• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Çok Yalnızım...

singapurlusinem

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
27 Nisan 2016
8
1
1
Arkadaşlar herkese merhaba ben aranıza yeni katıldım. Benim sorunum kendimle, kendimi hiçbir yere ve hiçbir şeye ait hissetmiyorum. Dışarıdayken eve gitmek istiyorum, evdeyken dışarı çıksam gezsem diyorum. Hiç doğru düzgün arkadaşım yok. İçimde dolu dizgin bir çocuk var ama bunu hiç dışarı yansıtamıyorum. Herkesin gözünde ezik bir insanım. Sanırım eşim içinde kocaman bir hayal kırıklığıyım. Çünkü evlenmeden önce dünyaları önüme seren adam. Evlendikten sonra ruhsuzlaştı. Bana karşı hiçbir kötülüğü yok özel günleri hatırlar, tamam saygısızlığı da yok ama eskisi gibi bir heyecanı da yok. Bu da beni iyice mutsuzlaştırıyor. İçimi kimseye dökemiyorum. Eşime dökmek istiyorum ama; O da beni anlamıyor olaylara hep kendi açısından bakıyor. Ben de böyle bir insanım işte... Yalnız ve mutsuz... :(
 
Durumunuza üzüldüm. Umarım değiştirebilirsiniz bu durumu. Çalışsanız belki açılırsınız.

Bu arada onu yanlış yerde.
Mune MuneMune hesabı doğrulanmış üye. Nevreste NevresteNevreste hesabı doğrulanmış üye.


Aynen konu yanlış yerde olmuş :( acemiliğime verin lütfen. Zaten çalışıyorum ama ne işim ne iş arkadaşlarım ve ortamım hiç iç açıcı değil malesef sadece mecburiyetten çalışıyorum Neyse ben iş konusuna girersem işin içinden hiç çıkamam o yüzden hiç girmeyeyim en iyisi ben :)
 
Ne kadarlık evlisiniz canım?
Evlilik öncesi ilişkiniz uzun mu sürdü?

2 yıllık evliyim canım 4 yıllık flört dönemimiz oldu aslında eşimde görünürde hiçbir şey yok özel günleri hatırlar hediyeler alır ama bunları eskiden daha heyecanlı daha istekli yapardı şimdi ise sadece yapması gereken görevmiş gibi yapıyor
 
2 yıllık evliyim canım 4 yıllık flört dönemimiz oldu aslında eşimde görünürde hiçbir şey yok özel günleri hatırlar hediyeler alır ama bunları eskiden daha heyecanlı daha istekli yapardı şimdi ise sadece yapması gereken görevmiş gibi yapıyor

Canım uzun süren ilişki sonrası evliliklerde bu kader gibi.
Bende yaşadım hala yaşıyorum monotonluk tam anlamıyla...
Benim de hiç arkadaşım yok tek yaptığım bu hayatta işe gelip gitmek....
Çaresini bulursan benimle de paylaş lütfen:KK31::KK31:
 
Arkadaşlar herkese merhaba ben aranıza yeni katıldım. Benim sorunum kendimle, kendimi hiçbir yere ve hiçbir şeye ait hissetmiyorum. Dışarıdayken eve gitmek istiyorum, evdeyken dışarı çıksam gezsem diyorum. Hiç doğru düzgün arkadaşım yok. İçimde dolu dizgin bir çocuk var ama bunu hiç dışarı yansıtamıyorum. Herkesin gözünde ezik bir insanım. Sanırım eşim içinde kocaman bir hayal kırıklığıyım. Çünkü evlenmeden önce dünyaları önüme seren adam. Evlendikten sonra ruhsuzlaştı. Bana karşı hiçbir kötülüğü yok özel günleri hatırlar, tamam saygısızlığı da yok ama eskisi gibi bir heyecanı da yok. Bu da beni iyice mutsuzlaştırıyor. İçimi kimseye dökemiyorum. Eşime dökmek istiyorum ama; O da beni anlamıyor olaylara hep kendi açısından bakıyor. Ben de böyle bir insanım işte... Yalnız ve mutsuz... :KK43:
depresyonamı girdiniz acaba .sizi cok iyi anlıyorum bulundugum sehirde akrabam yok .universiteden sonra cok az kişiyle görüsüyorum .iş yerinde yasıtım yok kafa dengimde yok .bazen eve gittiğimde eşime anlatıyorum birseyleri arkadasım gibi sağolsun dinliyor ama yanlızlıgı hissediyorum insanın oaylaşım alanı olmalı. bazen kendimi rşime bagımlı hissediyorum baska kimseyle ilişki kuramıyormus gibi....
 
Canım uzun süren ilişki sonrası evliliklerde bu kader gibi.
Bende yaşadım hala yaşıyorum monotonluk tam anlamıyla...
Benim de hiç arkadaşım yok tek yaptığım bu hayatta işe gelip gitmek....
Çaresini bulursan benimle de paylaş lütfen:KK31::KK31:


En azından yalnız değilmişim :) Paylaşırım tabi ki ama sanki çözümü yok gibi, işin kötü yanı bende de birşeyler kopmak üzere umarım geçici bir bahar depresyonudur geçer gider diyorum. Öte yandan çocuk yapsak belki düzelir diyorum. Aslında kafam çok karışık ne yapacağımı bile bilmiyorum :)
 
depresyonamı girdiniz acaba .sizi cok iyi anlıyorum bulundugum sehirde akrabam yok .universiteden sonra cok az kişiyle görüsüyorum .iş yerinde yasıtım yok kafa dengimde yok .bazen eve gittiğimde eşime anlatıyorum birseyleri arkadasım gibi sağolsun dinliyor ama yanlızlıgı hissediyorum insanın oaylaşım alanı olmalı. bazen kendimi rşime bagımlı hissediyorum baska kimseyle ilişki kuramıyormus gibi....


Aynen, beni tarif etmişin gerçi ben ailemle aynı şehirdeyim ama yapı olarak ailem bile olsa kimseye açamıyorum içimi, eskiden beni anlayan bir kaç arkadaşım vardı ama şimdi onlar da yok oldular. Evlilik olayı da beni iyice köreltti. Alışverişe bile eşimle gidiyorum. Sanki onu sıkıyorum gibi geliyor hatta gibisi fazla gerçekten sıkıyorum
 
Back