- 8 Kasım 2018
- 5.722
- 13.787
Vallahi empati yetenegim gelismistir. Ama annemin vefat haberini gece yarisi gelen telefonla ogrendigimde cigligima uyanip korkan oglum korkmasin diye icime icime aglamis onu sakinlestirmistim once. Anne oldugumdan beri once oglumu dusunmedigim bir an olmadi. 2 yas sonrasi sinirlerim cok bozulmustu. Surekli bagiriyordum cocuga. Sirf bu yuzden gittim psikiyatriye antidepresana basladim. Onceligim hep o oldu. Kendi ruh halimi bile sirf onun ruhu incinmesin diye duzeltmeye calistim. Oglumu gunlerce arayip sormayacak hale gelmeden cozum buldum cok sukur. Empatiyi cocukla yapmayi tercih ediyorum.Bir de anlamaya calıssanız , sadece anlamaya:/ "Herkeste baskasının basına gelene sabredecek güç vardır" diyen boşuna dememiş..