- 12 Ağustos 2024
- 44
- 7
-
- Konu Sahibi bayanmutsuz80
- #81
Toplum baskısı elalem ne der düşüncesi halbuki herkes boşanıyor boşanınca ne oluyor sanki kötü bişey değil ki sığamıyorum hiç bir yere vasfiye teyzem
Toplum baskısı elalem ne der düşüncesi halbuki herkes boşanıyor boşanınca ne oluyor sanki kötü bişey değil ki sığamıyorum hiç bir yere vasfiye teyzemBoşanma konusunda arkasında durmayan ailene mi çok bağlısın?
Kendiniz sosyalleşin, hep eşle olmaz zatenİlk evlendiğim yıllar bende de aşırı arama isteği oluyordu annemi bıktırıyor muyum acaba diye düşünürdüm bende . Hatta diyordum keşke bi kamera takılı olsa da her istediğimde açıp görsem napıyorlar o kadar çok özlüyordumzamanla biraz hafifledi ama hala çok bağlıyım kendimi zor frenliyorum.
Evde mutlu olduğumda meşguliyetim olduğunda bu his hafifliyor .
Koca kişisi yüzünden bunlar hep. Mutlu huzurlu yeteri kadar sosyalleşebilen kaliteli vakit geçirebilen eşler olsak böyle hissetmezdik.
O kadar haklı o kadar güzel bir tespit ki.. Bende eşim beni alsa bir yere götürse mutlu olacağım bşely yapsa belki bu kadar takılı kalmazdım ailemde tsbiki çok seviyorum ailemi keşke sürekli görsem diyorum ama olmuyor insan evlendikten sonra.. Sanırım mutsuz evlilik bunları yaptırıyor insanaİlk evlendiğim yıllar bende de aşırı arama isteği oluyordu annemi bıktırıyor muyum acaba diye düşünürdüm bende . Hatta diyordum keşke bi kamera takılı olsa da her istediğimde açıp görsem napıyorlar o kadar çok özlüyordumzamanla biraz hafifledi ama hala çok bağlıyım kendimi zor frenliyorum.
Evde mutlu olduğumda meşguliyetim olduğunda bu his hafifliyor .
Koca kişisi yüzünden bunlar hep. Mutlu huzurlu yeteri kadar sosyalleşebilen kaliteli vakit geçirebilen eşler olsak böyle hissetmezdik.
Ben eşle zaman geçirmek aile olmak yönünden bahsettim.Bireyselleşmekten değilKendiniz sosyalleşin, hep eşle olmaz zaten
Evet maalesef öyle dışarı itiyor insanı mecburen. Bu da kişiliğe bağlı kimileri arkadaşla bu açığı kapatır kimileri sen bizim gibi aileye daha düşkün hissederekO kadar haklı o kadar güzel bir tespit ki.. Bende eşim beni alsa bir yere götürse mutlu olacağım bşely yapsa belki bu kadar takılı kalmazdım ailemde tsbiki çok seviyorum ailemi keşke sürekli görsem diyorum ama olmuyor insan evlendikten sonra.. Sanırım mutsuz evlilik bunları yaptırıyor insana
Tabi ki kötü bir şey değil. Demek istediğim şu elalemi senden daha çok düşünen ailene hastalık derecesinde bağlı olman normal mi sence ? Bence Hayatını ve önem sıranı muhakkak gözden geçirToplum baskısı elalem ne der düşüncesi halbuki herkes boşanıyor boşanınca ne oluyor sanki kötü bişey değil ki sığamıyorum hiç bir yere vasfiye teyzem
Evet kilit nokta son cümle.İlk evlendiğim yıllar bende de aşırı arama isteği oluyordu annemi bıktırıyor muyum acaba diye düşünürdüm bende . Hatta diyordum keşke bi kamera takılı olsa da her istediğimde açıp görsem napıyorlar o kadar çok özlüyordumzamanla biraz hafifledi ama hala çok bağlıyım kendimi zor frenliyorum.
Evde mutlu olduğumda meşguliyetim olduğunda bu his hafifliyor .
Koca kişisi yüzünden bunlar hep. Mutlu huzurlu yeteri kadar sosyalleşebilen kaliteli vakit geçirebilen eşler olsak böyle hissetmezdik.
Hepimiz ailemize düşkünüz ama inanın insan eşi ile mutlu olsa aile evine geliş gidişler bu denli zor olmaz her dakika eşimizle olmak isteriz ben ailemin yanına gelince daha huzurlu oluyorum kavga yok çünkü en azından huzur nerdeyse orayı istiyoruz özet olarakBizimde çok kavga oldu sayamadığım kadar ama hiç bu yönden düşünmedim biliyor musunuz? Aileme düşkün olduğum için mi böyleyim dedim hep
Anlamadığım neden boşanıp ailenizin yanına dönmediğiniz.Yazamadığım çok şey var aslında severek evlendim ama 8 senedir cehennem mi yaşadım öyle demeyin
Evet maalesef öyle dışarı itiyor insanı mecburen. Bu da kişiliğe bağlı kimileri arkadaşla bu açığı kapatır kimileri sen bizim gibi aileye daha düşkün hissederek
Ziyarete gelmemelerinin sebepleri var haklılar burda yazmak istemediğim eşimin kötü bir huyu var buraya yazsam herkes bana hak verir ben eşimden nefret etmiyorum ama bana öyle şeyler yaşattı ki bu dünyada ki cehennemi yaşadım boşanmayı çok istedim ama olmadı elimde hiç bişey gelmiyorAnlamadığım neden boşanıp ailenizin yanına dönmediğiniz.
Evinizden eşinizden bu kadar nefret ediyorsanız, ailenize bu kadar düşkünseniz geri dönün. Çocuğunuz evinizdeki mutsuzluğunuzdan ne kadar etkileniyordur kim bilir, ona üzüldüm sadece.
Lütfen alınmayın ama düşkün olduğunuz aile de üç senedir sizi ziyarete bile gelmemiş, boşansanız arkanızda durmayacak bir aile. Sizinki sevgiden vs. değil, bağımlılıktan bence.
İşte herkes bu kadar güzel anlamıyor bizi, ne güzel yazdınız.. Çünkü o evde kaos var kavga mutsuzluk var belkide eşin seni mutlu etse huzurla o evde oturacaksın ama yok Malesef ve bende bana yapılan şeyleri unutamıyorum asla gözümün önünde canlanıyor herşey sizin dediğiniz gibi aileme gidince huzurluyum gelemeye Bi kaç gün kala depresyona giriyorum..Hepimiz ailemize düşkünüz ama inanın insan eşi ile mutlu olsa aile evine geliş gidişler bu denli zor olmaz her dakika eşimizle olmak isteriz ben ailemin yanına gelince daha huzurlu oluyorum kavga yok çünkü en azından huzur nerdeyse orayı istiyoruz özet olarak
Normal olmadığını biliyorum bu yüzden buraya yazıp sizlerden akıl almak istedim çünkü işn içinden çıkamıyorum bunu gerçekten gözden geçirmem lazım ama kalbim aşırı hassas sanırımTabi ki kötü bir şey değil. Demek istediğim şu elalemi senden daha çok düşünen ailene hastalık derecesinde bağlı olman normal mi sence ? Bence Hayatını ve önem sıranı muhakkak gözden geçir
Ben de maalesef unutamıyorum unutamadıkça nefret oluşuyor içimde . Ama imkanınız varsa katlanmak zorunda değilsiniz ben de ayrılmayı düşünüyorum çünkü nerdeyse sağlığımdan edecek bu stres beniİşte herkes bu kadar güzel anlamıyor bizi, ne güzel yazdınız.. Çünkü o evde kaos var kavga mutsuzluk var belkide eşin seni mutlu etse huzurla o evde oturacaksın ama yok Malesef ve bende bana yapılan şeyleri unutamıyorum asla gözümün önünde canlanıyor herşey sizin dediğiniz gibi aileme gidince huzurluyum gelemeye Bi kaç gün kala depresyona giriyorum..
Eşinizi, evinizi sevmiyorsunuz.Mutlu değilsiniz.Sizi tanımayız Belkide ana kuzusu sütten kesilmemiş birisiniz eşiniz ne kadar iyi olsa da anam da anam diyen birisiniz.Her iki durumda da yuvanız için çabalayacak enerjiniz yoksa uzatmayın......Arkadaşlar lütfen bana yardımcı olun, düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Ben 8 senedir evliyim, senede 1 kez aileme giderim bana uzak mesafedeler ve sadece bir kere görebiliyorum, sıkıntı şu ki ben ne zaman aileme gitsem bir ay kalırım mutlu bir şekilde günümü geçiririm ama ne zaman ki eve dönsem evim bana cehennem gibi geliyor benimseyemiyorum ailemin evine geri dönmek o kalabalık sofrada oturmak onlarla yaşamak istiyorum, biliyorum evliyim benimde sorumluluklarım var ama aşamıyorum kalbim sıkışıyor evde hiç bir iş yapmak gelmiyor içimden kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki yazarken bile gözlerim doluyor. Ben mi çok hassasım acaba diyorum. Çevremdeki insanlarda ailelerine gider gelirler ama onlar 2 günde evlerine hayatlarına alışıyorlar ben neden böyleyim bilmiyorum. Ailemin yanına taşınacak dururmumda yok. Evime yeni geldim ama sanki cehennemde hissediyorum kendimi sürekli annemi arıyorum ağlıyorum, desem ki annem bana çok bağlı ondan böyle ama yok o Bi kaç gün sonra alışıyor yokluğuma hayatına devam ediyor iyide yapıyor peki ben neden böyleyim ne olur bana bişey yazın arkadaşlar(
Aslında ana kuzusu değilim ama bilmiyorum sadece gidip geldikten sonra ağır atlatıyorum ve ever enerjim hiç yok tükendim sanırım..Eşinizi, evinizi sevmiyorsunuz.Mutlu değilsiniz.Sizi tanımayız Belkide ana kuzusu sütten kesilmemiş birisiniz eşiniz ne kadar iyi olsa da anam da anam diyen birisiniz.Her iki durumda da yuvanız için çabalayacak enerjiniz yoksa uzatmayın......
Eğer her gidip gelindiğinde yıkılan kendini zor toparlayan, rüzgarda ki yaprak misali ordan oraya savrulmak niyetindeyseniz bilinki zamanla bu his geçmeyecek ve bir bakmışsınız yıllar geçmiş,yüzde çizgiler , saçlarda aklar pişmanlıkla geçen bir ömür.Tek şansınız gelecek ile ilgili aksiyon almak kendi hayatınız için bir şeyler yapmak.Seneye şurada şu durumda olacağım ve mutlu olmak icin ilk adım bu diye işe girişmek......Aslında ana kuzusu değilim ama bilmiyorum sadece gidip geldikten sonra ağır atlatıyorum ve ever enerjim hiç yok tükendim sanırım..