ben zaten destek aşamasındayım şu anda
kendisi araştırıyor
dili iyi
mesleğiyle ilgili kendini geliştiriyor
ben de kendi çapımda araştırıyorum
neresi kötü
Ben yazdiginizdan yola çıktım. Çocugunuz 'ya deprem bölgesinde okurum, ya hiç okumam' demiş . Lise son sınıfta olsa çok normal bir istek . Yazar o bölgeyi orada okur.
Ama zaten halihazırda öğrenci. Ve yeni üniversite sınavı kayıtlari çoktan geçti gitti.
Yani kızınız bu yılı ve bir sonraki koca bir seneyi çöpe atmak istiyor,hiç yere.
Bu normal bir istek değil ki.
Madem böyle bir isteği vardı daha geçen ay , Nisan'da bitti son kayıt zamanı. Sizin çocuğunuz o zaman sınava kayıt oldu mu 'yeniden okuyacağım, deprem bolgesinde okumak istiyorum' diye. Eğer cevap evetse evet, sorumluluk sahibi bir kızıniz var. Eğer cevap hayırsa madem isteği bu yönde neden böyle bir şey yapmamış? Demek ki sorumsuz bir kız.
Ailelerin bunu kabul etmesi biraz zor ama evlatlar - hele ki yeni nesilde sorumsuz olabiliyorlar. Ailem de beni 'sizden kıymetli bir şey yok, ben sizin için çalışıyorum, hep arkandayim' diye büyüttü. Evet bu çok güzel ama ablam da ben de iki sorumsuz insan olduk. O hiç çalışmadı, evlendi mesela güzel bir bölüm okumasına rağmen. Ben de zora gelemiyorum. Üç sene çalışıp istifa edip geziyorum düzenli aralıklarla.
Oysa aileme guvenmesem belki daha sorumluluk sahibi, daha ayakları yere sağlam basan bir kadın olacaktım..benim çevremdeki çoğu aile sizin gibi, benim annem babam gibi. Hepsi evladının üstüne titriyor. Önüne dünyaları seriyor. İnan çocuklardan mücadeleci ruhlu, taşı sıksa suyunu çıkartacak sayısı bir bile değil :)
Yok yani, altın tepside gelince, aile dağ gibi arkada durunca o çocuktan çok da bir şey olmuyor:) insanın düşmesi gerekiyor ki kalkabilsin.
Çok eski, sevdiğim bir üyesin, o yüzden yazıyorum. Kızının yurtdışı hevesi varsa kendi araştırsın, kendi gitsin. Çocuk değil ya annesi okul arasın.
Eğer giderse orada da onu zorlu bir hayat bekleyecektir. Her şey altın tepside gelince belki yapamaz,döner. Ama biraz kendi kazirsa tırnaklarıyla mücadeleyi bırakmaz.
Benim önerim seneye yollayın okula gitsin
ne demek gitmem:)
Agh diye bir şey var, Avrupa gönüllü hizmetleri. buna başvursun, yuksek ihtimalle kabul edilir. Şöyle bir şey 3-6-9 ay falan bir gönüllü kurulusta çalışıp cep harçlığı alıyorsun . Her şey onlardan, vize mize kalacak yer. İşler de çeşit çeşit. Çocuk hapishanesinden ekolojik tarıma, hasta çocuklardan hayvanlara. Tonla proje var. Kızınız sanatla uğraşıyormus . Bu da çok güzel, artı puan. Bulsun bulsun motivasyon mektubu yazsın her yere, eklesin resim sanatına ilgi duyduğunu da. Hattta paylaşsın.
Eminim ki bir yerden kabul alır. Gider oraya, en azından çevre edinir,dili gelisir, yol yordam öğrenir:) en fazla okulundan geri kalır ki çok da önemli değil, okul dediğin uzar:)
Sonra Erasmusa başvursun. Dili de daha güzelleştigi için şansı artar. Orada da bir fasıl araştırsin... Zaten sonrasında her şey daha kolay olacaktır.
Evde durup da "okula gitmicem,ya burada kalırım ya ailem beni yurtdışına yollasin" demekle kimse bir adım bile ilerleyemez
www.tev.org.tr 
çok üzülüyorum çok.
keşke 3500 franklık bir okul bulabilsem 
bütçeme uyar en azından. Ama tabii olay netleşince biraz daha ciddi ciddi araştırmam gerekecek. Çok çok teşekkürler,söylediklerinizi aynen not alıyorum 
Suan hala okuyor ama degostirdi mi nasil devam ediyor bilmiyorum. 
