Çocuk sahibi olmayı istememek

Ben de çocuk istemiyorum. Şanslıyım ki sevgilim de bu konuda benimle hemfikir. Sevgilimi çok seviyorum, kendimi de çok seviyorum ve yapmak istediğim o kadar çok şey var ki bir çocuk dünyaya getirerek tüm ilgimi ve vaktimi ona ayırıp diğer istediğim her şeyden fedakarlık etmeye hiç niyetim yok. Ayrıca kendimi tanıyorum ki biliyorum bir çocuğum olursa gerçekten tüm ilgim ve vaktim ona kayacaktır. Çocukları da severim aslında ama onlarla uzun vakit geçiremiyorum, darlanıyorum. Ayrıca bu döngü bana çok da anlamlı gelmiyor, 20-35 yaşları arasına kadar hayatını yaşa sonra çocuk yap ve artık hayatın o olsun "Ee ben nolucam 25 yıl mıydı benim ömrüm?". Bu nedenle sadece gerçekten dünyaya çocuk getirip bunun için her fedakarlığı göze alabilecek ebevenylerin çocuk sahibi olması gerektiğine, bunun bize dayatıldığı gibi olmazsa olmaz bir durum olmadığına inanıyorum.
 
yenı arkadaşlar gelmiş,hoş gelmiş,malesef artık kımseyle tartışmamak için nıye evlenmıyosun dıyene cevap bile vermıyorum,kızlar çocuk istemeyene ben rastlmadım,hanı hiç öle erkekde tanımadım etrafımda eş dost ahbap,
 
Çalışmayıp evde oturanlar varsa ve ben küçücük bir bebeğin sorumluluğunu alarak onu hayata en iyi şekilde hazırlayabilirim diyebiliyorlarsa buyurup doğursunlar.Düğüne iki ay kaldı bu konuda ciddi ciddi düşününce zor diyorum çok zor.Kendime ayıracak vaktim olmazken minicik bir yavruya nasıl zaman ayırabilirim.O çocuğada yazık...:97:
 
Son düzenleme:
selam kızlar ben 30 yaşımı bitirmek üzereyim ve 4 yıllık evliyim bende çocuk sahibi olmayı kesinlikle düşünmüyordum hatta fikrine bile tahammül edemiyordum bu yüzden çevremde kim varsa bana çoçuk yap diyen hepsinin kalbini kırdım benim aksime eşim çok fazla çocuk istiyordu sürekli kavga sıkıntı derken boşanma eşiğine geldik eşimi çok sevdiğim için artı yaşımın da etkisiyle istemeye istemeye çocuk yaptım fakat hormonlarım yüzünden bebeğimi düşürdüm ama şukadarını söyliyebilirim ki dünyam başıma yıkıldı o bebiş içinize düşünce anne olmak dürtüsü okadar ağır basıyorki kelimelerle anlatamam sanki herşey bebeşiniz için dünyada bi tek siz ve o var bu yaşanılmadan anlatılabilecek bişey değil
bebiş istememe fikrini anlıyorum hatta çocuksuz bi yaşam fikrinin savunucularından biriydim ama şunu tüm kalbimle söylüyorum bu çok farklı bi his bence her kadın hayatta bir kez bile olsa anne olmalı tabi bu benim düşüncem
 
eskay .!.:
Cocuk sahibi olmak beni cok korkutuyor.
Cunku annesiyle hep sorun yasamıs dıslanmıs biri olarak bunu yapabilecegime inanmıyorum.
4 yıllık evliyim.ve evlenene kadar annemden manevi olarak cok siddet gördüm..4 yıldır da hiç görüşmüyorum, ailemden hiç kimseyle..Onlardan cok uzakta, cok güzel bir şehirde harika giden bir evliligim var.
Ama yıllar boyu yasadıgım bu sıkıntılar yüzünden, 2 yıldır psikiyatriste gidiyorum ve ilaç kullanıyorum.
Biliyorum ki bu ilaçları kullandıgım sürece cocuk sahibi olamam..Ama hapları bıraktıgımda da yine eski bunalımlı günlerime dönebilirim.
Annemin bana yasattıklarından sonra onlarla tüm baglarımı koparttım ama ya bende ona benzersem korkusu yüzünden cocuk fikri beni cok korkutuyor..
Bazen cocugum oldugunu bana ananem,teyzemler nerde niye biz onlara gitmiyoruz diye sordugunu hayal ediyorum..
Facebook denen illet cıktıgından beri orada anneleri ve bebekleriyle poz veren tanıdıkları gördükce içim burkuluyor.
Bugün adetim gecikeli 3 gün oldu ya hamileysem diye ödüm kopuyor..
Haftasonu eşime söyledim..Gercekten cocuk istemiyorum dedim..Seninle ömrüm yettigince gezip tozmak hayatımızı yasamak istiyorum..Güldü sadece..Birşey söylemedi...
Bende güldüm içim acıyarak...........mafoldumben
Genişletmek için tıkla...



görünen o ki fire vermişsiniz.(çocuk istemeyen bir arkadaşınız yukarıdakii)
sizlere şimdi hiç anlatmıcam çocuk sahibi olmak böyle şöyle diye,ama inanın bana
sizleri bundan bir 25 30 sene sonra görmeyi çok isterdim ii günler.......
 
ske .!.:
görünen o ki fire vermişsiniz.(çocuk istemeyen bir arkadaşınız yukarıdakii)
sizlere şimdi hiç anlatmıcam çocuk sahibi olmak böyle şöyle diye,ama inanın bana
sizleri bundan bir 25 30 sene sonra görmeyi çok isterdim ii günler.......
Genişletmek için tıkla...

Bende, siz çocuk çoluk sahibi olanları 25- 30 yıl sonra görmek isterdim:nazar:Bakalım sizlerin evlatları yanıbaşınızda olacakmı? Hayatta hiç bir şeyin garantisi yok.10 tane evladın olur ama hayırsız olur, onlara hayatını adarsın ama istediğin gibi yetiştiremezsin. Kimin ilerde ne olacağı, kimin yalnız yaşlanacağı, kimin yalnız öleceği bilinmez. Evlatlarınıza okadar da güvenmeyin derim:KK68:
 
piTis .!.:
O konu KK Pro tarafından incelemeye alınmış...
Ben de bu konuda düşüncelerimi yazmak istedim.Daha 19 yaşımdayım ama benim de pek aram iyi değil çocuklarla.Düşünüyorum da ileride çocuk yapmak doğru değilmiş gibi geliyor böyle bir dünyada.Ana haber bültenini açtığımızda neler neler görüyoruz.Sonuçta oradaki başlarına olaylar gelen çocuklar da ailelerin çocukları, bizim çocuğumuz olursa onların başına kötü bişe gelmeyecek die bir garantisi yok ki.Zaten düşünüyorum da günümüz evlilikleri hep kısa sürüyor.O kısa evliliklerine de bir çocuk sığdırıp ayrılıyorlar.Peki sonrasında ne oluyor?Ortada kalmış, psikolojisi günden güne bozulan bir çocuk... Hadi o ihtimali yok edelim peki bizim çocuğumuzu büyütebileceğimizin garantisi var mı ? Çocuk doğduktan bir süre sonra bizim başımıza birşey gelirse yine canımızı uğruna feda edebileceğimiz o yavrucak ortada , kendisine yardımcı olacak insanların insafına kalacak... ve daha birsürü buna benzer ihtimaller... çocuklardan nefret ediyorum demiyorum, yalnızca ne zaman yeni doğmuş bir çocuk görsem ''ah canım benim ne kadar da sevimlisin sen.'' gibi şeyler düşünmek yerine içimi bir üzüntü kaplıyor aklıma gelen şeylerse ''canım benim şimdi dünyadan haberin yok güzel güzel gülüp oynuyorsun ama büyüdüğünde sen de insanları tanicaksın, yaşamanın, bu kirletilmiş dünyada, vahşi ve çıkarcı insanların arasında ayakta kalmanın ne kadar zor olduğunu göreceksin.'' gibi düşünceler oluyor. ınsanlar derler ya hep kendinize yapılmasını istemediğiniz bir şeyi siz de başkasına yapmayın diye, düşünüyorum da dünyaya gelmeden önce bana sorulabilecek olsaydı '' dünyaya gitmek istiyor musun?'' diye ben gelmeyi kabul etmezdim açıkcası...(kimse doğduğum için ailemi suçladığımı falan da düşünmesin, alakası yok) O yüzden de böyle düşünüyorum peki o dünyaya gelmeyi istermiydi acaba... Tabiki ona sorma ihtimalimiz yok ama lütfen kimse çocuk sevmek için, sırf annelik egolarını tatmin etmek için dünyaya çocuk getirmesin... Önce herkes bir düşünsün eşim ve ben bu çocuğun yaşam şartlarını arkadaşlarından eksik kalmayacak şekilde karşılayabilir miyiz, çocuk yapmaya hazırmıyız, ikimiz de gerçekten istiyor muyuz, onu her anlamda birlikte mutlu edebilir miyiz die tekrar tekrar düşündükten sonra karar versinler lütfen...
Biraz uzun oldu ama bunlar benim kendi düşüncelerim içinizde kabul etmeyenler elbet de olacaktır ama parakrafın sonunu okuyan herkes saygıyla karşılasın ve kendisine sorsun lütfen( çocuk düşünenler için) opuyorumnanaktan
Genişletmek için tıkla...

Mesajı yazalı epey zaman olmuş...haala aynı düşüncen devam ediyor mu bilmiyorum ama....BENDE AYNEN SENİN GİBİ DÜŞÜNÜYORUM.

.
 
BENDE EVLENMEDEN öNCE EN AZ 2 SENE ÇOOCUK YAPMICAM DIYORDUM.
FAKAT EVLENDIM 1 YILLIK EVLIIYM VE BİÇOCUGUM OLSUN ISTIYORUM.ETRAFIMDA HAMİLELERİ GORUNCE ÖZENIYORUM.
BİRDE EŞİNİZİN istedıgıni gorunce siz daha cok istıyorsunuz.
fakat şuan gerceklestırmek ıstedıgım bazı şeyler var.
onlar olduktan sonra dıyorum bı 5- 6 ay sonra..
ama ha deyıncede olmuyor.
bazen 2-3 sene denenıyor fakat olmuyor.
rabbım zamansız vermesin dıyorum.
 
Kızlar bende evlenmeden önce çocuk istemeyenlerdendim.Evlenmeden önce eşimede söyledim bunu.Evlendik aradan 1.5 sene geçti konu nerden geldiyse çocuğa geldi:26:Bi baktım eşimin gözleri dolmuş, o istiyor ama beni kaybetmemek için hep içine atıyormuş.Onu öyle görünce bunu ona yapamam o harika bi baba olacak dedim 2 ay içinde hamile kaldım.Onu ilk ultrasonda gördüğümde ağladım, bu tepkiyi bende kendimden beklemiyordum:KK5:O günden beri hayata bakışım, korkularım ve beklentilerim değişti ve çok mutluyum ve onu çok çok seviyorum hatta kendimden bile çokkk:emir_bebek:
 
Son düzenleme:
Kızlar bide gerçekten hazır olmadan, gerçekten istemeden yapmayın.Gerçekten tüm yaşantınızı değiştirip, tüm sevginizi, ilginizi zamanınızı veremeyecekseniz yapmayın.:KK20:
Ben bebekten önce süslenip gezmeyi tozmayı çok seven bi tiptim.:KK76:O doğduktan sonra hiç olmadığım kadar bakımsızım, evim ve yemeklerimde öyle.Ne zaman dışarı çıksak tam en güzel yerinde ağlamaya başlar,eve döneriz, tv izletmez, savaş çıksa haberim olmayacak tv açmadığım için, yemek yemeye masanın başına otururum 5 dakika geçmez kalkmak zorunda kalırım, döndüğümde yemek buz gibi olmuştur, dışarı çıkmak için hazırlanırsın en güzel kıyafetinin üstüne ve saçına kusar, eşimle cilveleşmek için onun uyumasını bekleriz, o uyur bizde yorgunluktan bitmiş oluruz:KK53:Bunlar gerçekler ama yinede hiç olmadığımız kadar mutluyuz:26:Onun o bembeyaz tenine, dudaklarına bi öpücük, o güzel kokusunu bi içime çekmek anlatılmaz bi mutluluk.:KK69:Bilmiyorum bundan 10 sene sonrada aynı şeyi düşünürmüyüm ama ben şuanın tadını çıkarıyorum ve onu çok seviyorum:emir_bebek::emir_bebek::emir_bebek:
 
endulus34 .!.:
bu forum neden suskun?kızlar nerdesiniz?
Genişletmek için tıkla...

suskunluk değil de arkadaşım, fikirlerimiz aynı malum, ancak yeni arkadaşlar geldikçe biraz hareket oluyor.

bu arada yoklama yapalım, bizde bi değişiklik yok, sesim çıkmadı diye fikrim değişti sanılmasın:KK66: çocuksuz, kendi istediğimiz gibi bir hayata dair planlarımıza yenileri ekleniyor günden güne:))

her çocuklu dostumuzla birlikte zaman geçirdiğimizde de kararımızın ne kadar yerinde olduğunu bir kez daha hatırlayıp çok şükür diyoruz:)) sadece enerji ilgi anlamında değil bu ama, çocuklu dostlarımızın kaygılarını paylaştığımızda gerçekten ağır bir şey bu. tabii bizim gibi düşünenlere ağır büyük olasılıkla.
 
bi çocuğa sevgi gelecek gibi şeyler verilmeyecekse en önemlisi sevgi
istememeyi saygıyla karşılıyorum mantıklııı
 
Arkadaşlar okuduğum kadarıyla çoğunuz çocuk istediğine yada istemediğine net olark karar veren insanlarsınız. Benim işim biraz daha zor. Ben kendimi anaç bir insan olarak görmüyorum. Çocuk sevmiyor değilim ama ilgilenmek beni çok çabuk sıkıyor. sanırım biraz rahatıma düşkünüm Ama yaşım 35 oldu ve bir karar vermem gerekiyor. Eşim çocuğumuz olmasını çok istiyor. Ben kararsızım. aslında çok da korkuyorum. Ayrıca benim bazı sorunlardan dolayı zor ve riskli bir gebelik geçireceğim. yani Allah kısmet edecekmi onuda bilmiyorum. Olsa bu sorumluluğu kaldırabilecekmiyim. kafam da bir dolu soru işareti var. Bütün arkadaşlarımın çocuğu olduğu için kendimi bazen kötü hissediyorum. Ama bu çocuk istediğim anlamınada gelmiyor bence. Keşke çok isteseydim, o zaman cesaretle bu işe adım atabilirdim.
 
Allah her çocuk istemeyene evlat nasip etmediği gibi(istisnalar dışında),
her çocuk dileyene de evlat nasip etseydi keşke...
inşallah çocuk istemeyen arkadaşlar bu düşüncelerine sadık kalırlar.
Allahın evlatsızlıkla imtihanına maruz kalmazlar.(umarım anlatabilmişimdir.)
 
fedakar anne babaların çocuklara çok zarar verdiğini düşünüyorum. şimdiye kadar gerek gözlemlediklerim kadarıyla çocukla ne kadar ilgilenirsen ve ne kadar fedakarlık yaparsasn onun rahatı mutluluğu ve başarısı için çalışırsan, geri dönüşü hep olumsuz oluyor şımarık doyumsuz ukala ve bencil yetişkinler hale geliyorlar. anne babanın yaptıklarını sanki kendine hak ve bir zorunlulukmuş gibi algılıyorlar. herkes kendi hayatını yaşıyor birey olarak topluma katılıyor.boşverin herkes kendi sorumluluğunu kendi alsın kendi sıkıntısını kendi çeksin hayatı öğrenmesine mani olmayın. benim ailem de öyle aman aman ilgili değillerdi eğitim hayatımla olsun normal yaşantımla olsun çok sıkıntısını çektim evet ama insanın kendine güveni de gelişiyor.....etrafımdaki annelere bakıyorum çıldırmış gibiler çocuğunun hayatını yaşıyor kendini kurban ederek resmen.
 
Dogru vallahi, endulus coktandir ugramadik buraya...sizleri özledim canim dostlarim.

Bu arada Michelle`in yazisina bayildim, tüm kalbimle katiliyorum.

Ben hala cocuksuz mutlu bir sekilde yasiyorum, isim, esim, ailem ve hayat o kadar güzelki baska birseyde istemiyorum zaten.
Hic bir seyin su güzelim hayatimi bozmasini istemiyorum, aynen böyle kalsin, herseyimle memnunum.
Sevgiyi haddinden fazla zaten aliyorum cevremden ve haddinden fazla veriyorum cevreme, daha ne olsun?

Ama her zaman dedigimiz gibi Allah tüm isteyenlere versin ve olanlarinda anali babali büyüsün, hayirli evlatlar olsunlar Insallah...

Hayat tercihlerden ibarettir, ben tercihimi kücüklügümden beri yaptim ve dogru bir karar verdigimi her gün daha cok anliyorum.
Ihtiyacim yok baska hic bir seye....Hersey oldugu gibi güzel...tek istegim Allah herkese saglik versin....gerisi bos...
 
shewal .!.:
fedakar anne babaların çocuklara çok zarar verdiğini düşünüyorum. şimdiye kadar gerek gözlemlediklerim kadarıyla çocukla ne kadar ilgilenirsen ve ne kadar fedakarlık yaparsasn onun rahatı mutluluğu ve başarısı için çalışırsan, geri dönüşü hep olumsuz oluyor şımarık doyumsuz ukala ve bencil yetişkinler hale geliyorlar. anne babanın yaptıklarını sanki kendine hak ve bir zorunlulukmuş gibi algılıyorlar. herkes kendi hayatını yaşıyor birey olarak topluma katılıyor.boşverin herkes kendi sorumluluğunu kendi alsın kendi sıkıntısını kendi çeksin hayatı öğrenmesine mani olmayın. benim ailem de öyle aman aman ilgili değillerdi eğitim hayatımla olsun normal yaşantımla olsun çok sıkıntısını çektim evet ama insanın kendine güveni de gelişiyor.....etrafımdaki annelere bakıyorum çıldırmış gibiler çocuğunun hayatını yaşıyor kendini kurban ederek resmen.
Genişletmek için tıkla...

Şu fedakarlıkla ilgili Nil Gün'ün çok güzel bir tespiti var.

Fedakarlık çıkar ilişkisidir der çünkü her feda'dan beklediğiniz bir kar vardır :)))
 
Son düzenleme:
Moonlight .!.:
Allah her çocuk istemeyene evlat nasip etmediği gibi(istisnalar dışında),
her çocuk dileyene de evlat nasip etseydi keşke...
inşallah çocuk istemeyen arkadaşlar bu düşüncelerine sadık kalırlar.
Allahın evlatsızlıkla imtihanına maruz kalmazlar.(umarım anlatabilmişimdir.)
Genişletmek için tıkla...


canım çok iyi anlattın,ama evlatla imtıhan olmaktansa evlatsılıkla imtıhan omanın daha doğru olduğunu ispatlayan çokkkkkk net tespitlerım var...
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

G
İçim daralıyor benzeri yaşayan varmı
2 3
Yorumlar
45
Görüntüleme
1K
ellerimlekazidim
E
S
Kayınvalide problemi
8 9 10
Yorumlar
186
Görüntüleme
5K
Sln34
S
prometheus
  • Kilitli
Yüksek Maaşlı Eski Eşi Cimer’e Şikayet Etmeli Miyim?
7 8 9
Yorumlar
168
Görüntüleme
7K
562450
562450
D
Annem koşullu seven manipülatif biri ,kaldıramıyorum?
5 6 7
Yorumlar
121
Görüntüleme
4K
deva-12
D
E
Çocuk yapmak için en uygun yaş ( Prezervatifle gebelik riski)
3 4 5
Yorumlar
84
Görüntüleme
5K
selsentinus
S
X