Çocuğuma bağırıyorum kendimi kötü hissediyorum kontrol etmekte zorlanıyorum

Bi zahmet hisset hem biri küçükken bebek yapıp hakkına girmişsin bir de stres topu yapmışsın yazık günah o da bebek daha. Anlamıyor. Gerekirse ilaç kullanıp Leyla gibi gez o çocuğa kızıp durma
Biraz empati yapmayı deneseniz keşke o da bağırmak istemez ayrıca çocuk olmuş ikinci ve bu diğer çocuğun hakkına girmekse o zmn kimse bir çocuktan fazla getirmesin sizde bir tane getirin. Bazen istemeden insan bağırabiliyor yapacak bişey yok bu kadar abartmayın herkes bağırabilir
 
Valla çok nadirdi çocuğuna bagirmayan veya kizmayan. İnsanız yoruluyoruz şartlarımız elvermiyor bazen hayat böyle tek bir plan üstünde gitmiyor .. biz degisiyoruz şartlar değişebiliyor herşeye ayak uydurmak dört dörtlük olmak kimsenin doğasında yok.. biz de çocuklarımızla büyüyoruz gelisiyoryz öğreniyoruz. Çocuğu olmadan kimse bu çelişkiyi anlayamaz. Uykusuzluk başli başlina zor birşey zaten hele bide 2 yaş civarı çocuklarla da ayrı dönemsel zorluklar çok fazla. Kendinize vakit ayırın büyüğü arada babaya bırakın siz bebegnizle sadece ilgilenin. Kaygı bozukluğu oluşuyor çocuk büyütürken bunları kafa da doğru yoneteneme stres sinire sebeb oluyor. Size ferahlık diliyorum Rabbim kolaylik versin inancınız var ise dua okuyun veya salavat çekin insana iyi geliyor bunun yanında kebdinize her gün belli zaman dilimi ayırmanızds size iyi gelir eşiniz daha çok elini taşin altına koysa bu dönemler de geçer gider insallah diyoruz.
 
Keşke olmasa ama oluyor aslında bağırmak diyince yanlış anlaşılıyor insanın ister istemez sesi yükseliyor seni duymuyor gibi davranıyorlar çünkü
evet aynen. ses yükselince çocuklar duyuyolar valla. elde diyil yani.
 
Cidden şu yorum size cokmu ağır geldi diğer yorumlara bakmadınız galiba


İnşallah bir gün aşık olur evlenir çocuk doğurmaya karar verirsem ve bir gün anne olursam empati yaparım şu an aynen sizin dediğiniz gibi direk hiç tanımadığınız birine anne olmadığınız için böyle kolay yorumlar yapabiliyorsunuz dediniz ya onun üzerine bu cümleyi kurdumannelik kutsaldır herhalde dimi
 
İkiz çocuk bakmak gerçekten zor. Bir de senin büyük çocuğun olacak. Şuana kadar tek çocuğu bağırmadan büyütmek çok kolay.
Ama ikizler doğunca daha iyi anlayacaksin
Bağırmamak elde değil çünkü. Hakaret vs uç noktaları demiyorum. İlla ki bir yer de ses yükseliyor. Yardımcın olur mu bilmiyorum. Ama konudaki arkadaşımızın destekçisi yok. Gidip gelebileceği bir çevresi de yok.
 
Zaten ben konu sahibini yargılamadım ki bağırma sonra onun psikolojisi uğraşırsın dedim
 
Vicdanın rahat olsun, tek başına büyütünce böyle oluyor.

Geçecek bu zor dönem….
 
Bagırmak onları korkutuyor , yapmayın. Ben de 21 aylıkken kreşe başlattım , günde üç saat kaldı . Kreş için erken değil . Bizden sıkılırlar çünkü arkadaş istiyor . Şimdi sekiz ayın sonunda orda uyumak istediği için öğleden sonra ikide alıyorum. Yemeğimi yapıyorum rahat rahat markete gidiyorum. O yüzden bu yetememek yüzünden ikinci çocuğa hayır dedik sizi anlıyorum ama bagırmayın gerçekten
 
İnanın akşam eşim geleceği saati 4 gözle bekliyorum en azından 1 tanesini alınca nefes oluyor. Kendime zaman ayırma kısmını geçeli çok oldu zaten sadece bu bile insanın psikolojisini etkiliyor. Sohbet edebileceğim kimse yok çevremde türk yok ruslarla da bi yere kadar insan kendi dilinde kendini duygularını ifade edebiliyor
 
Vicdanın rahat olsun, tek başına büyütünce böyle oluyor.

Geçecek bu zor dönem….
Çocuklara daha hamileyken başlıyor vicdan azapları zaten az mı yedim çok mu yedim iyi beslendi mi çok mu eğilidim sağımamı yattımdan başlıyor buralara geliyor maalesef ama insanız yanlışsa da evet farkındayım ben de çok istiyorum gönlüm sonsuz genişlikte olsun
 
Ben bilmeden görmeden yargılamayı anlamıyorum zaten. Herkesin şartları kendine özel kim kimin ne yaşadığını bilemez. Dediğiniz gibi sadece biraz empati aslında her şeyi halledecek de...
 
Ben tek başıma büyüttüm bir Allahım kulu bir kere bir kere destek olmayı bırak nasılsın demedi.
Sağlık sorunlarım da vardı, neyse öyle böyle iyileşiyorsun ama sinir stres insanı insanlıktan çıkarıyor.
Valla bağırda başlarında ol / olalım.
Bizim gibi kim bakar, kim sever, kim değer verir.
Şurada bağırsak diğer tarafta elimizden geleni yaparız.
Vicdan azabı duyma kendini strese sokma, bebegin çok küçük şu an senin, o kadar desteğe ihtiyacın var ki….

Oglum bir bucuk yasinda iken kizim doğdu. Yıllarca sırt ağrısı çekmeden uyuyamadım.
Oglum yeni 6 yasina girdi, kizim 4,5 yasinda şimdi simdi rahat ediyorum.
Oglum bu sene 1. Sınıfa başlayacak valla okumayı, yazmayı, matematik vs vs hepsini öğrettim.
Şimdi seri okutma alıştırmaları yapıyor.
Arka arkaya olunca insan cok zorlanıyor.
Valla ben kendi konfor alanımı ve çocuklarımın konfor alanını oluşturdum.
Kizim ana sinifi oglum 1. Sinif olacak bu sene , dedim ne çocuklari strese sokucam, 2 yle ilgilenirken ben krizlere giricem.
Rahat rahat öğrettim.
Yoksa bağırış, çağırış, çocuğu zorlama, stres hiç gerek yok.
Evimde de konfor alanımı oluşturdum.

Valla öğretmenmiş, doktormuş, çok bilmiş çevreymiş onların dedikleri gibi olmuyor bazı şeyler.

Kendine çocuklarınla birlikte konfor alanı oluştur yavaş yavaş…
 
İnsan bazen yapılan yorumları görünce etrafı dinleyince ben yanlışım yanlış yapıyorum kafasına giriyor ama herkes yaşıyor bunları kimisi söylemiyor kimisi çaktırmıyor çok nadir gerçekten sakin kalabilen onlara da saygı duyuyorum gerçekten zor iş. İnsan zorlanıyor çevresinde biri olmayınca gece sende gündüz sende soluksuz kalıyorsun ama canları sağolsun gerisi hallolur
 
Mükemmel anne gibi bir misyonumuz yok.
İyi anne olma gibi bi görevimiz var.
 
Mükemmel anne gibi bir misyonumuz yok.
İyi anne olma gibi bi görevimiz var.
Çok doğru aslında mükemmel anne algısı tamamen sosyal medyanın balon ailelerinden annelerinden hayatlarından geliyor. Sanki herkes sevgi pıtırcığı bi tek ben gergin bakımsız bitikmişim hissi veriyor. Ama gerçek olan onlar değil biziz
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…