-
- Konu Sahibi bayanmutsuz80
- #61
eşinizle iletişiminiz mi kötü? hiç bir paylaşımınız yok mu? aslın çalışsanız biraz kendinizle ilgili şeyler yapsanız bu kadar adaptasyon sorunu olmaz diye düşünüyorum
Yazamadığım çok şey var aslında severek evlendim ama 8 senedir cehennem mi yaşadım öyle demeyinSevmediğiniz adamla niye evlendiniz o zaman? Annenizin evinde kalsaydınız. Bu dediklerinizi kocalar yapınca ortalık yıkılıyor burada.
İlk seneler çok kötü şeyler yaşadım ondan sonra bende panik atak anksiyete bi çok şey çıktı belki çalışma gibi bir imkanım yok çocuğum var kimse bakamaz ama buraya yazınca sizlerin yorumları biraz olsun iyi geldieşinizle iletişiminiz mi kötü? hiç bir paylaşımınız yok mu? aslın çalışsanız biraz kendinizle ilgili şeyler yapsanız bu kadar adaptasyon sorunu olmaz diye düşünüyorum
Olabilir belkide sürekli birlikte yaşasak böyle olmaz ama senede bir kez gidince bebek gibi bakılıyor bana.. Çokta görsem azda görsem benim çabuk bağlanma sorunum var. Siz ne kadar uzaktasınız ailenizleAcaba az gördüğünüz için mi öyle oluyor. Birde ne kadar o evin kızı da olsanız misafirsiniz 1 ay. Oyüzden de size daha özenli davranıyorlardır. Ama hep orada yaşasanız sorumluluklarınız başlasa yine aynı olur musunuz acaba?
Ben de ailemden uzaktayım evet çok özlüyorum ama 1 haftadan sonra kendi evimin düzenini , rahatlığını arıyorum.
Yayılmayı bile arıyorum.
5 yaşında çocuk kreşe anaokuluna falan gider kimsenin bakmasına gerek yok. Panik atak var diye çalışmayanı da sizde gördüm. Bahane bol. Siz en iyisi ananızın yanına dönün.İlk seneler çok kötü şeyler yaşadım ondan sonra bende panik atak anksiyete bi çok şey çıktı belki çalışma gibi bir imkanım yok çocuğum var kimse bakamaz ama buraya yazınca sizlerin yorumları biraz olsun iyi geldi
Bizde aynı şehirde olsam belki bende bu kadar sık gitmek istemem ama ayrı şehirlerde olunca farklı oluyorBende tam tersi kendi evim dışında asla bir yerde rahat edemem aile evinde kalmak istemem aynı sehirdeyiz zoraki bir durum olmazsa asla yatıya kalmam
ilk zamanlarda yaşadıklarınız artık sorun haline gelmiyorsa, eşiniz size karşı daha anlayışlı, daha yardımsever ise bunun üzerine düşünmek gerek. Geçmişte kalan şeyler için bugünümüzü mahvetmek de hiç iyi değil. belki destek alabilirsiniz? devlette psikolog hizmeti mevcut. kendinize yeni hobiler, kurslar bulabilirsiniz.İlk seneler çok kötü şeyler yaşadım ondan sonra bende panik atak anksiyete bi çok şey çıktı belki çalışma gibi bir imkanım yok çocuğum var kimse bakamaz ama buraya yazınca sizlerin yorumları biraz olsun iyi geldi
Haklısınız geçmişimi bugünümü yarınımı herşeyi böyle düşüne düşüne mahvediyorum devlette varsa eğer gideceğim destek almam gerektiğini biliyorum daha doğrusu daha yeni kabullendim belki konuşsam iyi gelecek bana teşekkür ederim yorumunuz içinilk zamanlarda yaşadıklarınız artık sorun haline gelmiyorsa, eşiniz size karşı daha anlayışlı, daha yardımsever ise bunun üzerine düşünmek gerek. Geçmişte kalan şeyler için bugünümüzü mahvetmek de hiç iyi değil. belki destek alabilirsiniz? devlette psikolog hizmeti mevcut. kendinize yeni hobiler, kurslar bulabilirsiniz.
450 km uzaklıktayım. Her gün bende annemle konuşurum, dertleşirim.Olabilir belkide sürekli birlikte yaşasak böyle olmaz ama senede bir kez gidince bebek gibi bakılıyor bana.. Çokta görsem azda görsem benim çabuk bağlanma sorunum var. Siz ne kadar uzaktasınız ailenizle
Evet olabilir. Peki birşey daha sorsam. Evime geldikten 10 gün sonra bu halim geçiyor mesela alışıyorum bu neden oluyor ilk günler ev bana cehennem oluyor çünkü450 km uzaklıktayım. Her gün bende annemle konuşurum, dertleşirim.
Bi kaç akşamda bir görüntülü konuşuruz.
İradenizi güçlendirecek kitaplar okuyun, zihninizi doldurun. İyi gelebilir.
Aa bu kilit cümle işte annenize bağınız bundan dolayı artmış,normalde evinizi ve eşinizi özlemeniz gerekirdi neden özlemiyorsunuz ,sevginiz az o zaman.Ben eşimden bir senede ayrı kalsam asla özlemiyorum
Boşanma konusunda arkasında durmayan ailene mi çok bağlısın?Siz bensiniz bende çok kez boşanmaya çalıştım ama arkamda kimse durmadı içimde çok şey biriktirdim bende ama hiç bu yönden düşünmedim biliyor musunuz belki aileme çok bağlıyım kopmak istemiyorum dedim hep
Az çok bende size benzerim. Ailem yakın oturuyor. Ben de son zamanlarda aile evine aşırı özlem duymaya başladım çünkü hem ora daha eğlenceli daha aktiviteli hem de evliliğimde mutsuzlaşmaya başladım. Aile evi kaçış yeri gibi geliyor. Kendimi asıl orada buluyorum.Arkadaşlar lütfen bana yardımcı olun, düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Ben 8 senedir evliyim, senede 1 kez aileme giderim bana uzak mesafedeler ve sadece bir kere görebiliyorum, sıkıntı şu ki ben ne zaman aileme gitsem bir ay kalırım mutlu bir şekilde günümü geçiririm ama ne zaman ki eve dönsem evim bana cehennem gibi geliyor benimseyemiyorum ailemin evine geri dönmek o kalabalık sofrada oturmak onlarla yaşamak istiyorum, biliyorum evliyim benimde sorumluluklarım var ama aşamıyorum kalbim sıkışıyor evde hiç bir iş yapmak gelmiyor içimden kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki yazarken bile gözlerim doluyor. Ben mi çok hassasım acaba diyorum. Çevremdeki insanlarda ailelerine gider gelirler ama onlar 2 günde evlerine hayatlarına alışıyorlar ben neden böyleyim bilmiyorum. Ailemin yanına taşınacak dururmumda yok. Evime yeni geldim ama sanki cehennemde hissediyorum kendimi sürekli annemi arıyorum ağlıyorum, desem ki annem bana çok bağlı ondan böyle ama yok o Bi kaç gün sonra alışıyor yokluğuma hayatına devam ediyor iyide yapıyor peki ben neden böyleyim ne olur bana bişey yazın arkadaşlar(
Birey olup hayatınıza bakmalısınız. Madem bu kadar ailenize baglisiniz neden evlendiniz ayrı şehirden birisiyle.Aramızda
Aramızda 14 saat var uzak yani, birde senede 2 3 defa gidersem dönüşte çok kötü oluyorum ailem çok değil ama ben aşırı bağlıyım onlara, annemi günde kaç kere aradığımı bilmiyorum bile öyle ki bazen bunaltıyor muyum kadını diyorum kendi kendime
Evet öte bişey bence. Benimkiler de farklı şehirde yaşıyor. 8 sene olmuş. Bu kadar ailenize bağımlı olmanız bana çok garip geldi. İnsan gerçekten kendi evini özlüyo14 saat var aramızda Malesef, aslında ailemle aynı yerde yaşasam belki bende her gün gitmem nasılsa yanı başımda derim ama gel gör ki uzakta olunca kendimi kötü hissediyorum bu hassaslıktan da öte bişey
Eşini seviyor musun ? Ev senin mi kira mi ? Bazı evlerin havası aurasi kötü.Arkadaşlar lütfen bana yardımcı olun, düşünmekten kafayı yiyeceğim.
Ben 8 senedir evliyim, senede 1 kez aileme giderim bana uzak mesafedeler ve sadece bir kere görebiliyorum, sıkıntı şu ki ben ne zaman aileme gitsem bir ay kalırım mutlu bir şekilde günümü geçiririm ama ne zaman ki eve dönsem evim bana cehennem gibi geliyor benimseyemiyorum ailemin evine geri dönmek o kalabalık sofrada oturmak onlarla yaşamak istiyorum, biliyorum evliyim benimde sorumluluklarım var ama aşamıyorum kalbim sıkışıyor evde hiç bir iş yapmak gelmiyor içimden kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki yazarken bile gözlerim doluyor. Ben mi çok hassasım acaba diyorum. Çevremdeki insanlarda ailelerine gider gelirler ama onlar 2 günde evlerine hayatlarına alışıyorlar ben neden böyleyim bilmiyorum. Ailemin yanına taşınacak dururmumda yok. Evime yeni geldim ama sanki cehennemde hissediyorum kendimi sürekli annemi arıyorum ağlıyorum, desem ki annem bana çok bağlı ondan böyle ama yok o Bi kaç gün sonra alışıyor yokluğuma hayatına devam ediyor iyide yapıyor peki ben neden böyleyim ne olur bana bişey yazın arkadaşlar(
Boşanma konusunda arkasında durmayan ailene mi çok bağlısın?
Bak ailen yanında en azından annen işe gitse bile en azından yanı başında evde olduğu zamanlarda gidersin.. Ama çok iyi anlıyorum duygularını şunu anladım evliliğinde mutsuzsan o ev sana cehennem oluveriyor ordan here yere kaçmak istiyorsun bu sabah konuyu açmadan önce dedim herhalde ben aileme aşırı derecede bağlıyım ama sanırım öyle değil çoğu yorum yapan arkadaşların sözlerinden bunu anladım evet ailemi çok seviyorum bağlıyımda keşke yakın olsak diyorum haftada bir de gitmeye razıydım kaçamıyorum tıkıldım kaldım olduğum yerdeAz çok bende size benzerim. Ailem yakın oturuyor. Ben de son zamanlarda aile evine aşırı özlem duymaya başladım çünkü hem ora daha eğlenceli daha aktiviteli hem de evliliğimde mutsuzlaşmaya başladım. Aile evi kaçış yeri gibi geliyor. Kendimi asıl orada buluyorum.
Evliliğimin ilk yılları onlarda kalmaz akşam hemen eve dönerdim. Kocamsız durmak istemezdim. Şimdi birşey olsa da kocamdan kaçsam oraya gitsem diyorum.Annem çalışıyor o yüzden de sık sık gidemiyorum.