- 1 Ağustos 2024
- 46
- 19
- 29
-
- Konu Sahibi ayssennurr
- #1
Sevmediğiniz biriyle ömür geçmezMerhaba herkese benim bir derdim var ve ne yapacağım konusunda hiç bir şey bilmiyorum fikirlerinize ihtiyacım var 3 yıllık evliyim çocuğum yok eşimle severek evlendik evlilik öncesi 4 yıllık bir ilişkimiz oldu. Sevgiliyken ve nişanlıyken çok kavgalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik ama hep bir şekilde düzelttik evlendikten sonra da durum değişmedi evliliğin ilk 1 yılı kabus gibi geçti sürekli kavga tartışma. 1 yıldan sonra sanırım artık aynı evde yaşamaya alıştık birbirimizi alttan almaya başladık belki de yorulduk bilmiyorum kavgalar azaldı şuan rutin dışardan bakılınca sorunsuz eşime göre güzel giden bir evliliğimiz var ancak sorun şu ki ben eşimden çok soğudum. Ve sanırım artık onu sevmiyorum. Boşanmak istiyorum ama ailem arkamda değil babam çok sorunlu geri kafalı bir adam boşanmayı hoş karşılamaz o yüzden henüz ona bu kararımdan hiç bahsetmedim bile. Annemle paylaştım ama maalesef o da destek olmadı. Kim evliliğinde çok mutlu ki içkisi yok kumarı yok aldatma yok dayak yok maddi durumu iyi ne istersen alıyosun nereye istersen gidiyorsun daha ne istiyosun Allahtan belanı mı istiyosun dedi. Birinden boşanabilmek için illa dayak aldatma vs. mi olması gerekiyor. Mutsuzum sevmiyorum eşimden duygusal yakınlık görmüyorum işten eve gelir ya telefon ya televizyon yemek yerken bile telefon elinde video izler sohbet yok muhabbet yok. Cinselik dışında bana asla dokunmaz öpmez ilgi göstermez. İş için 1 haftalığına şehir dışına gitti o 1 haftalık süre içerisinde onu hiç özlemediğimi onsuz ve yalnızken çok daha mutlu huzurlu olduğumu fark ettim. Artık sevmediğimi de o gün anladım zaten. Sevmediğim biriyle bir ömür geçiremem yaşım 30 anne olmayı da çok istiyorum ancak ben bu kadar mutsuzken çocuğumu nasıl mutlu edebilirim ki. Bir yandan da acaba annem haklı mı diyorum yaşım geçiyo boşansam yeniden birini sevebilecek miyim güvenebilecek miyim ben hiç bir zaman anne olamayacak mıyım babamın evine de geri dönmek istemiyorum orda yapamam rahat edemem ama gidecek başka yerim de yok bu düşünceler beynimi kemirip duruyor. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin…
merhaba tatlım. Şeyi sorucam yanlış anlama lütfen sen mesela yaklaşır mısın o yaklaşmazsa sen öper misin ilgi ister naz yapar mısın? ben mesela bazne kocamdan ilgi isterim yaklaşırım sokulurum sadece sevsin diye ya da açık açık sev beni biraz derim o anki ihtiyacını anlamıyor olabilir ona göre her şey normal geliyor olabilir çünkü duygusal beklentisi farklıdır. Belki sen talepkar olursan anlar düzeltir bana çok kötü bir adammış gibi gelmedi ondan dedim canım yoksa ben tabi ki her zaman kadından yanayımmMerhaba herkese benim bir derdim var ve ne yapacağım konusunda hiç bir şey bilmiyorum fikirlerinize ihtiyacım var 3 yıllık evliyim çocuğum yok eşimle severek evlendik evlilik öncesi 4 yıllık bir ilişkimiz oldu. Sevgiliyken ve nişanlıyken çok kavgalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik ama hep bir şekilde düzelttik evlendikten sonra da durum değişmedi evliliğin ilk 1 yılı kabus gibi geçti sürekli kavga tartışma. 1 yıldan sonra sanırım artık aynı evde yaşamaya alıştık birbirimizi alttan almaya başladık belki de yorulduk bilmiyorum kavgalar azaldı şuan rutin dışardan bakılınca sorunsuz eşime göre güzel giden bir evliliğimiz var ancak sorun şu ki ben eşimden çok soğudum. Ve sanırım artık onu sevmiyorum. Boşanmak istiyorum ama ailem arkamda değil babam çok sorunlu geri kafalı bir adam boşanmayı hoş karşılamaz o yüzden henüz ona bu kararımdan hiç bahsetmedim bile. Annemle paylaştım ama maalesef o da destek olmadı. Kim evliliğinde çok mutlu ki içkisi yok kumarı yok aldatma yok dayak yok maddi durumu iyi ne istersen alıyosun nereye istersen gidiyorsun daha ne istiyosun Allahtan belanı mı istiyosun dedi. Birinden boşanabilmek için illa dayak aldatma vs. mi olması gerekiyor. Mutsuzum sevmiyorum eşimden duygusal yakınlık görmüyorum işten eve gelir ya telefon ya televizyon yemek yerken bile telefon elinde video izler sohbet yok muhabbet yok. Cinselik dışında bana asla dokunmaz öpmez ilgi göstermez. İş için 1 haftalığına şehir dışına gitti o 1 haftalık süre içerisinde onu hiç özlemediğimi onsuz ve yalnızken çok daha mutlu huzurlu olduğumu fark ettim. Artık sevmediğimi de o gün anladım zaten. Sevmediğim biriyle bir ömür geçiremem yaşım 30 anne olmayı da çok istiyorum ancak ben bu kadar mutsuzken çocuğumu nasıl mutlu edebilirim ki. Bir yandan da acaba annem haklı mı diyorum yaşım geçiyo boşansam yeniden birini sevebilecek miyim güvenebilecek miyim ben hiç bir zaman anne olamayacak mıyım babamın evine de geri dönmek istemiyorum orda yapamam rahat edemem ama gidecek başka yerim de yok bu düşünceler beynimi kemirip duruyor. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin…
Merhaba evet genelde yaklaşan taraf hep ben oldum zaten ama karşılık göremeyince bende bıraktım içimden de gelmiyo zaten artık. Evde de giyimine dikkat eden bakımlı biriyim ama dediğim gibi eşim eğer sonunda cinsellik yoksa bana asla yaklaşmaz dokunmaz ilgi göstermez. Ondan sevgi ve ilgi dilenmekten yoruldum artıkmerhaba tatlım. Şeyi sorucam yanlış anlama lütfen sen mesela yaklaşır mısın o yaklaşmazsa sen öper misin ilgi ister naz yapar mısın? ben mesela bazne kocamdan ilgi isterim yaklaşırım sokulurum sadece sevsin diye ya da açık açık sev beni biraz derim o anki ihtiyacını anlamıyor olabilir ona göre her şey normal geliyor olabilir çünkü duygusal beklentisi farklıdır. Belki sen talepkar olursan anlar düzeltir bana çok kötü bir adammış gibi gelmedi ondan dedim canım yoksa ben tabi ki her zaman kadından yanayımm
İstanbul gibi bir yerde aldığım maaş sadece kiraya yeter malesef. Başımı sokacak bir evim olmadan tek başıma geçinmem mümkün değilİşiniz yoksa önce bir iş bulup çalışmaya başlayın. Ailenize muhtaç olmayınca kendinize 1+1 apart tutup yeni bir hayata başlayabilirsiniz. Ya mutluluğunuz için mücadele edeceksiniz ya da mutsuz bir evliliğin içinde yuvarlanıp gideceksiniz.
Tekrar biriyle birliktelik yaşar misiniz bilmem ama bu ilişki de insana birşey katmıyor ki.hatta eksiltiyor. O yüzden bu bir gerekçe değil bence.Merhaba herkese benim bir derdim var ve ne yapacağım konusunda hiç bir şey bilmiyorum fikirlerinize ihtiyacım var 3 yıllık evliyim çocuğum yok eşimle severek evlendik evlilik öncesi 4 yıllık bir ilişkimiz oldu. Sevgiliyken ve nişanlıyken çok kavgalarımız oldu defalarca ayrılığın eşiğine geldik ama hep bir şekilde düzelttik evlendikten sonra da durum değişmedi evliliğin ilk 1 yılı kabus gibi geçti sürekli kavga tartışma. 1 yıldan sonra sanırım artık aynı evde yaşamaya alıştık birbirimizi alttan almaya başladık belki de yorulduk bilmiyorum kavgalar azaldı şuan rutin dışardan bakılınca sorunsuz eşime göre güzel giden bir evliliğimiz var ancak sorun şu ki ben eşimden çok soğudum. Ve sanırım artık onu sevmiyorum. Boşanmak istiyorum ama ailem arkamda değil babam çok sorunlu geri kafalı bir adam boşanmayı hoş karşılamaz o yüzden henüz ona bu kararımdan hiç bahsetmedim bile. Annemle paylaştım ama maalesef o da destek olmadı. Kim evliliğinde çok mutlu ki içkisi yok kumarı yok aldatma yok dayak yok maddi durumu iyi ne istersen alıyosun nereye istersen gidiyorsun daha ne istiyosun Allahtan belanı mı istiyosun dedi. Birinden boşanabilmek için illa dayak aldatma vs. mi olması gerekiyor. Mutsuzum sevmiyorum eşimden duygusal yakınlık görmüyorum işten eve gelir ya telefon ya televizyon yemek yerken bile telefon elinde video izler sohbet yok muhabbet yok. Cinselik dışında bana asla dokunmaz öpmez ilgi göstermez. İş için 1 haftalığına şehir dışına gitti o 1 haftalık süre içerisinde onu hiç özlemediğimi onsuz ve yalnızken çok daha mutlu huzurlu olduğumu fark ettim. Artık sevmediğimi de o gün anladım zaten. Sevmediğim biriyle bir ömür geçiremem yaşım 30 anne olmayı da çok istiyorum ancak ben bu kadar mutsuzken çocuğumu nasıl mutlu edebilirim ki. Bir yandan da acaba annem haklı mı diyorum yaşım geçiyo boşansam yeniden birini sevebilecek miyim güvenebilecek miyim ben hiç bir zaman anne olamayacak mıyım babamın evine de geri dönmek istemiyorum orda yapamam rahat edemem ama gidecek başka yerim de yok bu düşünceler beynimi kemirip duruyor. Sizce ne yapmalıyım nolur bana bi yol gösterin…
En büyük pişmanlığımda bu zaten şuanki aklım olsa daha sevgiliyken ilk kavgamızda ayrılırdım. O zamanlar çok seviyordum eşimi. O da ayrılmak istediğimde asla kabul etmiyordu bırakmıyordu. Biraz da ailemin etkisi var babam çok baskıcı bi adamdı evden dışarı rahat rahat çıkamazdım evliliği kurtuluş olarak gördüm belki de…Mutlu değilseniz boşanmak istiyorsanız hiçbir şey önünüzde engel olamaz, olmamalı. Ama anlamadığım evlenmeden önce 4 sene kavgalı-gürültülü, ayrıl-barışlı ilişkiniz olmuş, evlilik kararı vermeden önce vazgeçebilirdiniz, neden evlenmeyi tercih ettiniz?
Ama böyle düşünürseniz hayat boyu birlerine bağımlı olursunuz. Ya koca ya baba, hayatınızla ilgili kararları onlar verir. Bekar ve ailesiz yaşayan bir sürü asgari ücreti var gerekirse daha küçük bir şehirde hayata yeniden başlarsınız. Yani babam izin verirse boşanabilirim sonra yeniden bana bakacak biriyle evlenirim gibi planlar çok üzücüİstanbul gibi bir yerde aldığım maaş sadece kiraya yeter malesef. Başımı sokacak bir evim olmadan tek başıma geçinmem mümkün değil
Arıyorum şuanİş arayıp çalışmayı deneyin.
Öyle bir planım yok. Kimsenin bana bakmasına da ihtiyacım yok. Sadece sevmek sevilmek ve anne olmak istiyorum.Ama böyle düşünürseniz hayat boyu birlerine bağımlı olursunuz. Ya koca ya baba, hayatınızla ilgili kararları onlar verir. Bekar ve ailesiz yaşayan bir sürü asgari ücreti var gerekirse daha küçük bir şehirde hayata yeniden başlarsınız. Yani babam izin verirse boşanabilirim sonra yeniden bana bakacak biriyle evlenirim gibi planlar çok üzücü
Tek başıma geçinemem babamın arkamda durması lazım, durmazsa boşanamam diye yazan sizsiniz. Demek mi birilerinin size bakmasına destek olmasına ihtiyaç duyuyorsunuzÖyle bir planım yok. Kimsenin bana bakmasına da ihtiyacım yok. Sadece sevmek sevilmek ve anne olmak istiyorum.
Ben manevi desteği kastetmiştim. Böyle bir kararda ailenin yanında olması çok çok önemli bence. Yeterince yıprandım zaten bu evliliğin içinde kendimi yapayalnız hissediyorum ailemin biz her konuda senin arkandayız yeter ki sen mutlu ol demesine çok ihtiyacım vardı. Ayrıca şuan çalışmıyorum ve bir birikimim yok nasıl ayrı eve çıkarım tek başıma altından kalkabilir miyim diye endişe duymam gayet normal benceTek başıma geçinemem babamın arkamda durması lazım, durmazsa boşanamam diye yazan sizsiniz. Demek mi birilerinin size bakmasına destek olmasına ihtiyaç duyuyorsunuz