Çocuk yaptığım için çok pişmanım 😭

Hisleriniz çok normal. Sizin destek olup şimdi olmayanlara kizdiginiz için bu duygu karmasasini yaşıyorsunuz. Fakat beklentilerinizi düşürüp o bebeğin sorumluluğunun sizde olduğunu artık kabul edin. Zaten o bebeğin sadece size ihtiyacı var şuanda. Bu zor günler bir kaç ay sonra yerini AA bak dönüyor ,emekliyor , anne dedi ,alkış yaptı baybay yaptı diye diye daha yeni şeyler tepkiler ve bağ kurdukca zirveye ulaşacak. Ve bir gün gelecek beraber kafede oturup birlikte kahve iceceksiniz lütfen şu iki sene size zor gececk fakat sonu sonsuz karşılıksız saf sevgiyi göreceksiniz. Kimsenin sizehissettiremeyecegi saf sevgi. Bazen sesinizi yükseltecek siniz ozamn bile size annne diye sarılan bebeğinizin o saf sevgisi .
Şimdi kendinize gelin . Alın bebeğinizi çıkın dolaşın günde 1-2 sat hem temiz hava iyi gelir her gün yapın. Ve bu yeni hayatiniza alışın artık. Eski yok gelmeyecek. Ama daha mukkemel anılar yaşayacaksınız.
 
Arrietty_ .!.:
Lutfen oyle demeyin.
Destek almaya devam edin.
Basina birsey gelse yerle bir olursunuz

Zorluklar buyuduklerinde unutuluyor.
Suan yogun bakimda cocugu olan bir anne olarak yaziyorum.
Yavrunuz daha alisamadi sizin gibi. Zaman herseyin ilaci
Genişletmek için tıkla...
Geçmiş olsun çocuğunuza şifalar dilerim 🌸
 
Arrietty_ .!.:
Lutfen oyle demeyin.
Destek almaya devam edin.
Basina birsey gelse yerle bir olursunuz

Zorluklar buyuduklerinde unutuluyor.
Suan yogun bakimda cocugu olan bir anne olarak yaziyorum.
Yavrunuz daha alisamadi sizin gibi. Zaman herseyin ilaci
Genişletmek için tıkla...

Allahım şifa versin yavrunuza💜
 
Cherry92 .!.:
Okadar haklısınızki.. hayal kırıklığım okadar fazlaki.

Biliyorum çocuğu kimse için doğurmadım ve ana sorumluluk bende ama etrafıma bakıyorum ve sadece ağlıyorum.

Senelerdir herkes için kendimi hep paraladım.

Maddi manevi herkese ve çocuklarına tek tek destek oldum.

Ama annemden bile duyduğum cümle tek doğuran sen değilsin toparlan.

Sürekli ilgilendiğim ablamdan duyduğum sende nekadar değiştin iyki bi çocuğun oldu.

Sanki iyiyken etrafımda olan herkes bi anda yok oldu ve ben gerçeklerle yüzleştim.

Eşime okadar güvenirdimki.. 10 sene birbirimize her konuda destek olduk. O kaza geçirdi altından aldım bir sene şükür toparlandı. Ben ameliyat oldum o bebek gibi baktı bana.

İlk aylarda o çok ilgilenirdi ama artık oda sen annesin toparlan demeye başladı.

Hala bakıyor ama istemeyerek olduğunun farkındayım.

Herkesten beklerdim ama eşimden asla.

Sanki herkes beni görmezden geliyor sırt çeviriyor gibi hissediyorum.

Çok ağlayan bi bebeğim var ve bazen tuvalete bile zor gidiyorum. Yemek yemek için insanlıktan çıkıyorum.

Bilmiyorum.. şükretmeliyim bebeğim sağlıklı ama çok zor geliyor herşey.
Genişletmek için tıkla...
Benimde bebeğim 14 haftalık beni çok zorlayan bi bebek değil ama benim bile bunaldığım oluyor sakin bi bebek olmasına rağmen sen etrafınada kızgınsın gerçekten ama senin stresli sinirli üzgün olman bebeğini daha huysuz yapar gerçekten dışarıya çık hava alın beraber dışarıda uyur dinlenir temiz hava alınca evde de daha fazla uyur o dinlenmiş uykusunu almış olunca dha huzurlu olur sonrasında sen stresini sıkıntını atıp ona sadece sevgini verebilirsen herşeyin daha iyi olacağına inanıyorum yemek yerlen zorlanıyorum demişsin mesela öğlen yemeklerini dışarıda ye bebeğin bebek arabasında uyuduktan sonra otur bi yerde rahatça
 
Cherry92 .!.:
İnan bende Inanamiyorum kendime.

Senelerdir maddi manevi bir sürü çocukla ilgileniyorum. Gönüllü faaliyetler kurslar vs.

Bebeğimi kucağıma almak için sabırsızlıkla bekledim, doktor doktor gezdim ona kavuşmak için ama şuan kocaman bi boşluk hissediyorum.

Sürekli ağlıyorum ve mutsuzum.

Eski benden eser yok.

Allahtan korkmasam ve vicdan yapmasam bi saniye durmadan intihar ederdim.
Genişletmek için tıkla...
Lohusa depresyonundasiniz ama gececek bebekle olan hayata alisacaksiniz siz yetebildiginizi gordugunuz zaman o da size iyi gelecek ayni donemlerden gectim hala ilac kullaniyorum oglum 14 aylik inanin kendimize bu dusuncelerle yazik ediyoruz. Anin tadini cikarin bebeginizi alin hava alin cikin disari biraz
 
Cherry92 .!.:
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.

Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.

Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Genişletmek için tıkla...
Ben keşke doğurmasaydım diye düşünmedim ama psikoloji bozukluğunu ben de yaşadım maalesef doğumda başıma gelen talihsiz olaylar bebeğimin beslenme problemi derken baya psikolojik sıkıntılardan geçtim. Hep geçmişi hamileliğimi geçmiş hayatımı özleyip fotoğraflara bakıp ağlıyordum. Önceden mutluydum şimdi hiç mutlu değilim diyordum. İnanın hepsi psikolojik hassasiyetten ibaret. Sorumluluk almamaya ve rahat yaşamaya alıştığımızdan bu hissiyata kapılıyoruz ve de tek başımıza destek almadan da büyütmek eklenince kafayı yiyecek gibi oluyor insan. Aslında burda çocuğa mükemmel bakmaya çalıştığımız ve bunu başaramadığımız için bu hisse kapıldığımızı düşünüyorum biraz rahat olsak destek alsak belki bu süreci daha kolay atlatırız. İnanın geçiyor ve zamanla kolaylaşıyor çünkü duruma adapte oluyorsunuz ve onsuz yapamıyorsunuz 7,5 aylık oldu bebeğim ve iyi ki doğmuş evimize neşe getirmiş diyorum ben.
 
Ben de hamileyim ara ara ne yaptım diye ağlıyorum sanki hayatım mahvolacak gibi geliyor. Asla yargılamıyorum ben de benimseyemedim. Tamamen bize muhtaç biri var. İneğin atın yavrusu doğuyor pıtı pıtı annesinin peşinde ördekler annesinin peşinde insanlar bebek peşinde. Emzirmek uyutmak. Düşününce boğuluyorum. Aynı destek olacak kimsem yok annem çalışıyor kaynanam çalışıyor bakıcı bulamıyorum şimdiden. Öff yani. Millet nasıl üst üste yapıyor
 
Cherry92 .!.:
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.

Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.

Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Genişletmek için tıkla...
Cidden zor bir durum bende öyle düşünüyorum bazen. Yani bebeğim daha 2 aylık çok tatlı çok güzel ama insan rahata alışık olduğu için bi yerden sonra zor gelmeye başlıyor. Birde eş desteği çok önemli eşiniz destek vermiyorsa ömür geçmiyor.
 
Cherry92 .!.:
Sadece yazıp rahatlamak istiyorum.

Çocuk yaptığım için çok pişmanım ve her gün ağlıyorum.

Allah affetsin ama hiç yaşama hevesim sevincim kalmadı. Yaşayan ölü gibiyim.
Genişletmek için tıkla...
Bir kadının böyle hissetmesi beni çok üzüyor yalnız kalmışsınız ve yük sadece sizin omzunuza binmiş belli ki. Ben de tedaviyle anne olmaya çalışanlardanım sizin de tedavi ile olmuş. Bir dış gebelik yaşadım gebe olduğumu ilk öğrendiğim de içime değişik bi his çökmüştü Nası olacak bu zamana kadar çok istedim ama yapabilecekmiyim diye neler neler geçti aklımdan sonra çok geçmeden de düşük yaptım zaten öyle düşündüğüm için çok üzüldüm elimizde olan bişey değil emin ol şuan senin de elinde değil bu düşünceler dilerim ki biran önce psikolojik olarak toparlarsın kendini ve çok mutlu olursun evladınla❤️
 
Cherry92 .!.:
Okadar haklısınızki.. hayal kırıklığım okadar fazlaki.

Biliyorum çocuğu kimse için doğurmadım ve ana sorumluluk bende ama etrafıma bakıyorum ve sadece ağlıyorum.

Senelerdir herkes için kendimi hep paraladım.

Maddi manevi herkese ve çocuklarına tek tek destek oldum.

Ama annemden bile duyduğum cümle tek doğuran sen değilsin toparlan.

Sürekli ilgilendiğim ablamdan duyduğum sende nekadar değiştin iyki bi çocuğun oldu.

Sanki iyiyken etrafımda olan herkes bi anda yok oldu ve ben gerçeklerle yüzleştim.

Eşime okadar güvenirdimki.. 10 sene birbirimize her konuda destek olduk. O kaza geçirdi altından aldım bir sene şükür toparlandı. Ben ameliyat oldum o bebek gibi baktı bana.

İlk aylarda o çok ilgilenirdi ama artık oda sen annesin toparlan demeye başladı.

Hala bakıyor ama istemeyerek olduğunun farkındayım.

Herkesten beklerdim ama eşimden asla.

Sanki herkes beni görmezden geliyor sırt çeviriyor gibi hissediyorum.

Çok ağlayan bi bebeğim var ve bazen tuvalete bile zor gidiyorum. Yemek yemek için insanlıktan çıkıyorum.

Bilmiyorum.. şükretmeliyim bebeğim sağlıklı ama çok zor geliyor herşey.
Genişletmek için tıkla...
‘Sen annesin toparlan’ cümlesinin farklı versiyonlarını ben de duydum. ‘Anne olmak kolay değil’ , ‘eee annesisin’ , ‘cennet annelerin ayakları altındadır diye boşuna demiyorlar’ her seferinde afedersin büyük bi s…tir çekiyorum. Anne olduk diye insan olmayı bırakmış değiliz ve bu laflar destekten çok köstek oluyor.
Eğer bunu yapmalıydım şöyle olmalıydı diye düşünüyorsan bırak. Ben o kadar rahat bi insandım ki, ek gıdada marketten yoğurt alıp veririm onla mı uğraşcam sadece uykuları düzenli olsun bana vakit kalsın derdindeydim. Uyku diye kendimi yedim, bi güzel tuttu sonra bozulmaya başladı. Meğer çocuk alerjikmiş. Şuan 5 aylık neredeyse hala gaz sorunu yaşıyoruz. Ben hala gece adam gibi uyuyamıyorum, onunla öğlen uykuları yapıyorum çünkü üst üsteyiz, sıcak gazına iyi geliyor, diyete soktular beni de bütün enerjim dibe vurdu vitaminler ile ayaktayım, dışarı bile çıkamıyorum aç kalacağım korkusuna. E oldu mu rahat düşünce de buraya kadar. Şimdi bu çocuğa ek gıdada ne vereceğim, nasıl vereceğim diye kendimi yiyorum.
Diyeceğim o ki hiç bi şey planlandığı gibi olmuyor ve insanın canı çok sıkılıyor bu yüzden. Eğer beklediğin şeyle olan şey aynı değilse önce bunu bi kenara atmanı öneririm, o zaman rahatlamaya başlarsın.
Bi de bebekle kendine bi düzen oluşturman gerekiyor, ben aşırı kısıtlandım. İnsan boğazından da kısıtlanmaz artık diyor ama kısıtlandım işte. Destek zaten yok herkesten uzağım, istemiyorum da işime karışacaklar çünkü. Eşim ev içi destek atmıyor doğru düzgün. Bana bi keresinde ‘Bir sen çocuk bakıyor gibi davranma’ bile dedi 🤷🏻‍♀️. Benimki de ilk zamanlar çok güzel baktı şimdi ben iş yaparken bile bana atmaya çalışıyor devamlı bebeği, darlanıyor. Bende eşim evde oldukça hazırlıyorum kendime atıştırmalık dışarı çıkıyoruz hep birlikte. Erkekler böyle maalesef, kabullenmek gerek sanırım…
Ben de çok sıkılıyorum bazen gerçekten sorumluluk ağır geliyor yalan yok. Bence bunu herkes yaşıyor,
 
gisla .!.:
Ben de hamileyim ara ara ne yaptım diye ağlıyorum sanki hayatım mahvolacak gibi geliyor. Asla yargılamıyorum ben de benimseyemedim. Tamamen bize muhtaç biri var. İneğin atın yavrusu doğuyor pıtı pıtı annesinin peşinde ördekler annesinin peşinde insanlar bebek peşinde. Emzirmek uyutmak. Düşününce boğuluyorum. Aynı destek olacak kimsem yok annem çalışıyor kaynanam çalışıyor bakıcı bulamıyorum şimdiden. Öff yani. Millet nasıl üst üste yapıyor
Genişletmek için tıkla...
Bende hamileyim ve seninle aynı düşüncelerdeyim 🙁 Rahat battı heralde diyorum. Artık hayal bile kuramıyorum. Bebek hayatımı yaşamama engel olucak gibi geliyor.
 
motherofcat .!.:
Bende hamileyim ve seninle aynı düşüncelerdeyim 🙁 Rahat battı heralde diyorum. Artık hayal bile kuramıyorum. Bebek hayatımı yaşamama engel olucak gibi geliyor.
Genişletmek için tıkla...
Ve isteyerek yaptım kaza vs değil. İlk bebeğim düştüğünde de çok üzülmüştüm. 28 yaşındayım küçük değilim. Şimdi çoook pişmanım. İşi bırakacağım dert ediniyorum. Nasıl olacak bilmiyorum. Korkunç biliyorum ama memelerim sarkacak diye üzülüyorum aynada bakıp bakıp üzülüyorum çirkinleşeceğim ayak bağı olacak geleceği ne olacak ya huysuz olursa ya kötü anne olursam diye. Bebekli çocuklu ortamda ruhum bunalıyor tahammül seviyem sıfır. Bazen anneleri ağzına iki tane vurmamak için nasıl sabrediyor diyorum. Çok mu lazımdı herkes anne olmalı mıydı ben anne olacak kapasitede değilim bence
 
gisla .!.:
Ve isteyerek yaptım kaza vs değil. İlk bebeğim düştüğünde de çok üzülmüştüm. 28 yaşındayım küçük değilim. Şimdi çoook pişmanım. İşi bırakacağım dert ediniyorum. Nasıl olacak bilmiyorum. Korkunç biliyorum ama memelerim sarkacak diye üzülüyorum aynada bakıp bakıp üzülüyorum çirkinleşeceğim ayak bağı olacak geleceği ne olacak ya huysuz olursa ya kötü anne olursam diye. Bebekli çocuklu ortamda ruhum bunalıyor tahammül seviyem sıfır. Bazen anneleri ağzına iki tane vurmamak için nasıl sabrediyor diyorum. Çok mu lazımdı herkes anne olmalı mıydı ben anne olacak kapasitede değilim bence
Genişletmek için tıkla...
Seninle birebir aynı düşüncedeydim ve şu an 2,5 aylık bebişim var 😅 ama maalesef daha bu düşüncelerimi tam atamadım bu yüzden çok zorlanıyorum, eski hayatımı özleyip duruyorum. İnşallah doğumdan sonra böyle hissetmezsin inşallah senin için her şey daha güzel olur. Herkes geçecek diyor ama geçene kadar insan mahvoluyor, saçımda bi tane beyaz yoktu şimdi beyazlar çıkmaya başladı. Hepimiz için her şey güzel olsun inşallah...
 
lugia92 .!.:
Seninle birebir aynı düşüncedeydim ve şu an 2,5 aylık bebişim var 😅 ama maalesef daha bu düşüncelerimi tam atamadım bu yüzden çok zorlanıyorum, eski hayatımı özleyip duruyorum. İnşallah doğumdan sonra böyle hissetmezsin inşallah senin için her şey daha güzel olur. Herkes geçecek diyor ama geçene kadar insan mahvoluyor, saçımda bi tane beyaz yoktu şimdi beyazlar çıkmaya başladı. Hepimiz için her şey güzel olsun inşallah...
Genişletmek için tıkla...
İnşallah hem konu sahibi hem sizin için dua edeceğim doğuranlar da hep bebek kalmıyorlar bebek hali çok özleniyor diyor. Ama bence dünyanın ennnn zor şeyi. Çok fedakarlık lazım. Lohusa depresyonu önemsenmeyecek bir şey değil. Çok ciddi bir sıkıntı. Doğum hamilelik başlı başına travma bence. Beden ve zihin için yorucu
 
gisla .!.:
Ve isteyerek yaptım kaza vs değil. İlk bebeğim düştüğünde de çok üzülmüştüm. 28 yaşındayım küçük değilim. Şimdi çoook pişmanım. İşi bırakacağım dert ediniyorum. Nasıl olacak bilmiyorum. Korkunç biliyorum ama memelerim sarkacak diye üzülüyorum aynada bakıp bakıp üzülüyorum çirkinleşeceğim ayak bağı olacak geleceği ne olacak ya huysuz olursa ya kötü anne olursam diye. Bebekli çocuklu ortamda ruhum bunalıyor tahammül seviyem sıfır. Bazen anneleri ağzına iki tane vurmamak için nasıl sabrediyor diyorum. Çok mu lazımdı herkes anne olmalı mıydı ben anne olacak kapasitede değilim bence
Genişletmek için tıkla...
Birbirimize ne kadar benziyoruz ajjajsjs Bende 25 yaşındayım ilk hamileliğim düşüşle sonuçlandı çok üzüldüm. Hamile kalmak istediğimde hemen hamile kalamadım. Tüp bebek bile düşündüm hatta. Ama ne gerek vardı yani ,çocuksuz da gayet mutluydum. Ben hemen işten ayrıldım mecburen çünkü 4 saat yol sürüyordu her gün. Çocuk düşer diye korktum. Memelerimiz sarkıcak + vücudumuz çatlayabilir. Ve şuan bebeğe karşı bir şey hissetmiyorum. Annem hiç annelik yapmadı bana ,nasıl anne olunur bilmiyorum. Annem çok bencil bir anneydi onun gibi olmaktan korkuyorum. Ve eşim elinden geldiğince destek olmaya çalışsa bile şimdiden 'eskiler nasıl doğurmuş 5-6 tane, tek başlarına bakmışlar etmişler' falan gibi laflar demeye başladı bile. Ya daha çok şey düşünüyorum söyleyecek çok kelime var da gerek yok. Kısacası bizim artık hayatımız son buldu. Bundan sonra çocuk için yaşıcaz. Bizim isteklerimiz hayallerimiz çöp olsun varsın demi ,en iyi anne biz olalım yeter ki. Bir yandan da ona bir şey olsun istemiyorum tabii ama bilmiyorum ya benden pek de iyi bir anne olmucak galiba... 😔
 
motherofcat .!.:
Birbirimize ne kadar benziyoruz ajjajsjs Bende 25 yaşındayım ilk hamileliğim düşüşle sonuçlandı çok üzüldüm. Hamile kalmak istediğimde hemen hamile kalamadım. Tüp bebek bile düşündüm hatta. Ama ne gerek vardı yani ,çocuksuz da gayet mutluydum. Ben hemen işten ayrıldım mecburen çünkü 4 saat yol sürüyordu her gün. Çocuk düşer diye korktum. Memelerimiz sarkıcak + vücudumuz çatlayabilir. Ve şuan bebeğe karşı bir şey hissetmiyorum. Annem hiç annelik yapmadı bana ,nasıl anne olunur bilmiyorum. Annem çok bencil bir anneydi onun gibi olmaktan korkuyorum. Ve eşim elinden geldiğince destek olmaya çalışsa bile şimdiden 'eskiler nasıl doğurmuş 5-6 tane, tek başlarına bakmışlar etmişler' falan gibi laflar demeye başladı bile. Ya daha çok şey düşünüyorum söyleyecek çok kelime var da gerek yok. Kısacası bizim artık hayatımız son buldu. Bundan sonra çocuk için yaşıcaz. Bizim isteklerimiz hayallerimiz çöp olsun varsın demi ,en iyi anne biz olalım yeter ki. Bir yandan da ona bir şey olsun istemiyorum tabii ama bilmiyorum ya benden pek de iyi bir anne olmucak galiba... 😔
Genişletmek için tıkla...
Eylül annesiyiz zaten. Bence bu kokular tamamen bilinçle alakalı. Bilinçli olduğumuz için korkuyoruz.
 
gisla .!.:
Eylül annesiyiz zaten. Bence bu kokular tamamen bilinçle alakalı. Bilinçli olduğumuz için korkuyoruz.
Genişletmek için tıkla...
Seninde mi doğumun eylülde? Yazışmaları okuyor musun oradaki? Herkes nasıl moda girmiş Allahım sevgi pıtırcıkları. Bende öyle olmak istiyorum işte ama olamıyorum 😅
 
motherofcat .!.:
Seninde mi doğumun eylülde? Yazışmaları okuyor musun oradaki? Herkes nasıl moda girmiş Allahım sevgi pıtırcıkları. Bende öyle olmak istiyorum işte ama olamıyorum 😅
Genişletmek için tıkla...
Geçen bir keçi videosu izledim yavrusunu kabul etmiyor ben de böyle olacağım diye ağladım 😂 ama imkansız bence. Hormonlar izin vermez
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

S
Hayatan zevk alamıyorum
2 3
Yorumlar
51
Görüntüleme
2K
salayaaa
S
L
6 aylık bebek gelişimi
2
Yorumlar
24
Görüntüleme
701
ltshlpgsyb
L
ganzes
  • Kilitli
Eşimin ailesine çocuğumu göstermek istemiyorum
Yorumlar
5
Görüntüleme
1K
AmberMila
AmberMila
B
Merhaba hanımlar
Yorumlar
14
Görüntüleme
233
onbirmayis
onbirmayis
E
Adet bitiminde yumurtlama
Yorumlar
3
Görüntüleme
214
useruseraaa
U
Back
X