- Konu Sahibi BalikKraker
-
- #21
Vallahi ben de sizin gibiyim, 27 yasindayim sevgilim bile yok, hayattan ve savasmaktan tukenmis durumdayim.
Bebek, aile, evlilik zaten bana cok uzak; yanimda elimi tutacak birisi olsun istiyorum . Hayattan beklentim bence cok yuksek degil ama o bile olmuyor. Arkadaslarim soruyor, kimse yok mu diye. Yakin bir kiz arkadasim , tanidigimiz bir erkek arkadasimiz icin neden onunla olmuyorsun demisti daha once. ben de ona o gozle bakmiyorum, o da bana dedim. O da baska ne yapacaksin, 27 yasina geldin yalnizsin dedi. Dogruyu soyledi, beni ne kadar incittigini bilmeden. Mutlu iliskisi olan baska bir arkadasim kac yasinda bebek sahibi olacagindan bahsediyordu, yeter sus artik demek istedim cunku o konustukca ben uzuldum, o ne zaman istese cocuk sahibi olabilir, ben olamam. Evlilik plani yapan, tatil plani yapan, bebek plani yapan insanlar konusunca ordan kacmak istiyorum. Kendime acimak istemiyorum, ama bu insanlari duydukca kendim ne kadar mutsuz oldugum aklima geliyor.
Gecenlerde is yeri daveti vardi, pistler dansa cikti , ben her zamanki gibi masada yalniz kaldim. Butun gece kukumav gibi oturdum, igrencti. O an isyan ettim artik, basima gelenleri hak edecek ne yaptim diye. Cok mutsuzum. Hayat gercekten adaletsiz bence.
Motivasyon verecek varsa benim de ihtiyacim var.
Vallahi ben de sizin gibiyim, 27 yasindayim sevgilim bile yok, hayattan ve savasmaktan tukenmis durumdayim.
Bebek, aile, evlilik zaten bana cok uzak; yanimda elimi tutacak birisi olsun istiyorum . Hayattan beklentim bence cok yuksek degil ama o bile olmuyor. Arkadaslarim soruyor, kimse yok mu diye. Yakin bir kiz arkadasim , tanidigimiz bir erkek arkadasimiz icin neden onunla olmuyorsun demisti daha once. ben de ona o gozle bakmiyorum, o da bana dedim. O da baska ne yapacaksin, 27 yasina geldin yalnizsin dedi. Dogruyu soyledi, beni ne kadar incittigini bilmeden. Mutlu iliskisi olan baska bir arkadasim kac yasinda bebek sahibi olacagindan bahsediyordu, yeter sus artik demek istedim cunku o konustukca ben uzuldum, o ne zaman istese cocuk sahibi olabilir, ben olamam. Evlilik plani yapan, tatil plani yapan, bebek plani yapan insanlar konusunca ordan kacmak istiyorum. Kendime acimak istemiyorum, ama bu insanlari duydukca kendim ne kadar mutsuz oldugum aklima geliyor.
Gecenlerde is yeri daveti vardi, pistler dansa cikti , ben her zamanki gibi masada yalniz kaldim. Butun gece kukumav gibi oturdum, igrencti. O an isyan ettim artik, basima gelenleri hak edecek ne yaptim diye. Cok mutsuzum. Hayat gercekten adaletsiz bence.
Motivasyon verecek varsa benim de ihtiyacim var.
Merhabalar,
Eski konularimdan bilenler bilir. 9 ay once evlendim fakat 3 aydir baba evindeyim. Bosanmak uzereyiz esimle.
Ayriligimiz bircok sebebe dayaniyor, iclerinden biri de vajinismus.
Yasadigim trajedi ve sanssizligi kabullenmis, olanlari Allah'a havale etmis, umudunu yitirmemis, kendini toparlamaya calisan bir kadindim. Birkac dakika oncesine kadar...
Birkac dakika once sosyal paylasim sitelerinden birinde universiteden sinif arkadasim olan bir kizin esiyle cekilmis tatil fotografini gordum. Mutluluktan ucuyor gibiydiler. Kizin karni burnunda... Insanlar tebrik yorumlari yapmislar. 2 ay sonra bebekleri oluyormus.
Bu arkadasla hemen hemen ayni tarihlerde evlendik.
Universitede de birbirimizden pek hoslanmazdik.
Simdi ben bosanirken, o anne olmak icin kocasiyla birlikte gun sayiyor.
Ustelik epeydir duzenli ve iyi bir isi var. Esiyle feci uyumlular. Her hafta sonu mutlaka bir yerlere gidip gezip tozan bir cift.
Bense mezun olali 2 sene olmasina ragmen hala bir is bulamamis, evliligini yurutememis, esiyle ayni evin icinde gecirdigi 6 ay boyunca toplam 2 kere sinemaya gidebilmis, onda da film seciminden seans saatine kadar her konuda esiyle uyusmazlik yasamis, 6 ay evin icinde yalnizlari oynamis, her gece vajinismus sancilari cekmis, fedakarlik yaptikca ezilmis, ozguvenini yitirmis, hayattan kopmaya baslamis, 28 yasina gelmis ama hala eline bir sey gecmemis bir zavalliyim.
Evet, fotografi gordukten ve arkadasin hamile oldugunu ogrendikten sonra baskin olarak boyle tanimliyorum kendimi.
Normalde dusmanimin bile evliligini kiskanmam, huzuru icin dua ederim. Cunku bu hayattaki en muhim seyin aile oldugunu bilirim.
Bu arkadasim icin de kesinlikle kotu bir sey gecirmedim aklimdan. Bebegini hayirla ve sag salim kucagina almasi icin dua dahi ettim.
Lakin 3 aydir asmaya calistigim acim sanki basa sardi. Vajinismus olmasam ben de o cok istedigim annelik duygusunu yasamak uzere olabilirdim simdi.
Fakat artik bunu kim bilir ne zaman yasayacagim...
Hayata gec kalmaktan cok yoruldum. Standart mutluluklar, huzurlar istedim hep. Gozum yukseklerde olmadi hic. Ama yasadiklarim kotuye gittikce cikmaza giriyorum. Rabb'ime guvenim sonsuz. Fakat ben aciz bir kulum nihayetinde. O'nun -varsa- benim icin hazirladigi guzelliklere oyle ihtiyacim var ki...
Bunlari buraya yazdim cunku hem icimi bosaltmak istedim, hem de bana umut asilayan seyler soyleyecek, beni yureklendirecek, kendimden vazgecmeme engel olacak birilerine ihtiyacim oldugunu hissettim.
Arkadasimi kiskanmadim, ona cok imrendim.
Ve kendime acidim.
Cok canim yaniyor...
Bana Allah yeter...
Canım herşey üstüste gelmiş hayatında , tamam kabul ediyorum zor şeyler.. Ama lütfen resimlere bakıp aldanma buna göre de hayatını şekillendirme. O kişi neler yaşar bilemezsin içinde. Benim de çocuğum olmuyor bazen pes ediyorum bazen ben de çevremdekMerhabalar,
Eski konularimdan bilenler bilir. 9 ay once evlendim fakat 3 aydir baba evindeyim. Bosanmak uzereyiz esimle.
Ayriligimiz bircok sebebe dayaniyor, iclerinden biri de vajinismus.
Yasadigim trajedi ve sanssizligi kabullenmis, olanlari Allah'a havale etmis, umudunu yitirmemis, kendini toparlamaya calisan bir kadindim. Birkac dakika oncesine kadar...
Birkac dakika once sosyal paylasim sitelerinden birinde universiteden sinif arkadasim olan bir kizin esiyle cekilmis tatil fotografini gordum. Mutluluktan ucuyor gibiydiler. Kizin karni burnunda... Insanlar tebrik yorumlari yapmislar. 2 ay sonra bebekleri oluyormus.
Bu arkadasla hemen hemen ayni tarihlerde evlendik.
Universitede de birbirimizden pek hoslanmazdik.
Simdi ben bosanirken, o anne olmak icin kocasiyla birlikte gun sayiyor.
Ustelik epeydir duzenli ve iyi bir isi var. Esiyle feci uyumlular. Her hafta sonu mutlaka bir yerlere gidip gezip tozan bir cift.
Bense mezun olali 2 sene olmasina ragmen hala bir is bulamamis, evliligini yurutememis, esiyle ayni evin icinde gecirdigi 6 ay boyunca toplam 2 kere sinemaya gidebilmis, onda da film seciminden seans saatine kadar her konuda esiyle uyusmazlik yasamis, 6 ay evin icinde yalnizlari oynamis, her gece vajinismus sancilari cekmis, fedakarlik yaptikca ezilmis, ozguvenini yitirmis, hayattan kopmaya baslamis, 28 yasina gelmis ama hala eline bir sey gecmemis bir zavalliyim.
Evet, fotografi gordukten ve arkadasin hamile oldugunu ogrendikten sonra baskin olarak boyle tanimliyorum kendimi.
Normalde dusmanimin bile evliligini kiskanmam, huzuru icin dua ederim. Cunku bu hayattaki en muhim seyin aile oldugunu bilirim.
Bu arkadasim icin de kesinlikle kotu bir sey gecirmedim aklimdan. Bebegini hayirla ve sag salim kucagina almasi icin dua dahi ettim.
Lakin 3 aydir asmaya calistigim acim sanki basa sardi. Vajinismus olmasam ben de o cok istedigim annelik duygusunu yasamak uzere olabilirdim simdi.
Fakat artik bunu kim bilir ne zaman yasayacagim...
Hayata gec kalmaktan cok yoruldum. Standart mutluluklar, huzurlar istedim hep. Gozum yukseklerde olmadi hic. Ama yasadiklarim kotuye gittikce cikmaza giriyorum. Rabb'ime guvenim sonsuz. Fakat ben aciz bir kulum nihayetinde. O'nun -varsa- benim icin hazirladigi guzelliklere oyle ihtiyacim var ki...
Bunlari buraya yazdim cunku hem icimi bosaltmak istedim, hem de bana umut asilayan seyler soyleyecek, beni yureklendirecek, kendimden vazgecmeme engel olacak birilerine ihtiyacim oldugunu hissettim.
Arkadasimi kiskanmadim, ona cok imrendim.
Ve kendime acidim.
Cok canim yaniyor...
Bana Allah yeter...
Yasadiklariniza cok üzüldüm. Ben nisan attigim icin üzülüyorken, halime sükrettim..
Tam sorunlarinizdan bahsetmemissiniz ama merak ettigim birsey var. Severekmi evlendiniz? Ve nisanlilik sürecinde hersey yolundamiydi yoksa sevdiginiz icin bazi seyleri görmezdenmi geldiniz?
Allah yardimciniz olsun insallah bu zor zamanlari biran önce atlatirsiniz..
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Canım herşey üstüste gelmiş hayatında , tamam kabul ediyorum zor şeyler.. Ama lütfen resimlere bakıp aldanma buna göre de hayatını şekillendirme. O kişi neler yaşar bilemezsin içinde. Benim de çocuğum olmuyor bazen pes ediyorum bazen ben de çevremdek
Lere bakıp hiç anne olmaması gereken kişilerin anne olduğunu görünce dibe vuruyorum. Ama diyorum ki imtihan dünyası... Hem ne biliyoruz ki o kişilerin ya da evliliği müthiş giden kişilerin bir ömür aynı mutlulukta ve huzurla yaşayacaklarını.... Asla!! Değil mi. Onun için içini serin tut . Herşey yoluna girer hayatında... Belki senin için yeni bir sayfa. çok daha hayırlı olur... Pes etme ve kendini lütfen koyverme... Allah sağlık versin önce kendi ayağının üstüne bastığın sürece sana hiçbir şey olmaz.Ne demişler her gecenin bir sabahı yok mu? Evet var sadece zaman tanı kendine.....
Oncelikle anlatimina hayran kaldim kendini cok guzel gozlemleyip analiz etmissin.soruna gelince evlilikte cok beklenti icine girmemek gerek.tamam mutlu olmak icin evlenir insan ama yinede cok sabir ve anlayis ister.daha cok yenisiniz.biraz cabayla sorunlari asabilirsiniz sanki.sende cok anlamiyorum bu derdi ama tedavi olup iyilesebilirsin.lutfen biraz daha dusun esini seviyorsun ole hissettim.sana dua edicem yuvaniz yikilmaz insallah
Canim benim bir tanidigimda senin sıkıntıni yaşamışti psikolojik tedavi gördü tekrar evlendi ve şimdi hamile bence senin için geç değil inşallah imrendigin ne varsa yaşarsın çok mutlu olursun.
Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
Allah razi olsun.
Ins tez zamanda ulasiriz o sabahlara.
Size de Rabb'im tez zamanda anneligi tattirsin ins.
Dua edecegim size bunun icin.
Siz de bana edin akliniza geldikce, n'olur.
Bana Allah yeter...
Sıkıntı bir enerjidir gelir ve geçer. Ona tutunup isyan edersen daha çok beslemiş olacaksın. O senin enerjini çekip isyana götürmek ister. Zihnin oyunlarının artık farkındasın...Bana Allah Yeter de ve Rabbinden geleni bekle
Az önce facebook hesabımı açtığımda karşıma cıkan yazı.
Bak bende çok sıkıntılı bir dönem geçiriyorum.
Elimde işim var ama işim, bana ne sıkıntılar saklamış, ne derin acılar gizlemiş meğer..
Ama elimde çok güzel bir ailem ve etrafımdaki tüm canlılardaki güzelliği görebilecek gözlerim yüreğim var..
Bilemezsin o fotografta neler gizli, herkesin uyumu yaşadığı lişiksi sorunu derdi kendine göre..
Merak etme, daha önce böyle bir dönem geçirdinmi bilmiyorum ama en derin acılar bile bir gün geliyor ve son buluyor. Bu kdr mıydı diyorsun, bazen o kdr çabuk değişiyorki herşey..
Ben hayatımı yaşadığım mucizeleri anlatsam, mutluluktan ağlarsın, ama öyle sıkıntıları atlattımki ben bile kendime şaşırıyorum
Herşeye rağmen dimdik dur ve beynini yorma, ayrıntıları düşünme sadece kendini oyala
Şu an acı çekmen kdr dogal bişey yok, ama emin ol bitecek. Ve ardına büyük bir armağan ile gelecek.
Gerisini boşver, öyle bir eşin olurki omzunda uyumak sana dünyalara bedeldir. Rabbim güç kuvvet versin, huzur versin yüreğini toplasın..
İnşallah teşekkür ederim. Dua da ederim hiç merak etme:) Hakkında hayırlısı olsun inşallah. Bak demedi deme yıllar sonra bunlara kahkahalarla güleceksin ve herşey mükemmel olacak hayatında.. İçini serin tutmaya çalış. Sana son tavsiyem bu günleri evde geçirme. Nerdesin bilmiyorum ama İstanbul da hava müthiş. Çık dolaş sevdiğin şeyleri yap. Kendine zaman ayır. Düşündükçe işin içinden çıkamazsın çünkü.
Merhabalar,
Eski konularimdan bilenler bilir. 9 ay once evlendim fakat 3 aydir baba evindeyim. Bosanmak uzereyiz esimle.
Ayriligimiz bircok sebebe dayaniyor, iclerinden biri de vajinismus.
Yasadigim trajedi ve sanssizligi kabullenmis, olanlari Allah'a havale etmis, umudunu yitirmemis, kendini toparlamaya calisan bir kadindim. Birkac dakika oncesine kadar...
Birkac dakika once sosyal paylasim sitelerinden birinde universiteden sinif arkadasim olan bir kizin esiyle cekilmis tatil fotografini gordum. Mutluluktan ucuyor gibiydiler. Kizin karni burnunda... Insanlar tebrik yorumlari yapmislar. 2 ay sonra bebekleri oluyormus.
Bu arkadasla hemen hemen ayni tarihlerde evlendik.
Universitede de birbirimizden pek hoslanmazdik.
Simdi ben bosanirken, o anne olmak icin kocasiyla birlikte gun sayiyor.
Ustelik epeydir duzenli ve iyi bir isi var. Esiyle feci uyumlular. Her hafta sonu mutlaka bir yerlere gidip gezip tozan bir cift.
Bense mezun olali 2 sene olmasina ragmen hala bir is bulamamis, evliligini yurutememis, esiyle ayni evin icinde gecirdigi 6 ay boyunca toplam 2 kere sinemaya gidebilmis, onda da film seciminden seans saatine kadar her konuda esiyle uyusmazlik yasamis, 6 ay evin icinde yalnizlari oynamis, her gece vajinismus sancilari cekmis, fedakarlik yaptikca ezilmis, ozguvenini yitirmis, hayattan kopmaya baslamis, 28 yasina gelmis ama hala eline bir sey gecmemis bir zavalliyim.
Evet, fotografi gordukten ve arkadasin hamile oldugunu ogrendikten sonra baskin olarak boyle tanimliyorum kendimi.
Normalde dusmanimin bile evliligini kiskanmam, huzuru icin dua ederim. Cunku bu hayattaki en muhim seyin aile oldugunu bilirim.
Bu arkadasim icin de kesinlikle kotu bir sey gecirmedim aklimdan. Bebegini hayirla ve sag salim kucagina almasi icin dua dahi ettim.
Lakin 3 aydir asmaya calistigim acim sanki basa sardi. Vajinismus olmasam ben de o cok istedigim annelik duygusunu yasamak uzere olabilirdim simdi.
Fakat artik bunu kim bilir ne zaman yasayacagim...
Hayata gec kalmaktan cok yoruldum. Standart mutluluklar, huzurlar istedim hep. Gozum yukseklerde olmadi hic. Ama yasadiklarim kotuye gittikce cikmaza giriyorum. Rabb'ime guvenim sonsuz. Fakat ben aciz bir kulum nihayetinde. O'nun -varsa- benim icin hazirladigi guzelliklere oyle ihtiyacim var ki...
Bunlari buraya yazdim cunku hem icimi bosaltmak istedim, hem de bana umut asilayan seyler soyleyecek, beni yureklendirecek, kendimden vazgecmeme engel olacak birilerine ihtiyacim oldugunu hissettim.
Arkadasimi kiskanmadim, ona cok imrendim.
Ve kendime acidim.
Cok canim yaniyor...
Bana Allah yeter...
Yazdiklarinizi okurken hakim olamadim goz yaslarima. Umut etmesi dahi guzel seylere inanmam icin yazilmis gibi cumleleriniz.
Bana dua edin n'olur.
Rabb'im bu sıkıntılı sureci kolay atlatmamda yardim etsin bana ve odulumu de almami nasip etsin tez zamanda.
Dua edin ki daha kolay kabul olsun.
Allah razi olsun.
Bana Allah yeter...
Ben de yardim aliyorum ama psikologum bosanmanin gerceklesmesini bekliyor hayatima buyuk dokunuslar yapmak icin.
Yapabilir mi bilemiyorum tabii.
Dilerim bu gunler cabuk gecer.
Verdiginiz ornekler umut isigi oluyor bana.
Dualarinizi eksik etmeyin.
Allah razi olsun.
Bana Allah yeter...
Niçin onlar uyumlu biz uyumsusuz diosun ?
Bence herkonuda hemfikir olmak çok sıkıcı "eş" denilen şey aynı olmak demek değil birbirinin eksik yanlarını tamamlamak doldurmak olmalı . Kendinden aynı bitsen daha evde istemezdin emin ol sıkılırdın !!!
Evliliğin 1. Yılı çok önemli o 1 yılda çıkan huzursuzluklar alınganlıklar belkide 10 yılda olmaz
10küsür yıl birliktelikten sonra evlendim İnan sudan çıkmış balığa döndüm eşimi tanıamadım kendimi tanıamadım kaç kere ben gidiyorum bitti bu evlilik dedim yollardan döndürdü beni yabancı biriyle aynı evdeymiş gibiydim.
1 yıl bitti sorunlar çeyreğe düştü daha sabırlıyızz si ebilirim
Vajinismusa gelince tedavisi var birlikte aşıcaksınız 6 ayda boşanılır mı hiç bence sorununuz sadece birlikte olamamalar değil BIR olamamak!!!
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?