Arkadaşlar hepinize merhaba işe önce kendimi tanıtarak başlayayım size hikayemi anlatacağım ve bir akıl isteyeceğim çünkü tarafsız bir göze ihtiyacım var. Ben 28 yaşında meslek sahibi bekar bir kadınım bundan 4 yıl önce bir adama aşık oldum. Çalıştığım yerde patronumun kuzeniydi 2 yıl boyunca devam eden bir ilişkimiz oldu fakat karşımdaki adama çok aşık olduğum için bir çok şeyi görmezden geldim kendisinin öfke problemi olan çok aşırı kıskanç hatta paranoyak birisiydi. Aslında bir çok problem vardı fakat genel ekseriyette bütün sorunlar buna bağlanıyordu 2 sene boyunca çok yıprandım çok şeyi tolere ettim fakat artık yaptıkları, saygısızlıkları, aşağılamaları, bana olan güvensizliği canıma tak etti en sonunda ailemden birine saygısızlık yapınca son noktam oldu onu terk ettim. O sırada duygusal olarak çökkün olmam iş hayatımı etkiledi işten ayrıldım çok zor günler geçirdim. Ailem belli bir yaşa geldiğim için evlenmemi istiyordu ( benim yaşadığım yerde böyle şeylere çok önem verilir) neyse ailem biriyle tanışmam için bana çok ısrar edince bende tanımaktan zarar gelmez diye onu tanıdım işler tam ciddiye binecekken onu sevmediğimi anladım ve dürüstçe ayrıldım. Biraz zaman geçtikten sonra sürekli aklıma ilk önce bahsettiğim adam geliyordu, bizimki çok keskin bir ayrılık olmuştu ve onu çok sevdiğim için bir türlü unutamıyordum hep bir şekilde kendimi onda buluyordum bir gün cesaretim toplayıp sana an mesaj attım her neyse konuştuk karşımda çöm pişman bir adam vardı. Bana ilişkimizde ki bütün sorunların benden kaynaklıydı senin hiç bir suçun yoktu ve sen çok haklıydın gitmekte dedi bunlar 4 ay önce oldu bu arada fakar ben ona tekrar yaklaştıkça aynı şeyler olmaya başladı sürekli hesap sormaya, aşağılayıcı ve kırıcı konuşmaya devam etti biz 2 sene boyunca ayrı kaldığımızda hayatıma birinin girmesini kabullenemedi ve sürekli bunu yüzüme vurdu hata o kadar izler gitti ki ona ihanet ettiğimi falan ima etti. Sen nasıl bana bunu yaparsın diye her gece içip içip beni arayıp hesap sormaya başladı baktım bu işin önünü alamıyorum ilişkimizi keselim ben artık buna katlanamam beni bu kadar hırpalamaya hakkın yok beni bu duruma sen getirdin diyerek ondan vazgeçtiğimi belli ettim. Bu aşamaya gelmeden önce 4 ay boyunca hep onu çok sevdiğimi hayatta bir tek ona aşık olduğumu hep anlattım tabi. Her neyse bunu söylemem onu daha da hırçınlaştırdı ve daha saldırgan olmaya başladı ben de artık aramalarına cevap vermemeye başladım çünkü biliyorum beni daha fazla inicitecek. Bu arada arkadaş ortamında beni uzun süredir beğendiğini öğrendiğim biri oldu şu an arkadaşız ama onun bana uzun süredir ilgisi varmış. Bu söylediğimi yadırgamayın lütfen ama kendisinin bir elinin parmaklarından 3 tanesi eksik çocukken bir kaza geçirmiş. Bunun dışında hayat görüşü olarak çok beğendiğim biri. Çok akıllı ve Zeki bulurum kendisini ve bir çok konuda çok iyi anlaşıyoruz. Hatta hayallerimiz ve zevklerimiz o kadar aynı ki bazen şaşırıyorum. Kendisi saygın bir avukat ailesi de öyle. Ben ona hiç o gözle bakmadığım için ellerinin durumu hakkında ne düşüneceğimi bilemedim. Normalde öyle tipe önem veren biri değilim ama sonuçta evlilik yaşındayım ve karşımdaki kişiyle bir yola girersem ciddi adımlar atılır. Ve bu sık karşılaşılan bir durum olmadığından ilk başta yadırgayabiliyor insan. Sizce bu durumu nasıl değerlendirmeliyim ? Siz olsanız ne yaparsınız ? Kafam oldukça karışık. Sizce bu durum önemli mi ? Karşımdaki insanı kırmak da istemem
Çünkü onunla yaşanılan çok daha fazla şey var mecburen ona daha fazla yer vermek durumunda kaldım durumumu anlatmak için. Eski ilişkimin bir oluru yok kafamda bitti nedenlerini yazdım bu sebeple uzun uzun anlattım. Onu affetmeyeceğim. Diğer kişi karakter olarak çok beğendiğim biri sadece anlattığım durumlardan dolayı kararsızlık yaşıyorum ve insanlara soruyorum benim yerinde olsanız be yaparsınız diyeEski ilişkilerinizi bir sayfa , yeni görüştüğünüz insanı bir kaç satır anlatmışsınız.
Aklınızda başkası varsa , ona karşı beslediğiniz hislerden arınana kadar kimsenin zamanını harcamayın , boş umutlar vermeyin.
Bunu yaptım. Onu affetmeyeceğim ona da söyledim beni arama dedim. Şu an böyle bir durumda siz olsanız ne yapardınız diye sormak istedimÖnce o sorunlu ilişkinizden tekrar dönmemek üzere kurtulmanızı tavsiye ederim.
Öyle fakat empati kurmanızı rica ediyorum siz olsanız ne yapardınızDünya bir gaz ve toz bulutuydu kısmını atlamışsınız...
Bizim yorum yapabileceğimiz bir konu değil bu. Sizin için sorun mu değil mi siz karar vereceksiniz.
İlk beyefendiyi hala tam olarak kalbinizden söküp atabildiğinizi zannetmiyorum. O yüzden bu avukat bey ile de iş ciddiye binince onu da yarı yolda bırakıp gitmeyeceğinizin garantisi yok.Arkadaşlar hepinize merhaba işe önce kendimi tanıtarak başlayayım size hikayemi anlatacağım ve bir akıl isteyeceğim çünkü tarafsız bir göze ihtiyacım var. Ben 28 yaşında meslek sahibi bekar bir kadınım bundan 4 yıl önce bir adama aşık oldum. Çalıştığım yerde patronumun kuzeniydi 2 yıl boyunca devam eden bir ilişkimiz oldu fakat karşımdaki adama çok aşık olduğum için bir çok şeyi görmezden geldim kendisinin öfke problemi olan çok aşırı kıskanç hatta paranoyak birisiydi. Aslında bir çok problem vardı fakat genel ekseriyette bütün sorunlar buna bağlanıyordu 2 sene boyunca çok yıprandım çok şeyi tolere ettim fakat artık yaptıkları, saygısızlıkları, aşağılamaları, bana olan güvensizliği canıma tak etti en sonunda ailemden birine saygısızlık yapınca son noktam oldu onu terk ettim. O sırada duygusal olarak çökkün olmam iş hayatımı etkiledi işten ayrıldım çok zor günler geçirdim. Ailem belli bir yaşa geldiğim için evlenmemi istiyordu ( benim yaşadığım yerde böyle şeylere çok önem verilir) neyse ailem biriyle tanışmam için bana çok ısrar edince bende tanımaktan zarar gelmez diye onu tanıdım işler tam ciddiye binecekken onu sevmediğimi anladım ve dürüstçe ayrıldım. Biraz zaman geçtikten sonra sürekli aklıma ilk önce bahsettiğim adam geliyordu, bizimki çok keskin bir ayrılık olmuştu ve onu çok sevdiğim için bir türlü unutamıyordum hep bir şekilde kendimi onda buluyordum bir gün cesaretim toplayıp ona bir mesaj attım her neyse konuştuk karşımda çok pişman bir adam vardı. Bana ilişkimizde ki bütün sorunların benden kaynaklıydı senin hiç bir suçun yoktu ve sen çok haklıydın gitmekte dedi. Ve telefonun çalındığını nurmaramı kaybettiğini instangramdan ulaşmaya çalıştığını söyledi. Benden geribildirim alamadığı için çok kızgın olduğumu düşünmüş. Bende benden çok çabuk vazgeçti diye ona daha çok kızmıştım. Netice ben ondan bir çok şeye rağmen vazgeçmemiştim. Bütün bunlar 4 ay önce oldu bu arada fakat ben ona tekrar yaklaştıkça aynı şeyler olmaya başladı sürekli hesap sormaya, aşağılayıcı ve kırıcı konuşmaya devam etti biz 2 sene boyunca ayrı kaldığımızda hayatıma birinin girmesini ve neredeyse nişanlanacak olmamı kabullenemedi ve sürekli bunu yüzüme vurdu hata o kadar ileri gitti ki ona ihanet ettiğimi falan söyledi. Sen nasıl bana bunu yaparsın diye her gece içip içip beni arayıp hesap sormaya başladı baktım bu işin önünü alamıyorum ilişkimizi keselim ben artık buna katlanamam beni bu kadar hırpalamaya hakkın yok ve beni bu duruma sen getirdin diyerek ondan vazgeçtiğimi belli ettim. Tabi bu aşamaya gelmeden önce 4 ay boyunca hep onu çok sevdiğimi hayatta bir tek ona aşık olduğumu hep anlattım. Neden geri geldiğimi, neler yaşadığımı olduğu gibi dürüstçe hep anlattım. Her neyse ondan vazgeçtiğimi söylemem onu daha da hırçınlaştırdı ve daha saldırgan olmaya başladı ben de artık aramalarına cevap vermemeye başladım çünkü biliyorum beni daha fazla inicitecek. Küfür etmeye falan başladı çünkü ben de saygısızlık etmek istemiyorum.
Bu arada arkadaş ortamında beni uzun süredir beğendiğini öğrendiğim biri oldu şu an arkadaşız ama onun bana uzun süredir ilgisi varmış. Bu söylediğimi yadırgamayın lütfen ama kendisinin bir elinin parmaklarından 3 tanesi eksik çocukken bir kaza geçirmiş bunun dışında hayat görüşü olarak çok beğendiğim biri. Çok akıllı ve Zeki bulurum kendisini ve bir çok konuda çok iyi anlaşıyoruz. Hatta hayallerimiz ve zevklerimiz o kadar aynı ki bazen şaşırıyorum. Kendisi saygın bir avukat ailesi de öyle. Ben ona hiç o gözle bakmadığım için ellerinin durumu hakkında ne düşüneceğimi bilemedim. Normalde öyle tipe önem veren biri değilim ama sonuçta evlilik yaşındayım ve karşımdaki kişiyle bir yola girersem ciddi adımlar atılır. Ve bu sık karşılaşılan bir durum olmadığından ilk başta yadırgayabiliyor insan. Sizce bu durumu nasıl değerlendirmeliyim ? Siz olsanız ne yaparsınız ? Sizin için bu durum önemli olur muydu ? Yoksa bir şans verir miydiniz ?
Hayır şunu anlatmaya çalışıyorum belli bir yaştan sora laylaylom ilişki yaşamıyor insan iş oraya varıyor karşımdaki insanlar bana aile kurmak istediklerini söylüyor. Emin olun bu dediğinizi yaşayacak olan son kişi benim. Evlenmek için evlenmem zira bununla ilgili bir çok proje yapmış. Çocuk gelinlerle ilgili tez yazmış bir psikoloğum ben. Kadın derneklerinde gönüllü olarak hizmet vermiş ve hala veren ayrıca kadınların kendi inisiyatifleri alması konusunda bir çok yerde seminerler vermiş biriyim. Sizin anladığınız yer daha farklı. Birkaç cümleden böyle bir sonuca varmamalısınız bence. Ben sadece insanların empati kurmasını rica ediyorum çünkü objektif bir bakış açısına ihtiyacım var bilmem anlatabildim miEvlilik yaşındayım aşağı, evlilik yaşındayım yukarı diye olmayacak işlere kalkışıyorsunuz. Evleneyim de bir an önce kafasıyla sevmediğiniz, adam, çıkıp giden adam derken bilmiyorum yani sırada ne varmadem evlilik yaşındasın konu sahibesi sevmediğin birini daha bul evlen ne diyeyim
Çünkü onunla yaşanılan çok daha fazla şey var mecburen ona daha fazla yer vermek durumunda kaldım durumumu anlatmak için. Eski ilişkimin bir oluru yok kafamda bitti nedenlerini yazdım bu sebeple uzun uzun anlattım. Onu affetmeyeceğim. Diğer kişi karakter olarak çok beğendiğim biri sadece anlattığım durumlardan dolayı kararsızlık yaşıyorum ve insanlara soruyorum benim yerinde olsanız be yaparsınız diye
Hayır hiç o gözle bakmadım diyorum bir anda bu durumu öğrenmek kafamı karıştırdı. Şans vermemek değil sorun. Kimseyi üzmek istemem. Bu her gün karşılaştığım bir şey değil ki acaba diyor insanCok yazik
Size birsuru sey yapan birine ikinci sansi veriyorsunuz
Ama parmaklari sorun olur diye bir adama bir sans veremiyorsunuz
Sormaniz gereken tek soru su
Birinciyi unutamadiginiz icin avukata bir sans vermek icin kendinizimi zorluyorsunuz ?
Hayır şunu anlatmaya çalışıyorum belli bir yaştan sora laylaylom ilişki yaşamıyor insan iş oraya varıyor karşımdaki insanlar bana aile kurmak istediklerini söylüyor. Emin olun bu dediğinizi yaşayacak olan son kişi benim. Evlenmek için evlenmem zira bununla ilgili bir çok proje yapmış. Çocuk gelinlerle ilgili tez yazmış bir psikoloğum ben. Kadın derneklerinde gönüllü olarak hizmet vermiş ve hala veren ayrıca kadınların kendi inisiyatifleri alması konusunda bir çok yerde seminerler vermiş biriyim. Sizin anladığınız yer daha farklı. Birkaç cümleden böyle bir sonuca varmamalısınız bence. Ben sadece insanların empati kurmasını rica ediyorum çünkü objektif bir bakış açısına ihtiyacım var bilmem anlatabildim mi
Gerçekten yargılamadan fikrinizi belirttiğiniz için teşekkür ederim. İnsanlar adeta yargılamaya gelmiş. Her insanın ruhunun bazı karanlık tarafları vardır dünyanın en bilge insanı olsa bile. Ama insanlar sanki kendilerinin hiç noksan tarafı yokmuş gibi davranıyorlar ve bu çok saçmaAdamcağızın parmaklarının eksik olması sorun değil, senin ilişki yaşamaya hazır olmaman sorun. Diğerini aklından tamamen çıkartmadan yeni bir ilişkiye başlama. Diğer türlü karşındaki insan ağzıyla kuş tutsa bunu görmeyeceksin veya tamam bu iyi bir insan anlaşıyoruz deyip evlilik yoluna girecek ve belki de evleneceksin ama...
Bir aşkın enkazı yüreğinde hala ağırlık yaparken başka biri kalbine taht kuramaz.
İyisi mi enkazı kaldır, kalbine ve ruhuna izin ver.Sonrasında zaten içine sinen biri çıkar karşına.
Bu adamın parmağı falan eksik değilmiş ama sizi duygusal olarak iki kez çökertmiş. Hadi diyelim ayrılmadınız, kaza geçirdi parmakları koptu. Aşık olduğunuz adamı terk mi edecektiniz parmakları eksildi diye? Adam size neler yapmış, ailenize kadar götürmüş saygısızlığı. Aşağılama saygısızlık hakaret güvensizlik var ama parmakları eksik değilmiş ki tekrar koşmuşsunuz nolur tekrar başlayalım diye.karşımdaki adama çok aşık olduğum için bir çok şeyi görmezden geldim kendisinin öfke problemi olan çok aşırı kıskanç hatta paranoyak birisiydi
Ne alakası var ? Doktor hasta olup başka doktora gitmez mi ? Her insanın zaman zaman ruhu karanlığa düşebilir, empati bekleyebilir ve objektif bir bakış açısı isteyebilir. Bu yaklaşımınız açıkçası bana çok sığ geldi. Ama merak ediyorsanız söyleyeyim çok başarlıyımdır ben işimde. Çünkü profesyonellik başka bir şeydir ben o terapi koltuğuna oturduğumda sadece danışmanlarımla ilgilenirim. Ve yıllar sonra bile bana mesaj atan hayatımı değiştirdiniz diyen onlarca danışanım olmuştur. Yani bir psikoğa akıl vermek tahmin ettiğiniz gibi bir şey değilUmarım danışanlarınız yoktur. Kk da bir psikoloğa akıl vermediğimiz kalmıştı , o da oldu.