- 22 Kasım 2014
- 3.217
- 4.661
- 133
- 38
Şimdi ben de 11 yaşında bir tek çocuk annesi olarak biraz anlayabiliyorum kızınızı. Tekliğe alışmak başka bir şey. Tek olmayı bırakıp, anneni ve hayatı paylaşmayı öğrenmek başka bir şey.
farklı psikolojiler yani. Küçükken Kardeşiyle büyümüş birinin bunu anlayabileceğini düşünemiyorum. Çünkü ben de kardeşlerimle büyüdüğüm için, oğlumun durumunda olmadığımı biliyorum.
ne kadar büyük olsa da, acemilik çekecektir, siz de öyle. Sonuçta tam bir yetişkin hayatından, sıfırdan bebekliğe döndünüz. Kızınızda kıskançlık olacaktır. Biraz hırçınlaşacaktır.
oğlum erken ergenlik dönemlerinde, bir atar giderde. Ben daha çok erkek çocuklarında oluyor sanıyordum ama kızlarda da yaşanıyor demek ki bu durum.
çok kardeşli olanlar kardeşleriyle çok da kavga ettiklerini hatırlarlar. Anne de gelir kavgayı bitirir filan. Bizde kardeş olmayınca, çocuktaki o karşı çıkma ve kavga etme isteği anneye yöneliyor. Annenin rolü biraz karışıyor. Çocuk o kavgayı anneyle yapıyor.
çözüm olarak ne olur profesyonel gözle söyleyemem ama ancak sevgiyle çözebileceğinizi düşünüyorum. Eşiniz bebekle ilgilenirken, kızınızla ayrı zaman geçirin. Annesinin yalnızca kardeşine ayrılmış olduğunu düşünüp uzaklaşmasın.
pedagoglaron kardeş kıskançlığıyla ilgili videolarını izleyip yöntem geliştirmeye çalışın. En azından bir nebze anlayın psikolojisini. Ergenlikle ilgili videolar da izleyin ki, bebek bakımıyla beraber diğer bir gündeminiz de evinizde artık erken ergenlik döneminde olan bir kızınız. Onun da ihtiyaç ve istekleri
Ona küçük görevler berin kardeşiyle ilgili. Onu da sürecin bir parçası haline getirin. ve o sırada siz de işlerinizi yapıp, kızınıza ayrı zaman ayırabilin. Yatırırken ona kitap okumak gibi.
kardeşi şu anda çok küçük olduğu için bağ kuramayabilir hemen ama 8-9 aylık oyun bebeği olmaya başladığında çok da sevmeye başlayacaktır. Biraz zaman tanıyın.
eşiniz de yardımcı oldun size bu süreçte. Hem kızınız, hem bebekle ilgili. Biz de benle kavga etse de, babanın sözünü dinliyor. Bu da babanın bir otorite, annenin şımarılacak alan olarak görülmesi. Annesine şımarsın biraz da çocuk ama şımarabileceği alanla saygısızlığı ayırt etmeyi de öğrenecekler.
çok büyütmeyin lütfen gözünüzde. Üçünüze de biraz zaman tanıyın. Alışacaksınız. Üzülmeyin. Siz de biliyorsunuz ki, bebeğin ilk ayları en zor zamanları.
Çok Sevdiğinizi hissettirin. Bir müddet sonra o da çok keyif alacaktır yardımcı olmaktan. Hiç kavga edilmeyen ama hiç de sevilmeyen ilişkiler ve. Ama sevgiyi verdiğinizde, en büyük kavgalardan sonra yine can ciğer kuzu sarması olabiliyoruz.
farklı psikolojiler yani. Küçükken Kardeşiyle büyümüş birinin bunu anlayabileceğini düşünemiyorum. Çünkü ben de kardeşlerimle büyüdüğüm için, oğlumun durumunda olmadığımı biliyorum.
ne kadar büyük olsa da, acemilik çekecektir, siz de öyle. Sonuçta tam bir yetişkin hayatından, sıfırdan bebekliğe döndünüz. Kızınızda kıskançlık olacaktır. Biraz hırçınlaşacaktır.
oğlum erken ergenlik dönemlerinde, bir atar giderde. Ben daha çok erkek çocuklarında oluyor sanıyordum ama kızlarda da yaşanıyor demek ki bu durum.
çok kardeşli olanlar kardeşleriyle çok da kavga ettiklerini hatırlarlar. Anne de gelir kavgayı bitirir filan. Bizde kardeş olmayınca, çocuktaki o karşı çıkma ve kavga etme isteği anneye yöneliyor. Annenin rolü biraz karışıyor. Çocuk o kavgayı anneyle yapıyor.
çözüm olarak ne olur profesyonel gözle söyleyemem ama ancak sevgiyle çözebileceğinizi düşünüyorum. Eşiniz bebekle ilgilenirken, kızınızla ayrı zaman geçirin. Annesinin yalnızca kardeşine ayrılmış olduğunu düşünüp uzaklaşmasın.
pedagoglaron kardeş kıskançlığıyla ilgili videolarını izleyip yöntem geliştirmeye çalışın. En azından bir nebze anlayın psikolojisini. Ergenlikle ilgili videolar da izleyin ki, bebek bakımıyla beraber diğer bir gündeminiz de evinizde artık erken ergenlik döneminde olan bir kızınız. Onun da ihtiyaç ve istekleri
Ona küçük görevler berin kardeşiyle ilgili. Onu da sürecin bir parçası haline getirin. ve o sırada siz de işlerinizi yapıp, kızınıza ayrı zaman ayırabilin. Yatırırken ona kitap okumak gibi.
kardeşi şu anda çok küçük olduğu için bağ kuramayabilir hemen ama 8-9 aylık oyun bebeği olmaya başladığında çok da sevmeye başlayacaktır. Biraz zaman tanıyın.
eşiniz de yardımcı oldun size bu süreçte. Hem kızınız, hem bebekle ilgili. Biz de benle kavga etse de, babanın sözünü dinliyor. Bu da babanın bir otorite, annenin şımarılacak alan olarak görülmesi. Annesine şımarsın biraz da çocuk ama şımarabileceği alanla saygısızlığı ayırt etmeyi de öğrenecekler.
çok büyütmeyin lütfen gözünüzde. Üçünüze de biraz zaman tanıyın. Alışacaksınız. Üzülmeyin. Siz de biliyorsunuz ki, bebeğin ilk ayları en zor zamanları.
Çok Sevdiğinizi hissettirin. Bir müddet sonra o da çok keyif alacaktır yardımcı olmaktan. Hiç kavga edilmeyen ama hiç de sevilmeyen ilişkiler ve. Ama sevgiyi verdiğinizde, en büyük kavgalardan sonra yine can ciğer kuzu sarması olabiliyoruz.