- 1 Ekim 2009
- 18.530
- 1.706
- 448
nasıl anlatsam, ama çatlayacam
birileriyle konuşmasam kalp krizi geçirecem..
kısaca anlatayım.
annem çok zengin bir ailenin kızıydı, babam ise mütevazi bir ailenin çocuğuydu. dedemler babamı sırf okumuş diye damat olarak kabul etmişler yoksa bizim sülalede hep varlıklı ailelerin çocuklarıyla evlilik yapılıyordu.
babam bi şekilde annemle evlenmeyi başarmış işte..babam mühendisti annem ise o zamanlar çok büyük bir şirketin genel müdürüydü.
annemle evlendikten sonra babam iyice saldı kendini.doğru dürüst çalışmamaya başladı ve evin bütün sorumluluğu dedemle annemin üzerinde kaldı. babamın bana bir simit bile aldığını hatırlamıyorum ben.dedem bana asıl babalığı yaptı, aynı bir çınar gibiydi rahmetli.
babam kendi maaşını kendisi ve sevgilileri için harcıyordu hep. o para yetmeyincede annemden alıyordu oda bittiği zaman dedemden istetiyordu.şunu diyebilirim ki ne benim ne annemin ne abimin boğazından babamın lokması geçmemiştir. annem sırf biz varız diye katlandı, dağılmış aile çocukları demesinler sizin için diyordu, hem desteği vardı, dedem yaşıyordu ve o bizim ailemizinde reisi oydu.hayatta en çok saygı duyduğum insandı dedem.
dedem vefat ettikten sonra annem kendisi üstlendi bu reisliği, hem erkek oldu hem kadın. çok zor oldu onun için. çok zorlandı çünkü evin, çocukların ve babamın yükü komple onun omuzlarında kalmıştı. 28 yıllık evlilikten sonra annem boşanma davası açtı. boşandıktan sonra annemle biz türkiyeye dönüş yaptık. babam yurtdışında kaldı, abimle ve yengemle birlikte.
senede 2 defa görüşüyoruz.
anladığım kadarıyla şu an hayatında yine birisi var, herkesten gizliyor ama ben anladım çünkü yalanlarını yakalıyorum. olabilir, ben onu yadırgamam ama bu sefer bana çok yüklenmeye başladı.
ben her ay babama düzenli bi şekilde para gönderiyorum. geçen haftada gönderdim, bu işimi görmez dedi, bunun iki katı lazım bana dedi. baba şu anda o kadar param yok ama alacağım var, haftaya alabilirsem borcumu sana gönderirim dedim.
az önce beni aradı. beni yıllardır aramıyordu hep ben ararım onu.
bana nasılsın bile demedi. direkt bana diyorki, nasıl anlaşmıştık? nasıl yani baba dedim. hani bana bi katını daha gönderecektin, bumu senin sözün dedi. baba şu anda yok ama söz veriyorum elime para geçtiği zaman gönderecem. sinirlendi, küstü, lazım değil senin paran dedi, senin yüzünden başım ağrımaya başladı zaten dedi. baba her ay düzneli göndermiyormuyum dedim, yaşadığın evin bütün vergilerini, giderlerini ben ödemiyormuyum? tamam, uzatma dedi, zaten gönderdiğin zamanda herkese söylüyosun gönderdiğini.
evet, abime ve halama söylüyorum çünkü babam onlardanda para istiyor, onlarıda aynı şekilde sömürüyor ve kendi aramızda konuşuyoruz ben şu kadar verdim falan diye.
neyse..bana diyorki, benim harcamalarım çoki göndereceksen gönder, göndermeyeceksen kapat, senin yüzünden kontörümü harcamak istemiyorum dedi
geçen sene kalp krizi geçmiştişti, ben yanına gitmiştim bütün hastane masraflarını ben karşılamıştım, kendisi hep marka giyer, marka giysiler alıyorum gönderiyorum ona, herşeyi beğenmez çünkü, internetten seçiyor öle alıyorum ona, sanki orda bulunmuyor ama ben burdan alsam para onun cebinden çıkmayacak ya, düzenli bi şekilde her ay aldığı emekli maaşı kadar neredeyse para gönderiyorum, hatta emekli ben ettim onu çünkü kendisi gidipte dosyasını yatırmak istemedi, üşendi, ben koşuşturdum emekli ettim. annemle evliyken zaten o işini bırakmıştı, çalışmıyordu nasıl olsa annem eve bakıyor diye. herşeyi boşlamıştı ve o yüzden emeklilikle bile uğraşmak istemedi nasıl olsa para veren var diye.
annem ondan boşanmasına rağmen (ve evler dedem tarafından satın alınmıştı) en güzel evini ona bıraktı, sadece giysilerini aldı çıktı gitti o evden. bazen o kadar çok para istiyorki annemin emekli maaşını alıyorum ona gönderiyorum.
ilaçlarını bile bana aldırıyor, güya orda bulunmuyormuş o ilaç, sen al gönder bana kargoyla diyor gönderiyorum. annem diyorki çok safsın kandırıyor seni, ama napim o benim babam. çok iyi anlıyorum beni kandırdığını..
abim teklif etmiş ona, baba maddi yönden sıkıntı çekiyosan gel bizim eve yerleş, kendi evini kiraya ver en azından evin giderler olmaz ama kabul etmemiş, ben yanlız yaşamak istiyorum demiş. neden böyle yaptığını az çok tahmin ediyorum, abimin evine geçse istediği kadar rahat yaşayamaz, istediğini eve getiremez..
biz daha ne yapalım?
moral şu anda 0
birileriyle konuşmasam kalp krizi geçirecem..
kısaca anlatayım.
annem çok zengin bir ailenin kızıydı, babam ise mütevazi bir ailenin çocuğuydu. dedemler babamı sırf okumuş diye damat olarak kabul etmişler yoksa bizim sülalede hep varlıklı ailelerin çocuklarıyla evlilik yapılıyordu.
babam bi şekilde annemle evlenmeyi başarmış işte..babam mühendisti annem ise o zamanlar çok büyük bir şirketin genel müdürüydü.
annemle evlendikten sonra babam iyice saldı kendini.doğru dürüst çalışmamaya başladı ve evin bütün sorumluluğu dedemle annemin üzerinde kaldı. babamın bana bir simit bile aldığını hatırlamıyorum ben.dedem bana asıl babalığı yaptı, aynı bir çınar gibiydi rahmetli.
babam kendi maaşını kendisi ve sevgilileri için harcıyordu hep. o para yetmeyincede annemden alıyordu oda bittiği zaman dedemden istetiyordu.şunu diyebilirim ki ne benim ne annemin ne abimin boğazından babamın lokması geçmemiştir. annem sırf biz varız diye katlandı, dağılmış aile çocukları demesinler sizin için diyordu, hem desteği vardı, dedem yaşıyordu ve o bizim ailemizinde reisi oydu.hayatta en çok saygı duyduğum insandı dedem.
dedem vefat ettikten sonra annem kendisi üstlendi bu reisliği, hem erkek oldu hem kadın. çok zor oldu onun için. çok zorlandı çünkü evin, çocukların ve babamın yükü komple onun omuzlarında kalmıştı. 28 yıllık evlilikten sonra annem boşanma davası açtı. boşandıktan sonra annemle biz türkiyeye dönüş yaptık. babam yurtdışında kaldı, abimle ve yengemle birlikte.
senede 2 defa görüşüyoruz.
anladığım kadarıyla şu an hayatında yine birisi var, herkesten gizliyor ama ben anladım çünkü yalanlarını yakalıyorum. olabilir, ben onu yadırgamam ama bu sefer bana çok yüklenmeye başladı.
ben her ay babama düzenli bi şekilde para gönderiyorum. geçen haftada gönderdim, bu işimi görmez dedi, bunun iki katı lazım bana dedi. baba şu anda o kadar param yok ama alacağım var, haftaya alabilirsem borcumu sana gönderirim dedim.
az önce beni aradı. beni yıllardır aramıyordu hep ben ararım onu.
bana nasılsın bile demedi. direkt bana diyorki, nasıl anlaşmıştık? nasıl yani baba dedim. hani bana bi katını daha gönderecektin, bumu senin sözün dedi. baba şu anda yok ama söz veriyorum elime para geçtiği zaman gönderecem. sinirlendi, küstü, lazım değil senin paran dedi, senin yüzünden başım ağrımaya başladı zaten dedi. baba her ay düzneli göndermiyormuyum dedim, yaşadığın evin bütün vergilerini, giderlerini ben ödemiyormuyum? tamam, uzatma dedi, zaten gönderdiğin zamanda herkese söylüyosun gönderdiğini.
evet, abime ve halama söylüyorum çünkü babam onlardanda para istiyor, onlarıda aynı şekilde sömürüyor ve kendi aramızda konuşuyoruz ben şu kadar verdim falan diye.
neyse..bana diyorki, benim harcamalarım çoki göndereceksen gönder, göndermeyeceksen kapat, senin yüzünden kontörümü harcamak istemiyorum dedi
geçen sene kalp krizi geçmiştişti, ben yanına gitmiştim bütün hastane masraflarını ben karşılamıştım, kendisi hep marka giyer, marka giysiler alıyorum gönderiyorum ona, herşeyi beğenmez çünkü, internetten seçiyor öle alıyorum ona, sanki orda bulunmuyor ama ben burdan alsam para onun cebinden çıkmayacak ya, düzenli bi şekilde her ay aldığı emekli maaşı kadar neredeyse para gönderiyorum, hatta emekli ben ettim onu çünkü kendisi gidipte dosyasını yatırmak istemedi, üşendi, ben koşuşturdum emekli ettim. annemle evliyken zaten o işini bırakmıştı, çalışmıyordu nasıl olsa annem eve bakıyor diye. herşeyi boşlamıştı ve o yüzden emeklilikle bile uğraşmak istemedi nasıl olsa para veren var diye.
annem ondan boşanmasına rağmen (ve evler dedem tarafından satın alınmıştı) en güzel evini ona bıraktı, sadece giysilerini aldı çıktı gitti o evden. bazen o kadar çok para istiyorki annemin emekli maaşını alıyorum ona gönderiyorum.
ilaçlarını bile bana aldırıyor, güya orda bulunmuyormuş o ilaç, sen al gönder bana kargoyla diyor gönderiyorum. annem diyorki çok safsın kandırıyor seni, ama napim o benim babam. çok iyi anlıyorum beni kandırdığını..
abim teklif etmiş ona, baba maddi yönden sıkıntı çekiyosan gel bizim eve yerleş, kendi evini kiraya ver en azından evin giderler olmaz ama kabul etmemiş, ben yanlız yaşamak istiyorum demiş. neden böyle yaptığını az çok tahmin ediyorum, abimin evine geçse istediği kadar rahat yaşayamaz, istediğini eve getiremez..
biz daha ne yapalım?
moral şu anda 0
Son düzenleme:
