ayrıca ınanın duyarsız kalamıyorsunuz kendı çocuğunuza göstermedıgınız töleransı gosterıyorsunuz hep ıcınıze atıyorsunuz ve bı bakıyosunuz psıkolojı bozuluyor ınanın cok zor bı durum keşke kımsesı olmasa 1 yasında falan olsa benı annesı bılse ınanaın kafam allak bullak
kaldıramayacağınızı yeni mi farkettiniz ? evlenirken bilmiyor muydunuz bu adamın bir oğlu olduğunu.? gökten zembille inmedi ya bu çocuk. biraz insaf gerçekten. siz bir kadın ve bir anne olarak isteseniz gaey de toparlar yoluna sokarsınız herşeyi ama başkasının çocuğu ya tabi işinize gelmez bu durum .. bence kaldıramıyorsanız ayrılın sorun nerde ? gerçi bu sefer de oğlu yüzünden ayrılmış olacaksınız değil mi ? suçlama bitmez
evlenirken elbette çocuğu bılıyordum ama bana kımse sen bakabılırmıyız bız annesinden cocugu alacağız dıye sormadı yanı ben demedım ben bakarım dıye.cok merak edıyorum buraya yazan kaç kışı aynı durumda olsa seve seve kendı çocuğu gıbı bakar ayrıca esımın aılesı bırakmamıskı babası babalığını yapsın.sureklı gecmıste yaptığı hatalar sureklı laflar bı huzur yok sankı kendılerı mükemmel aıle onlar sebep olmuş boşanmasına sımdı bunun vıcdanını yapıyorlar ve benı ve kızımı harcıyorlar yanı çocuk mutlu olsun dıye herkesı harcıyorlar kusura bakmayında zamanında dıllerıne sahıp cıksalardıda çocuk anasız babasız kalmasaydı sımdı benım sucum ne
Kimse neden dur demiyor ? ben kımseyı kimseye katmıyorum sadece demek ıstedıgım yaptıkarım hep kötü yorumlanıyor şu açıdanda bakın kendı çocuğunuza hata yapınca kızabılıyorsunuz ama uvey çocuk olunca hep susmak zorundasınız.sızın durumunuzu bılemem ama bence karsı taraf ıcınde cok zor emın olun
eşim gıtmemı ıstemıyor oğlundamda vazgeçmem o benım canım kanım dıyor ona nasıl derım ılerde nasıl yüzüne bakarım senden olgunluk bekliyorum aılmı bosver benım ıcın çocuklarım ve sen dıyor eşimıde çok sevıyorum ıyı bı ınsan eş ve bence baba.çok kucuk evelndığı ve baskıcı bı aılesı olduğu ıcın hatalar yapmış.madde bağımlısı değil ama ufakta olsa kullanıyor kac defa çocukla konuştum çok uzuldugumu onu sevdıgımı bunu kendısıne yapmamasını soyledeım.Kendinizce çok haklısınız ancak evlendiğinizde bir çocuğu olduğunu biliyorsunuz; üstelik ergenlik çağında anne baba ayrılmış, okulu bırakmış ve madde bağımlısı
Burada problem sizin bakmanız değil babasının ve sulalesinin hiç ozenli olmaması.
Bu yaştaki çocuk nasıl okulu bırakır ? Madde bağımlısı olduğunu bilip nasıl tedaviye ikna etmez ?
Annesi nerede ?
Çocuğa çok üzüldüm. Yazık gencecik yaşta neler yaşıyor ? Sizin içinde oldukça zor bir durum; daha şefkatli yaklaşmalısınız.
Babasının aklına okulunu ve tedavisini sokun.
Anne olmayınca babanın gözleri kör olurmuş; bu gerçekten böyle.
Görümcenize aldırmayın ; aile işlerine karışmaması gerektiğini söyleyin.
Eşiniz ne diyor; sahnenin neresinde beyefendi?
O çocuk sizin öz evladınız olsa bile sözünüzü dinletemezdiniz çünkü bu yaşta bu tepkiler normal.
