16, 17 yaşlarında birisi hamile olsa ona hayatını mahvetmemesini söyleriz. Ama burada konu sahibi, 17 yaşında anne gibi bir şey olmuş. Uyuşturucu bir bağımlısı annenin nasıl olduğunu tahayyül dahi edemiyorum.
Konu sahibinin yaşadığı şeyler hiç normal şeyler değil ki normal tepkiler bekleniyor. Annesine ve kardeşine karşı olumlu duygular hissetmesi daha zordur. Yapmak zorunda olduğu fedakarlıklar için, onlara karşı sevgi, öfke ile karışık kırgınlık hissediyordur.
Ben genel olarak standart bir çocukluk, gençlik yaşamışken, konu sahibini yargılayamam.
Toplumun ya da bizim, konu sahibinden beklentisi kardeşini yetiştirmesi yönünde olabilir ama konu sahibi bunu yapamayacağını söylüyor. Toplumun her beklentisi de, iyi, doğru ya da karşılanabilir bir şey değil.
Konu sahibi, doğurduğum çocuğu sokağa atacağım demiyor. Sorumluluğunu alamadığım kardeşimi sevgi evine bıraksam onun için güvenli olur mu diye soruyor. Bu soruya verebilecek bir cevabım yok.
Konu sahibi, başlayabiliyorsan terapiye başla.
Bu satırları da kardeşlerini çok seven bir abla olarak yazıyorum.