herkese merhaba ben ev tuttum diye baslik acmistim.34 yil ayni sehir ayni evde ailemle yaşadım. atandım arabami aldim. abimle kavga ettigim ve artik bireysel olmak istedigim icin ev tuttum. her sey o kadar zor geliyor ki.2 haftadir aldigim biraz bardak tuzluk ve ikinci el koltuk takimi. baska hicbirseyim yok. kocaman teras var evde ne alcam diye strese giriyorum. ikinci el degil de keske en pahalisini alsaydim diye pismanlik duygusu olustu. o olsa baska kulp bulcaktim sanki.
kilit takmaya birini bul, tamirci bul, tek basina esya bak, her seyi tek öde.. bunlar simdi tokat gibi caprti bana önceden ayri yasiycam diye heves icindeydim. simdi ise ailemden ayrildim diye acayip bir hüzne, strese girdim sanki yeniden annemin plesantasından ayrıldım. kendimi gücsüz hissediyorum, bu duygular gecer mi, esyalarimi degisitirince mutlu olur muyum, yoksa kafayi mi yerim, herkes esya bakmaya cift gidiyor, esyasini satan da evlenmek üzere olan bir adamdı.
insanların mutlu dizdigi evi ben binbir hüzünle aciyla diziyor gibi oldum. off saçmalık biliyorum. bir eşim sevgilim olmaması, hayattaki bu yalnızlık fikri.. bu arada ailemle aynı sehirdeyim. ne gerek vardı ki sıcak yemegimi yiyordum diye seyler geciyor aklimdan.
bütçem az oldugu icin ikinci ele yöneldim esyalar geldi yerlesti salona ama sanki rengi hoş olmadi diye oturup agladim salonda.terapistimi aradim duygusal patlama olmuş esyayla alakasi yok ilk esya bazen tam istedigin gibi olmaz dedi.ama ben bembeyaz pinterest tarzi mükemmel bir konsept hayal etmistim ama para yok. esya tek mutluluk mu ben mesela harika bir takim alsaydim mutlu mu olurdum yoksa hüzünlü mü olurdum. dertsiz basimi derde sokmuş gibi hissediyorum çok kaygili ve takintili bir insanım. darmadagin oldum lütfen bana bir akıl verin
görüşleriniz tavsiyeleriniz o kadar önemli ki. tek ricam lütfen negatif fikriniz varsa yazmayın çok hassasım, tek istedigim motive edici sözler.
ilk 6 ay falan çok ağlamıştım. 
