Çocuk yaptığım için çok pişmanım 😭

Cherry92 .!.:
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.

Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.

Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Genişletmek için tıkla...
Ben çok yalnız kalmış bir kadın görüyorum bu cümlede zamanla ne olur inanın bilmiyorum ama sizi mutsuz edenin bebek değil çevreniz olduğuna emin sayılırım havalar güzelleşiyor bebeğinizle yürüyüş yapın bol bol kucağınızda tutup kokusunu çekin bence biran gözlerinizi kapatıp ona bisey olsa napardınız düşünün işte o zaman kalbiniz o acıyı derinden hisseder mükemmel olmaya çalışmak em büyük hatamız hep temiz olsun hep yemek olsun bine bölünmek zor ama geçecek hiçbşsey iyi yada kötü sonsuza dek sürmeyecek
 
İkinci çocuğum 11 aylık. İlk doğumum da böyle hissetmedim. Her şey daha kolaydı gece uyur genelde sakindi. O yüzden ikinciyi istemek de bir sakınca görmedik. Ama ikinci bebeğimiz çok zorluyor bizi. Çok seviyoruz. Ama gece uykuları dişleri bir düzene girmedi. Sizin gbi hissetmediğim bir gün bile yok keşke doğurmasaydım diye. Ama geçecek diye kendimi teskin ediyorum. Yapacak bişey yok.
 
Benim bebeğimde neredeyse 14 haftalık
Ve senin gibi başta düşünüyordum.
Çok istedik hatta bir buçuk sene denedik
yaşım çok gençte değil
37 yaşındayım.
İnan hastaneden eve geldikten sonra kaç gün ağladım.
Bu süreçte eşinin desteği çok önemli olduğunu anladım.
Artık sana 100/100 muhtaç olan bir varlık var ve onun sana ihtiyacı var.
Bütün hayatını ona göre yaşıyorsun.
Ben nezaman iyi olmaya başladım biliyormusun
Bebeğimle bana iyi gelen şeyleri yapmakla .
Gidip göl kenarında bebegimle temiz havada güneşe karşı kahve içtim .
Bol bol temiz havada yürüyüş yaptım.Haftada bir iki kere 2 saatliğine yalnız dışarı çıkıp kendimle kalıyordum.
Sütümü sağıp geçen hafta ilk defa 2 saatten fazla uzak kaldım dag yürüyüşü yaptım iki arkadaşımla .6 saat yoktum.
Senin birazcık kısada olsa kendine vakti ayırman lazım bu 1-2 saate olsa inan çok iyi geliyor.

Ne kadar çabuk bebeğinin varlığı ile onunla beraber günlük hayatına adapte olup bebeğinle beraber kendi hayatına en uygun versiyonu seçip hayatına bu şekilde devam etmelisin cherry
mükemmel olmayada gerek yok anne olmayı bebeğinle beraber öğreneceksin brendanin dediği gibi
 

Okadar haklısınızki.. hayal kırıklığım okadar fazlaki.

Biliyorum çocuğu kimse için doğurmadım ve ana sorumluluk bende ama etrafıma bakıyorum ve sadece ağlıyorum.

Senelerdir herkes için kendimi hep paraladım.

Maddi manevi herkese ve çocuklarına tek tek destek oldum.

Ama annemden bile duyduğum cümle tek doğuran sen değilsin toparlan.

Sürekli ilgilendiğim ablamdan duyduğum sende nekadar değiştin iyki bi çocuğun oldu.

Sanki iyiyken etrafımda olan herkes bi anda yok oldu ve ben gerçeklerle yüzleştim.

Eşime okadar güvenirdimki.. 10 sene birbirimize her konuda destek olduk. O kaza geçirdi altından aldım bir sene şükür toparlandı. Ben ameliyat oldum o bebek gibi baktı bana.

İlk aylarda o çok ilgilenirdi ama artık oda sen annesin toparlan demeye başladı.

Hala bakıyor ama istemeyerek olduğunun farkındayım.

Herkesten beklerdim ama eşimden asla.

Sanki herkes beni görmezden geliyor sırt çeviriyor gibi hissediyorum.

Çok ağlayan bi bebeğim var ve bazen tuvalete bile zor gidiyorum. Yemek yemek için insanlıktan çıkıyorum.

Bilmiyorum.. şükretmeliyim bebeğim sağlıklı ama çok zor geliyor herşey.
 
Cherry92 .!.:
14 haftalık
Genişletmek için tıkla...
Daha çok küçük. Hislerinizin bi tık altını bütün anneler yaşıyor. Ben o dönem bir de ameliyat olmak zorunda kalmıştım ve dünya zindan olmuştu. Çocuk ağladıkça kendimden nefret ederdim, keşke çocuğu biri alsa başka yerde büyütse derdim. Bebeğiniz büyüdükçe, size gülmeye tepki vermeye başladıkça her şey yoluna girmeye başlayacak. Benimki şimdi 1 yaşında, zaman zaman bunalıp hâlâ çocuksuz ne güzeldi diyorum ama evlat çok büyük nimet Rabbim sağlıkla büyütmeyi nasip etsin
 
eskiden sürekli aktif ve sosyaldim. Şimdi o kişiler gelip bana destek olmak yerine sürekli eve kapandığımdan bahsedip beni eleştiriyor. Okadar ağır geliyor ki bu. Asla anlamıyorlar eskisi gibi olmadığını. Bi anda yapayanlız kaldım.
 
Bana yürüyünce daha zor dediler korkuttular çok rahatladım
 
Seni çok iyi anlıyorum. Anne ve abla yorumları insanı çok üzüyor. Ben şuan hamileyim ve ilk bebeğim bana sürekli senin lohusalıgın bitmez vs diyip gülüyorlar. Onların dediğine aldırma. İçimden hep ben çok güçlüyüm. Hamileliğim ve lohusalıgım çok iyi geçecek diyorum. Onların dediğiyle şekillendirmeyeceğim hayatımı. Zorlanabilirim de yine de üstesinden gelirim diyorum. Tam bir sene sonra diyeceksin ki boşuna üzülmüşüm. Bak şimdi bebeğimle ne mutluyum bu bana verilen en güzel hediye diyeceksin
 
Kızım 6 aylık. Eşime mesaj atardım ilk aylarda kendimi camdan atıcam az kaldı diye. Geçiyor hepsi. Kendinize zaman verin. Olumsuzluğa odaklanmayın. Bende öyleydim eski sosyalliğinşze kavuşucaksınız. Eleştiren dönsün de götüne baksın. anlamak zorunda değiller.
 
Burada benzer hislere sahip olan annelerin yorumunu okudum. Hepsi bebek yaş aldıkça alışıp onsuz duramıyorum, uyurken özlüyorum diyorlar. Sabredin inşallah sizin de öyle olacak.
 
Benim bebeğim 2,5 aylık şu an ailemin yanındayım bende eşimi sürekli arayıp ölmek istiyorum diye ağlıyorum sizin bebeğiniz maşallah 6 aylık olmuş, zaman geçtikçe geçiyor dimi bu duygular ve bebek daha iyi oluyor dimiiiii
 
Zamanla geçecek gerçekten diyorum geçecek :)
 
Tuvalete kucağımda duşa karışımda oturup ona şarkılar söyleyen bir anneyim yedi buçuk aylık yalnız bakmak çok zor hele ki beklediğiniz hiçbisey olmaması içinizdeki öfke hiç dinmiyor biliyorum çünkü eşim hiç beklediğim gibi bir baba değil ve tüp bebekle sahip olduk yavrumuza inanın umrumda bile değil hiç kimse bebeğim mutlu olsun ben mutluyum bütün beklentileri sıfırladım ki daha çok üzülmeyeyim aileniz size destek olmamak değil de çabuk toparlanın diye öyle davranıyordur muhtemelen
Bebek tek bildikleri bu ağlamak emin olun hepsi öyle instagramdakilere bakmayın eşleri işe gitmiyor ev işi yapmıyorlar kıyaslamak doğru değil birde haddim değil ama sizin tedirginliğiniz ona geçtikçe huysuzlasıyor olabilir sizde bebeğinizde birbirinize şifasınız tıbbi yardım tabiki alın ama gerçek şu ki sizi sizden başkası iyi etmeyecek zihninizi inandırmak şart
 
Evde yardım edecek destek olscak kardeştir annedir birileri var mı?
 
Evet bitanem geçiyor. Ciddiydim de atıcam kendimi valla uyumuyor bu çocuk yeter artık dedim defalarca. Kendinizi suçlamayın.4. Aydan sonra başlıyor rahatlık. İyi olun pozitif olun ki evladınızda öyle olsun. Eğlenin dans edin. Uykularını düzenlemeye başlayın şimdiden. Saatlice uyutun. Onunla birlikte iş yapın. Karnı doyunca sallanan ana kucağına koyun. Uykudan yeni kalkınca keyifli olur hemen bi kahve yapın kendinize. Sevinn onu konuşunn. Huysuzlandığında oynamaya çalışın hemen almayın. Ayy anneeem çok güzel yerin diyin şarkı söyleyin müzik açın sizde rahatlarsınız. 2 buçuk aylık tahminimce 1 1 buçuk saatte uyuması gerek hemen uyutun. O ara nefes alın uzanın. Uyanınca yemeğiniz yokken keyifliyken yapmaya çalışın. Zamanla o da alışıcak.
Kızım uyandı şimdi yatağında oynuyor. Sütünü içicek. Mızmızlanmadan durması için 1 saatim var. Oruç tutmuyorum acıktım onu da alıcam şimdi kahvaltı hazırlicam. Mutfağı topla derken uyku saati yaklaşır huysuzlaşırsa oynarım. Cam silcektim becerebilirsem uyuduğunda onu hallederim. Zamanla oturacak düzene. Dün markete gittik birlikte :) akşamda babasına cilveler cilveler sanarsınız ben dövüyorum çocuğu sarılıyor masum masum duruyor öyle. Kocamda sanıyor ki tüm gün öyle mızmızlanmıyor. şuanki isteğim gece gündüz kendi kendine uyuması var elinden tutup sosyalleşmek. Amin
 
Ayyy ne güzel yazmışsınız tam mesajınızı okurken uyandı bizim paşa ve sadece 5 dakika uyumuştu tekrar uyutmaya çalıştım yarım saat uğraştım ve sonuç hüsran böyle anlarda insan gerçekten hayattan soğuyor, eskiden ne rahatmışım diye düşünüyor... Maalesef kolik ve laktoz intoleransı olan huysuz bir bebeğim var o yüzden günler çok zor geçiyor, tek tesellim sizler gibi geçecek diyen anneler ama yine de başlık sahibi anne gibi olumsuz düşüncelerime engel olamıyorum...
 
Ben de ilk 2 3 ay öyleydim intihar mı etsem diyordum evde iki kedim daha var birinin bebekten sonra psikolojisi bozuldu hastalandı onunla ilgilenememenin vicdan azabı eşim çok iyiyken sanki o doğurmuş gibi depresyona girip Ebu cehile dönüşmesi 182 boyum 60 kilomla manken gibiyken tüp bebek süreci düşük ve erken doğum riskiyle kullanılan ilaçlar sürekli yatmaktan doğurup eve gelince 110 kiloluk dev halimle yüzleşmek.. bebeğimi çok bekledim ama sevemiyorum diye kendimi yiyordum ki hastalandı hastaneye yatması gerek dediler doktor doktor gezdik yatırmadık şükür daha minicikti ve serum takılması gerekti çok ağladı yavrum sonra kucağıma aldım ve sustu orda anladım yani o benim bebeğimden ziyade en azından bebekken benim bi uzantım gibi bana ihtiyacı var o günden sonra değişti çoğu şey zamanla da alıştık eskiden o uyumadan yemek yiyemiyordum şimdi o kucağımdayken yemeye alıştım huysuzluk saatlerini biliyorum uyku saatlerini biliyorum artık ne istediğini neye huysuzlandığı anlıyorum çünkü zamanla birbirimizi tanıdık sizde kendinize zaman verin ve inanın tünelin sonu ışık. Bu daha iyi günlerin diyenlere asla inanmayın her şey zamanla öyle güzelleşiyo ki inanamayacaksın. Evet herkes senin yaşadığını yaşamıyor bazıları şanslı ama ben değildim ve aynılarını yaşadım ve geçtiğinin sözünü veriyorum. Ben destekte alamadım eşimin ailesi garip insanlar duyulur daha da rahatsızlık verirler diye çekindim inan sen benden şanslısın. Çocuğunu hayatına dahil ettikçe güzelleşecek
 
Nasıl uyutuyorsunuz ? Özelden yazarsanız yardımcı olabilirim.
 
Cherry92 .!.:
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.

Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.

Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Genişletmek için tıkla...
Sizin gibi yeni doğum yapıp bu sürece alışmaya çalışan o kadar çok kadın var ki... Yalnız değilsiniz kendinizi yalnız hissetmeyin kesinlikle. Zamanla alışacaksınız. Kardeşimin eşi de 9 ay önce doğum yaptı. Ondan biliyorum bu süreçleri. Psikolojik destek de alıyormuşsunuz. Eğer fayda etmiyorsa doktorunuzu değiştirebilirsiniz. Daha iyi olmanızı diliyorum
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

A
Otizim anneliği lütfen yardım
Yorumlar
15
Görüntüleme
486
Rowena Ravenclaw
R
S
Hayatan zevk alamıyorum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
2K
salayaaa
S
H
Derin bir bocalama,cöküş,arayış
2 3
Yorumlar
42
Görüntüleme
1K
Hayatiminanlami3
H
S
İc döküş, pismanlik.
Yorumlar
14
Görüntüleme
649
Mutlusirin777
M
L
6 aylık bebek gelişimi
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
736
ltshlpgsyb
L
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…