Boşanmadan önce ailesine söylediğimde üzerine düşmediler borçları ödenir oynamaz dediler borçlarını ödediler hala oynadı. 2 sene de öyle geçti her neyse şimdi annesi götürüyor zorla bence zorla götürüyor geçen randevu aldı annesi gidemem vaktim yok diyor dinlenemiyorum diyor sonra. Eve yansıyor durumu
Babaanneyle bağı yoksa kötü olmuş. Çocuk annesi tarafından da terk edildiğini düşünebilir. Üstelik daha çok küçük. Babaanneye çok mu güveniyorsunuz nasıl hiç aramadan durabildiniz? İhmal edilmediğinden emin misiniz?Boşanalı 1 sene oldu. Çocuğuma da düşkünüm çok seviyorum her anne gibi. Çalışıyorum aklım onda kalıyor kim bakıyorsa gün içinde 2-3 defa arayıp konuşuyorum. Ama son zamanlar psikolojik galiba, bunaltıyor görmek istemiyorum bana bağımlı gibi yaşıyor. Her şeye ağlıyor gerekli gereksiz her şey ama!
Babasını özlüyor babamı istiyorum diyor az görüyor yoğun çalışıyor ki zaten akşam vakti olunca yorgunum diye söyleniyor ilgilenmek istemiyor babası.
Bizi yan yana görmek istiyor o yüzden böyle davranıyor diye üzülüyorum yan yana geliyordum babası ile. Ama bana iyi gelmiyordu acayip geriyor sinirim bozuluyor tartışıyoruz. Artık yan yana gelmiyoruz bana iyi gelmiyor çocukta haliyle farkında tepki gösteriyor 5 yaşında ve 1 senedir sürekli ben ilgilendiğimden yoruldum bunaldım galiba. Çocuğum da çok akıllı ağlayarak kendi istediğini yaptırmak istiyor yapmıyorum öfkeleniyor.
Baaannesine bıraktım bu hafta babasını görsün akşamları doysun! Babası da sorumluluk almayı öğrenir inşallah. Ve bu sürede hiç aramadım çocuğu. Böyle duygular oldu mu sizde normal mi? Kötü anne mi oluyorum(
Aslında çok düşkünüm bakımı konusunda kimseye tam güvenmiyorum yaptıkları besle tv aç çocuk zaten akşama kadar tv ile agrasif oluyor iyice. Çalışmak zorundayım çocukla az vakit geçiriyorum çok üzüyor bu durum. Yaz okuluna yazdırdım annem gelmişti 2 hafta gitti annemle, sonra gitmem diye ağladı babamı göreceğim diye ağlamış hep okul kapısından geri dönmüşler. İyi dedim gitme okula annem de gitti eve babaannende kal gör doya doya babamı dedim akşam oldu sende kal gitme diye ağlıyor.
Yani siz çalışırken babaanne bakıyor öyle mi? Anneniz gittiği için?
Benim anlayamadigim kumarla mi borc odendi? Yazik olmus zaman bosa gitmis.Sizin evliliginizdeki asil temel sorun kumar gibi gozukuyor. Ne denir ki baska. Insanlar sorunlarini konusarak cozebilseler ne guzel olur degil mi?
Evet o da bambaşka konu
Boşanalı 1 sene oldu. Çocuğuma da düşkünüm çok seviyorum her anne gibi. Çalışıyorum aklım onda kalıyor kim bakıyorsa gün içinde 2-3 defa arayıp konuşuyorum. Ama son zamanlar psikolojik galiba, bunaltıyor görmek istemiyorum bana bağımlı gibi yaşıyor. Her şeye ağlıyor gerekli gereksiz her şey ama!
Babasını özlüyor babamı istiyorum diyor az görüyor yoğun çalışıyor ki zaten akşam vakti olunca yorgunum diye söyleniyor ilgilenmek istemiyor babası.
Bizi yan yana görmek istiyor o yüzden böyle davranıyor diye üzülüyorum yan yana geliyordum babası ile. Ama bana iyi gelmiyordu acayip geriyor sinirim bozuluyor tartışıyoruz. Artık yan yana gelmiyoruz bana iyi gelmiyor çocukta haliyle farkında tepki gösteriyor 5 yaşında ve 1 senedir sürekli ben ilgilendiğimden yoruldum bunaldım galiba. Çocuğum da çok akıllı ağlayarak kendi istediğini yaptırmak istiyor yapmıyorum öfkeleniyor.
Baaannesine bıraktım bu hafta babasını görsün akşamları doysun! Babası da sorumluluk almayı öğrenir inşallah. Ve bu sürede hiç aramadım çocuğu. Böyle duygular oldu mu sizde normal mi? Kötü anne mi oluyorum
Kumar da kaybettiklerini bankalardan çektiği kredi borçlarını ödediler ama oynamaya devam etmiş hep. Eski konularımda var.
Ben destek almadım.
Anaokuluna gidiyor tatilde şimdi Eylül’de yine anaokulu devam edecek
Amin inşallah her anne huzurla mutlu sağlıkla büyütür çocuklarını inşallahBelli ki zor süreçlerden geçiyorsunuz. Çocuğunuzdan bile uzaklaşmak isteyecek kadar bunaldıysanız bence hiç düşünmeden bir destek alın. Sizde insansınız elbet bazen en ufak şeyler bile size ağır gelebilir kendinizi bir çok şeyin altında kalmış hissedebilirsiniz. Ama bunun yolu o an da size ihtiyacı olan çocuğunuzu kendinizden uzaklaştırmak değil. Çünkü bu yaşadıklarınızda onun hiç bir suçu yok ve bir çok şeyin farkında değil. Üstelik size ihtiyacı var. Benim amacım kesinlikle sizi yargılamak değil, fakat her bunaldiginizda aynı şeyi mi yapacaksınız? Hayatta hiçbir şey tek düze gitmiyor, zorluklar her zaman oluyor. Sizin kendiniz dışında bir de bu hayata hazırlamanız gereken bir çocuğunuz var. Bu yüzden profesyonel bir destek alıp içinde bulunduğunuz durumdan en sağlıklı şekilde çıkmaya bakın. Sonrasında baba kişisini sorumluluklarini yerine getirmesi için uyarın. Ama önce kendinizi toparlayın. Umarım bu süreç en kısa sürede geçer ve tekrar etmez. Çocuğunuzla birlikte mutlu huzurlu olursunuz
İnşallah
bazen her şey üst üste geliyor hiç bir anne çocuğundan ayrılmak istemez. Sizin de bir yandan içiniz cız ediyor bence. Zaten umursamasaydiniz buraya yazmazdiniz. Bence bir destek almak size iyi gelecek. Çünkü bu durumun tekrar edip etmeyeceğini sizde bilemezsiniz. En azından ruhsal durumunuz daha kötüye gitmeden bir destek alırsanız çabuk toparlarsiniz
Daha cok kucuk zamanla anlayacaktir. Bence bu kadar olaya gene cok iyi idare etmissin her seyi. Anne babasi ayri olan cocuklar etkileniyor da sanki ayri olmayanlar cok güzel büyüyor :) hepimiz hayatin kazıklarıni cok guzel nasiplendik illa ki. Elinden geleni yaptiktan sonra çok da düşünme.
İki çocuğumda da eşim tepesinde gezdirdi bizi, uyumayan direnen ağlayan çocuğu arabaya koydu gezdirdi uyuttu. Yani saysam bitmez adamın yardımları, babaları tabii yapacak. Böyle desteğe rağmen ağladığım, çaresiz hissettiğim zamanlarım oldu. Yalan yok saatlerce uyusun sesi çıkmasın nolur dediğim de oldu. Anne olduk, bile isteye doğurduk ama insanız değil mi? Bizim de güçsüz düştüğümüz, psikolojik olarak zayıfladığımız çöktüğümüz anlar olabiliyor. Nefes alma ihtiyacımız var. Ben konu sahibini biliyorum çok uğraştı kocasıyla. Yalancı kumarbazın teki. Şunu yazsanız katılırım; böyle rezil onursuz adamlardan niye çocuk yapılıyor? Sadece konu sahibi değil, genel olarak çocuğu kendim için istiyorum kendime yaptım, babası istemese de ben istiyorum bakarım diyen üyelere ders olsun. Baba varken babasızlık nasıl bir şey, çocuklar ne hale geliyor okusunlar.
