- 15 Temmuz 2013
- 1.028
- 307
- 118
Selamlar..
Yapım gereği çok fazla konuşmayı ve çok konuşan insanları hiçbi zaman sevemedim.Sese gürültüye falan gelemem hiç.Kendimi bildim bileli çocukları hiçbi zaman sevemedim hatta gıcık oldum diyebilirim.Hele ki yeni nesil çocuklar beni benden alıyo yani.Ailelerininin özgüvenli yetiştirmek adı altında hiçbişeye hayır diyemedikleri, kızamadıkları çocukları çocuk olmaktan çıkmış ve şımarıklığın dibine vurmuş durumda.Hepsinde bi büyümüş de küçülmüş havası çocuk gibi değiller yani hiç.
Geçen ablamlar bize geldi 5-6 yaşlarında bi yeğenim var.Gelir gelmez yapışıyo zaten bana şu oyunu aç susadım tatlı yok mu çikolota yok mu evdeki herşeyi açtırıp bikere ısırıp bi kenara koyar.Sadece bişey isticeği zaman iyi davranır.Mesela önce gelir teyzecim seni çok seviyorum der, aradan beş dakka sonra telefonu ister oyun oynamak için.Neyse salon masasında oturuyoruz masada da cips var peynirli doritos sen onları ye benim yeni beyaz kumaş sandalyelerime bütün ellerini sür kolaları dök anası da bakıyo izliyo yani aç bi ağzını bişey söyle yapma de elini falan sil ne biliyim bakıp suratına benim oğlum canım oğlum diye seviyo daha ben söyledim en son bak egecim ellerini sil dökülüyo dökme dedim kafasını salladı tmm diye silmedi zaten kimseyi takmadı.Ağzımı açıp bişey desem hemen bozuluyo ablam zaten annemle bu yüzden çok kavga ettiler.Ona göre oğluna bişey söylenmesi oğlunun sevilmediğinin göstergesi.Onlar gittikten sonra saatlerce sandalyeleri sildim çok sinirim bozuldu.
Ertesi gün bahçeli bi cafeye gidelim dedik.Neyse oturuyoruz çocuklu bi grup aile geldi 3-5 çocuk var.Başladılar çığlık çığlığa oynamaya ama böyle bişey yok yani.Yolun ortasında yakan top oynamalar top kaç kere insanlara geldi falan ya sen ana babasın bi uyar dimi çocuğunu.Tamam hepimiz çocuk olduk da kimseyi böyle rahatsız etmedik yani ben hatırlıyorum bi misafirliğe giderdik annem bi bakardı bana olduğum yerde donar kalırdım yani.Bi kafa dinleyelim dedik çığlık seslerinden duramadık.En son dayanamadım ben bağırdım çocuklara baktım uyaran yok.Biraz sessiz olun lütfen çocuklar başımız şişti dedim.Ordan birinin annesi çıkıp demesin mi "e onlar da çocuk ablası napsınlar oynamaya geldiler". e iyi de ben de dinlenmeye geldim bütün gün dinlemek zorunda değilim dedim.Ya siz de haklısınız falan dedi ama ne çocuğu uyardılar ne başka bişey biz de daha fazla sinirimiz bozulmasın diye gittik.
Bıktım ya valla her yerde bağıran yerlere yatıp ağlayan çocuklar görmekten.Bebeklerle bi sorunum yok.Ama ne zaman ki çocuk oluyolar bağırıp çağırıp düz duvara tırmanmaya başlıyolar hiççç çekemiyorum.Yarın bigün çocuğum olsa nası bakıcam diye düşünüyorum çünkü gerçekten katlanamıyorum yani yapabilceğim bişey yok.Yani çocuğunuzla evde naparsanız yapın da kimse sokakta çocuklarınızın çığlıklarını ağlamasını dinlemek zorunda değil.Çocuğun kalbini kırmicam diye anne baba olduğunu unutuyo insanlar.Valla ben çok rahatsız oluyorum yani hele üst katımızda tepinen velede ve annesinin de "çocuk işte, laf geçiremiyorum" demesine hiç değinmicem.
Bıktım yaaa bıktım offffffff çok dolmuşum
Yapım gereği çok fazla konuşmayı ve çok konuşan insanları hiçbi zaman sevemedim.Sese gürültüye falan gelemem hiç.Kendimi bildim bileli çocukları hiçbi zaman sevemedim hatta gıcık oldum diyebilirim.Hele ki yeni nesil çocuklar beni benden alıyo yani.Ailelerininin özgüvenli yetiştirmek adı altında hiçbişeye hayır diyemedikleri, kızamadıkları çocukları çocuk olmaktan çıkmış ve şımarıklığın dibine vurmuş durumda.Hepsinde bi büyümüş de küçülmüş havası çocuk gibi değiller yani hiç.
Geçen ablamlar bize geldi 5-6 yaşlarında bi yeğenim var.Gelir gelmez yapışıyo zaten bana şu oyunu aç susadım tatlı yok mu çikolota yok mu evdeki herşeyi açtırıp bikere ısırıp bi kenara koyar.Sadece bişey isticeği zaman iyi davranır.Mesela önce gelir teyzecim seni çok seviyorum der, aradan beş dakka sonra telefonu ister oyun oynamak için.Neyse salon masasında oturuyoruz masada da cips var peynirli doritos sen onları ye benim yeni beyaz kumaş sandalyelerime bütün ellerini sür kolaları dök anası da bakıyo izliyo yani aç bi ağzını bişey söyle yapma de elini falan sil ne biliyim bakıp suratına benim oğlum canım oğlum diye seviyo daha ben söyledim en son bak egecim ellerini sil dökülüyo dökme dedim kafasını salladı tmm diye silmedi zaten kimseyi takmadı.Ağzımı açıp bişey desem hemen bozuluyo ablam zaten annemle bu yüzden çok kavga ettiler.Ona göre oğluna bişey söylenmesi oğlunun sevilmediğinin göstergesi.Onlar gittikten sonra saatlerce sandalyeleri sildim çok sinirim bozuldu.
Ertesi gün bahçeli bi cafeye gidelim dedik.Neyse oturuyoruz çocuklu bi grup aile geldi 3-5 çocuk var.Başladılar çığlık çığlığa oynamaya ama böyle bişey yok yani.Yolun ortasında yakan top oynamalar top kaç kere insanlara geldi falan ya sen ana babasın bi uyar dimi çocuğunu.Tamam hepimiz çocuk olduk da kimseyi böyle rahatsız etmedik yani ben hatırlıyorum bi misafirliğe giderdik annem bi bakardı bana olduğum yerde donar kalırdım yani.Bi kafa dinleyelim dedik çığlık seslerinden duramadık.En son dayanamadım ben bağırdım çocuklara baktım uyaran yok.Biraz sessiz olun lütfen çocuklar başımız şişti dedim.Ordan birinin annesi çıkıp demesin mi "e onlar da çocuk ablası napsınlar oynamaya geldiler". e iyi de ben de dinlenmeye geldim bütün gün dinlemek zorunda değilim dedim.Ya siz de haklısınız falan dedi ama ne çocuğu uyardılar ne başka bişey biz de daha fazla sinirimiz bozulmasın diye gittik.
Bıktım ya valla her yerde bağıran yerlere yatıp ağlayan çocuklar görmekten.Bebeklerle bi sorunum yok.Ama ne zaman ki çocuk oluyolar bağırıp çağırıp düz duvara tırmanmaya başlıyolar hiççç çekemiyorum.Yarın bigün çocuğum olsa nası bakıcam diye düşünüyorum çünkü gerçekten katlanamıyorum yani yapabilceğim bişey yok.Yani çocuğunuzla evde naparsanız yapın da kimse sokakta çocuklarınızın çığlıklarını ağlamasını dinlemek zorunda değil.Çocuğun kalbini kırmicam diye anne baba olduğunu unutuyo insanlar.Valla ben çok rahatsız oluyorum yani hele üst katımızda tepinen velede ve annesinin de "çocuk işte, laf geçiremiyorum" demesine hiç değinmicem.
Bıktım yaaa bıktım offffffff çok dolmuşum
Son düzenleme: