- 11 Eylül 2019
- 2.934
- 18.963
- Konu Sahibi Yakud-u Anka
- #1
Merhaba kızlar gece gece uykusuzluk zaten canıma tak etmiş böyle durup dururken çocukluk anılarım geliyor aklıma. Küçük bi yerde büyüdüm ama başka bir ildi memleketimiz. Bizim orda ne işimiz vardı hâlâ anlamış değilim, her neyse bizimkiler taşınmış işte zamanında benimde arkadaşlarım okulum herşey o çevreye göre şekillendi. İlk çocukluk, oyunlar, çocukların kendisine kız arkadaş yapma evrelerine geçiş vs. gözlemlediklerim, karakterimin oluşması 
Haksızlığa gelemezdim hâlâ da öyle, bu nerden kaldı bende diye düşünürken işte o anı canlandı gözümde, bizim orda bi pencereci vardı yapım yeri, genç bi adamdı sahibi 25li yaşlarda bi de kendi çapında yakışıklı sayılacak bi çırağı vardı 15 yaşlarında bizlerde o zamanlar 14 Bu 15 yaşındaki malak gelene geçene herkese iş atan cinsten o yüzden ben ona hiç o gözle bakmadım kendi halimde takılırdım herkes babamdan çekindiği için pek yaklaşmazlardı da. 2 tane çok yakın kız arkadaşım vardı biri bana hep bu çocuğu anlatırdı sevgiliyiz biz derdi bakışırlardı dükkanlarının karşısında çocuk parkı vardı orda otururduk genellikle yaz tatiliydi liseye başlayacağımız zamanlardı tam. Bu iki arkadaşım birbirlerini pek tanımazlar ismen bilirlerdi çünkü biri merkezde oturuyordu babaannesi gile gelirlerdi tatillerde. O yaz yine merkezde oturan bir akrabamızın kızı bize geldi parka gidelim dedi hemen bahçemizden görünüyor zaten. Bu arada bu akrabamızın kızı ile benim merkezde oturan arkadaşım da yakın arkadaş aynı sınıftalar. Ama o gün görüşememiştik bekledik başka bi yere gitmişler gelmedi. Biz otururken bizim malak yanımdaki kızı farketti çocuğun biriyle telefon numarasını yollamış akrabamızın kızına. İçimden diyorum ki yahu bu benim arkadaşımın sevgilisi ayrıldılar mı ki, ama kıza dedim bu benim arkadaşımla çıkıyordu bilmiyorum ayrıldık demedi ne yapmaya çalışıyor o da boşver ben aramam bile bunu demişti. O gün onlar gitti, ertesi gün merkezdeki arkadaşımla parkın o yolda karşılaştım ne yapıyorsun falan diye konuşurken sevgilimle bakışmaya gidiyorum dedi haniymiş senin sevgilin dedim eliyle işaret etti işte bak orda dedi. Anaaa bu işte yine aynı çırak... Tamam dedim ama o bizim x'le de sevgiliydi çok da zaman geçmedi bana diyeli dedim. Ama çocuk biliyor benim herşeyin farkında olduğumu hatta beni görünce salakça bir gülümseme oluyor yüzünde sanki bana sende bendensin ortak der gibi birşey demiyorum yaklaşırsam babamın kulağına gider bişey sanarlar diye. Bu kızlar ben yokken toplanmışlar senin sevgilin mi var? kim dedi? yakud-u anka dedi. O ona o birbirine derken 3-4 kız bir olup beni evden çağırdılar gittim parkta konuşuyoruz. Tek dedikleri ben sana kimseye deme dedim niye söyledin sevgilim olduğunu. Yanlarındaki bizden büyük bi kız var o da diyor ki yanındaki büyük olanla da ben sevgiliyim git herkese söyle. Sonra en son dayanamadım o yaşta, ya dedim siz ne diyorsunuz sevgilim dediğiniz çocuk sizi ayakta uyutuyor sizde saf saf sevgili sanıyorsunuz bu durumu dedim. Ben hakkınızı savunmak için uyandırmak istedim sizi duruma ortada bi tane çocuk var kaç kız var belli değil git akrabamızın kızına sor bakalım dün burda ne olmuş diye yıktım döktüm herşeyi ortalığa. Sonrası ağlama krizimle sonuçlandı ve ben ağlarken bi anda yüzleştiler birbirleriyle. Sonra o çırağa o günden sonra kimse bakmadı geçenlerde gördüm bi yerde yeni evlenmiş. Bu sadece bir ergenlik dönemi hikayesiydi kızlar uyanık olun bunlar çekirdekten yetişiyor. İki kızla da bağımız kuvvetliydi o yaşca büyük olanla sevgiliyiz diyende gerçekten sevgili çıktılar onunda başına gelmeyen kalmıyordu da adam evliymiş neyse oralar uzun ama kurtuldu o da anlatmak istedim size de.
Haksızlığa gelemezdim hâlâ da öyle, bu nerden kaldı bende diye düşünürken işte o anı canlandı gözümde, bizim orda bi pencereci vardı yapım yeri, genç bi adamdı sahibi 25li yaşlarda bi de kendi çapında yakışıklı sayılacak bi çırağı vardı 15 yaşlarında bizlerde o zamanlar 14 Bu 15 yaşındaki malak gelene geçene herkese iş atan cinsten o yüzden ben ona hiç o gözle bakmadım kendi halimde takılırdım herkes babamdan çekindiği için pek yaklaşmazlardı da. 2 tane çok yakın kız arkadaşım vardı biri bana hep bu çocuğu anlatırdı sevgiliyiz biz derdi bakışırlardı dükkanlarının karşısında çocuk parkı vardı orda otururduk genellikle yaz tatiliydi liseye başlayacağımız zamanlardı tam. Bu iki arkadaşım birbirlerini pek tanımazlar ismen bilirlerdi çünkü biri merkezde oturuyordu babaannesi gile gelirlerdi tatillerde. O yaz yine merkezde oturan bir akrabamızın kızı bize geldi parka gidelim dedi hemen bahçemizden görünüyor zaten. Bu arada bu akrabamızın kızı ile benim merkezde oturan arkadaşım da yakın arkadaş aynı sınıftalar. Ama o gün görüşememiştik bekledik başka bi yere gitmişler gelmedi. Biz otururken bizim malak yanımdaki kızı farketti çocuğun biriyle telefon numarasını yollamış akrabamızın kızına. İçimden diyorum ki yahu bu benim arkadaşımın sevgilisi ayrıldılar mı ki, ama kıza dedim bu benim arkadaşımla çıkıyordu bilmiyorum ayrıldık demedi ne yapmaya çalışıyor o da boşver ben aramam bile bunu demişti. O gün onlar gitti, ertesi gün merkezdeki arkadaşımla parkın o yolda karşılaştım ne yapıyorsun falan diye konuşurken sevgilimle bakışmaya gidiyorum dedi haniymiş senin sevgilin dedim eliyle işaret etti işte bak orda dedi. Anaaa bu işte yine aynı çırak... Tamam dedim ama o bizim x'le de sevgiliydi çok da zaman geçmedi bana diyeli dedim. Ama çocuk biliyor benim herşeyin farkında olduğumu hatta beni görünce salakça bir gülümseme oluyor yüzünde sanki bana sende bendensin ortak der gibi birşey demiyorum yaklaşırsam babamın kulağına gider bişey sanarlar diye. Bu kızlar ben yokken toplanmışlar senin sevgilin mi var? kim dedi? yakud-u anka dedi. O ona o birbirine derken 3-4 kız bir olup beni evden çağırdılar gittim parkta konuşuyoruz. Tek dedikleri ben sana kimseye deme dedim niye söyledin sevgilim olduğunu. Yanlarındaki bizden büyük bi kız var o da diyor ki yanındaki büyük olanla da ben sevgiliyim git herkese söyle. Sonra en son dayanamadım o yaşta, ya dedim siz ne diyorsunuz sevgilim dediğiniz çocuk sizi ayakta uyutuyor sizde saf saf sevgili sanıyorsunuz bu durumu dedim. Ben hakkınızı savunmak için uyandırmak istedim sizi duruma ortada bi tane çocuk var kaç kız var belli değil git akrabamızın kızına sor bakalım dün burda ne olmuş diye yıktım döktüm herşeyi ortalığa. Sonrası ağlama krizimle sonuçlandı ve ben ağlarken bi anda yüzleştiler birbirleriyle. Sonra o çırağa o günden sonra kimse bakmadı geçenlerde gördüm bi yerde yeni evlenmiş. Bu sadece bir ergenlik dönemi hikayesiydi kızlar uyanık olun bunlar çekirdekten yetişiyor. İki kızla da bağımız kuvvetliydi o yaşca büyük olanla sevgiliyiz diyende gerçekten sevgili çıktılar onunda başına gelmeyen kalmıyordu da adam evliymiş neyse oralar uzun ama kurtuldu o da anlatmak istedim size de.
o yaşta kızların o saflıklarıyla şu an olsa başlarına birşey gelebilirdi ya da zaman farketmez iyi ki de öyle birşeyler olmadı 
bakıyom bunlara adam beni görünce beti benzi attı apar topar çıktı dükkandan.Ben tabi eve uçtum kahvaltıyı zor yaptım dedim anne ben ayşeye (ismi salladım) gidiyorum tabi o zamanlar şimdiki gibi değil sabahtan akşama sokakta geçerdi zamanımız arkamdan geç kalma diye bağırdı canım anam.Mirkelam gibi koşuyorum ben neyse gittim evine girdik odasına dedim böyle böyle bu ağlamaya başladı krizlere falan girdi.Ertesi gün aramış adamı hesap sormuş adamda itiraf etmiş nasıl olduysa 
ayrıldılar tabi.Bir süre bunalım takıldı unuttu.Daha sonra da liseyi yarıda bıraktı evlendi erkenden çok şükür iyi biri çıktı karşısına.Şimdi düşünüyorum da verilmiş sadakası varmış kızın bir zarar görmeden kurtuldu çok kötü şeylerde olabilirdi cahil cesareti varmış bizde de.Bu da böyle ergen bir anımdır 
yaş farkı vardı birde iyi ki Allah bana gösterdi de o günü,bir yara almadan kurtuldu.Adamdaki de iyi cesaret o yaşta ki biri 14 yaşındaki bir kıza niye dönüp bakar bu nasıl bir sapıklıktır yani o zaman çok umursamamıştım cehaletten sanırım 
