çocuğundan bul

  • Konu Sahibi Konu Sahibi Dante
  • Başlangıç Tarihi Başlangıç Tarihi
Milli Eğitim e dilekçe ver canım okul müdürü ile konuş Yada kızını başka bir okula al
 
Ogretmenin yaptigi affedilir sey degil.ama cocugunuzda cok kucuk degil.ogretmenini dinleyip karsilik vermemesi gerekiyor.birde bunu ovunerek yazmissiniz.oncelikle cocugunuzu sizin egitmeniz lazim.kusura bakmayin objektif bakmaya calisiyorum
 
Buraya yazacagina hemen en yakin ilce milli eğitime sikayete git.Ucretli öğretmen hemen alınır gorevden.
 
Dejavu bu çocuk davranışlarını zaten kontrol edemeyen bir çocuk. DEHS sendromu var. Dikkatini derse toparlayamıyor. Ben 37 yaşındayım , hiçbir kitabı tam olarak okuyamam. Biraz başından, biraz ortadan, biraz sondan okurum. Düz vites araba kullanamıyorum, arabayı vitese geçirirken farları yakmayı unutabiliyorum. Bu bahsettiğimiz şey bir büyüğün hayatını bile bu kadar etkilerken 11 yaşındaki çocuğu sen düşün, üstelik bende sadece dikkat eksikliği var, dantenin kızında birde hiperaktivite var.
Bu çocukların birebir eğitim görmesi, görerek öğrenmesi, ilgisini çekecek şekilde ders anlatılması gerekiyor. Tabii bunlar Türkiyede mümkün olmadığı için öğretmenlerin bu raporu olan çocuklara daha dikkatli davranması gerekiyor.
Disleksi hastası olan bir çocuğa nasıl farklı davranılıyorsa bunlarada aynısı yapılması gerekiyor. Meb in yönetmeliğinde var hep bunlar.
Burda üstün zekalı bir çocuk DEHS sendromundan dolayı eziliyor, aşşağılanıyor bir öğretmen tarafından.
Bahsi geçen öğrenci kaynaştırma öğrencisi olsa aynı şekilde yaklaşır mıydınız?
 
Son düzenleme:
Her ne olursa olsun böyle kelimeler kullanmamalı bir öğretmen, mal mısın vs çok çirkin. Ben ki dünyanın en sakin insanlarindan biriyim , benim kızımı böyle rencide etse öğretmeni o okulu başına yıkarım. Tabiki uyarsın ama haddini aşmasın, gerekirse velisini çagırsın anlatsın uyum saglamıyor vs diye ama bir çocuğu böyle rencide etmemeli.
 
Ogretmenin yaptigi affedilir sey degil.ama cocugunuzda cok kucuk degil.ogretmenini dinleyip karsilik vermemesi gerekiyor.birde bunu ovunerek yazmissiniz.oncelikle cocugunuzu sizin egitmeniz lazim.kusura bakmayin objektif bakmaya calisiyorum



objektif bakarken, mesela şu alıntıladığım mesajları da okudunuz mu?
 
siz hiç merak etmeyin benim kızım nerde nasıl davranacağını çok iyi bilen bir çocuk
nedense okuldan başka yerde hiç bir sorun yaşamıyor
Okuldan başka hiçbir yerde sorun yaşamıyor ise demek ki okulda sorun var.. Ben de öğretmenim.. dersimi dinlemeyen resim çizen bir öğrenciyi güzellikle uyarırım.. cevap veriyorsa beni rencide etmek için ona öğretmeni olduğumu hatırlatıp artık o yokmuş gibi davranırım.. Çünkü aile büyük ihtimalle çocuğuna toz kondurmaz ve hatayı öğretmene yükler.. böyle anne ve babalarla uğraşmak yerine çocuktan vazgeçerim.. Kesinlikle hakaret etmem kötü söz söylemem.
 

ve bunu da bu kadar açık buraya yazabiliyorsunuz???
neden annenin babanın suçunu çocuktan çıkarıyorsunuz?
sizin göreviniz çocukları eğitmek değil mi?
sadece mükemmel anne-babaların çocukları mı öğretmeni tarafından eğitilmeyi hakediyor
kötü, bilgisiz anne-babaların çocukları göz ardı mı edilmeli gerçekten?
bence çok yanlış bir yaklaşım
 
Yorumlarinizdan gercekten akli basinda biri olgunuz belli ama samimi olarak birsey sormak istiyorum.cevremde ustun.zeka biri yok o yuzden bilmiyorum.gercekten...ustun zekali ogrenciler saygisiz mi oluyor yada oylemi yrtistiriliyor.sizin cocugunuz saygiliymis.
 
Ogretmenlik cok kutsal ama bu vasiflara uymayan ogretmenlerin cokluguda tum veliler tarafindan bilinir hakkinizi arayin lakin sizinde bu saldirgan hircin tavrinizi kontrol altina almaniz gerekir
 
Kendi durumum dolayısıyla konu çok ilgimi çekti ve yazmak istedim. 25 yaşındayım ve üstün zekalı raporluyum. Uzun süredir günlük hayata uyum sağladığım için böyle yazınca kendim bile tuhaf hissediyorum. Anne ve babam ben çok küçükken fark ettiği için o zamanın şartları şu anki gibi olmadığı halde, özel bir okul bünyesinde açtığı üstün zekalılar&özel yetenekler sınıfında ilkokul ve ortaokulu okudum. Oradaki her bir öğretmenim ile hala görüşüyorum çünkü bana ve diğer arkadaşlarıma yeni bir yaşam sundular. Çoğumuz lisede, kalanımız üniversiteden itibaren normal okullarda devam ettik. Ben her zaman bilimle ilgilendiğim için fen lisesinde devam ettim ve şu an hala doktora yaparak bu yönde ilerliyorum. Sadece 2 arkadaşımız sosyal yaşama hiçbir şekilde uyum sağlayamadılar çok zorlandılar ama ileri derecede dikkat eksiklikleri vardı, hiçbir şekilde derse konsantre olamadılar, ikisiyle özel ilgilenen tek bir öğretmen vardı sınıfta ama en azından bizden hiç ayrılmadılar, hiç dışlanmadılar.
Ben şanslı olan kesimdendim; ailemin imkanları vardı ve doğru eğitim aldım. Ya olmayan çocuklar? Onları toplum normlarına uymaları için zorlamanın altında yatan tehlikenin farkında mısınız? Uyumsuzluk yaşadığı için ergenlik döneminde intihara sürüklenen çocuklardan haberdar mısınız?
Bazı yorumlara ise anlam veremedim, her konuda bilgimiz olmayabilir ve her konuda yorum yapmayabiliriz. Karşı tarafın kırılabileceğini düşünmek bu kadar mı zor?
Belki anlayabilmeniz için konuda yazan küçük bir kızla benzer yollardan geçen biri olarak düşüncelerimi yazmam yararlı olur.

Öncelikle; üstün zekalı çocuklar sanılanın aksine 'mükemmel' çocuklar değillerdir. Üstün zekalıların tipik özellikleri çoğu zaman sakar, utangaç, sosyal olarak yaşıtlarıyla uyumsuz, eğer ilgisi o yönde değilse ilkokul döneminde muhtemelen başarısız çocuklardır. Yani üstün zekalı çocukların her sınavdan 100 almasını, her denileni ilk seferde anlamasını bekleyen insanlara ben sadece gülüyorum. Ben ilkokula başladığımda matematik işlemlerini kafadan yapabiliyordum(tamamen kendi kendime öğrendim), sineklere yaşam alanı sağlayıp anne ve babanın özelliklerine bakıp acaba yavruları olunca onlara mı benzeyecek yoksa farklı özellikleri mi olacak diye deney yapmaya kalktığımda 3.5, okumayı öğrendiğimde 4 yaşındaydım ama hayatım boyunca müzik dersinden hiç anlamadım, flütü üflemeyi gereksiz gördüm, nota yazmayı reddettim diye bu benim diğer yeteneklerimi örtbas eden bir durum mu?

Çok benzer bir durumu yazayım konu sahibiyle ilgili; bir müzik dersinde sanırım 8-9 yaşlarındaydım ve ben dersle zerre ilgilenmeyip matematik problemi çözüyordum. Öğretmen durumu hemen fark edip, dersin ilgimi çekip çekmediğini sordu. Ben de 'Müzikten nefret ediyorum, müzik dersini dinlemek istemiyorum, ilgimi çekmiyor.' demiştim. Saygısızlık mı yapmışım? 'Mal bu, ilgilenmeyin bununla' denmesini mi hak etmişim ben de? Ama benim dünyalar iyisi öğretmenim beni de derse katmak için, müziğe karşı özel yetenekli olan arkadaşlarım notalarla çalışırken, benim elime de notaların olduğu kağıtları tutuşturup her sayfada kaç nota olduğunu hesaplamamı, tek sayı/çift sayı olarak ayırmamı ve tüm sayfalarda toplam kaç nota olduğunu hesaplamamı istemişti. Tabii ki kısa süreli bir dikkatimi çekme yöntemiydi ama beni dışlamak yerine derse katmayı tercih etti ve başarılı da oldu.


İşte bu sayede ben normal hayata karışabildim, şu an hiçbir farkım yok yaşıtlarımla anlaşabiliyorum, evliyim ve de anneyim, benim de bir bebeğim var.

Sevgili konu sahibi; çok uzun yazdım ancak kızınızın şansı sizsiniz. Onu günlük hayata alıştırmayı başarabilirsiniz. İmkanınız varsa lütfen değiştirin okulunu. Özel eğitim alamayacak bile olsa, onu bu kötü hatıralarından uzaklaştırmak bile iyi gelir.
 

Anne babalar bilhassa çocuğuna gereken eğitimi vermeyebiliyor yani? Çocuğu eğitmek öğretmenden önce ebeveynlerinin görevidir. Eskiden de hiperaktivite vardı, üstün zekalı çocuklar vardı ama bu kadar saygısızlık ortamı yoktu. Çünkü aileden alınan belli bir terbiye vardı. Bu zamanda öğretmenlerin üzerine fazla gidiliyor çocuk başarılıysa aileden, başarısızsa öğretmenden algısı var. Önce aileler üzerlerine düşeni yapsın zira öncelikli olarak onlar sorumlu o çocuktan.

Not: Konu sahibinin kızını kastederek yazmadım ama bu konuda % 80 öğretmen suçluysa % 20 çocuğun ailesi suçlu.
 

hayır üstün zekalı çocukların hepsi saygısız olmuyor fakat konudaki çocuk da saygısız değil bence
kaldı ki bu çocuk sadece üstün zekalı değil
çocukta aynı zamanda hiperaktivite ve dikkat eksikliği var
bu iki unsur üstün zeka ile birleşince inanın çocuğun da annesinin de işi çok ama çok ama çok zor

bakın okuyun annesi neler neler yapmış bu durumu çözebilmek için, yine okuyun çocuk neler yaşıyor
aslında böyle bir çocuktan sınıf arkadaşlarını rahatsız etmesi, hatta kalkıp sınıfın içinde dolaşması, sürekli elini kolunu sallaması, kalemle oynaması vs vs beklenebilir, bunları da yapabilir

fakat çocuk, sınıfı rahatsız etmemek için kendince en iyi çözümü bulmuş
ilgi alanı resim, sessiz sakin resim çizmiş
anlayana, bu çocuk için büyük bir çözüm

benim çocuğum okulda saygılıdır evet, çünkü öğretmenini çok seviyor, öğretmeni gerçekten bir harika
fakat günlük hayatta bazen, bazı insanlara yine saygı çerçevesinde olmakla birlikte çok dik cevaplar verebiliyor
mesela kardeşine biri şaka yollu bile birşey söylese mesela "ay ne kötüsün" dese, kızım anında cevap veriyor
kendisinden kaç yaş büyük insana "sen benim kardeşime böyle söyleyemezsin" diyor mesela
ki ben de kzımla saygı - sevgi üzerine kaç kez konuşmuşumdur

bence konudaki çocuk, öğretmeninin haksızlık yaptığının bilinciyle, bir birikimin sonucu söylemiş o sözü
annesi yazmış daha önce öğretmenin yaptıklarını
ben olsam, ben de söylerim
ayrıca
bir insan sırf "öğretmen" diye her dediği karşısında susulacak diye birşey yok
öncelikle çocukların da birey olduğunu kabul etmek lazım
yaşça büyük olanlar veya "öğretmen" olanlar yaşça küçük olanlara hakaret etme hakkına sahip değil
uyarabilir, ceza verebilir ama hakaret edemez
 
Ustun zekali çocuklar sizin farklilari hazmedemeyen tek tip insan isteyen egitim sisteminize boyun egmezler.iste bu sistemin yetistirdigi bu siradan insanlar bir diktatör ciktiginda onada boyun egerler ve ses cikaramazlar. Finlandiyada olsaydı bu cocuk ogretmen onun resme olan ilgisini farkedip kendini resimle ifade etmesini desteklerdi.farkliligin zenginliğini görmedigimiz muddetce sürü olmaya mahkumuz.
 

 

katılmıyorum, ama ayrı görüşlerde olabiliriz, saygı duyuyorum
 


Okypete söylediklerine katılmakla birlikte şunu da belirtmek istiyorum. Buradaki saygısızlık öğrencinin bir takım özellikleri gereği derste resim yapması değil öğretmenine siz sanattan anlamıyorsanız ne yapabilirim demesi.
 
universite ile ne ilgisi var ki olayın her ortamda olabilir her seviyede
her yaşta
ben hala yaparım ne yani sorunlu muyum
 

ama bu bir birikim
bakın, bu çocuklar için psikoloğa gittiğinizde size ne deniyor biliyor musunuz
"sakın bu çocuktan başarı beklemeyin, sakın zorlamayın, o zaman çocuğunuzu kaybedersiniz, gözlerinizin önünde solar bu çocuk, eriyip gider, ilaçlık duruma gelir, ilaçsız yaşayamaz hale gelir"
bunlar ne kadar korkutucu cümleler değil mi?
çocuğun annesi kaç kez rica etmiş öğretmenden, ama öğretmen ne yapmış? alay konusu etmiş çocuğu! bu son olanlardan önce yani
şimdi bu çocuğun, bu öğretmene, normal tepki vermesi beklenebilir mi?
sırf çocuk olduğu için susmalı mıdır?
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…