- Konu Sahibi BalikKraker
-
- #41
O surprizlere cok ihtiyacim var. Dilerim tez zamanda beni bulurlar.
Dualarinizi eksik etmeyin...
Bana Allah yeter...
Radyasyon arkadaş çok güzel bi cümle yazmış elinizdeki mutlulukları düşünün ne güzel aileniz yanınızda sağlıklısınız derin bi nefes alın ve allaha dua edin ne isyorsanız allahtan isteyin sesinizi duyacaktır... Ben ciddi ciddi piskolojık rahatsızlıklar yaşadım hayatımda iki defa... Oyüsden seni çok iyi anlıyorum neticede insanız bazen taşıyAmıyoruz sırtımızdakı yük agır basabiliyor... Öncelıkle eşinle sorun yaşadıgın dönemde aileler karışmamalıydı siz evin içindekıleri anlatmakla hata etmişsiniz.. Ama bundan da ders çıkartın ilerlı hayatınızda daha mutlu olmanızı canı gönülden diliyorum kendinizi iyi hissettiğinz de işe girin meşgul olmak zihninizi rahatlatr parasına veya ne iş olduguna bakmayın terapi gibi düşünün.. Hayat sizede süprizler yapıcaktr
iPhone 'den Kadınlar Kulübü aracılığı ile gönderildi
Hepsinin farkindayim, bu yuzden de mucadeleyi son ana kadar birakmadim ama sizin kadar sansli degildim ben. Ben gidiyorum dedigimde kolumdan tutup yolumdan ceviren bir esim olmadi hic. Benim aileme ve kendi ailesine sikayet eden bir adam haline geldi 9 senedir sevdigim adam.
Vajinismus oldugumu erkek kardesinden tutun da kendi babama kadar anlatti mesela. Ustelik rahatsizlik olarak da bahsetmedi bundan. "Izin vermiyor, ne yapacagimi sasirdim." diye kendini acindirarak...
Eski konularimda daha detayli anlattim yasadiklarimi.
Bicagin kemige dayandigi andi benimkisi.
Ve biliyorum, bir olamamakti sorunumuz. Cunku sirf ona kadinlik edemedim diye beni ailesi olarak gormedigini acikca soyleyen bir adamla evliydim.
Tedavim baslamisti oysa.
Yarida kestik ayrilik olunca.
Ve o istedi ayrilmayi.
Benim elimden gelen hicbir sey kalmadi...
Bana Allah yeter...
Eski konularimda sorunlarimizdan detayli olarak bahsettigim icin burada yeniden zikretmek istemedim.
Evet severek evlendik. 9 aylik evliligimiz de dahil 9 senedir birlikteydik.
Nisanlilik surecimiz de berbatti bizim. Onun ailesi fazlaca burnu kaf daginda insanlar. Ve 4 erkek kardesler, evlerindeki tek kadin anneleri. Bu yuzden evlilik surecinde bir kizin hayalleri nedir, nasil mutlu edilir ne bilirler, ne de onemserler.
Ben cok cabaladim cok seviyorum diye. Annesi de fena kadin degildir, babasi ve kardesleri bir tarafimi zedelese annesi cat pat da olsa onarmak gayretine girdi bir sekilde.
Esimle de cok tutkulu iki asiktik ve her kavga sonrasi hasret kokan barismalarimiz oldugundan sanirim, bir turlu kopamadik.
Ben ona resmen bagimliydim. Bu yuzden de affetmeye meyilli oldum hep. Gururumu yok saydim. Askimi her seyin ustunde tuttum.
Bu da ben farkinda dahi olmadan ona olan guvenimi yitirmeme, icimde gizli bir ofke beslememe sebep olmus: vajinismus oldum.
Kadin kirgin oldugu ve guvenemedigi bir adama teslim olamiyor.
Sonuc: koca bir kisirdongu.
Bir tarafta "Ben seni 9 yildir bekliyorum, yeter bu simarikligin." diyen esim, bir tarafta sefkat bekleyen ben...
Ben yapamadikca o bana karsi doldu. O bana karsi doldukca ben yapamadim.
Bir noktadan sonra o askla bekledigim adamin aksam eve gelmesinden korkar oldum. Her gece o yataktan basarisizlikla ve kavgayla kalkmak buyuk bir eziyet, buyuk bir hayal kirikligi.
Ailesi de bunu benim kusurum gibi algiladi.
Aramizda her sey sorun olmaya basladi ondan sonra.
Gittikce de buyudu.
Nisani atacak kadar yaktilarsa canini bil ki yol yakinken donmussun. Cunku nisanda her sey belli oluyor aslinda. Evlenince hicbir sey duzelmiyor. Aksine daha da kotuye gidiyor.
Gecmis olsun sana.
Benim icin dua et lutfen.
Bana Allah yeter...
Çok ayıp nedemek kardeşine babana anlatmak ya seninle birlikte olsaydınız pozisyonlarında anlatacaktı terbiyesiz
Dilim tutuldu resmen ben kocam gece banyo yaptık cam açık kalmış kuş girmiş ( gece birlikte olduğumuz alenen ortaya çıktı) dedi babasına die ağzını burnunu kırıcaktım nerdeyse sen sabırlıymışsın
Yeniden yuva kurarsın kardeşim madem böyle bu adam sana adam mı yok koca dünyada
Hepsinin farkindayim, bu yuzden de mucadeleyi son ana kadar birakmadim ama sizin kadar sansli degildim ben. Ben gidiyorum dedigimde kolumdan tutup yolumdan ceviren bir esim olmadi hic. Benim aileme ve kendi ailesine sikayet eden bir adam haline geldi 9 senedir sevdigim adam.
Vajinismus oldugumu erkek kardesinden tutun da kendi babama kadar anlatti mesela. Ustelik rahatsizlik olarak da bahsetmedi bundan. "Izin vermiyor, ne yapacagimi sasirdim." diye kendini acindirarak...
Bana Allah yeter...
Su anlattiklarinda kendimi gördüm inanirmisin. Bende cok bagliydim eski nisanlima nekadar hata yaparsa yapsin hep affettim onu gördügümde kizginliklarim hemen geciyordu. Tutku vardi bizimde aramizda ama beklediklerimi bana vermiyordu. Düsüncelerimi fikirlerimi önemsemiyordu. Yinede onu öyle kabul ettim cabaladim tatlilikla aramizdaki sorunlari cözmek istedim ve nisanlandim. Ama sonuc koca bir hayal kirikligi. Hem bana davranisi cok daha kötü oldu, öyleki beni ezmeye calisiyordu. Calistigim isyerine gelip birdaha calismicaksin bile dedi. Tamamiyle ona göre yasamam8 beklemisti. Bunlarin disinda tabi baska sorunlarda vardi. Para gibi. Para lafini etmeden birgunu bile gecmezdi.. Tüm yasadigim sorunlardan sonra özellikle nisandan sonra yasadiklarim artik bardagi tasirmisti ve bozuldu nisan.
Pisman degilim ama üzgünüm yasadiklarimdan sonra. Ama inaniyorumki gecicek birgün insallah.
Sende insallah atlatirsin bu günleri. Seni hak etmedigini kabullenir ve önüne bakarsin. Inaniyorum birgun karsina seni daha cok sevicek sana sevkat gostericek birisi cikacak karsina. Dualarima senide ekliyecegim :)
Burda bikac yorum okudum iste 27 yasindayim mutsuzum karamsarim diye. Hic karamsarliga kapilmayin yasiniz hic ama hic gec degil. Nasip kismet bu isler elbet cikacak dogru insan karsiniza. Benim ablamda 28 yasinda evlendi. Ozamana kadar oda bunalima girmisti nezaman evlenip cocuk yapicam diye ama karsisina o bekledigi insan cikti. Suan cok sukur cok mutlular Allah bozmasin.
Allah herkesin gönlüne göre versin. Dua ve zaman herseyin ilaci diye düsünüyorum. Yasadiklarimiz bize tecrübe olsun, bundan sonra daha güzel seyler yasamamiz icin :)
Sadece ilk mesajinizi okudum, yorumlarda geregi yazilmistir diye dusunuyorum...
Facebooktaki paylasimdan bahsetmissiniz, aklima kendi arkadasim geldi....
Ayni okulda calistik bir sure hala sık gorusur, haberlesiriz... Cok pozitif bir kizdir, surekli espriler, inanilmaz bir hayat enerjisi... Hayata erken baslamis, erkenden de birini sevdi ama ne sevmek... Cocuk efendi, isinde gucunde, ablamin is arkadasi oldugu icin de her anini gozlemleyip karakterinin dort dortluk oldugunu rahatlikla soyleyebilecegim biri, her ortamda iki sirin sevgi bocegi...
Harika bir dugunle evlendiler, soz, nisan vs donemleri de herkesi imrendirirdi... Cocuk agizinin icine bakti hep, bir dedigini iki etmedi, surekli hediyeler, surprizler... Dondurmalarla sinifa dalip ogrencilerine surprizler, kiza surekli cicekler, cok yogun bir iste calismasina ragmen yarim saatte bir cok sevdigini soylemek icin telefonlar... Yaptiklarini yazsam sayfalar yetmez...
Bizim kiz hem anlatir hem de facebookta paylasirdi hepsini, her dakika bildirimler, fotograflar, abartili bulurduk ama cok takdir ederdik cocugu, surekli masallah dedik...
Kiz 26 cocuk 32 yasinda, isler gucler yerinde, evlilik dort dortluk, herkes bebek ne zaman demeye basladi... Karar verildi, bu yaz bebek zamaniydi...
Gecen nisanda bir gece yarisi... Ablami is arkadaslari aradi... Kaza yapmislar... Arkadasim kendisinin de icinde bulundugu arabada kocasini ve annesini kaybetti o gece... Dusunun annesi ve esi ayni arabada yanarak can verdi, babasi beyin kanamasi gecirdi, kendi vucudunda da 40tan fazla kirik vardi...
Okurken sonunun buraya baglanacagini dusunmediniz belki ama yolunda giden hayatlari oyle agir sinavlar bekliyor ki bazen, insan kahir cekmeyi en tepede mutlulugu yasayip dibe vururak cokmeye tercih edebiliyor... Bana arkadasimi sinavi daha agir gorunuyor mesela, bir seyleri kazanip en agir sekilde kaybetmek... Derdinizi kiyaslayip sizinkini kucuk gormuyorum ama her seye sahip olmus insanlarin durumlari, mutlu anlar, keyifli fotograflar da gecici, onu hatirlatmak istedim...
Arkadasimi sorarsaniz yeni yeni kalkti ayaga, hepimiz yikilir, bir daha kendine gelemez dedik ama gecen hafta arkadaslariyla cekilen fotograflarini gorseniz 'bu uydurma bir hikaye' dersiniz... Ben bile cocugu dusundukce cok kotu oluyorum hele annesini dusununce... O telefonun gelisini, olum haberini, haberlerde yanarken gordugum arabalarini, cenazelerini... Facebooktaki o mutlu fotograflarin hepsi aci bir hatira simdi...
Allah ne cekemeyecegimiz dertler ne de arkasindan aglayacagimiz mutluluklar versin bize... Kararttigi kapleri, yollari aydinlatsin insallah...
Yuhh!!!!!!!!Mahreminizi otede beride mi konustu, hem de yuz yuze baktiginiz insanlarla ? Bu nasil bir erkek musveddesi, yaziklar olsun!!!
Kendinizi, duygularınızı çok güzel ifade etmişsiniz,
böyle biri boş ve zavallı biri olamaz.
Malesef hayat herkese standart mutuluklar sunmuyor,
kimsenin hayatı , acısı, mutluluğu kimseye benzemiyor.
Boşanma evresi mutlaka kolay değildir, üstünden pek sürede geçmemiş
anlaşılan, şuan bu süreçte kendinizi güçsüz hissetmeniz normal bir durum.
Kimin başına gelse aynı şeyleri hissederdi.
Herşeyde bir hayır ollduğunu unutmayın, daha yaşınızda genç, bundan sonra
hayat önünüze kimbilir neler getirecek, hayırlı bir insanla yuva kurup,
sahip olmak istediğiniz yavrunuza da kavuşup, o günleri görürsünüz inş.
Bunlar olmayacak şeyler değil, inanın.
Zaman herşeyin ilacı.
bi de iyi yönünden bak kuzum,
Allah sana böyle bi dert vermeseydi eşim dediğin insanın gerçek yüzünü,en ufak sorunda çekip gidebilecek,seni aşağılayabilecek bi insan olduğunu göremeyebilirdin.
belki de çok geç olurdu,çocuğun olurdu boşanamazdın belki de boşanırdın da çocuğun sefil olurdu.
Allah her verdiği dertle bizi daha büyüğünden koruyor bunu unutma.
Eminim bu senin sınavın ve sonunda şükrediceksin,iyi ki diyeceksin
Allah sana en iyilerini hazırladı bak bundan eminim
her şeyin en güzeli senin olsun inşallahhh
Merhabalar,
Eski konularimdan bilenler bilir. 9 ay once evlendim fakat 3 aydir baba evindeyim. Bosanmak uzereyiz esimle.
Ayriligimiz bircok sebebe dayaniyor, iclerinden biri de vajinismus.
Yasadigim trajedi ve sanssizligi kabullenmis, olanlari Allah'a havale etmis, umudunu yitirmemis, kendini toparlamaya calisan bir kadindim. Birkac dakika oncesine kadar...
Birkac dakika once sosyal paylasim sitelerinden birinde universiteden sinif arkadasim olan bir kizin esiyle cekilmis tatil fotografini gordum. Mutluluktan ucuyor gibiydiler. Kizin karni burnunda... Insanlar tebrik yorumlari yapmislar. 2 ay sonra bebekleri oluyormus.
Bu arkadasla hemen hemen ayni tarihlerde evlendik.
Universitede de birbirimizden pek hoslanmazdik.
Simdi ben bosanirken, o anne olmak icin kocasiyla birlikte gun sayiyor.
Ustelik epeydir duzenli ve iyi bir isi var. Esiyle feci uyumlular. Her hafta sonu mutlaka bir yerlere gidip gezip tozan bir cift.
Bense mezun olali 2 sene olmasina ragmen hala bir is bulamamis, evliligini yurutememis, esiyle ayni evin icinde gecirdigi 6 ay boyunca toplam 2 kere sinemaya gidebilmis, onda da film seciminden seans saatine kadar her konuda esiyle uyusmazlik yasamis, 6 ay evin icinde yalnizlari oynamis, her gece vajinismus sancilari cekmis, fedakarlik yaptikca ezilmis, ozguvenini yitirmis, hayattan kopmaya baslamis, 28 yasina gelmis ama hala eline bir sey gecmemis bir zavalliyim.
Evet, fotografi gordukten ve arkadasin hamile oldugunu ogrendikten sonra baskin olarak boyle tanimliyorum kendimi.
Normalde dusmanimin bile evliligini kiskanmam, huzuru icin dua ederim. Cunku bu hayattaki en muhim seyin aile oldugunu bilirim.
Bu arkadasim icin de kesinlikle kotu bir sey gecirmedim aklimdan. Bebegini hayirla ve sag salim kucagina almasi icin dua dahi ettim.
Lakin 3 aydir asmaya calistigim acim sanki basa sardi. Vajinismus olmasam ben de o cok istedigim annelik duygusunu yasamak uzere olabilirdim simdi.
Fakat artik bunu kim bilir ne zaman yasayacagim...
Hayata gec kalmaktan cok yoruldum. Standart mutluluklar, huzurlar istedim hep. Gozum yukseklerde olmadi hic. Ama yasadiklarim kotuye gittikce cikmaza giriyorum. Rabb'ime guvenim sonsuz. Fakat ben aciz bir kulum nihayetinde. O'nun -varsa- benim icin hazirladigi guzelliklere oyle ihtiyacim var ki...
Bunlari buraya yazdim cunku hem icimi bosaltmak istedim, hem de bana umut asilayan seyler soyleyecek, beni yureklendirecek, kendimden vazgecmeme engel olacak birilerine ihtiyacim oldugunu hissettim.
Arkadasimi kiskanmadim, ona cok imrendim.
Ve kendime acidim.
Cok canim yaniyor...
Bana Allah yeter...
canım kendini kesinlikle zavallı olarak görme.
herşeyin bir yeri zamanı vardır. şimdilik yapabilecegin en guzel şey sabır.
işim yok diye üzülme bende 28 yaşındayım ve 6 yıllık üniversite mezunuyum daha hala iş kpss peşinde koşmaktayım, bu yüzden ne evliliği düşünebildim ne başka şeyi hayatı hep erteledim.
senin gibi karamsardım hep ama inan Allah bi kapıyı kapatır digerini açar hiç sıkma canını
Yuzu de büyük ihtimalle guzel olan guzel kafalı kiz,Vallahi ben de sizin gibiyim, 27 yasindayim sevgilim bile yok, hayattan ve savasmaktan tukenmis durumdayim.
Bebek, aile, evlilik zaten bana cok uzak; yanimda elimi tutacak birisi olsun istiyorum . Hayattan beklentim bence cok yuksek degil ama o bile olmuyor. Arkadaslarim soruyor, kimse yok mu diye. Yakin bir kiz arkadasim , tanidigimiz bir erkek arkadasimiz icin neden onunla olmuyorsun demisti daha once. ben de ona o gozle bakmiyorum, o da bana dedim. O da baska ne yapacaksin, 27 yasina geldin yalnizsin dedi. Dogruyu soyledi, beni ne kadar incittigini bilmeden. Mutlu iliskisi olan baska bir arkadasim kac yasinda bebek sahibi olacagindan bahsediyordu, yeter sus artik demek istedim cunku o konustukca ben uzuldum, o ne zaman istese cocuk sahibi olabilir, ben olamam. Evlilik plani yapan, tatil plani yapan, bebek plani yapan insanlar konusunca ordan kacmak istiyorum. Kendime acimak istemiyorum, ama bu insanlari duydukca kendim ne kadar mutsuz oldugum aklima geliyor.
Gecenlerde is yeri daveti vardi, pistler dansa cikti , ben her zamanki gibi masada yalniz kaldim. Butun gece kukumav gibi oturdum, igrencti. O an isyan ettim artik, basima gelenleri hak edecek ne yaptim diye. Cok mutsuzum. Hayat gercekten adaletsiz bence.
Motivasyon verecek varsa benim de ihtiyacim var.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?