Merhabalar yıllardır sitenin takipçisiyim, burada bazen arkadaşların dertlerine üzüldüm bazen yardımcı oldum bazen kendimden bir şeyler buldum. Neyse çok uzatmak istemiyorum sizi bunaltmamak için beş yıllık evliyim iki çocuğum var küçük çocuğumdan dolayı şu anda doğum iznindeyim.
Eşimle pandemi zamanı birbirimizi çok severek evlendik. Bugüne kadar bana hiçbir yanlışı olmadı ilgisi, sevgisi evine bağlılığı hiçbir konuda bir şey diyemem ancak biz çocuk yetiştirme konusunda anlaşamıyoruz. Ve çoğu tartışmamızın sebebi bu. Bir de eşim tartışmalarda çok çirkefleşiyor yani asla söylemeyeceği şeyler söylüyor bağırmaz ama sürekli bir ders verme öğretme çabası. Ben de çok kestirip attım bugüne kadar bitti işte boşanalım çok tehdit ettim evet yanlış. Ama her seferinde kendisi geldi sevdiğini ayrı
Yapamayacağını söyledi.
Şöyle ki 3 yaşındaki oğlumuzu sürekli terbiye edeceğini çok aglamaması gerektiğini sert yetişmesi gerektiğini ayakta durması için bu şekilde yetişmesi gerektiğini söylüyor ben ise daha pozitif disiplinden yanayım. Tabii ki ben de kızıyorum gerektiğinde dayanamıyorum sesimi de yükseltiyorum ama üzülüyorum ama eşimde bu yok çocuk psikolojisinden asla anlamıyor çok bağırma gibi değil ama sürekli bir tersleme öğrenecek öğrenecek şeklinde. Vakit geçiriyor çocuğuyla gerektiğinde çok sarılıp öpüp güzel ilişkileri de var ama diğer yönden çok kötü etkiliyor yaptıkları çocuğum iyice bana yapışıyor. Bunun için bugün kavga ettik ve bana huzuru olmadığını söyledi ben de çocuğa merhameti olmayan adamla işim Olmadığını söyledim.
Sinirlendi telefonda işte bana huzur vermeyeceksen bundan sonra sen bilirsin ne halin varsa gör dedi ben de aynen öyle bitti gidiyorum dedim. Sonra mesajlarında umrumda değil bundan sonra gönlümde de hiçbir yerde de yoksun yazmış daha önce de böyle kavgalar etmiştik aynı sözleri söylemişti ama ben bu sefer gerçekten düzelsin istiyorum artık bu negatif, olumsuz adamı istemiyorum seviyorum ama çocuklarım benim için dünyadaki herkesten daha önemli.
Burada kimsem yok gidebileceğim bir yer de yok sen evden git dedim eşyasını alıp gidecekmiş akşam hep böyle diyor ama duruyor evde. Ailemin yanına gidebilirim ama fevri bir karar vermek istemiyorum ne yapabilirim aklını başına getirebilmek için lütfen yardımcı olun fikir fikirden üstündür. Benim de yanlışım var onun da çok yanlışı var ama ne yapacağım inanın bilemiyorum.
Eşimle pandemi zamanı birbirimizi çok severek evlendik. Bugüne kadar bana hiçbir yanlışı olmadı ilgisi, sevgisi evine bağlılığı hiçbir konuda bir şey diyemem ancak biz çocuk yetiştirme konusunda anlaşamıyoruz. Ve çoğu tartışmamızın sebebi bu. Bir de eşim tartışmalarda çok çirkefleşiyor yani asla söylemeyeceği şeyler söylüyor bağırmaz ama sürekli bir ders verme öğretme çabası. Ben de çok kestirip attım bugüne kadar bitti işte boşanalım çok tehdit ettim evet yanlış. Ama her seferinde kendisi geldi sevdiğini ayrı
Yapamayacağını söyledi.
Şöyle ki 3 yaşındaki oğlumuzu sürekli terbiye edeceğini çok aglamaması gerektiğini sert yetişmesi gerektiğini ayakta durması için bu şekilde yetişmesi gerektiğini söylüyor ben ise daha pozitif disiplinden yanayım. Tabii ki ben de kızıyorum gerektiğinde dayanamıyorum sesimi de yükseltiyorum ama üzülüyorum ama eşimde bu yok çocuk psikolojisinden asla anlamıyor çok bağırma gibi değil ama sürekli bir tersleme öğrenecek öğrenecek şeklinde. Vakit geçiriyor çocuğuyla gerektiğinde çok sarılıp öpüp güzel ilişkileri de var ama diğer yönden çok kötü etkiliyor yaptıkları çocuğum iyice bana yapışıyor. Bunun için bugün kavga ettik ve bana huzuru olmadığını söyledi ben de çocuğa merhameti olmayan adamla işim Olmadığını söyledim.
Sinirlendi telefonda işte bana huzur vermeyeceksen bundan sonra sen bilirsin ne halin varsa gör dedi ben de aynen öyle bitti gidiyorum dedim. Sonra mesajlarında umrumda değil bundan sonra gönlümde de hiçbir yerde de yoksun yazmış daha önce de böyle kavgalar etmiştik aynı sözleri söylemişti ama ben bu sefer gerçekten düzelsin istiyorum artık bu negatif, olumsuz adamı istemiyorum seviyorum ama çocuklarım benim için dünyadaki herkesten daha önemli.
Burada kimsem yok gidebileceğim bir yer de yok sen evden git dedim eşyasını alıp gidecekmiş akşam hep böyle diyor ama duruyor evde. Ailemin yanına gidebilirim ama fevri bir karar vermek istemiyorum ne yapabilirim aklını başına getirebilmek için lütfen yardımcı olun fikir fikirden üstündür. Benim de yanlışım var onun da çok yanlışı var ama ne yapacağım inanın bilemiyorum.
) blöf niyetine boşanma lafı edilmez. İlk cocugum sizinkinin yaslarindayken biz de eşimle çocuk yetiştirme üzerine birbirimize çok girer ortak karar alamazdik. Benim istediğim gibi yetistirmedigi için sanki çocuk iyi yetismeyecek gibi gelirdi. Ama şimdi üç cocuklu halimle düşünüyorum, benim eşim ahlaklı, merhametli, sevecek kısacası iyi bir insan. Çocuğumun babası gibi olmasını isterim. Ama asıl istedigim ondan da benden de iyi olması tabiki. 
