- 3 Haziran 2010
- 4.362
- 6.673
Bayıldım yazdıklarınıza gerçekten. Benzerini geçen yıl ben de bir arkadaşıma söylemiştim. Kocası sürekli çocukları alırım , alırım , alırım diyordu . Ben de mahkemeden önce ver dedim. Kalsın çocuklarla da biri 7 , diğeri 3 yaşında iki çocukla neler yapıyor bir görsün dedim .Allah yardımcınız olsun .Bende boşandım .iki kızım var .Bunlar sürecin bir parçası .Bakın anlıyorum evlat anlıyorum hayatınızın bir parçası AMA. lütfen çocuğunuzu hayatınızın amacı haline getirmeyin ve daha önemlisi de karşı tarafa bununla canınızı yakabilecegini hissettirmeyin .Hatta çocuğunuza bile .Evlat candır ama bazen canımızla da imtihan oluyoruz.Guclu durmazsaniz eğer olmaz bu iş .Güçlü olmak ZORUNDASINIZ .Eğer en ufak bir sarsıntı da yikilirsaniz karşı tarafa bu mesajı verirseniz işiniz zor .Maddi olarak zorlanmaniz duygusal olarak zorlanmaniz çok normal .Bunlar olacak ama toparlanacaksiniz .Kendinize geleceksiniz .Bu durumda çok zor biliyorum ama başka şansımız yok .Almak istiyorsa alsın .Aramayın .Çocuğunuzu görüntülü arayın iyi olduğundan emin olun yeter.Ve lütfen kendinize iyi çok iyi davranın bu süreçte .Unutmayın önce siz iyi olacaksınız ki çocuğunuzu iyi edin .Önce anne sonra çocuk derim ben .Allah yardımcınız olsun.
Neyse bir gaza geldi arkadaş , tamam sende kalsınlar dedi ama her gün okulda ağladı. Her gün bana hep senin yüzünden oldu bunlar dedi . Hepi topu 8 gün sürdü bu süreç ama ömrümüzden ömür gitti . Bezdim yani . Ama sonrasında baba seni özlediler diye getirdi , bıraktı çocukları ve mahkemede de sesini duymamışlar bile . Şimdi cuma akşamı alıyor pazar sabahı erkenden bırakıyor.