelik, ya da önce kariyer, en önemli şey para şeklinde değil. Çoğunluk sağduyulu ve yönlendirici davranmaya çalışıyor koşulları değerlendirerek.

daha önce başka bir konu açılmıştı yine, bir anne eğitimi için 4 ay çocuğundan ayrılmaktan bahsettiğinde, çoğunluk yapmaması gerektiğini ve burada önceliğin çocuk olduğunu söylemişti.

Hepimiz aynı durumları bir şekilde yaşıyoruz. Çocuklarımıza en güzel şekilde annelik yapmaya çalışıyoruz. Eğitimciyim deyince birden sorgulanamaz merci olmuyor insan.

Ben de eğitimciyim, hem de anneyim. Psikolojiyle de kişisel olarak ayrıca ilgiliyim.yıllar geçtikçe gördüğüm en önemli şey, bu işte olmak diye bir şey yok. Ne okuduğun, ne gördüğün, ne ailenden öğrendiğin yetmiyor. Çocuk büyüdükçe devamlı format atman, sorgulaman ve yenilemen gerekiyor kendini.

En eğlenceli yanı bir yandan. Duran su yosunlanır. Devamlı akış taze tutuyor insanı. Ananeler, dedeler artık emekli oldukları, hayatlarının tek düze olacağı noktalarda, çocukları ve torunlarıyla yenileniyorlar.

Çocuğun da ailede büyüklerin olduğu bir ortamda büyümesi, dedelerin ninelerin tozlanmış, artık herkesin bildiğini düşündükleri geçmişi torunlara yepyeni bir şekilde aktarması o kadar büyük bir paylaşım ki.

Benim annem de şanslıydı o konuda. Dedemler biz büyürken sık sık gelip kalırlardı. Dedemin beni götürdüğü parklar, salıncakta sallaması, 1950 lerde İstanbul da genç bir öğrenciyken gezdiği yerlere beni de götürüp gezdirmesi, artık 30 yaşında olsam da hala benim için çok önemli ve çok tatlı hatıralar. Ya da Ramazan’lar da ananemin sıcacık börekle bizi sahura kaldırması. Biz gezerken evet, annem evde dinleniyordu, o da bir nefes alma şansı buluyordu. Hepimiz mutluyduk durumdan yani.

Benim annem babam öyle olmadılar. Benim oğlum da o bakımdan o kadar şanslı olamadı ama bundan kaybeden biz olmuyoruz bence. Çünkü ben yine işimi gücümü oğlumla bir takım olarak yapıp, oğlumla ormana, müzeye, sinemaya, kursa, okula gidiyorum. Ama bir çocuğun büyüme mucizesine, en neşeli, en keyifli zamanlarına şahit olma şansını, onlar yanımızda olmayarak kaçırmış oluyorlar.

Velev ki biz daha çok yorulmuş olalım, zahmetsiz rahmet olmazmış derler. Bir insanın yetişme mucizesi için de, tabi ki biraz yorulmak, 1-2 hafta torununa bakabilmek gerekli diye düşünüyorum.
 
Gitmekle hata yapmissin
Annenin evini bilmiyormusun?
Odalar hos degil calismadim vs
Ee bilmen lazim evin durumunu kardesler de var calisilmaz tabi kalabalik ortamda

Neyse olan olmus
Bu da sana ders olsun annene guvenme artik
 
ben de size adem güneş ten uzak durmanızı tavsiye ederim.
anne çalışmasın, anne çocuğa baksın, çocuk anneye bağlansın. ihtiyaçlarını anne karşılasın, babaya çocuk baktırmasın çünkü anneye bağlansın, klasik roller devam etsin. anne çocuk bakımı be ev işine gömülsün, baba işe gitse yeter. lohusa imiş, hamile imiş, annenin canı çıksın ama yeterki her şeyi anne yapsın

buyrun adem güneş ekolünün özeti.

bunun yerine ebeveynlik takım işidir, anne-baba çocukla vakit geçirsin, her şeyi birlikte yapsın.
baba da en az anne kadar çocuğa bakabilsin ki dünyanın bin türlü hali var... anne hasta olduğunda, bir yere gitmesi gerektiğinde çocuk baba ile kalabilsin, yardım alacak doğru ve istekli kişiler varsa anne alabileceği her türlü yardımı alsın,
benim hayatıma göre daha doğrudur.

siz baştan gelemem diyen anneye çocuk emanet ederek hata etmişsiniz.
baba polis olmuyor dediniz.
kayınvalide, görümce?
çocuğun düzeni bozulmadan bir seçenek düşünmeliydiniz. zonguldak bile olsa gitmeniz gereken yer siz gidip gelecektiniz, evde çocuğa bakılacaktı. ara arada babayı görürdü sakinleşirdi ve daha kısa süre ayrı kalırdınız.
çocuğun hem ev ortamı değişmiş, ebeveynleri yok, ailenizi sık görmüyor normaldir huysuzlanması.

ama bir karar vermişsiniz, olan olmuş.
çocuğum bitti mahvoldu falan diye düşünmeyin, bu da geçer. bir süre size çok düşkün olma yada küsme durumu olabilir, olur o kadar.
çocuk psikolojisi evet önemli ama pamuk ipliğine de bağlı değil. :)
Helal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocukta ne huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa, 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!
 
Son düzenleme:
Helal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocuktane huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!
Hadi ya bilmiyordum sertifika pedagogu olduğunu. Ben de tam diyecektim “ Adem Güneş mi? pedagog vaaaar pedagog var” diye ama :ukala::ukala::ukala:
biz ebeveynligi yalnızca anneye yükleyen bir toplum olduğumuz icin insanlara duymak istediklerini söylüyor kanımca, e o yüzden kitaplar yok satıyor tabi. İnanılır gibi değil bu adamı ciddiye alan eğitimciler var, şaka gibi.
 
Ha bu arada konu sahibi arkadasım, Nilüfer Devecigil’in ışığın yolu kitabını tavsiye ederim güvenli bağlanma icin, güzel anlatmış; ve Pinar Mermer in kitaplarını tavsiye ederim kendisi ebeveynlik üzerine çalışan başarılı bir klinik psikologdur, yavaş ebeveynlik adında iki kitabı var ben çok şey öğrendim. Okumaya değer. En azından ağzı olanın konuştuğu bir platformda ebeveynlik ve güvenli bağlanma adına daha çok şey öğreneceğin kesin.
 
Çocuğunuz kaç yasinda çok merak ettim? Nasıl birakip da şehir dışına çıkabiliyorsunuz? Belli ki küçük çocuk.. Hadi çıktınız diyelim, bilet pahalı diye nasıl dönüşü ertelersiniz.. Cocuklarin psikolojisi hiç mi önemli değil? O yavrunun anneyi beklemesi özlemesi ne demek tahmin edemiyor musunuz? Biz işe gidiyoruz diye vicdan yaparken, siz nasıl şehir dışına cikip bir de uzatırsınız anlamak gercekten güç.. sonra da çocuk niye şöyle oldu, niye böyle oldu demeyin ilerde
Konuyu okuduysanız kadın keyfinden gitmemiş tatil yapmaya gezmeye değil sınav için gitmiş. bir nevi bu çabalarıda yine çocuğunun geleceği için. buraya zaten ne zaman çocukla ilgili bir konu açılsa mükemmel anneler gövde gösterisine çıkıyor.
 
Tabi çocuk olunca çocuğu tek düşünmesi gereken kariyerine ara vermesi gereken kadın zaten, anne zaten. Babalar hiç bi şey yapmasın. İşinde yükselsin Kari̇yer yapsın eve gelsin azıcık da çocuğu seviyormuş gibi yapsın bitti gitti. Ne kafalar var ya şaşıyorum.
 
Helal olsun +1 ayrıca kendisi 2 yaşa kadar emziren bakıcı öneriyor bu önerilere de uymuş mu acaba? Artı çocukta ne huysuzluk olsa kesin bağlanmada sıkıntı var. Aldığı 3 aylık sertifika ile pedagogluk taslıyor. Bilmeyenler için Türkiye'de pedagog eğitimi veren bir kurum yok. Tabii erkekler için en ideal pedagog anası yapsın ne yapılacaksa, 4 yaştan sonra anlıyormuş baba babalığını peh!
zaten pedogoji eğitimini yurt dışında aldı diye biliyorum ben
 
Herkes bir degil tabi ama cok garipsedim idare edebilecekleri bu durum kizinizin gelecegi soz konusu hayat pahaliligi sartlari ortada sizin icin sevinmesi ve destek olmalari gerekirken yaptiklari cok uzucu benimkiler torun torun diye oluyorlar eger olurda istedigim yeri kazanirsam iki yil cocuklarima ailem bakicak
Cekirdek ailemiz kucuk ondan kaynakli da olabilir birbirimize tutkumuz
çocuklarınızı bırakıp mı gideceksiniz merak ettim
eğer öyleyse çocuklarınızı neden götürmüyorsunuz ya da aileniz gelip idare etse
kaç yaşındalar?
 
Konuyu okuduysanız kadın keyfinden gitmemiş tatil yapmaya gezmeye değil sınav için gitmiş. bir nevi bu çabalarıda yine çocuğunun geleceği için. buraya zaten ne zaman çocukla ilgili bir konu açılsa mükemmel anneler gövde gösterisine çıkıyor.
Burası onların mükemmelliklerini ispatlayabildikleri tek yer lütfen kızmayın :halay:
 
Hadi ya bilmiyordum sertifika pedagogu olduğunu. Ben de tam diyecektim “ Adem Güneş mi? pedagog vaaaar pedagog var” diye ama :ukala::ukala::ukala:
biz ebeveynligi yalnızca anneye yükleyen bir toplum olduğumuz icin insanlara duymak istediklerini söylüyor kanımca, e o yüzden kitaplar yok satıyor tabi. İnanılır gibi değil bu adamı ciddiye alan eğitimciler var, şaka gibi.
Kesinlikle
Kadınlarımızında erkeklerinde hoşuna gidecek şeyleri söylüyor
Bebek bakımında babanın rolü yoktur
Anne çocukla yalnız kalmalıdır işi bırakıp çocuğa bakmalıdır düşüncelerini süsleyip püsleyüp satıyor

Burada bir konu açılmıştı kızımın altına bazen kocam değiştiriyor tepki alıyorum diye
Kadına bu sözde psikoloğun sözleriyle yanlış deyip durdular
 
Çocuğunuz kaç yasinda çok merak ettim? Nasıl birakip da şehir dışına çıkabiliyorsunuz? Belli ki küçük çocuk.. Hadi çıktınız diyelim, bilet pahalı diye nasıl dönüşü ertelersiniz.. Cocuklarin psikolojisi hiç mi önemli değil? O yavrunun anneyi beklemesi özlemesi ne demek tahmin edemiyor musunuz? Biz işe gidiyoruz diye vicdan yaparken, siz nasıl şehir dışına cikip bir de uzatırsınız anlamak gercekten güç.. sonra da çocuk niye şöyle oldu, niye böyle oldu demeyin ilerde
çok moral verdin sağol mu desin size.Ya hu mecbur kalmasa bırakır mı anlatımından bile kızın neler çektiği nasıl zorlukla buna göğüs gerdiği ortadayken sizin yorumunuz hiç iç açıcı ,yol gösterici değil
 
Bir daha asla cocugunuzu birakmamalisiniz, guvenini zedeleyecek hareketlerlerden kaçinin baska yapacak birsey yok. psikologluk ve pedagogluk farkli. Size adem gunes okumanızı şiddetle tavsiye ederim. Yapışık anne çocuktan bahsetmişler. Alakasız. Annelik vaar, annelik var diyorum. Anlayan anladı. Çok uykusuzum. İyi geceler sizlere
Adem Güneş özel hayatında dine olumlu bakan bir birey olduğu için bu cevabi yazıyorum.

Adem Güneşin tüm tezleri mükemmel doğru olsaydı bir Hz Muhammed gerçeği olmazdı.

4 yaşına kadar süt anne elinde, 4-6 yaş arası annesiyle 6-8 arası dedesiyle sonra amcasıyla büyüdüğüne göre güvenli bağlanmanın yakınından geçmemiş olması gerekli. ama dünya üstündeki en mükemmel karekter bu zorlu hayati yasadi.
sanılan gibi hiç bir olumsuzluk yaşamayan bireylerin karekteri sağlam olur, diğerlerininin bozuk olur görüşüne katılmıyorum. bazen en sağlam karekterler en büyük zorluklar sayesinde olgunlaşır.


ebeveynleri büyük stres altına sokan, gerçek hayatla bağlantısı olmayan aşırılık içeren görüşleri gerçekci bulmuyorum. elimizde insan değil bir maden olsaydı Adem Güneş haklıydı. ama elimizde insan var. aynı etkiler aynı tepkileri doğurmuyor.
 
Kesinlikle
Kadınlarımızında erkeklerinde hoşuna gidecek şeyleri söylüyor
Bebek bakımında babanın rolü yoktur
Anne çocukla yalnız kalmalıdır işi bırakıp çocuğa bakmalıdır düşüncelerini süsleyip püsleyüp satıyor

Burada bir konu açılmıştı kızımın altına bazen kocam değiştiriyor tepki alıyorum diye
Kadına bu sözde psikoloğun sözleriyle yanlış deyip durdular
Konuya denk gelmedim. Ay iyiki de gelmemisim. “El kadar dişi bebeye hallenebilecek kocaya sahip olabilirim ama oğlan olursa olmaz; o yüzden kızımın altını kocam değiştiremez” fikrini ne kadar süslemiş olabilirler acaba:KK43:
 
Arkadaşlar iyi akşamlar kusura bakmayın iki gündür oğlumun yanındayım pek giremedim epey mesaj olmuş hepsini tek tek okudum ve herkese cook cook teşekkür ediyorum .

Beni haklı görende olmuş haksız görende her fikre çok çok saygim var inanın .

Ben gerçekten oğlumun yanında olabilen şanslı annelerdendim çocuğunu bırakıp çalışan bir sürü fedakar anne var Rabbim hepsine yardım etsin evlatlarını da iyi insanlarla karşılaştırsin inşallah .

Ama artık oğlum kreş yaşına geldi kendini ifade edebiliyor ve bu kadro fırsatları bir anda çıkınca şansımı denemek istedim evet annem gelseydi keşke hiç bunlara gerek kalmasaydi yada bile bile gitmeseydim ama eşime bunları asla akswtturmedim ve ailem bu kadar ısrar kıyamet çağırınca daha duyarlı olacaklarını düşündüm .eşimin ailesiyle ciddi bir sorun yaşamıştım haklı da olsam artık insanlar üstümde ciddi bir yük ve boğuluyorum .belki de buradan kalkıp oraya da giderim icimdekileri döküp giderim bilmiyorum

İki gündür oğlumla yatana kadar gezdik parkta oynadık evde oynadık sarılıp uyuduk yatana kadar tel u elime almadım hiçbir şeyle ilgilenemedim şimdilik normal duruyo umarım zarar vermeden kapatabilirim bu durumu .

Gerçekten çok yoruldum ve inanin kendimi kimsesiz gibi hissediyorum ailem var ama yok ,eşimin ailesi öyle ,yaşadığım yer de de boğuluyorum bazen yolculuk yapmaktan sıkıldım ve 1.sirada olduğum halde kaybetyigim bir sınav için kendimi gerizekalı gibi hissediyorum şuan ne yapacağım bilmiyorum sorun bende mi onu da bilmiyorum bir insan niye herkesle sorun yaşar onu düşünüyorum inanın çok karışigim ve hiç iyi değilim onu biliyorum içten içe bir çöküş yaşıyorum ve herkesin dışardan kaya gibi güçlü gördüğü ben ,artık çok güçsüz hissediyorum kendimi ...
Neyse gerçekten dediğim gibi her görüş benim için değerli hepinizden Allah razı olsun iyiki varsınız cook cook teşekkür ediyorum rabbim gonlunuzden geçen her güzel şeyi yaşarsın sizlere insallah
 
Back
X