- 7 Kasım 2013
- 13.434
- 31.571
-
- Konu Sahibi meredithgrey
- #1
İyi akşamlar hanımlar. Yeni konu açmak istedim çünkü nefes alamıyorum, çünkü içime bir bıçak sokup çeviriyor gibiler, anksiyetemle çok zor mücadele ediyorum ve hastanedeyim çünkü annem beynindr pıhtı attığı için üç gündür hastanede!
Parça parça anlatıcam, esas sorunuma konunun sonunda gelicem, durumu olmayanlar okumasın nolur ben hiç iyi değilim sitem okutmayın bana bir de….
Annem psikolog doktor babam işçi emeklisi ben tek çocuğum. Babam kişilik bozukluğu olan narsist, nobran bir adam. Tüm hayatım onun kendini Allah zannedip koyduğu kurallara isyan ederek geçti. Ama şimdi bana yaptıkları değil anneme yaptıkları mevzu. Annem demişken annem bu adamı iyi etmeyi bırak öyle bir kral gibi muamele etti ki adam gerçekten kral kompleksine kapıldı.
Evde sözünün üstüne annem dahil söz edilemez, yani söz konusu bile olmaz bu. Önce 20 sene evimize gelen temizlikçiyi kaçırdı, sonra evde 30-40 senelik artık paramparça olmuş eşyaları attırmadı evi eşyayla doldurdu, herşey kırık herşey bozuk, pislik içinde yaşamaya başladılar. Eve bir tek çivi dahi çaktırmadan deniz kıyısında mis gibi evden bir çöp ev yarattı. Yaşlılar yapamıyor olabilirler ama herşeyin çözümü vardır ama babamın lugatında olmaz.
TLC’deki Kadir’lerin gittiği evler gibi artık evleri, kendileri kirin bokun içinde yaşamaya alıştılar. Annem 6 ay önce gene bir fenalaştığında yalvardım eşyaların yarısını at, yenileri alalım monte ederiz biz, bir boya sürelim şu ev mis gibi olsun otur diye ama ne oldu? Fıs. Bakın abartıyorsam şuradan şuraya gitmek nasip olmasın ki ben temiz biriyim ama titiz değilim ama ev artık bitmiş. Kapıdan girince kıraathane gibi sigara kokusunu mu, eskiyen eşyaları mı, atılmayan tüplü tvleri mi, kedi kakası bulaşmış küçük tuvaletin duvarları mı HANGİLERİNİ sayayım!!!!
Bakın ailemi küçük düşürmek için yazmıyorum çok da utanıyorun yazarken ama yazmam lazım.
Bu evin üstüne artık eski haline dönmesi uzun zaman alacak bir de hasta annem var özel bakım gerektiren ama babam evime yabancı sokmam diyor. Aklımı yitirmek üzereyim. Annemi alıp bakmak istiyorum annem baban yalnız kalamaz diyor çünkü kalamaz bu sabah ketılı açıp çay demleyememiş ÇÜNKÜ SEN ALIŞTIRDIN KÖLELİK YAPARAK!!!!
Apartmanımızda ihtiyacı olan bir kadın var ama babam kadının kocasının üstüne yürümüş ve o kadını da eve istemiyor.
Ben annemi alamıyorum, ikisini alacak yerim yok zaten dört kedim var biri yakın zamanda hastalık atlattı, onların kedisi falan imkansız.
Kadın istemiyor eve eeeee? Kendi ketıl açamıyor. Annemi kaderine bırakıcaz o zaman?
Bu arada annemin refakatçisi benim, eşim Anadolu- Avrupa yakası şöförlüğümüzü yapıyor babam bu sabah onun da garip bir insan olduğunu söyledi. Hiçbir şekilde yaranamıyoruz.
Bakın ben 42 yaşındayım senelerce kendimi suçladım, iyi bir evlat oldum mu, ikisine de duyduğum bu öfkede haksız mıyım, annemin bu hastalıklarına sebep ben miyim diye ama bu sabah babam eşimi kötülediğinde ve annem de davetime baban perişan olur yalnız diyip hayır dediğinde anladım ki bu hikayede en masum benim. İyi bir baba olamamış bir adam ve artık aşkından mı, zayıflığından mı pasifize edilmiş bir kadın var ortada.
Annemin iyi olmasını elbette isterim ama hastaneden çıktıktan sonra olacaklar artık kendi seçimleri oluyor.
Parça parça anlatıcam, esas sorunuma konunun sonunda gelicem, durumu olmayanlar okumasın nolur ben hiç iyi değilim sitem okutmayın bana bir de….
Annem psikolog doktor babam işçi emeklisi ben tek çocuğum. Babam kişilik bozukluğu olan narsist, nobran bir adam. Tüm hayatım onun kendini Allah zannedip koyduğu kurallara isyan ederek geçti. Ama şimdi bana yaptıkları değil anneme yaptıkları mevzu. Annem demişken annem bu adamı iyi etmeyi bırak öyle bir kral gibi muamele etti ki adam gerçekten kral kompleksine kapıldı.
Evde sözünün üstüne annem dahil söz edilemez, yani söz konusu bile olmaz bu. Önce 20 sene evimize gelen temizlikçiyi kaçırdı, sonra evde 30-40 senelik artık paramparça olmuş eşyaları attırmadı evi eşyayla doldurdu, herşey kırık herşey bozuk, pislik içinde yaşamaya başladılar. Eve bir tek çivi dahi çaktırmadan deniz kıyısında mis gibi evden bir çöp ev yarattı. Yaşlılar yapamıyor olabilirler ama herşeyin çözümü vardır ama babamın lugatında olmaz.
TLC’deki Kadir’lerin gittiği evler gibi artık evleri, kendileri kirin bokun içinde yaşamaya alıştılar. Annem 6 ay önce gene bir fenalaştığında yalvardım eşyaların yarısını at, yenileri alalım monte ederiz biz, bir boya sürelim şu ev mis gibi olsun otur diye ama ne oldu? Fıs. Bakın abartıyorsam şuradan şuraya gitmek nasip olmasın ki ben temiz biriyim ama titiz değilim ama ev artık bitmiş. Kapıdan girince kıraathane gibi sigara kokusunu mu, eskiyen eşyaları mı, atılmayan tüplü tvleri mi, kedi kakası bulaşmış küçük tuvaletin duvarları mı HANGİLERİNİ sayayım!!!!
Bakın ailemi küçük düşürmek için yazmıyorum çok da utanıyorun yazarken ama yazmam lazım.
Bu evin üstüne artık eski haline dönmesi uzun zaman alacak bir de hasta annem var özel bakım gerektiren ama babam evime yabancı sokmam diyor. Aklımı yitirmek üzereyim. Annemi alıp bakmak istiyorum annem baban yalnız kalamaz diyor çünkü kalamaz bu sabah ketılı açıp çay demleyememiş ÇÜNKÜ SEN ALIŞTIRDIN KÖLELİK YAPARAK!!!!
Apartmanımızda ihtiyacı olan bir kadın var ama babam kadının kocasının üstüne yürümüş ve o kadını da eve istemiyor.
Ben annemi alamıyorum, ikisini alacak yerim yok zaten dört kedim var biri yakın zamanda hastalık atlattı, onların kedisi falan imkansız.
Kadın istemiyor eve eeeee? Kendi ketıl açamıyor. Annemi kaderine bırakıcaz o zaman?
Bu arada annemin refakatçisi benim, eşim Anadolu- Avrupa yakası şöförlüğümüzü yapıyor babam bu sabah onun da garip bir insan olduğunu söyledi. Hiçbir şekilde yaranamıyoruz.
Bakın ben 42 yaşındayım senelerce kendimi suçladım, iyi bir evlat oldum mu, ikisine de duyduğum bu öfkede haksız mıyım, annemin bu hastalıklarına sebep ben miyim diye ama bu sabah babam eşimi kötülediğinde ve annem de davetime baban perişan olur yalnız diyip hayır dediğinde anladım ki bu hikayede en masum benim. İyi bir baba olamamış bir adam ve artık aşkından mı, zayıflığından mı pasifize edilmiş bir kadın var ortada.
Annemin iyi olmasını elbette isterim ama hastaneden çıktıktan sonra olacaklar artık kendi seçimleri oluyor.