- Konu Sahibi PrincesaDeLosCielos
- #1
Günaydın herkese.
Kaç gündür atamıyorum içimden bu sıkıntıyı. Aklımdaki olumsuz düşüncelerden sıyrılamıyorum. Buraya yazıp biraz olsun rahatlamak istedim.
Daha önce de birkaç tane konu açmıştım okulumla ilgili. Kısaca anlatayım tekrardan. Üniversiteyi 2. yılımda kazanmıştım. İstemediğim, sevemediğim bir bölüm olduğu için 1 yıl okuduktan sonra okulumu bıraktım. Sınava tekrardan hazırlanıyorum.
Tam 1 ay kaldı YGS'ye. Tüm umutlarım teker teker yok olmaya başladı. İnanamayacağınız kadar stresliyim. Düşündüğüm tek şey 'Sınav'. İstediğim olmayacak, iyi bir puan yapamayacağım diye o kadar çok korkuyorum ki. Hiç çalışmadım mı? Çalıştım. Ama nedense kendimi yetersiz görüyorum. Evde kaldığım süre boyunca sürekli hasta oldum, rahatsızlandım. Hepsi psikolojikti belki de bilmiyorum. Hiç grip olmayan ben bu sene içerisinde o kadar çok grip oldum ki. Şimdi de gribim. Bir günüm iyiyse 10 günüm kötü. Başım döndü belli bir süre. Geçmek bilmedi. Tam geçti derken grip oldum. İyileştim başım dönmeye başladı. O geçti yine grip oldum. İyileştim dedim. Kulağımda çınlamalar, uğuldamalar... Evimizden başka herhangi bir yerde olduğumda her şey gayet normal. Kendimi çok iyi hissediyorum. Eve girdiğim anda bir yorgunluk, halsizlik, hastalık. 7 aydır sınava hazırlanıyorsam abartısız 4 ayım hep hasta olarak geçmiştir. Hal böyle olunca kendimi yetersiz hisseder oldum. Korkuyorum. Doktordan randevu aldık. Annemle cuma günü doktora gideceğiz. Kulağımda bir problem olduğunu düşünüyorum.:26:Önceden Türkçe'den ful ya da fule yakın yapan ben o kadar çok hata yapar oldum ki. Konularımı tekrar etmeye başladım. Tarih kitabını önüme alınca stres oluyorum, heyecanlanıyorum. Çalışmazsam asla rahat edemiyorum ama çalışınca da çok kötü bir şekilde heyecanlanıyorum, paniğe kapılıyorum. 20 yaşındayım. Okulumu bırakmaya nasıl karar verdim bilmiyorum ben de. Olmazsa dünyanın sonu değil biliyorum ama bir seneyi daha sınava hazırlanarak geçirmeyi göze alamıyorum. Hep seneye okula gideceğimi düşünerek motive ettim kendimi. Seneye okula başladığım takdirde mezun olduğumda 25 yaşımda olacağım. Eğer ki bir senem daha evde geçerse 26 yaşımda mezun olurum. Bana 25 bile çok gelirken 26'ya nasıl alıştırırım kendimi? Yazık değil mi kaybettiğim onca yılıma? Her şeye geç kalmışım gibi hissediyorum zaten. Evde çok şükür sıkıntımız yok. Ailemle aram çok iyi ama benim iç dünyam karmakarışık, kapkaranlık. Stresten ölecek gibi hissediyorum kendimi. Ne yapacağım, nasıl rahatlayacağım bilmiyorum ama günlerdir çok kötü durumdayım.
Kaç gündür atamıyorum içimden bu sıkıntıyı. Aklımdaki olumsuz düşüncelerden sıyrılamıyorum. Buraya yazıp biraz olsun rahatlamak istedim.
Daha önce de birkaç tane konu açmıştım okulumla ilgili. Kısaca anlatayım tekrardan. Üniversiteyi 2. yılımda kazanmıştım. İstemediğim, sevemediğim bir bölüm olduğu için 1 yıl okuduktan sonra okulumu bıraktım. Sınava tekrardan hazırlanıyorum.
Tam 1 ay kaldı YGS'ye. Tüm umutlarım teker teker yok olmaya başladı. İnanamayacağınız kadar stresliyim. Düşündüğüm tek şey 'Sınav'. İstediğim olmayacak, iyi bir puan yapamayacağım diye o kadar çok korkuyorum ki. Hiç çalışmadım mı? Çalıştım. Ama nedense kendimi yetersiz görüyorum. Evde kaldığım süre boyunca sürekli hasta oldum, rahatsızlandım. Hepsi psikolojikti belki de bilmiyorum. Hiç grip olmayan ben bu sene içerisinde o kadar çok grip oldum ki. Şimdi de gribim. Bir günüm iyiyse 10 günüm kötü. Başım döndü belli bir süre. Geçmek bilmedi. Tam geçti derken grip oldum. İyileştim başım dönmeye başladı. O geçti yine grip oldum. İyileştim dedim. Kulağımda çınlamalar, uğuldamalar... Evimizden başka herhangi bir yerde olduğumda her şey gayet normal. Kendimi çok iyi hissediyorum. Eve girdiğim anda bir yorgunluk, halsizlik, hastalık. 7 aydır sınava hazırlanıyorsam abartısız 4 ayım hep hasta olarak geçmiştir. Hal böyle olunca kendimi yetersiz hisseder oldum. Korkuyorum. Doktordan randevu aldık. Annemle cuma günü doktora gideceğiz. Kulağımda bir problem olduğunu düşünüyorum.:26:Önceden Türkçe'den ful ya da fule yakın yapan ben o kadar çok hata yapar oldum ki. Konularımı tekrar etmeye başladım. Tarih kitabını önüme alınca stres oluyorum, heyecanlanıyorum. Çalışmazsam asla rahat edemiyorum ama çalışınca da çok kötü bir şekilde heyecanlanıyorum, paniğe kapılıyorum. 20 yaşındayım. Okulumu bırakmaya nasıl karar verdim bilmiyorum ben de. Olmazsa dünyanın sonu değil biliyorum ama bir seneyi daha sınava hazırlanarak geçirmeyi göze alamıyorum. Hep seneye okula gideceğimi düşünerek motive ettim kendimi. Seneye okula başladığım takdirde mezun olduğumda 25 yaşımda olacağım. Eğer ki bir senem daha evde geçerse 26 yaşımda mezun olurum. Bana 25 bile çok gelirken 26'ya nasıl alıştırırım kendimi? Yazık değil mi kaybettiğim onca yılıma? Her şeye geç kalmışım gibi hissediyorum zaten. Evde çok şükür sıkıntımız yok. Ailemle aram çok iyi ama benim iç dünyam karmakarışık, kapkaranlık. Stresten ölecek gibi hissediyorum kendimi. Ne yapacağım, nasıl rahatlayacağım bilmiyorum ama günlerdir çok kötü durumdayım.
Son düzenleyen: Moderatör:
1 ay boyunca sürekli baş dönmesi oldu bende. Geçti dedim yine başladı ve 1 ay kadar daha devam etti. Sonra kulak çınlaması başladı. Yaklaşık 20 gündür geçmek bilmedi. Ben de psikolojik olacağını düşünüyorum ama korktum da biraz. O yüzden doktora gitmeye karar verdim. İlk önce KBB'ya gideceğiz. Eğer problem yoksa ve doktor başka bölüme yönlendirme ihtiyacı duymazsa psikolojik olduğuna ben de kesinlikle kanaat getireceğim. Rahatsızlığım olmadığı ve kendimi iyi hissettiğim sürece çalışıyorum. Elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Ben de Allah'a sığındım. Vardır muhakkak bir bildiği. Hakkımızda hayırlısını versin İnşAllah.
Erkek kardeşinizi tebrik ederim. Azmin elinden hiçbir şey kurtulamaz. Ben de Hukuk bölümünü düşünür oldum. Zaten lise yıllarımdan beri aklımı karıştıran bir bölüm oldu ama benim hukuk kazanmam tek kelimeyle 'İmkansız'. Hukuk için bir senemi daha feda etmem gerekir. Ailemi de üzmek istemiyorum artık. Arkadaşlarımın hepsi okuyor. Beni evde gördükçe onlar da çok üzülüyor. Allah yardım etsin hepimize.
Benim de eski sınıfımda 50 kişiysek 35'i 2., 3. senesinde gelmiş insanlardı. Bilmiyorum ya. Benim çok yakın arkadaşlarım seneye mezun olacak. Komik geliyor bana onlar mezunken benim okula gidiyor olmam.:26: Sanırım saçmalıyorum.
