- 16 Ekim 2015
- 2.860
- 2.429
- 43
-
- Konu Sahibi mermaid2608
- #781
Siz okuduğunuzu anlamıyor musunuz. Ne anneanne dedesi .çocuk 5 dk durmuyor bir yerde.Zaten çocuk dursa biz bu halde mi oluruz.biz aylardır ben ve eşim olmadan 3.kisinin yanında dursun diye uğraşıyoruz.Tatili birakin hasta olsak ,zehirlensek ne yapacağız diye düşünüyorum.Hayır öyle bir cümle olamaz bence sizin çift terapistine gitmesi lazım . Karı koca ve 1 2 günlüğüne eşinle tatile çıkın annenne dede bakabilir yavrunuza
Bu icinde bulunduğumuz çaresizliği anlatmak için kurulan bir cümle.
Haftaya perşembe için online bir terapi aldım.Ne yazık ki benim memleketime 15 saat ,esiminkine 10 saat uzaklıktayız,. Yani evde kalmıyoruz aslında hiçbir tatilde.Esimin ailesi 80 yaşına yakın ve sadece biz gidebiliyoruz. Tatilin 1 ay kadarını orada geçiriyoruz. Yıl içinde anne ve babasını gördüğü süre o.Diger sürede de benim memleketime gidiyoruz. Ben de özlüyorum. Bir de benim memleketim buyuksehir. İmkanları fazla. Oradan araştırdım zaten duyu bütünleme olayını.Istersrnzj 15 tatilde gelelim.dedim gerek yom dedi bayan.Once online ödev verecekmiş. Bir iki seans çocuğu ev içinde online gözlemleyecek. Hatta videolar isteyecek. Bana çok mantıklı geldi.Cunku daha önce gittiğimiz terapioerde çocuk kendi gibi olmuyor ki.Ortam yabancı. Yaz tatilinde yüzyuze görüşmek isterim dedi.Mantikli geldi sankiGünaydın.
Yaşadığınız yerdeki uzmanlar çare bulamamış maalesef.
Madem her ikiniz de eğitimcisiniz. Bize göre çok uzun tatilleriniz var duyduğum kadarıyla. Şu ara tatil mi olur sömestir tatili mi olur hemen o döneme denk gelecek iyi bir psikolog, psikiyatrist bulun çocuk üzerine. İstanbul,Ankara,İzmir’de bilmiyorum nerede iyisi varsa yani. Mutlaka bir çözümü vardır. Derdi veren Rabbim dermanını da verir inşallah.
Daha önce de söyledim mutlaka eş terapisi de almanız gerekir diye düşünüyorum. Uzman değilim de siz biz iyiydik deseniz de maalesef o hayata alıştığınız ya da alışmak zorunda olduğunuz için iyi olduğunuzu sanıyorsunuz.
Çok üzgünüm yanlış anlamayın da maddi problemi olmayan bir çift tatile gitmiyorsa neden evli kalır ki? Hele ki kadın bunu çok istiyorsa, adam inatla kabul etmiyorsa. Neden evliliğe devam edilir ki?
Bunun cevabı sadece sizde…
Bazen işte insanlar yazmış olmak için yazıyor.Biz 5 aylık çocuğu ( ilk o Zamanlar başlamıştı ) karşımıza aldık.5 aylıkken çocuk zaten yetişkin gibiydi.Dedik ki bak sen böyle ağlıyorsun,ilerde de ağlayacak gibisin ağzını burnunu kırarız. Tabii zaman içinde hep hatırlattık kendisine. Allah askina bi yazdığınıza dönüp bakın.Cocuga off bile demiyorum ben.Gecen bi sey için evde off dedim.bana mi dedin diye geldi yanıma.Sesimi bile yükseltmiyorum.Cocuk anlamasın diye zona çıkardım kendimi sıkmaktanBenim annem de benimle ilgili böyle düşünse bende kusana kadar ağlarım. Yaşım 35 ben kaldıramam mesela.
Tabii ki uzman daha iyi bilir.Haftaya perşembe için online bir terapi aldım.Ne yazık ki benim memleketime 15 saat ,esiminkine 10 saat uzaklıktayız,. Yani evde kalmıyoruz aslında hiçbir tatilde.Esimin ailesi 80 yaşına yakın ve sadece biz gidebiliyoruz. Tatilin 1 ay kadarını orada geçiriyoruz. Yıl içinde anne ve babasını gördüğü süre o.Diger sürede de benim memleketime gidiyoruz. Ben de özlüyorum. Bir de benim memleketim buyuksehir. İmkanları fazla. Oradan araştırdım zaten duyu bütünleme olayını.Istersrnzj 15 tatilde gelelim.dedim gerek yom dedi bayan.Once online ödev verecekmiş. Bir iki seans çocuğu ev içinde online gözlemleyecek. Hatta videolar isteyecek. Bana çok mantıklı geldi.Cunku daha önce gittiğimiz terapioerde çocuk kendi gibi olmuyor ki.Ortam yabancı. Yaz tatilinde yüzyuze görüşmek isterim dedi.Mantikli geldi sanki
Ağladığı zaman hiç bir şey yapmıyoruz aslında.Neden ağlıyorsun diye kesinle sormuyorum. Normal işimize devam ediyoruz.Hatta eşimle ikimiz varsak saçmalıyoruz.Gunluk konulardan konuşuyoruz önce.Enflasyion falan.1 2 dk öyle konuşup bu defa da görmezden geldiler beni olmasın diye onun da ilgisini çekebilecek bir konuya dönüştürüyoruz. Bahçedeki tekir kedinin yavruları olmuş. Hatta ağlamayı bırakıp bazen o da bir iki kelime söylüyor ama sonrasında yine devam ediyor. Ağlaması bitince kendi soruyor ben neden ağladım.Çocuktan sonra hayat eskisi gibi olmuyor tabi, hele 2 çocukla daha zor. Bence sizin bir yardım almanız lazım. Randevu almışsınız. Umarım sorununuzu çözersiniz.
Çocuğunuz ağlayarak dikkatleri üzerine çektiğini biliyor. Okuduğum bir kitapta işte çocuğun masanın altına girip ağladığı örnekte eğer seyircisi olmazsa yani herkesin başına üşüşmediği niye ağlıyorsun demediği, normal davrandığı zaman ağlamayı kestiğini yazıyordu. Çocuk sizin zayıf noktanızı biliyor, ağlamasının sizi ne kadar korkuttuğunu, ağlamaması için uğraştığınızı, o yüzden bunu kullandığını düşünüyorum. Tabi bu sadece sizin çocuğunuz için geçerli değil bizimkiler de öyle. Ağladığı zaman sadece sarılırım, istediğini verirsem bir daha altından kalkamam.
Çok çok aminTabii ki uzman daha iyi bilir.
Allahım inşallah en yakın zamanda bir çözüm yolu gösterir.
Evlat büyütmek kolay değil.
Şu anda iyi gibi görünen evlatlarımızda hatta bizler de bile yarın başımıza ne geleceğini bilmiyoruz.
Bazen işte insanlar yazmış olmak için yazıyor.Biz 5 aylık çocuğu ( ilk o Zamanlar başlamıştı ) karşımıza aldık.5 aylıkken çocuk zaten yetişkin gibiydi.Dedik ki bak sen böyle ağlıyorsun,ilerde de ağlayacak gibisin ağzını burnunu kırarız. Tabii zaman içinde hep hatırlattık kendisine. Allah askina bi yazdığınıza dönüp bakın.Cocuga off bile demiyorum ben.Gecen bi sey için evde off dedim.bana mi dedin diye geldi yanıma.Sesimi bile yükseltmiyorum.Cocuk anlamasın diye zona çıkardım kendimi sıkmaktan
Sanırım karakter olarak aşırı derecede sabırlı birisin.Bazen işte insanlar yazmış olmak için yazıyor.Biz 5 aylık çocuğu ( ilk o Zamanlar başlamıştı ) karşımıza aldık.5 aylıkken çocuk zaten yetişkin gibiydi.Dedik ki bak sen böyle ağlıyorsun,ilerde de ağlayacak gibisin ağzını burnunu kırarız. Tabii zaman içinde hep hatırlattık kendisine. Allah askina bi yazdığınıza dönüp bakın.Cocuga off bile demiyorum ben.Gecen bi sey için evde off dedim.bana mi dedin diye geldi yanıma.Sesimi bile yükseltmiyorum.Cocuk anlamasın diye zona çıkardım kendimi sıkmaktan
Bir de şey yazmış normalde çok mutlu falan okey mutludur ama maalesef çocuklar gün içinde biriktirip saçma sapan bir şeye ağlıyorlar yani bizim için bunda ağlanacak ne var ağlamaları onlar için bir çok şeyin birleşimi ve patlama noktasıEvliliğinizin ve psikolojinizin bozulma sebebi çocuğunuz değil şunu bir kabullenseniz mi artık? Çocuk zaten sizin sağlıksız evliliğinizin üstüne geldi. Bütün ayılıkları için yok annesi böyle yok babası şöyle diye eşinize anlayışınız var ama çocuğunuza sadece çocuk olduğu için bile anlayışınız yok.
Ayrıca ben sizin dünyayı, gördüklerinizi, yaşadıklarınızı çok ilginç yorumladığınızı ve anlamsız çözüm yolları bulup saçma sapan işler yaptığınızı düşünüyorum. O yüzden burda çocuk ağladığında niye ağladığını, sizin nasıl tepki verdiğinizi yazdığınızda verdiğiniz verilerin de güvenilir olduğunu sanmıyorum. Algınız değişik çünkü. Çocuk uyumuyor diye balkonda bebek arabasıyla yürüyüş bandında uyutmuş insansınız ve dönüp ben ne yapıyorum diye sorgulamamışsınız ve yine böyle bi fecaat memlekete gitme maceranız vardı detaylarını hatırlamıyorum.
Kızım doğduğunda 5 6 ay uyanık olduğu her saniye ağladı. Aşırı gazlı bir bebekti. Bütün gün kucağımda olmasını geçtim kucağımda pozisyon bile değiştiremiyordum. Üstelik doğumum çok kötü geçmişti komplikasyon oluşmuştu ve o 5 6 ay zaten yeni iyileşiyordum. Ama bebekti işte ve bunlar sadece benim başıma gelmiyordu. Ağlıyor diye etiketleyip o yanlış algıyla mı büyütseydim çocuğumu. Sadece o ağladığı için siz gerilmiyorsunuz siz gerildiğiniz için de ağlıyor. Bunun bir kısırdöngü olduğunu anlayamıyorsunuz.
Çocukla ilgileniyorum sürekli ilgileniyorum diyip sorulduğunda onu alalım mı bunu alalım mı diye sorduğunuzu anlatıyorsunuz. İlgilenmek bu mu? Vermediğiniz sevgiyi başka şeylerle doldurmaya çalışmak mı? Şunu sorduğumda vereceğiniz cevaptan o kadar eminim ki. Beraber vakit de geçiriyoruz, etkinlik de yapıyoruz. Şuraya yazdığınız o kadar mesajda asla şöyle sarıldım böyle öptüm dediğinizi okumadım. Tamam çocuğa belki kötü davranmıyorsunuz ama sevgi de vermiyorsunuz. Çocuklar bazen sizden olmuş veya olacak durumlara bıt bıt bıt açıklama beklemez. O an onu teselli edecek tek şey onu öpmeniz olabilir. Ama siz kişilik olarak, yaşantı olarak bu tarz şeylere çok uzaksınız gibi duruyor. Sakin mesafeli falan değil donuk ve tutuk biri olduğunuz hissini alıyorum yazdıklarınızdan.
Ha çocuğunuzun anlattığınız gibi olmasının sebebi bunlar olmayabilir. Yine de bu sizin durumunuzdaki garipliği değiştirmez.
İşte bu yüzden git terapi al diyoruz. Bu kadar psikolojisi bozuk anneyi çocuk elbette hissediyordur. Ama sorun sadece başlı başına çocuk yoksa konu sahibi de evliliği de muhteşemDediklerinuz kadar hissettirdikleriniz önemli. O hissetmiyor mu sanıyorsunuz.
Bende aynı düşünüyorum, yazdım da ama cevap yok.İşte bu yüzden git terapi al diyoruz. Bu kadar psikolojisi bozuk anneyi çocuk elbette hissediyordur. Ama sorun sadece başlı başına çocuk yoksa konu sahibi de evliliği de muhteşem
Ağlama krizlerinde zaten ilk tavsiye edilen şey sarılmadir. Ancak her çocuk sarılmayla sakinleşmez. Aksine bazı çocuklar sarılmak isteyince daha da coşuyor. Bizimki zaten normalde de kendi rızası dışında dokunulmaktan hoşlanan bir çocuk değil.Gun içinde öperken önce soruyoruz seni öpebilir miyim diye yada Sana sarılmak istiyorum diyoruz.Her zaman olumlu cvp vermiyor. Bazen ben şu anda sarılmak istemiyorum diyor.Biz o sarılarak sakinlestirin kısımlarını çok denedik. Benim ve eşimin çocuktan önce bir hayatı vardı.Arada kavga ediyorduk ,bazen mutsuz olduğumuzu düşünüyorduk ama bunlar hep geçiyordu. Hayata bakış açımız daha pozitifti. Tatillere gitmedik ama benim delicesine sevdiğim sanatçının konserlerini eşim takip edip,yakın şehirlere bilet alırdı.Bu benim için mutluluktu. Akşamları yağmurda karda saatlerce yürüyüp, küçük bir yerde kahve çay içerdik mutluluktu.Ben gün içinde yaz kış çok eve girdiğimizi hatırlamıyorum ve hersyden keyif alarak yapardık.Saatlerce bisiklete binerdik. Yakın ilçelere gidip sokak hayvanlarını beslerdik.Normalde yukarıda yazdıklarım çocukla da yapılır diyeceksiniz ama normal bir çocukla.Her an yanınızda el bombası gibi neye ne zaman patlayacak belli olmayan ve patladığında sonu mutlaka kusmaya giden bir çocukla yapılmıyor. Denemedim mı.Denedik.Ama tükendik.Bir otele gidip kalamıyoruz bile çünkü mutlaka gece tutacak krizi.Otel.ayaga kalkar.Bir zaman sonra bizm de psikojimjz bitti.Inanin sabah olsun istemiyorum. Hatta çoğu gece Allahim keşke ben de çocuk da sabah olsa hiç uyanamsak diye dua ettiğimi biliyorum. Geceleri çocuk aglamasiyka uyanıyorum bir ara.Ama bakıyorum uyuyor. Ya da okulda ders anlatırken kulağıma ses geliyor kalbim çarpmaya başlıyor.Fobi oldu artık bizde .Normal bir ağlama değil. Karşı binadaki komşunun mesaj attığını biliyorum ben.Cocuk yandı mı ne oldu diye.Mahalleye her çıktığımızda neden ağlatıyorsunuz bu çocuğu.Biz ağlatmıyoruz.Anlatamiyorum ki etrafa.
Hayır asla terapi al lafına ses yok güya çok bilinçli her şeyi düşünüyor falan ama buna hiç ses çıkarmıyor. Ben artık çocuğa karşı da yanlış yaklaşımlarının olduğunu düşünüyorum. Evet belki çocukta gerçekten halledilmesi gereken bi sorun vardır ama kadında da var bence ki kendisi söylüyor psikolojim bozuldu diye.Bende aynı düşünüyorum, yazdım da ama cevap yok.
Terapi al lafını beyninde spamlamış asla dikkate almıyorNormal değil bence tepkileriniz.
Çocuk dünyanın en kolay çocuğu da olsa çoooook zor bir şey. O konserler tatiller kafana esince yürüyüşe çıkmalar zaten yalan olacaktı. İnstagram ünlülerinin hem çocuğumla ilgileniyorum hem geziyorum hem mükemmel evliliğim var yalanlarına mı kandınız çocuğu planlarken. Ama gerçekten öyle bir şey değil. Bu yaşadıklarınızı çoğumuz yaşıyoruz.
İlk 3 ay susmadan ağladı bebeğim.
Alerji teşhisi kondu bir sene diyet yaptım.
Şimdi çocuğum diyette.
Diyette olmasa da yemek yediremiyorum zaten. İştah sıfır. Akşam yorgun argın geliyorum yemek seansımız 1.5 saat sürüyor.
Büyümesi yavaş. Zayıf ve kısa.
11. Ayından beri Her ay alerji kaynaklı orta kulak iltihabı yaşıyoruz. Kulak ağrısından sabahlara kadar avaz avaz ağlıyor. Sabah kalkıp o halde işe gidiyoruz uykusuz ve hasta çocuğu bakıcıya emanet edip. İçimiz param parça oluyor. Ama hasta çocukları düşünüyorum. Hastanede tedavi görmek zorunda olanları. Çok şükür diyoruz.
Eşimle en fazla tepkimiz ağlayıp birbirimizi teselli etmek oluyor. Eşim beni uyarır böyle durumlarda sakin kal. Bu bir şey değil. Geçecek diye.
Bunları niye anlattım. Sabah olsa hiç uyanmasak normal tepki değil. Sizin destek almanız lazım.
O mahalle baskısı bize de oluyor. Gel sen bak bi gece de geç :)
Terapi böyle birşey değil değil değil. Sorunu çözmekten öte sizin yaklaşımınızı bakış açınızı değiştirecek. Ayrıca var parktaki baktı ziş çaldı market kapısı açıktı ama bizden önce biri girdi daha bir sürü ıvır zıvır için böyle ağlayan birçok çocuk var. Siz sadece çevrenizdeki iyi örneklere odaklısınızAnlatamadığım şu.ben gergin değilim, ben sadece mutsuzum. Terapiste bu olaydan dolayı mutsuzum diye gittiğimde ne olacak, önce mutsuz eden sorunu çözelim diyecek.Yani çocuğun yabancı fobisini ve ağlamayı. Zaten burada yazanlar gibi çocuktur bu ağlar olsa neden mutsuz olayım. Çevremde aynı yaş grubu birden fazla çocuk var.Onlari da görüyorum.Benim cocugumda kesinle bir sikinti var.buna adim gibi eminim.Hadi ağlamaları da normal sayayım. Parktaki çocuk bana baktı diye saatlerce ağlayan başka bir çocuk yok.Ben hangi psikiyatrist psikolog kime gidersem gideyim kızım parktaki çocuk bana bakti diye ortalığı yıktığı sürece hiç bir anlamı olmayacak.
Ayrıca baya da gerginsiniz. Katil olurduk sabah olsa uyanmasak gibi zırvalar gerginlikten söylenir mutsuzluktan değil hoş terapi sadece gerginlikten alınmaz yaAnlatamadığım şu.ben gergin değilim, ben sadece mutsuzum. Terapiste bu olaydan dolayı mutsuzum diye gittiğimde ne olacak, önce mutsuz eden sorunu çözelim diyecek.Yani çocuğun yabancı fobisini ve ağlamayı. Zaten burada yazanlar gibi çocuktur bu ağlar olsa neden mutsuz olayım. Çevremde aynı yaş grubu birden fazla çocuk var.Onlari da görüyorum.Benim cocugumda kesinle bir sikinti var.buna adim gibi eminim.Hadi ağlamaları da normal sayayım. Parktaki çocuk bana baktı diye saatlerce ağlayan başka bir çocuk yok.Ben hangi psikiyatrist psikolog kime gidersem gideyim kızım parktaki çocuk bana bakti diye ortalığı yıktığı sürece hiç bir anlamı olmayacak.