Zaten 1 yıldır sesimi çıkarmıyordum ama tükendim. Annemi bile hastaneye götüremiyorum zaten yorgun argın geliyorum işten bir gün kafamı dinleyemiyorum. Ben birlikte yaşamayalımda demiyorum ama bari kendi sorumluluklarını aşılasın. Zaten Allah güç kuvvet versin yaparım. Ama benimle kavga etmesin yanlışında çocukla konuşsun. Bende çalışıyorum didiniyorum eve yorgun argın geliyorum. Çok bişey değil ki bu.Erkekle geçinmek zor hele çocuklu erkekle daha da beter, okuyoruz dinliyoruz.
Baştan öyle anlaşılmamış olduğu için size haksızlık yapıldığını düşünüyorum.
Hadi işler değişti çocuklar eve geldi. Madem analık yapacaksınız elbette kızma, kural koyma hakkınız olmalı.