- 31 Mart 2022
- 4.868
- 15.172
- 138
Merhabalar
uzun zamandır içimi kemiren bir konu var,neden BDV'ye yazmıyorum dedim ve kendimi burda buldum.En öz haliyle anlatmaya çalışacağım.
Konu çocukluk arkadaşım. Eşlerimiz yakın arkadaş,aynı işi yapıyorlar.Eşimle tanışmamız da arkadaşım ve eşinin evlilik sürecinde olmuştu. Arkadaşımın eşi,ailesi ve eşinin ailesiyle ciddi problemleri var. Kaç kez boşanma aşamasına geldiklerini hatırlamıyorum bile.
Birbirimize destek olduk,haliyle çok anımız ve paylaşımımız var. Fakat yaşadıklarından mıdır bilemiyorum artık değişmeye ve beni yormaya başladı.
Arayıp 1 saat anlatıyor. Şunu yapabilirsin diyorum ama şöyle diyor,e o zaman bunu deneyelim diyorum yok ya ama şöyle diyor. Ben 1 saat kimseye hele ki fuzuli (fuzuliden kastım kısır döngü var,yani kızıp bitti bu iş deyip eşinin arkasından p..... deyip ertesi gün barıştık vs oluyor) konularda katlanmam.
Eşiyle olan sorunlarının da yanı sıra eleştiriye asssla açık değil. Hatalı olamaz,yanlış düşünemez. Böyle biri değildi en son psikiyatri desteği almak ister misin dedim ve delirdi. "Beni çok kırdın,beni bu hale getirenler hayatımda olduğu müddetçe psikolog ne işe yarar"dedi. E at o zaman hayatındaki negatifleri dedim e olmuyor diyor.
Benim hayatımda negatif olan o şu an. At diyor bir yanım,bir yanımda emek ver diyor. Sizden ricam sadece empati kurup siz olsaydınız ne yapardınız kısmı.
Son olarak kalplerle paylaştığı,storyler attığı insanların dedikodusunu akşam bana yapıyor. (Ennnnnnn tahammül edemediğim nokta bu!)Beni de kalplerle paylaşıyor kim bilir arkamdan neler diyor diyorum ve ne olursa olsun çok mide bulandırıcı...
Açıkça konuşayım diyorum,anlayacak halde mi emin değilim. Başkası olsa kıranı kes derim ama iyi düşünmek,öfkeyle kalkmamak adına bu konuda benden daha tecrübeli kadınlar olarak sizlerden fikir istiyorum.
uzun zamandır içimi kemiren bir konu var,neden BDV'ye yazmıyorum dedim ve kendimi burda buldum.En öz haliyle anlatmaya çalışacağım.Konu çocukluk arkadaşım. Eşlerimiz yakın arkadaş,aynı işi yapıyorlar.Eşimle tanışmamız da arkadaşım ve eşinin evlilik sürecinde olmuştu. Arkadaşımın eşi,ailesi ve eşinin ailesiyle ciddi problemleri var. Kaç kez boşanma aşamasına geldiklerini hatırlamıyorum bile.
Birbirimize destek olduk,haliyle çok anımız ve paylaşımımız var. Fakat yaşadıklarından mıdır bilemiyorum artık değişmeye ve beni yormaya başladı.
Arayıp 1 saat anlatıyor. Şunu yapabilirsin diyorum ama şöyle diyor,e o zaman bunu deneyelim diyorum yok ya ama şöyle diyor. Ben 1 saat kimseye hele ki fuzuli (fuzuliden kastım kısır döngü var,yani kızıp bitti bu iş deyip eşinin arkasından p..... deyip ertesi gün barıştık vs oluyor) konularda katlanmam.
Eşiyle olan sorunlarının da yanı sıra eleştiriye asssla açık değil. Hatalı olamaz,yanlış düşünemez. Böyle biri değildi en son psikiyatri desteği almak ister misin dedim ve delirdi. "Beni çok kırdın,beni bu hale getirenler hayatımda olduğu müddetçe psikolog ne işe yarar"dedi. E at o zaman hayatındaki negatifleri dedim e olmuyor diyor.
Benim hayatımda negatif olan o şu an. At diyor bir yanım,bir yanımda emek ver diyor. Sizden ricam sadece empati kurup siz olsaydınız ne yapardınız kısmı.
Son olarak kalplerle paylaştığı,storyler attığı insanların dedikodusunu akşam bana yapıyor. (Ennnnnnn tahammül edemediğim nokta bu!)Beni de kalplerle paylaşıyor kim bilir arkamdan neler diyor diyorum ve ne olursa olsun çok mide bulandırıcı...
Açıkça konuşayım diyorum,anlayacak halde mi emin değilim. Başkası olsa kıranı kes derim ama iyi düşünmek,öfkeyle kalkmamak adına bu konuda benden daha tecrübeli kadınlar olarak sizlerden fikir istiyorum.
Napiym yani ? 
